Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Gerard Stolk (cc)

Maar helpt het snuffelen van de AIVD op sociale netwerken ook?

ACHTERGROND - Er was een heel klein beetje ophef vorige week over het CTIVD rapport aangaande het bespioneren door de AIVD van mensen op sociale media. De AIVD had namelijk niet helemaal de wettelijke regels gevolgd. Halfslachtige excuses en verbetermaatregelen door de minister en het verhaal verdwijnt naar de achtergrond.

Alweer.

De essentie gaat wederom aan menigeen voorbij.

De vraag is niet of de AIVD wel op deze manier de privacy van burgers mag schenden. De vraag is of het zinvol is.

De veronderstelling is namelijk dat het ‘helpt’. Dat met het in de gaten houden van tientallen (misschien wel duizenden) burgers op online fora daadwerkelijk aanslagen voorkomen worden. En dat een beetje privacy-inbreuk en af en toe een onschuldige burger lastig vallen te rechtvaardigen is. Ze noemen dit ook wel het proportionaliteitsbeginsel.

En ook in dit rapport staat niet wat al die inbreuken op de privacy nou echt opgeleverd hebben.

Het dichtst in de buurt komt deze zin:

Het ging hierbij om grotere webfora waarbij de te verwachten opbrengst in geen verhouding stond tot de inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van die gebruikers van de webfora op wie lopende onderzoeken niet gericht waren.

Foto: AJ Cann (cc)

Martijn Bevelander wenst selectief vergeten te worden

NIEUWS - Sargasso heeft eerder al de nodige aandacht besteed aan het ‘recht om vergeten te worden’, het besluit van het Europese Hof van Justitie dat bepaalde dat zoekmachines kunnen worden verplicht om bepaalde zoekresultaten over particuliere personen niet langer weer te geven (zie bijvoorbeeld hier en hier).

En nu kregen we er zelf mee te maken. We ontvingen namelijk een keurig mailtje van Google:

Vanwege een verzoek op basis van de Europese wetgeving over gegevensbescherming kunnen we een of meer pagina’s van uw site niet langer weergeven in onze zoekresultaten voor bepaalde zoekopdrachten naar namen of andere termen die specifieke personen identificeren. Dit geldt alleen voor resultaten in Europese versies van Google. U hoeft verder niets te doen.

Deze pagina’s zijn niet volledig uit onze zoekresultaten geblokkeerd. Ze worden nog steeds weergegeven voor andere zoekopdrachten dan de zoekopdrachten zoals opgegeven door individuele personen in de verzoeken om Europese gegevensbeschermingswetgeving die we hebben gehonoreerd. Uit individuele privacyoverwegingen kunnen we niet bekendmaken om welke zoekopdrachten het gaat.

Het hoeft niet altijd zo te zijn dat iemands naam prominent op de pagina wordt genoemd voor de betreffende zoekresultaten. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de naam alleen in het gedeelte met reacties wordt genoemd.

Deze actie heeft effect op de volgende URL’s:

https://sargasso.nl/martijn-bevelander-spamt-zich-weer-het-apelazarus/

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Facebook-manipulatie

COLUMN - Hoe Facebook door informatie te selecteren blikvernauwend werkt en radicalisering stimuleert.

Facebook is meer dan een speeltje. Facebook biedt een belangrijk platform om relaties en een netwerk te onderhouden.

Facebook is echter alles behalve een neutraal platform. Facebook bepaalt voor zijn gebruikers wat belangrijk is. Door middel van de informatie die Facebook over gebruikers via onder meer de “like”-knop vergaart wordt de informatie die op de zogenaamde newsfeed wordt aangeboden gesorteerd en sterk beperkt.

Twee recente artikelen hierover vielen mij op. Ten eerste een artikel van iemand die bij wijze van experiment alles maar dan ook alles van zijn tijdlijn op Facebook like-te. Hij rapporteert niet alleen dat daarop de reclame zijn vrienden van zijn tijdlijn verdrukte (voorspelbaar), maar ook – en dat is opmerkelijk – dat de politieke extremen zijn tijdlijn begonnen te overheersen. Tegelijkertijd overheersten zijn activiteiten de newsfeed van zijn connecties.

Een tweede artikel kwam van iemand die de hele “like” of “vind ik leuk”-knop in de ban had gedaan. De resultaten van dit testje zijn wat vager en worden vertroebeld doordat de gebruiker ook aangaf meer reacties te plaatsen. Hij rapporteert in ieder geval een meer humane newsfeed.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Google spreekt recht

ACHTERGROND - Een discutabel vonnis van het Europese Hof in uitvoering.

Ze hebben er zelf niet om gevraagd bij Google. Maar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie dwingt hen alle verzoeken van mensen die een een zwarte bladzijde uit hun verleden willen wegmoffelen individueel af te handelen. Meer dan 90.000 verzoeken zijn inmiddels ingediend, waarvan 5.500 uit Nederland. Tot nu toe heeft Google meer dan de helft van de verzoeken ingewilligd. Dat betekent overigens niet dat de gewraakte in informatie is verwijderd. Het Hof heeft alleen bepaald dat bij een zoekactie op de naam van iemand resultaten met achterhaalde en voor de persoon schadelijke informatie onzichtbaar moeten worden gemaakt. Het gaat dus om delisting en niet om deleting. De oorspronkelijke informatie, bijvoorbeeld een krantenpagina, blijft via andere wegen nog wel toegankelijk. Verder gaat het alleen om zoekacties met Google naar pagina’s binnen het domein van EU-lidstaten (inclusief de EFTA-landen die de betreffende richtlijnen ook hebben aanvaard).

Google heeft aan de Article 29 Working Party, een adviesgroep van de Europese Commissie over de uitvoering van de Europese privacyrichtlijn inzicht gegeven in de stand van zaken en hun werkwijze bij de uitvoering van het vonnis van het Europese Hof. In september is op basis van de verstrekte informatie een advies van WP29 te verwachten.

Foto: Arend (cc)

Schaamteloos genieten

OPINIE - De recent overleden Menno Buch heeft de Nederlandse televisiekijker in Seks voor de Büch vergast op de vreemde seksuele geneugten van onze landgenoten. Wat mij aan bizarre beelden is bijgebleven van die serie ‘waar niemand naar kijkt en iedereen over spreekt’: een jongen die masturbeerde op bromfietsen en een man die over zich heen liet lopen door een vrouw in naaldhakken.

Iedereen heeft zo zijn fetisj. Ik ken mensen die graag begluurd willen worden en daar dan ook veel gelegenheid toe geven. Wie weet droomt uw buurman er wel van om door u in het park uitgelaten te worden, als een hondje aan de lijn, en dat-ie dan een stout hondje is. En wie weet zit de collectante van de Nierstichting ‘s avonds met haar hand in haar broekje naar Mart Smeets te kijken. En ja, je hebt er ook, zo ondervond men onlangs bij de Volkskrant, die geilen op kinderen.

Seksuele verlangens zijn niet controleerbaar. Je ziet iets wat je een prikkel geeft en daar kun je niks aan doen. Dat zoiets ‘zondig’ of ‘vies’ is, daar moeten we nu toch echt vanaf – het gebeurt je gewoon. Pas als de collectante van de Nierstichting Smeets gaat stalken, als de buurman met een riem om zijn nek op handen en voeten in je tuin staat te pissen en als onze stiekeme kinderbroekjesgeiler in de auto naar Bilthoven stapt, gaat het mis. De Volkskrant had dan ook de lokatie niet moeten vermelden. Vreemd dat de ombudsvrouw en de klagers dat gemist hebben.

Quote du jour | Tweede lek

I do not believe that this came from the Snowden documents. I also don’t believe the TAO catalog came from the Snowden documents. I think there’s a second leaker out there.

Veiligheidsexpert Bruce Schneier denkt dat de onthulling dat de NSA pricavy bewuste mensen als doelwit kiest niet afkomstig is uit de door Edward Snowden gelekte documenten. Kortom er is waarschijnlijk een tweede lek.

Van Snowden werd de NSA al niet echt vrolijk; een tweede lek zou ze nog wel eens meer hoofdpijn en reputatieschade kunnen berokkenen. En terecht.

Foto: Tom Jutte (cc)

Nieuwe Revu verliest rechtszaak foto’s prinses Amalia

NIEUWS - Hoewel de uitkomst van deze zaak niet bijster belangrijk is, ligt dat anders met betrekking tot de overwegingen van de rechtbank.

Wat was er aan de hand?

Het tijdschrift had in april van 2013 foto’s geplaatst van prinses Amalia in de privésfeer. De dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima stond afgebeeld met een hockeystick op het veld.

Volgens de RVD is dat in strijd met de mediacode, die bedoeld is om de privacy van het Koninklijk Huis te waarborgen.

Op zichzelf is dit natuurlijk weinig spannend nieuws, maar wel noemenswaardig is dat de RVD zelf toegeeft (aldus het vonnis van de rechtbank, punt 8) dat de mediacode die ze opstelde met betrekking tot nieuwsgaring rondom het Koninklijk Huis niet an sich bepaalt wat wel of niet rechtmatig is.

De rechter maakte daarom ook een afweging op inhoudelijke gronden.

Wat we hiervan dus moeten meenemen is dat een overheidsdienst wel allerlei regels en codes (inclusief bijbehorende sancties) kan opstellen, maar dat deze – bij afwezigheid van expliciete wetgeving – niet per definitie rechtmatig zijn.

En dat is goed om in gedachten te houden.

Schending van de mediacode rondom het Koninklijk Huis kan, aldus de RVD, ’tot passende maatregelen’ leiden, waaronder (tijdelijke) uitsluiting bij accreditatie bij fotomomenten en dergelijke.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

De afluisterstaat

OPINIE - Het machtsmisbruik van de inlichtingendiensten blijft mogelijk als politici falen in het toezicht op de staat, media tekortschieten in het volgen van politici en de meerderheid van burgers zich gedeisd houdt, schrijft Glenn Greenwald.

Het is deze week precies een jaar geleden dat Edward Snowden Hongkong ontvluchtte en asiel vroeg in Rusland. Zijn onthullingen over de grootschalige en onbeperkte spionage van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA shockeerden de hele wereld. Dat de overheid een loopje nam met de privacy onder het mom van zorg voor de veiligheid was een al langer bestaand vermoeden. Maar het was allemaal nog veel erger dan iemand ooit had kunnen bedenken. Het gesnuffel van de NSA via telefoon, internet en e-mail bleek alle perken te buiten te gaan. De Amerikaanse overheid overtrad haar eigen wetten. En de bevriende naties deden er niet voor onder.

Glenn Greenwald, de journalist die door Snowden als een van de eersten in vertrouwen is genomen beschrijft in zijn boek De afluisterstaat hoe het allemaal gelopen is in het voorjaar van 2013. Hij laat aan de hand van vele door Snowden vrijgegeven documenten zien hoe omvangrijk de spionage was. De NSA was er met hulp van telefoon- en internetbedrijven op uit om werkelijk alle communicatie in de wereld te onderscheppen en te bewaren. De ambities kenden geen grenzen, het geld kennelijk ook niet. De privacy van burgers heeft in het optreden van de inlichtingendiensten geen enkele betekenis, hoezeer de verantwoordelijke politieke leiders ook trachtten dat beeld te corrigeren. Met hulp van regeringsgetrouwe media. Ook dat is de boodschap van Greenwald: de grote media zitten veel te vast verstrengeld in banden met politici om onafhankelijk te kunnen berichten over het optreden van de staat. En dat is buitengewoon zorgelijk voor een democratisch land.

Burgemeester Apeldoorn informeert inwoners: Volkert van der G. woont in binnenstad

De Volkskrant:

Volkert van der G., de moordenaar van politicus Pim Fortuyn, woont in de binnenstad van Apeldoorn. Dat heeft de gemeente bevestigd. Bewoners van het centrum van Apeldoorn zijn door burgemeester John Berends uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst vanmiddag om 17.30 uur. De Telegraaf publiceerde vanochtend de brief van de burgemeester waarmee bewoners werden geïnformeerd.

‘Ik heb besloten om medewerking te verlenen aan het vestigen van Van der G. in Apeldoorn,’ verklaart Berends in de brief. ‘Ik ben me bewust van de impact van deze beslissing en ik vind het daarom van belang om u, als omwonende, door middel van deze brief van mijn beslissing in kennis te stellen.’ Hij schrijft dat hij rekening heeft gehouden met de openbare orde en veiligheid waar hij als burgemeester verantwoordelijk voor is.

Foto: Jeroen Mirck (cc)

De sociaalliberalen van weleer zijn niet meer

OPINIE - D66 is langzamerhand een klassiek liberale partij geworden, vindt Sjoerd Verest.

D66 is in the winning mood. In de peilingen staat de partij al maanden boven de twintig zetels en na de gemeenteraadsverkiezingen werden ook de Europese verkiezingen door de democraten glansrijk gewonnen.

Er moet echter een kanttekening worden geplaatst bij dit succes. Hoewel D66 zich nog altijd steevast neerzet als een progressieve en sociaal-liberale partij die vooruit wil en taboes tracht te doorbreken, lijkt bij de partij soms nauwelijks meer sprake van deze progressieve en sociaal-liberale signatuur. D66 bezigt veelal nog slechts calculerende economische motieven in haar politiek; sociale en zelfs liberale beginselen zijn naar de achtergrond gemanoeuvreerd.

Vrijheid voor iedereen

Het progressieve sociaal-liberale gedachtegoed kenmerkt zich door een veranderingsgezinde houding en uit zich in het streven naar persoonlijke vrijheden voor ieder individu, zoals in ethische kwesties of met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting. Dat elk mens persoonlijke vrijheden moet kennen, betekent echter niet, zoals de door D66 zo bewonderde sociaal-liberaal J.S. Mill al verwoordde, dat een individu maar ongelimiteerd zijn eigen vrijheid kan najagen.

De vrijheid van een ander mag door het nastreven van de eigen vrijheid nooit ingeperkt worden. Iedereen moet immers kunnen beschikken over een hoge mate van vrijheid. Dit houdt indirect ook in dat de overheid zich dient in te spannen om een ieder in vrijheid te kunnen laten leven, door bijvoorbeeld een bepaald inkomen te garanderen en het gebruik van onderwijs en zorg voor iedereen toegankelijk te maken. Progressieve sociaal-liberalen staan dan ook niet onwelwillend tegenover de herverdeling van inkomen en sterke sociale voorzieningen die individuele vrijheid mogelijk maken. Tot slot maken sociaal-liberalen zich sterk voor het milieu en bestuurlijke vernieuwing.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Het verleden wegmoffelen

OPINIE - In de vijfde klas van de lagere school had ik een vriendinnetje. Op de dorpskermis poseerden we innig, arm in arm voor de fotograaf. De foto’s konden na het feest afgehaald worden bij de plaatselijke sigarenboer die in zijn etalage een selectie had tentoongesteld. Daar ontdekte mijn vader onze foto. Altijd beducht voor wat anderen over hem en zijn gezin zouden kunnen zeggen, kocht hij de foto meteen en borg hem op in de linnenkast. Zonder mij iets te vertellen. Dat was eind jaren vijftig.

Helemaal vergelijkbaar is het niet, maar ik moest aan deze geschiedenis denken bij het bericht over een vonnis van het Europese Hof van Justitie dat verstrekkende gevolgen kan hebben voor het vrije verkeer van informatie. Het Hof van Justitie sommeerde internetgigant Google om verwijzingen naar twee krantenartikelen over de Spanjaard Mario Costeja González weg te moffelen. Wie zijn naam intikte in Google stuitte altijd op links naar twee artikelen in de Catalaanse krant Vanguardia uit 1998. Die beschreven de executieverkoop van zijn vastgoed, waarop beslag was gelegd om schulden terug te vorderen die González had bij de sociale dienst. González vond dat deze informatie zijn reputatie schaadde. De krant weigerde de artikelen weg te halen. Maar nu heeft het Europese Hof bepaald dat Google er niet meer naar mag verwijzen.

Vorige Volgende