serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


https://www.youtube.com/watch?v=Z49RnEspxrQ

Closing Time | Bodine

Bodine is verantwoordelijk voor uitstekende hardrock / heavy metal uit de vroege jaren tachtig, van vaderlandse bodem. Hier hebben jullie de volledige tweede cd van het gezelschap, Bold as Brass, om te luisteren. Eén van de gitaristen werd trouwens later wereldberoemd door zijn uitstekende rockopera’s. Via hem, en om precies te zijn in een interview door de onvolprezen Elizabeth Zharoff, kwam ik deze muziek overigens tegen – dat alleen al maakt het de moeite waard.

Closing Time | Unleashed

Ah, lekkere oude Zweedse death metal uit… november 2021? Oh – een oude Zweedse death metal band die nog steeds muziek maakt! Ook goed. Dat ik dit post is enigszins bijzonder, want in alle eerlijkheid, toen in Zweden zo rond het begin van de jaren 90 een aantal bands in deze stijl opkwamen, heb ik me altijd beperkt tot één band die ik met kop en schouders boven hun collega’s uit vond steken – waarbij de belangrijkste van die collega’s Grave, Dismember en jawel, Unleashed waren.

Closing Time | Ibaraki

De zanger/gitarist van Trivium, Matt Heafy, heeft een soloproject waarbij hij zich heeft laten inspireren door zijn Japanse afkomst – iets wat je op het eerste gezicht beter uit de bijgevoegde clip haalt dan uit de muziek. Denk ik dan, maar then again, wat weet ik nou helemaal van Japanse muziek? Het nummer Tamashii No Houkai is een samenwerkingsproject met niemand minder dan Ishan van het machtige Emperor, dat hier eerder op Sargasso te voorbij kwam.

Closing Time | Native Soul

Amapiano, Zoeloe voor ‘de piano’s’, is een housestijl die zo’n tien jaar terug in Zuid-Afrika ontstond en inmiddels ook daarbuiten aan populariteit wint. De stijl wordt gekenmerkt door hoge pianomelodieën, percussie en elementen van deep house. In de handen van Zakhele Mhlanga en Kgothatso Tshabalala, die samen Native Soul vormen, klinkt het vrij minimalistisch met donkere ondertonen, terwijl de percussie toch opzwepend genoeg is dat menig luisteraar de tenen (of meer) moeilijk stil zal kunnen houden. ‘Long Lasting’ staat op het debuutalbum dat ze als late tieners maakten, Teenage Dreams (2021).

Closing Time | Tarakany!

Vandaag publiceerden we een interview van Ardy Beld met Dmitri Spirin, zanger van de Russische punkband Tarakany! (Kakkerlakken). Van een deel van hun publiek mag hun muziek wel wat minder over politiek gaan. Binnen de band is daar ook wel discussie over. “Maar de echte discussies binnen de band beginnen pas zodra het over videoclips gaat. Hier is de boodschap natuurlijk visueler en duidelijker. Als we het nummer ‘Moj Golos’ (Mijn Stem) nemen en vooral de video ervan, dan is met een band als de onze alles duidelijk. Toen we deze video maakten, hebben we er inderdaad ruzie over gemaakt. We zijn het niet altijd eens hoe we moeten reageren op de politieke situatie in ons land. Maar tot nu toe, is dit de manier waarop we dat doen.”

Closing Time | Zavoloka

Kateryna Zavoloka, of kortweg Zavoloka, maakt niet alleen muziek om naar te luisteren maar ook audiovisuele projecten, die bezoekers van haar optredens vast meenemen naar een heel nieuwe dimensie. ‘Arkan’ verwijst naar een traditionele rondedans van de Hoetsoelen, een bergvolk dat leeft in het grensgebied tussen Oekraïne en Roemenië.

Closing Time | Low

Ik moest het even opzoeken, maar Low komt uit 1993. Hoe kom ik nu bij Low? Dat kwam via een omweg. Even kijken of ik de route nog weet. Ik hoorde een song op de radio van het bandje The Bug Club, If My Mother Thinks I’m Happy, en dat refreintje deed me denken aan Take The Skinheads Bowling van Camper Van Beethoven. Camper van Beethoven werd later Cracker en die hadden die lekkere jengelende gitaarplaat Low. Vermoeiend hoor,  al die linkjes in je hoofd.

Closing Time | Evil Nigger

Ik ben, om te beginnen, niet de meest logische figuur om iets te schrijven over Julius Eastman en zijn muziek. Dat komt: bij mij gaat het in de muziek om ‘het liedje’, ik hou van het liedje: begin, verhaal, refrein, nog een couplet en dan een einde. Een lekker ritme en een catchy melodie kunnen ook erg sturend zijn.

En die minimalistische muziek die doet zulke dingen niet. Die is van de langzame opbouw, subtiele verschuivingen, herhalingen, klankje hier, geluidje daar, en dat kan lang worden vol gehouden zonder dat het ergens naar toe lijkt te gaan, of dat het naar een climax voert.

Closing Time | Portishead

Die mevrouw waar we het gister over hadden, die Beth Gibbons – die zingt dus bij Portishead. En dat is een ongelooflijk goede band – dat hoort zelfs een langharige hippie die normaal in heel andere sferen verkeert. Hoewel regelmatig genoemd hier op de site, vooral in lijstjes ‘goede muziek’, hebben ze nog nooit een Closing Time gehad. Dit gemis is bij deze gerepareerd, door middel van een alleraardigste liveversie van ‘Roads’.

Closing Time | Black Sabbeth

Ohhhh, dit is zo mooi! GONGA, een Engelse stonerrockband, heeft een versie opgenomen van Black Sabbath’s ‘Black Sabbath’, met als clip beelden uit de jaren 60 horrorfilm Black Sabbath, met op zang Beth Gibbons van Portishead EN DAT HEBBEN ZE ‘BLACK SABBETH’ GENOEMD!!1! Snapt u, sabbeth, sa-Beth?

Woordspelingen daargelaten is het een feestje om deze gelauwerde triphopzangeres zich te horen wagen aan een (de?) metalklassieker. De band speelt heel verdienstelijk, wijkt weinig af van het origineel, maar dat moet je ook maar durven, bij een nummer als dit.

Closing Time | Et Hop

Het zijn geen Fransen en de drummer heet Bakvis van z’n achternaam. Hm. Lastig? Laat ik het maar zeggen: ze komen uit Montreal, Quebec, en dat ligt in het Franstalige gedeelte van Canada. Dat verklaart alleen nog niet de achternaam van de drummer. Dat blijft een raadsel. (Zijn voornaam is gewoon Julien).

En Corridor maakt een jaren zestig geluid, met bedwelmende gitaarklanken en harmonieuze, dromerige zang. Retro. Pastoraal klinkende muziek met haast geen rauwe of ruwe randjes.

Closing Time | Chica Chica

 Chica Chica is Judith Renkema op de bas, Jeroen Kant, gitaar en Gino Bombrini op drums en percussie. En dat levert een jaren zeventig sfeertje op, inclusief een Opel uit dat tijdvak. Surfmuziek, filmmuziek, nostalgie, retro en retegoed gedaan. Het is hun debuutsingle, dus dat belooft wat.

Nog een aardigheidje: in de huiskamer, tussen de bassiste en de percussionist, hangt een schilderij aan de muur: man & vrouw, caravan op de achtergrond. U komt het tegen als u wat naar beneden srcollt, middelste rij. Dat schilderij is gemaakt door Eric Neimeijer, voormalig muzikant bij de Sallandse band Bökkers. Ja, Closing Time zoekt het voor u uit.

Vorige Volgende