Ook in India lijkt de zorg over de klimaatproblematiek aangeslagen te zijn. De Indiase minister president Manmohan Sing presenteerde een aantal dagen geleden een eerste concept klimaatplan, waarin de aanplant van bomen centraal zou staan op een totaal landoppervlak van 15 miljoen hectare. Het 'groene' India moet efficienter omgaan met energie. De regering moet volgens Sing maatregelen nemen om de negatieve effecten van de opwarming van de aarde voor de Indiers te beperken. Terwijl de gletsjers in de Himalaya steeds verder smelten komt het terugbrengen van de CO2-uitstoot nog niet in de Indiase plannen voor, misschien ook wel begrijpelijk, want de Indiase regering wil haar snel-groeiende economie nog wel de ruimte geven. Overigens hebben de plannen de steun van de gemiddelde Indier: uit recent onderzoek blijkt dat de burgers van India zich meer dan enig ander land zorge maken over klimaatverandering, tegelijkertijd heerst er optimisme over het vinden van oplossingen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het was u vast niet ontgaan vandaag, het rommelt binnen de SP. Kort samengevat ging het om het volgende. Düzgün Yildirim is met voorkeurstemmen in de Eerste Kamer gekozen. Het partijbestuur, gesteund door de partijraad (alle voorzitters) hebben aangegeven dat hij zijn zetel moet opgeven. In de Tribune (het lijfblad van de SP) zou een kritisch artikel (VK dank) verschijnen over het gebrek aan open, democratisch intern overleg in deze kwestie. Het artikel mag niet verschijnen en de hoofdredacteur staat op non-actief. De onrust verspreidt zich verder in de partij waardoor bijvoorbeeld afdeling Emmen haar site op zwart heeft gezet.
Het omgaan met tegengeluiden binnen de SP levert vaker spanning op. De partij haalt een deel van haar kracht uit de directe sturing die bij een kleine groep ligt. Dat schept duidelijkheid en maakt het mogelijk snel te schakelen.
Maar de SP is geen bedrijf. De SP is een politieke partij en de wereld is niet zwart-wit. Conflicten over de wijze van sturen en het gebrek aan echte democratie in de partij komen om de twee jaar naar boven. Met name als er weer een groot congres is waar ineens afwijkende voorstellen naar voren gebracht worden. Dan wordt er, ook in de aanloop, stevig druk uitgevoerd om toch vooral de lijn van de partijtop te volgen. Dit is overigens niet vreemd voor een politieke partij in Nederland, hooguit de mate waarin.
Ook de partijraad is een weinig democratisch orgaan waar regelmatig ingegrepen wordt wanneer andere inzichten op tafel komen of wanneer afdelingen aangeven niet mee te willen in de zoveelste actie. De partijraad is bedoeld om iedereen met de neuzen dezelfde kant op weer het land in te laten gaan.
Ook online is het omgaan met kritische geluiden lastig gebleken.
De partij is inmiddels zo groot dat ze zich serieus moet afvragen of deze jaren ’70 kadaverdiscipline nog wel te handhaven is. Teveel goede leden zouden dan nog wel eens kunnen afhaken ook al zijn ze het inhoudelijk eens met de lijn.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Aangenaam, ik ben de Killer Das. Losgelaten door de Britse troepen in Basra om zoveel mogelijk Irakese burgers te terroriseren. Ik moord en plunder en ben praktisch onoverwinnelijk. Zelfs Al-Jazeera neemt mij serieus en alle complottheoretici willen met me dansen. Of ben toch maar gewoon een Komkommer Das…?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.