Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Terry Allen, Vader van de Alt-Country
, door
Eigenlijk was de Amerikaanse countryzanger Terry Allen een beeldend kunstenaar. Muziek maken deed hij erbij. Zijn concept-album Juarez begon als muzikale omlijsting bij een expositie van zijn schilderijen en sculpturen.
Inmiddels wordt hij echter beschouwd als een pionier op het gebied van de alternatieve country.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Closing Time | The Trials of Harrison Hayes
, door
The Willard Grant Conspiracy echt, een wereldband. Ze raakten iets bij mij. Ik heb hier al vaker over hen geschreven: dat je nooit dezelfde band op het podium aantrof als je een kaartje had gekocht. Dan waren ze met hun twaalven, dan stonden ze met maar zes muzikanten op het podium. Dan hadden ze weer een gastzangeres uit hun voorprogramma die met hen meezong. Dan deden ze weer iets helemaal akoestisch. Dan brachten ze een lief liedje uit hun repertoire in een rockversie. Robert Fisher was de centrale man in het geheel. Hij was de zanger en hij was ook niet echt over het hoofd te zien: groot, rijzig, baardig, met een bril. En wat een stem had hij. Hij overleed veel te vroeg.
Closing Time | Phoenix (live)
, door
Ik zat aan de keukentafel en uit de speakertjes van mijn laptop klonk de nieuwe plaat van Big Red Machine, om precies te zijn, het nummer Phoenix. ‘Mooi he’, zei ik tegen M. M. luisterde even, haalde haar schouders op en zei ‘ik vind het maar een saai nummer.’
Big Red Machine heeft dus een tweede plaat uit waar de meningen kennelijk over verschillen.
Closing Time | Blue
, door
Je hebt zingen, je hebt samenzang, je hebt close harmony, en er is kwelen. En dat is wat The Jayhawks hier doen in deze song. Bestaat er eigenlijk een neutraal gebruik van het begrip kwelen? Want zo bedoel ik het eigenlijk nu. Want wat doen ze dat mooi. En hup, daar glijden die stemmen weer gezamenlijk de hoogte in, op naar die uithaal: bluehuehuehuehuehue, jank dat verdriet en die eenzaamheid er maar uit mannen, geef het een stem.
Closing Time | Christmas In Nevada
, door
Het is niet dat ik het gepland had. Of dat ik een mega fan was, maar op de een of andere manier is The Willard Grant Conspiracy de band die ik het vaakst live heb zien optreden. Daar moet wel een kanttekening bij…
Elke keer als ik The Willard Grant Conspiracy zag optreden, zag ik een andere band op het podium. Dan stonden ze met z’n tienen op het podium, de keer daarna met z’n zessen. Dan improviseerden ze weer met een zangeres uit het voorprogramma, of hadden ze snel hun repertoire gerepeteerd met een plaatselijke gitarist die dan ukelele speelde. En de ene keer overrompelden ze de zaal met een Velvet Underground achtige muur van geluid, om de keer daarna een café-setting muisstil te krijgen met akoestische versies van hun liedjes. Liedjes klonken dus ook nooit hetzelfde bij hen. Wat een band. Maar er was een vaste constante: Robert Fischer. Een machtige verschijning. En dan niet alleen zijn bariton, maar ook zijn omvang, zijn baard en bril. Robert Fischer overleed in 2017.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.