Foto: Issa Hayatou, de opperbobo van de CAF De bestuurders van de Afrikaanse voetbalbond CAF mogen zich eens goed achter de oren krabben. Zij wezen Angola de Afrika Cup toe, maar deden dat vooral vanuit economische en politieke motieven. De gevolgen van dat besluit slaan nu als een boemerang op de bobo’s terug. Het was al groot nieuws in september 2006. Toen maakte de Afrikaanse voetbalbond CAF bekend dat Angola gastheer zou zijn van de Afrika Cup in 2010. Menig expert fronste onmiddellijk de wenkbrauwen. Angola? Het land dat al dertig jaar één grote puinhoop is? Het land waar tientallen jaren een bloedige burgeroorlog woedde? Waar de vrede broos is en het openbare leven een chaos? Op het continent zelf hebben ze zo hun eigen verklaringen waarom Angola tot gastland werd gebombardeerd. Was het een taalkundige kwestie? Geen enkel Portugees-sprekend land had immers nog de Afrika Cup georganiseerd. Of was het toch de olie? Toen de overgebleven kandidaten voor de Afrika Cup 2010 werden bekendgemaakt, klaagden verschillende landen al over de “opvallende keus voor olieproducerende landen”.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Staat ie aan? Ja? Mooi!
Goed. Allereerst heet ik iedereen van harte welkom op deze inderhaast belegde persconferentie. Ik moet eerlijk bekennen dat ik waarschijnlijk net zo verrast was als jullie toen ik het nieuws hoorde. Maar zo gaat het nu eenmaal in de voetballerij. Daar moet je niet te lang over blijven lullen.
Wat zei je? Nee ik heb eigenlijk geen idee waarom hij ontslagen is, zo pal voor de halve finales. Dat zou je aan Gerard Gili zelf moeten vragen of aan Jacques Anouma, de voorzitter van de voetbalbond. Feit blijft dat ik gistermiddag een telefoontje kreeg van Mr Anouma met de vraag of ik misschien interesse had om de Olifanten naar de Afrika Cup titel te loodsen. Hij zei er niet bij waarom de bondscoach weg was en ik heb er eerlijk gezegd niet naar gevraagd.
Kijk het is allemaal heel simpel. Die man uit Ivoorkust zei: ‘Mr Pannenborg we hebben u nodig voor deze klus.’ Het klonk heel oprecht. Ja wat doen je dan? Dan pak je je spullen en ga je als de sodemieter naar het stadion om de jongens te ontmoeten.
Tja wat doe je als je slechts één dag de tijd hebt om het team voor te bereiden op de halve finale? Je maakt een inventarisatie van de spelers die je tot je beschikking hebt. Bij Ivoorkust zit dat wel goed. Daar zit heel veel talent tussen. Ik noem een Kalou, ik noem een Touré, ik noem een Koné, ik noem een Drogba. Dat zijn spelers van een heel groot kaliber. Nee ik verwacht niet dat Kolo Toure zal spelen vandaag. Jammer maar helaas.
Titelverdediger Egypte maakt nog een goede kans op het behalen van een zesde Afrika Cup titel. Mede dankzij hulp van de Japanse scheidsrechter en ondanks een schitterend doelpunt van spelmaker Manucho versloegen de Pharaohs de dapper strijdende Angolezen met 2-1 in Kumasi.
Verderop, in Tamale, streden Tunesie en Kameroen om het laatste halve finale ticket. Ondanks het feit dat Tunesie heel goed weerstand bood, moesten de Noord-Afrikanen uiteindelijk buigen voor de fysiek ijzersterke Indomitable Lions. Kameroen is hiermee helemaal terug van weggeweest en zal strijden voor haar vijfde Afrika Cup titel.
Het is jammer dat de Palancas Negras van Angola in de kwartfinales stuitten op recordhouder Egypte. Angola is met recht een opkomend voetballand op het Afrikaanse continent en wist zich in 2006 zelfs te plaatsen voor het WK in Duitsland. Ook nu streden de Angolezen en vooral Manucho, de nieuwe Manchester United ster, voor wat ze waard waren.
Helaas kwam de ploeg uit zuidelijk Afrika net te kort tegen de degelijk spelende Egyptenaren. Vooral in de tweede helft, toen Egypte reeds met 2-1 voorstond, gooiden ze vrij vakkundig de boel op slot en lieten de Angolezen weinig ruimte voor kansen voor het doel. Voor de zoveelste keer gaat Egypte, als beste voetballand in de Afrika Cup ooit, door naar de halve finales.
Over twee jaar vindt de Afrika Cup plaats in Angola. Voor de Palancas Negras is dit de mogelijkheid om te laten zien dat ze zich in razendsnel tempo hebben opgewerkt van de lagere voetbalregionen naar de elite van het Afrikaanse voetbal met landen als Ivoorkust, Ghana, Nigeria, Kameroen en Egypte.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De Afrika Cup kampt met een tekort aan supporters in de stadions voor sommige wedstrijden. Of beter, het merendeel van de wedstrijden. Of liever, alle wedstrijden waarin de Black Stars niet spelen. De Ghanezen hebben daar een aardige oplossing voor bedacht. De Multifan!
We wisten al dat Ghanese supportersgroepen worden ingehuurd om de sfeer in de stadions te verhogen bij gebrek aan fans van de deelnemende landen. Net zo leuk is dat vele Ghanezen tijdens de wedstrijd een van de twee partijen hartstochtelijk steunen. Tijdens de wedstrijd tussen Egypte en Zambia ging een groot deel van het (Ghanese) publiek als een man achter de Zambianen staan.
Naast ons tijdens de wedstrijd tussen Egypte en Angola zaten twee, wat rijkere, meisjes die van top tot teen in Angolees rood waren gehuld. Of ze ook een Angolees paspoort hebben? Nee hoor, ze komen gewoon uit de noordelijke stad Tamale in Ghana. Echte multifans.
Het toppunt van het verschijnsel Multifan is de jongen rechts op de foto. Peter is een Liberiaan, wat duidelijk te zien is aan zijn vlag, die sinds enige tijd in Ghana woont. Hij heeft vele Ghanese vrienden, zoals bijvoorbeeld de jongen links op de foto, en steunt normaliter de Black Stars (tenzij ze tegen de Liberianen spelen natuurlijk). Tijdens de wedstrijd tussen Ghana en Nigeria is Peter echter om onduidelijke redenen een supporter van de Nigeriaanse Super Eagles. Let hierbij op het groene geval rond zijn nek.
Vanavond neemt Ghana het in de kwartfinale op tegen grote rivaal Nigeria. De afgelopen vijftien jaar wisten de Black Stars niet te winnen van de Nigeriaanse voetballers, op een vriendschappelijk potje voetbal vorig jaar na. Maar Ghana heeft een groot voordeel: Het speelt thuis!
11 van de 25 keer. Zo vaak heeft het gastland de Afrika Cup gewonnen. In 2004 won Tunesië in eigen huis de Afrika Cup, in 2006 schreef ook gastland Egypte het toernooi op haar naam. Wordt 2008 het jaar van Ghana?
Gastland zijn van de Afrika Cup heeft zo zijn voordelen. Het nationale elftal verblijft in het beste hotel van allemaal, krijgt bij iedere wedstrijd de steun van het hele volk en in het verleden leek het soms alsof de beslissingen van de scheidsrechter niet zelden positief uitpakten voor het gastland. De grootste tegenstander voor het gastland is de immense druk op de spelers en coaches.
Geen levend wezen op aarde is de afgelopen twee weken zo in de watten gelegd als de Black Stars van Ghana. Het gastland van de Afrika Cup doet er werkelijk alles aan om de eigen jongens op de meest uiteenlopende manieren te ondersteunen. Eén daarvan is het ter beschikking stellen van het vijfsterrenhotel Fiesta Royale in Accra.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Ivoorkust is als eerste land door naar de kwartfinale. Ook Egypte lijkt zeker van de volgende ronde. Namibie, Soedan en Benin zijn al uitgeschakeld.
Kameroen brult en is tijdens haar tweede wedstrijd compleet uit haar slof geschoten. Eto’o scoort alweer zijn derde doelpunt. Spelers van Namibie is geld aangeboden om de wedstrijd te verkopen. Bondscoach Berti Vogts van Nigeria heeft het lastig met de supporters. Die van Senegal heeft er inmiddels al de brui aan gegeven. Een boete voor Aboutrika voor het tonen van politieke slogans en spelers van Zambia die bijna de tweede wedstrijd hebben geboycot. Een overzicht.
Groep A. Ghana, Guinea en Marokko strijden om de twee beschikbare plekken
Ghana heeft met de krappe overwinning op Namibië (1-0) een goede basis gelegd voor de volgende ronde. Het volk mort echter omdat de Ghanese voetbalsterren kans na kans verprutsen en eist betere prestaties van met name de aanvallers. Volgens de Ghanezen ligt het allemaal aan een vloek op aanvaller Asamoah Gyan die zelfs eventjes dreigde het toernooi te verlaten. Het gebrek aan scorend vermogen zou zich nog kunnen wreken in de laatste wedstrijd tegen Marokko.
De Atlas Leeuwen staan op het moment met drie punten op een gedeelde tweede plaats (met Guinea) en kunnen zodoende samen met Guinea de Ghanezen alsnog uit het toernooi knikkeren. In dat geval moet Marokko Ghana verslaan en Guinea de Namibiërs zonder enig behaalde punten naar huis sturen. Voor Guinea lijkt deze opdracht een makkie, ware het niet dat aanvoerder en grote leider Pascal Feindouno door de Afrikaanse voetbalbond CAF voor twee wedstrijden is geschorst vanwege een groffe overtreding op een Marokkaanse tegenstander.
Het leven van een bondscoach in Afrika valt niet mee. Zelfs een buitenlandse coach, die over het algemeen op aardig wat krediet kan rekenen, moet voortdurend vrezen voor zijn baan. Die van Berti Vogts (Nigeria) en Otto Pfister (Kameroen) staan na zeven dagen Afrika Cup al op de tocht
Nigeria is op dit moment met één punt uit twee wedstrijden nagenoeg kansloos voor een plek in de tweede ronde. Voor de Indomitable Lions is de situatie minder erg maar de klap van het ruime verlies tegen Egypte (4-2) komt in Kameroen keihard aan. ‘De minister en zijn eigenhandig gekozen coach Pfister moeten onmiddellijk worden ontslagen,’ aldus een lokale krant.
Nigeria is een week na de start van de Afrika Cup al afhankelijk van de prestaties van een ander team (Mali) in de groep. De Super Eagles verloren hun eerste wedstrijd met 1-0 van titelkandidaat Ivoorkust, waarna ze in hun tweede wedstrijd gelijkspeelden tegen het sterke Mali (0-0). Alleen als Nigeria volgende week wint van Benin en Ivoorkust Mali verslaat, kunnen de mannen van Berti Vogts nog doorstomen naar de tweede ronde.
De Nigerianen, gelet op de FIFA-ranglijst toch al jaren het beste Afrikaanse team, hadden de grootst mogelijke moeite met de Malinezen gisteravond in het stadion in Sekondi. Zoals van tevoren reeds te verwachten viel, is Mali verreweg de sterkste outsider in Groep B en het lijkt erop dat de Malinezen de strijd om de tweede plek gaan winnen. De geschiedenis lijkt vooralsnog niet aan de zijde van de Nigerianen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Niets is te dol in het Labadi Beach Hotel aan de oostkant van Accra. Fantastische suites, een toprestaurant, het strand aan je voeten, en een 24-uurs cocktailbar inclusief rastaman die vlijtig de drankjes serveert. Niet voor niets verblijft de selectie van het Marokkaanse nationale elftal in dit hotel tijdens de Afrika Cup.
Voor degene met een beperkt budget ligt honderd meter verderop een goedkoper alternatief – maar zeker niet minder imponerend. Pleasure Island, zoals het resort heet, heeft het allemaal. Luxe tot zeer luxe accommodatie, een gezellig restaurant pal aan een laguna, een state-of-the-art douche en toilet en voldoende mogelijkheden tot recreatie.
Caretaker Juda en eigenaar Abdul nemen me mee voor een rondleiding. ‘We call this place paradise!’
Zo rond half elf op donderdagochtend is het nog vrij rustig op het met rode vlaggen omsloten terrein. ‘Maar vergis je niet,’ zegt de vriendelijke Juda, de caretaker van het door hem genoemde Pleasure Island, ‘aan het eind van de middag komen de toeristen. Nu zie je hier ongeveer acht tenten staan. Maar straks moet ik aan de slag om de accommodaties voor de nieuwe gasten op te zetten. Ik kan met gemak twintig tenten opzetten.’
‘De mensen die hier komen, vinden deze plek fantastisch,’ zegt Juda. ‘Een gewone tent kost zo’n 10 cedi (ongeveer acht euro) per nacht. Dat is heel betaalbaar. Een duurdere tent, die we opzetten met lange bamboestokken, is 15 cedi. Maar voor die prijs heb je wel de meest luxe accommodatie. Het is allemaal een stuk goedkoper dan bij de buren en zeg nou zelf: dit ziet er toch net zo goed uit? Wij zorgen er altijd voor dat onze gasten het naar hun zin hebben.’
Gemist op televisie? Niet in het Nieuws? de beleving van de eerste wedstrijd van Ghana op de African Cup of Nations. Andre van der Stouwe en Marc Broere zaten tijdens de openingswedstrijd niet in het stadion, maar zaten er bewust buiten: “Het was een overgetelijke ervaring om hier getuige van te kunnen zijn”. Marc Broere legt uit op de website roadto2010.
Wat mij opviel waren verschillende dingen. Het is in Nederland ondenkbaar dat er bij een voetbalwedstrijd buiten het stadion meer mensen zijn dan binnen het stadion. Het is in Nederland niet voor te stellen dat er tijdens bijvoorbeeld Feyenoord-Ajax aan de poorten van de Kuip nog eens tienduizenden mensen aan het feestvieren zijn. Verder konden de enkele duizenden supporters van Guinee gewoon in een lange optocht richting het stadion lopen, dwars door de haag van uitzinnige supporters van Ghana heen. En dat zonder politiebewaking. Stel je dat eens voor bij bijvoorbeeld Nederland-Engeland of FC Utrecht-Feyenoord.
Buiten het stadion ontmoette ik een Braziliaanse verslaggever van Reuters die al vele jaren lang iedere Afrika Cup verslaat. Hij was uit het stadion weer naar buiten gelopen. ‘Binnen is het stiller dan buiten’, zei hij. ‘ Dit hierbuiten is het echte Afrikaanse voetbal. Niet dat wat er in het stadion gebeurt.’ Het scoreverloop van de wedstrijd kon niet beter voor ons item. Tijdens de aftrap zaten we in een stampvol poolcafe vol uitzinnige supporters. Daarna reden we door uitgestorven straten . Vooral in de armere wijken van Accra zaten grote groepen mensen met z’n allen voor een televisie buiten te kijken. Wat opviel was het gemengde publiek: net zoveel meisjes als jongens. Toen het eerste doelpunt uit een penalty van Ghana viel reden we midden op een uitgestorven weg. Het was opvallend hoe snel het nieuws van het doelpunt als een lopend vuurtje rondging. Binnen enkele seconde kwamen mensen naar buiten om het doelpunt te vieren.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.