Boer Bosma en het Afrikaans

Twee gastbijdragen achter elkaar van Bart Luirink van ZAM Afrika Magazine. Het stuk is ook op zijn blog te lezen. Het PVV kamerlid Bosma bejubelde gisteren in een column in NRC Handelsblad het Afrikaans. Het stuk bevat zeven onjuistheden en halve waarheden. 1. ‘De traditionele Afrikaner universiteiten zijn verengelst.’ Dat is minder dan een halve waarheid. Zuid-Afrika kende ooit vijf (vijf!) exclusief Afrikaner universiteiten: in Pretoria, Johannesburg, Potchefstroom, Bloemfontein en Stellenbosch. Op die universiteiten is Afrikaans niet langer de uitsluitende voertaal. Resultaat: toegankelijkheid voor de pakweg 90% van de bevolking die geen Afrikaans spreekt. 2. ‘Afrikanen verlaten het land met vliegtuigen vol.’ Een erg ongenuanceerde bewering. De emigratie neemt af en is gedeeltelijk te wijten aan Zuid-Afrikanen die voor enkele jaren elders in Afrika gaan werken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Achinkad

Muziek uit Algerije, woestijn-blues, Toeareg-blues. Repeterend gitaarspel, lichte percussie, trancesfeertje. Maar de mannen kunnen hun gitaar ook op ‘ruig’ zetten. Volgens het tourschema (ze hebben een nieuwe plaat: Aboogi) op hun website, staan ze op 19 maart in Het Patronaat Haarlem en 21 maart in het Paard, Den Haag.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Suite Lettre N. 1

Op de dubbelelpee Choc Choc Coc 1983 van Le Grand Maitre Franco en Le Seigneur Rochereau, staan lekker veel nummers. Of nee, toch niet, er staan er maar vier op. En van die vier was Suite Lettre N.1 altijd mijn favoriet. Omdat het zo’n fijne slijper is waar je zo lang slow op kunt wiegen? Dat subtiele lichte gitaarspel, die steeds herhaalde motiefjes, die meerstemmige zang, die zachte saxofoon, die geheimzinnige klanken die ik niet kan verstaan?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Djagneba

 Amadou Bagayoko & Mariam Doumbia komen uit Mali waar ze elkaar hebben ontmoet op het blindeninstituut: ze zijn blind. En ze maken allebei muziek. Ik heb ze nooit zien optreden maar dat schijnt er wel liefdevol en hecht uit te zien omdat ze steeds fysiek contact met elkaar houden op het podium. Op onder andere Lowlands had hun optreden, met swingende band, veel succes. Djagneba bevalt me niet alleen door de zang maar vooral door dat melancholieke toetertje. Is het een saxofoon?

https://youtu.be/NY4TGitdvHg[/embed

Closing Time | Mombu

]

Meer variatie, dat is wel aan ondergetekende besteed. Dus daarom maar weer eens een bijdrage aan Closing Time.

Mombu speelt naar eigen zeggen “Afro Grind / voodoom”, wat een mix is tussen Free Jazz, Afrikaanse percussie en metal. Het is een Italiaans duo met achtergronden in de Jazz, versterkt met een Afrikaan om de ritmes in te kleuren.

 

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.