KRAS | Frietkot

Wanneer u het AD niet leest, is u allicht ontgaan dat vandaag de rechtszaak tegen de krant dient van een eerzame frietkothouder uit Eindhoven, die meent recht te hebben op een hogere plek in de jaarlijkse friettest. Het AD was onverwacht langsgekomen op een moment dat de beste aardappels op waren en noteerde daarom een lagere score. Zo duikelde de snackbar uit de top vijf - ten onrechte, vindt ze zelf. Los van alle, op zich begrijpelijke verontwaardiging, teleurstelling en wat dies meer zij, vraag ik me altijd af hoe dit soort zaken bij de rechter belandt. Natuurlijk, het is lullig dat de laatste superaardappel net opgeschild was en ik snap dat een lagere notering omzet kan schelen (al maakt de publiciteit rond de rechtszaak allicht weer iets goed). Maar waar komt die gedachte toch vandaan dat je als mens bij botte pech door een ander onrecht wordt aangedaan?

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Ook in AD-periode verzon Ramesar waarschijnlijk bronnen

En ook daar stak de redactie de kop in het zand:

Het vreemdste verhaal uit Ramesars AD-periode komt voort uit een vakantiereis van Haagse Hindoestanen naar Lloret de Mar, waarvan Ramesar in een aantal stukken verslag deed. Hij reisde mee en kwam terug met een schokkend verhaal: een meisje van 13 was met drugs in haar drankje bedwelmd en verkracht door een groep daders. Een week daarna had ze zelfmoord gepleegd omdat haar ouders haar niet geloofden. Alle bronnen voor dit verhaal zijn anoniem: de hindoepriester van de familie, een familielid van het slachtoffer, en een reisleider. Ramesar tekent aan dat de ouders in Spanje en in Nederland geen aangifte hebben gedaan en dat ook de Nederlandse politie en justitie daardoor van niets weten.

Dit schokkende verhaal is vreemd genoeg niet door andere media opgepikt, wat ook reageerders op het Hindoestaanse forum Indianfeelings destijds al verwonderde. Was er op de AD-redactie destijds niemand die nattigheid voelde?

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Een Sikh of een Sjeik

Als ik zaterdagochtend het AD doorblader, denk ik altijd: was ik maar een middeleeuwer. Ik las eens dat de informatie die de zaterdageditie van het AD bevat, gelijk staat aan de informatie die een middeleeuwer gedurende zijn hele leven verwerft.

Dag in dag uit voer ik strijd tegen de papierlawine die zich m’n huiskamer binnenboort. Met man en macht tracht ik de parelen uit de mestvaalt te vissen. Soms lukt dat.

Eppie van der Molen is zo’n pareltje. Een Fries die al vijftien jaar een jongensdroom koesterde: het haantje op de toren van zijn dorpskerk aanraken. Onlangs, op een vroege, frisse zondagochtend, was het zo ver. Eppie dronk zich een stuk in de kraag, beklom met blote handen de toren, omhelsde met tranen in de ogen het haantje en nam ‘m mee naar benee. Maar benee werden Eppie en het haantje opgewacht door een grijnzende agent. Maar dat kon Eppie niet deren, zijn droom was bewaarheid!

Eppie, ik houd van je.

Een ander glimmend pareltje gaat over het ‘t kleine, dappere Aziatische koninkrijkje Bhutan, dat een verbod uitvaardigde op het houden van kippen in kooien. Kippen moeten voortaan vrij en blij over het veld hollen. Wie ze toch in een kooi stopt, krijgt een gepeperde dwangsom. Gewoon, omdat het inperken van de kippenvrijheid onverenigbaar is met de boeddhistische filosofie. De mens pakt immers al de eieren af.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Blonde joyriders zijn grappig.

Culturele antropologie op Zondag (CoZ): Hoe een tweejarige joyrider de lezers van het AD te kakken zet.

Via onze collega van Stroomopwaarts stuitten we op fraai voer voor culturele antropologen. Eén komkommernieuwtje leidde tot opmerkelijke verschillen in de lezersreacties. Het Algemeen Dagblad berichtte op 25 juni: “Een 2-jarige peuter heeft vandaag in Haarlem de auto van zijn vader de sloot in gereden. Dat maakte de politie bekend. Het incident gebeurde aan De Bazellaan”.

Het artikel werd geïllustreerd met een blond ventje dat wat rommelde met de autosleutel. Het AD voegde een lezerspoll toe. Wat vonden de AD-lezers van dit nieuws? Fascinerend gaf 3% aan. Grappig 53% , hartverwarmend 3%, ergerlijk 14%, beangstigend 25%. deprimerend 2%, waren de overige resultaten.

Het nieuws was overgenomen van het ANP. Het is komkommertijd dus een AD-journalist had tijd voor nader onderzoek. De volgende dag verschenen in het AD de details:

“Het is een handenbindertje, die kleine dondersteen Naoufel Asbihi uit Haarlem. Toen zijn vader gistermiddag even niet oplette, reed de nog geen 3 jaar oude peuter de auto van pa de sloot in. Het gebeurde gistermiddag bij hun flat aan de De Bazellaan in Haarlem”.
Nu ging het artikel gepaard met een foto van de met donkere krullen getooide Naoufel. En wat vonden de AD-lezers nu van het nieuws? Fascinerend 1%, grappig 38%, hartverwarmend 2%, ergerlijk 52%, beangstigend 4%, deprimerend 2%.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De droste-frame van de PVV

Geert Wilders (Foto: Flickr/pietplaat)Een paar dagen geleden doken er opeens overal berichten op met de titel: “Kamervragen over ‘anti-PVV-cursus’ Erasmus Universiteit”. De PVV was weer eens woedend en stelde voor subsidie aan de Erasmus-universiteit te onttrekken.

De bron van de rel is een webredacteur van de NRC, die zijn stukje over het evenement als volgt laat beginnen:

In de Remonstrantse Kerk aan het Museumpark in Rotterdam organiseerden cultuurcentrum Arminius en de Erasmus Universiteit woensdagavond een volledig gesubsidieerde workshop om hoogopgeleide, linkse mensen PVV-retoriek te leren bestrijden.


Dé vraag die meteen opborrelt is natuurlijk: waar gaat het over? Waar is een link naar de aankondiging van de workshop? Waar is het wederhoor van het Erasmus? Het antwoord is simpel, het is er niet. Nu is het stuk van webredacteur Steven de Jong duidelijk opinie, dus is wederhoor daar minder van belang, maar de daaropvolgende stortvloed aan van elkaar overgenomen artikelen hadden ook een broertje dood aan de journalistieke mores. Ja, het AD voegde later een stukje toe, maar dat was pas uren nadat het artikel was verschenen en nadat het merendeel van de lezers het ongenuanceerde stuk hadden gelezen.

De avond ging over framing, een debattechniek waarbij je woorden en beelden zo kiest, dat daarbij impliciet een aantal aspecten van het beschrevene worden uitgelicht. Daarbij nodigen frames uit om overgenomen te worden door je tegenstanders. Een mooi voorbeeld van framing was de Amerikaanse term ’tax relief’, wat niet alleen het doel – belastingverlaging – in zich droeg, maar ook de impliciete beschuldiging dat de huidige belastingen onaanvaardbaar hoog waren. Toen dit – Republikeinse – frame was overgenomen door de democraten was er geen redden meer aan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.