De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Journalisten zijn honden
Het is bon ton om journalistiek aan de schandpaal te nagelen. Televisie, radio, kranten – ze snappen er op de redacties geen klote van. In die zin bevestigt het Britse afluisterschandaal een hardnekkig beeld van journalisten: dat zijn niet de bewakers van de democratie, maar onbetrouwbare honden die voor hun scoop over lijken gaan. Wie van enige afstand uitkijkt over het medialandschap ziet rookpluimen uit de ruïnes van de journalistieke moraal opborrelen. Het is eenvoudig om in snelle lijnen het ethische faillissement van de journalistiek uit te tekenen. Wat anderen – godzijdank – niet afschrikt om gewoon hun werk te doen. En goed ook.
News of the World heeft er ontegenzeggelijk een potje van gemaakt. Andrew Loyd (Financial Times) en Jack Straw (Times) pleiten in hun column daarom voor (een vorm ven) regulatie in de Britse pers. Volgens beide commentatoren heeft het zelfreinigend vermogen gefaald. Een onzinnige stelling. Het schandaal werd immers gebroken door twee andere kranten: The Guardian en The New York Times. Beide dagbladen hielden jarenlang claims dat de Britse schandaalkrant afluisterde en de betrokkenheid van politie in hun kolommen. Er is geen beter toezicht denkbaar dan toezicht door collega-journalisten. De politie faalde, de politiek faalde, de commissie die al toezicht moest houden – ze faalden allemaal.
Vervlechting van politiek, politie, pers en publiek
Terwijl de pers wacht op het verschijnen van Murdoch Senior en Junior en (oud-hoofdredacteur) Brooks voor de parlementaire onderzoekscommissie volgende week, verschenen deze week al de politionele hoofdrolspelers in het Britse afluisterschandaal. De vervlechting van politiek, politie, pers en publiek is daarmee compleet.
In de strijd om de lezer vonden journalisten met behulp van politie-agenten hun verhalen in minimaal 4000 private domeinen. De politiek sprak daar haar verontwaardiging over uit, geadviseerd door Campbell (Daily Sun) en Coulson (News of the World). En het publiek smulde – elke dag weer. Want hoe groot hun verontwaardiging nu ook, News of the World was Murdochs best verkopende krant in het VK.
Precies die complexe vervlechting tussen politiek, publiek, pers en politie maakt het afluisterschandaal in Groot Brittannië zo fascinerend en complex.In de moeder van alle (politieke) schandalen – Watergate – was de strijd eenvoudig en overzichtelijk: het publiek moest worden geïnformeerd over een faux pas van de macht. Het was pers tegen politiek in een strijd om de waarheid. En de politie was klokkenluider in naam der democratie. Deep Throat, Woodwards belangrijke bron, was Mark Felt – de tweede man van de FBI. Watergate is een schandaal dat publiek aan zich bond. Het Britse afluisterschandaal is het gevolg van die binding met het publiek. En die binding is nodig om als krant te overleven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.