Zoekresultaten voor

'privacy'

Studenten maken NSA-vrije email

Een groep studenten van Harvard en MIT hebben een emailprovider gemaakt die peer-to-peer versleuteld is. “Zelfs wijzelf kunnen jouw mails niet lezen.”

ProtonMail is gesitueerd in Zwitserland vanwege haar strenge privacywetgeving, en verkeert voorlopig nog in een bèta-testversie.

“It was the Snowden leaks that got us started,” ProtonMail founder and front-end developer Jason Stockman told The Huffington Post. “A lot of us at the time were working at CERN, the nuclear research facility in Switzerland, and we started hearing about all this and we really freaked out. We ended up posting on Facebook about privacy issues, and it just grew from there.”

Foto: Didier Misson (cc)

Hoe grote multinationals EU-burgers er met TTIP opnieuw in proberen te luizen

OPINIE - TTIP wordt vaak een vrijhandelsverdrag tussen de VS en de EU genoemd. De Piratenpartij heeft niks tegen vrije handel. Toch nemen wij als een van de weinige partijen duidelijk stelling tegen TTIP. Het is namelijk niets meer dan een lobbydeal waarmee de belangen van grote multinationals boven mensenrechten worden gesteld, schrijft Matthijs Pontier, Lijsttrekker Piratenpartij bij de Europees Parlementsverkiezingen.

Het lobbyparadijs in de EU

We zijn de enige internationale politieke partij. Samen met de Piratenpartijen in andere landen denken we daarom dus ook vaak na hoe we dingen internationaal kunnen oplossen. Ook denken we dus graag na hoe we door internationale afspraken te maken, effectiever handel kunnen bedrijven.

We zien echter grote problemen in hoe de Europese politiek nu werkt. Er ligt te veel macht bij te weinig mensen. Er wordt niet transparant geopereerd en er is een gebrek aan democratische controle. Hierdoor is de EU een lobbyparadijs geworden. Grote multinationals schrijven met hulp van een leger aan lobbyisten wetsvoorstellen die vaak letterlijk worden overgenomen door de Europese Commissie. NGO’s en ‘gewone burgers’ hebben vaak geen tijd en geen geld om op een zelfde manier de politiek naar hun hand te zetten.

Zeker nu de EU na een mislukt referendum met het verdrag van Lissabon via de achterdeur alsnog een politieke unie is geworden en landen een groot deel van hun wetgeving uit Europa krijgen opgelegd, is dit een steeds groter wordend probleem. Belangen van grote multinationals komen boven de belangen van de kiezers te staan, die politici in de EU zouden moeten representeren.

Foto: campact (cc)

TTIP: Een bedreiging voor de democratie

ANALYSE - De Europese Unie en de Verenigde Staten onderhandelen sinds 2013 over het handelsverdrag ‘Transatlantic Trade and Investment Partnership’ (TTIP). Het hoofddoel van TTIP is om wetgeving en regelgeving te verwijderen die de winsten van multinationals kunnen beperken en is daarmee een bedreiging voor de democratie, meent Samuel Gosens.

Lonen en arbeidsrechten

Amerikaanse werknemers zijn al bekend met werkverlies ten gevolge van de North American Free Trade Agreement (NAFTA) tussen Amerika, Canada en Mexico. De Amerikaanse overheid beloofde dat het aantal banen door NAFTA zou groeien, maar in werkelijkheid heeft NAFTA tussen 1994-2006 geleid tot een nettoverlies van meer dan één miljoen banen in de VS en een daling van lonen voor miljoenen werknemers in de drie landen.

TTIP zou net als haar soortgenoot NAFTA leiden tot een verslechtering van de arbeidsrechten en lonen doordat het gemakkelijker wordt voor multinationals om de productie te verplaatsen naar regio’s waar lonen en arbeidsrechten slechter zijn. De Europese Commissie verwacht bij bepaalde bedrijfssectoren een toename van de werkloosheid door TTIP.

Regelgeving en publieke voorzieningen

De Amerikaanse voedselregelgeving is veel slechter dan de Europese. De Amerikaanse regering wil TTIP gebruiken om de Europese voedselveiligheidsregels te verzwakken. De Europese Commissie verklaarde zich bereid om de voedselveiligheidsregels van de Europese landen te verminderen. Een paar voorbeelden zijn:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetten Worden Werkelijkheid in software

BRIEF - Onderstaande brief is als email naar de Tijdelijke commissie ICT gestuurd.

Geachte leden van de Commissie ICT,

Op 1 juni 2012 ben ik door uw voorgangers uitgenodigd een bijdrage te leveren aan de expertbijeenkomst van de Parlementaire werkgroep ICT-projecten bij de overheid. De schriftelijke bijdrage die ik destijds heb aan geleverd staat hier.

Als IT-architect maar ook als bezorgde burger heb ik mij sinds 2002 actief bemoeid met het IT-beleid van de overheid op o.m. de dossiers EPD en open standaarden/opensource. In dit laatste dossier was ik in 2002 de initiatiefnemer van de Motie Vendrik die een grotere onafhankelijkheid van dominante leveranciers bepleitte. Vorig jaar mocht ik als technisch expert zitting nemen in de Commissie van Beek die Minister Plasterk heeft geadviseerd over de (on)mogelijkheden van elektronische ondersteuning van het kiesproces.

Hoewel deze motie Vendrik in 2007 is vertaald in het Actieplan Heemskerk is dit beleid in 2010/11 door de lobbymacht van grote softwareleveranciers en de Amerikaanse overheid de nek om gedraaid. Zelfs de Algemene Rekenkamer is onder druk gezet om bepaalde vragen *niet* te stellen. Sinds 2002 heeft Nederland zo’n 60-90 miljard Euro uitgegeven aan buitenlandse software waarvoor in veel gevallen gratis alternatieven bestaan die net zo goed of zelfs beter zijn. Het gebruik hiervan wordt echter actief bemoeilijkt door zowel de Ministeries van OC&W en BZK, alsmede de VNG daarin gesteund door het lobbyapparaat van grote leveranciers en de Amerikaanse overheid.

Hoewel Minister Donner in 2004 in reactie op de Motie Vendrik al aangaf dat

Foto: Rock Cohen (cc)

Frames en fundamentele vragen

OPINIE - Toen ik onlangs wat positieve opmerkingen over Europa schreef, kreeg ik woedende reacties: men wilde niet uit de comfortabele anti-EU houding gehaald worden. Dat puzzelt.

Wie de verkiezingen volgt om inzicht te krijgen in fundamentele kwesties, blijft met gespitste oren in een kramp achter. Politici zijn niet helder: ze normeren werkloosheid, ze treden uit de EU, ze willen de integratie remmen, ze willen de gulden terug, ze willen meer geld voor ouderen en minder vluchtelingen. Voorspelbaar…

Maar welke EU men wil, welke verhouding van de Europese organen men wil tot de nationale staten, daarover horen we bijna niets. De grote vraag is: waarom niet? Zijn er verklaringen? Ik probeer er maar eens enkele.

Europa is onvoldoende gefundeerd op de wensen van de bevolkingen

Dat is eigenlijk niet zo verrassend. Na 1945 lag Europa in puin, iedereen die de oorlog had overleefd poogde een nieuw bestaan op te bouwen op de naoorlogse puinhopen. Het ‘dit-nooit-weer’ gevoel was er wel, maar de vertaling in internationale politiek werd alleen door enkele visionaire ambtenaren vorm gegeven in EGKS en EEG. De politieke integratie kon niet, dus de samenwerking werd economisch van aard. Charles de Gaulle stoorde het proces aanzienlijk. Daarom kon het oordeel van bevolkingen ook op afstand worden gehouden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De macht van het Europees Parlement (2)

ACHTERGROND - Het anti-parlementarisme in het Nederlandse Europadebat helpt niet om het vertrouwen in de zo dringend noodzakelijke Europese samenwerking te herstellen.

Volgens de Utrechtse historicus Mathieu Segers maakt het Europees Parlement zich ongeloofwaardig omdat het geen legitimiteit zou hebben. Er worden wel veel mooie woorden gewijd aan de Europese democratie, maar volgens Segers heeft de Raad van Ministers alle macht in handen. “De merkwaardige Brusselse bestuursstructuur, waarin de nationale democratieën de enige politieke legitimatie vormen, is het resultaat van trekken en duwen van lidstaten die hun onafhankelijkheid juist nooit hebben willen opgeven,” meent Segers. Het is misschien een geruststelling voor iedereen die vindt dat Brussel macht moet teruggeven aan de lidstaten. En regeringsleiders van lidstaten willen in eigen huis graag de boodschap verkondigen dat ze voor de onafhankelijkheid  van hun land gestreden hebben. Maar de beoordeling van het parlement klopt van geen kanten. We stemmen op 22 mei niet voor niets.

De Europese Unie is sinds de oprichting via het Verdrag van Maastricht een unie van staten én burgers. De Raad van Ministers vertegenwoordigt de lidstaten, het Europees Parlement de burgers. Burgers hebben bovendien via hun nationale parlementen die de ministers controleren ook indirect invloed op de Europese besluitvorming. Het Europees Parlement is sinds het Verdrag van Lissabon samen met de Raad van Ministers medewetgever op vrijwel alle terreinen van het beleid. Dat betekent dat de volksvertegenwoordiging niet gepasseerd kan worden bij het uitvaardigen van wetten en richtlijnen. Dat geldt ook voor de meerjarenbegroting.

Opt-out van big data is bijzonder lastig

VERSLAG - Journaliste Janet Vertesi probeerde haar zwangerschap verborgen te houden voor “big data” verzamelaars. Dit experiment van een opt-out van big data bleek nog behoorlijk lastig en gaf haar soms het gevoel een crimineel te zijn.

Eén van haar conclusies: Als je een beetje privacy wil ten opzichte van marketeers en technologie-giganten zoals Google en Facebook, dan moet het niet zo zijn dat je je daarvoor als een halve crimineel moet gaan gedragen om dat te kunnen bereiken.

Foto: World Bank Photo Collection (cc)

Data is geld waard, ook voor u

COLUMN - Een paar maanden geleden werd Engeland opgeschrikt door een groot schandaal. Ditmaal betrof het eens geen dode mediafiguur of een popster, maar ging het om gezondheidsdata. In tegenstelling tot de andere schandalen kwam dit wonderwel niet groot in de Nederlandse pers. De organisatie die het Engelse Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) beheert, bleek de gegevens verkocht te hebben aan zorgverzekeraars. U leest het goed, de gegevens bleken niet gelekt of gehackt, maar verkocht aan zorgverzekeraars. Die pasten op basis van deze gegevens hun zorgpremie aan.

Weliswaar ging het om geanonimiseerde data, maar vaak is die te herleiden tot de patiënt, door ze bijvoorbeeld te combineren met data die op het internet is te vinden. Belangrijker is dat de data zonder medeweten en toestemming van de patiënten werd doorverkocht.

350 euro voor persoonlijke data

Voor zorgverzekeraars is uw persoonlijke gezondheidsdata blijkbaar geld waard. De Groningse student Shawn Buckles besloot om uit te zoeken hoeveel zijn persoonlijke data waard was en verkocht het per opbod via zijn website. Deze data, waaronder emailconversaties, zijn persoonlijke agenda en treinreizen, werd uiteindelijk, voor 350 euro gekocht door TheNextWeb, een media-bedrijf met de focus op technologie. Voor Shawn was dit project een mooie gelegenheid om zijn statement over privacy te maken.

Foto: Kim Seng (cc)

Goed zijn in verstoppertje leidt tot meer seks bij java-apen

COLUMN - Wanneer mensen seks hebben doen ze dit meestal op een plek waar ze alle privacy hebben, uit de buurt van anderen. Uit recentelijk onderzoek blijkt echter dat wij niet de enige verstoppers van seks zijn.

Java-apen die in grote sociale groepen leven, hebben een voorkeur voor het verstoppen van hun seksuele gedrag voor de leider van de groep. Op deze manier lukt het ondergeschikte mannelijke java-apen zelfs om vaker te paren dan de leider. Stiekem aan seks doen lijkt dus een uitstekende manier om zo veel mogelijk nakomelingen te krijgen.

Java-apen leven in grote sociale groepen die vaak uit meerdere mannetjes en vrouwtjes bestaan. Binnen de groep heerst een dominantie hiërarchie waarbij er één leider is: het alfa-mannetje. Tussen de mannetjes bestaat hevige concurrentie om de vrouwtjes. Deze strijd om te paren met de vrouwtjes heeft een evolutionaire oorzaak: hoe meer nakomelingen een mannetje verwekt, hoe meer van zijn genen door worden gegeven naar de volgende generatie.

Over het algemeen heeft het alfa-mannetje het recht om met alle vrouwtjes in de groep te paren. Er zijn echter nog vele andere mannetjes in de groep die maar al te graag willen paren met de vrouwtjes. Deze mannetjes hebben een creatieve strategie gevonden om dit toch voor elkaar te krijgen: door hun seksuele gedrag te ‘verstoppen’ voor het alfa-mannetje.

Quote du jour | Homofobie en de vrije markt

“It’s entirely conceivable,” [Tony Kushner ] wrote, “that we will one day live miserably in a thoroughly ravaged world in which lesbians and gay men can marry and serve openly in the Army and that’s it.” Kushner went on to observe that things like poverty, militarism, environmental destruction, commodity fetishism and violence are “key to the successful functioning of the free market. Homophobia is not; the system could certainly accommodate demands for equal rights for homosexuals without danger to itself.” […]

And so, what now for the movement? If the recent shape of mainstream gay activism is any indication, then I’m all for winding it down. In 2012, the Human Rights Campaign honored Goldman Sachs with an award at its annual dinner, while naming Lloyd Blankfein as its national corporate spokesman for same-sex marriage. In an obscene form of pink-washing in which every banker, sweatshop overlord and oil baron gets a gay star, HRC’s most recent report on “corporate equality” proudly concludes that a record 304 of the nation’s largest businesses—including Chevron, Bank of America, Citigroup, JPMorgan Chase, Comcast, Google, Monsanto, Nike, Raytheon, Boeing, Target and General Electric—have a perfect rating on LGBT issues. […]

Will the gay movement spend its last days running a series of pop-up outrage campaigns whose relation to any improvement in gay people’s actual lives becomes increasingly notional? Or will it find, deep in the recesses of its political memory, some way to talk about inequality, commodification, police surveillance, gender, sex, health, love and desire writ large? “Gay rights may be obtainable,” Kushner wrote a political age ago, “but liberation depends on a politics that goes beyond, not an antipolitics…. Our suffering teaches us solidarity; or it should.”

Britse belastingdienst wil financiële gegevens belastingbetalers gaan verkopen

Wetgeving die dat mogelijk moet maken is inmiddels in de maak:

The personal financial data of millions of taxpayers could be sold to private firms under laws being drawn up by HM Revenue & Customs in a move branded “dangerous” by tax professionals and “borderline insane” by a senior Conservative MP. […]

The government insists that there will be suitable safeguards on personal data. But the plans, being overseen by the Treasury minister David Gauke, are likely to provoke serious worries among privacy campaigners and MPs in the wake of public concern about the government’s Care.data scheme – a plan to share “anonymised” medical records with third parties.

Vorige Volgende