Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Klimaat in verkiezingsprogramma’s | D66

, door

ANALYSE - En zo zijn we toegekomen aan de laatste van de zittende politieke partijen. Vandaag behandelen we wat D66 in haar verkiezingsprogramma (concept) zegt te gaan doen tegen opwarming van de aarde.
Omdat het congres van D66 al is geweest, is ook al bekend welke amendementen op het programma het gehaald hebben. Die behandelen we aan het einde. De definitieve versie van het programma staat nog niet online.

We beginnen bij de het samenvattende overzicht van de belangrijkste punten onder de noemer “Waar zet D66 zich de komende jaren voor in?”. Daar vinden we het onderdeel “Schone economie: Nederland loopt voorop”:

– Wij sluiten alle kolencentrales, te beginnen met de oude en meest vervuilende;
– Wij bouwen 100.000 betaalbare energieneutrale huurwoningen. Zo komen sociale huurwoningen weer beschikbaar voor wie ze bedoeld zijn;
– Energiezuinig leven loont. Wie elektrisch rijdt of zelf stroom opwekt, betaalt minder belasting;
– Wij investeren in innovatie en groene ondernemers om zo uitdagingen als klimaatverandering en het energievraagstuk te veranderen in kansen. Wij nemen knellende regelgeving weg en de overheid koopt duurzaam in;
– Wij richten een publieke investeringsbank op om met publiek geld private investeringen aan te jagen, gericht op maatschappelijk relevante doelen zoals duurzame energietransitie en digitale infrastructuur;
….

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Klimaat in verkiezingsprogramma’s | Partij voor de Dieren

, door

ANALYSE - Gaat u er maar even voor zitten. In de reeks waarin we behandelen hoe politieke partijen denken om te gaan met het klimaat zijn we aanbeland bij de Partij voor de Dieren. En die hebben daar een heel stevig hoofdstuk over opgenomen in hun verkiezingsprogramma (pdf).

Laten we beginnen met de inleiding van hoofdstuk 5. Milieu, Klimaat en Energie:

De Partij voor de Dieren stelt als enige partij de draagkracht van de aarde voorop bij elke beleidskeuze. Wij sluiten geen compromissen over een duurzame toekomst. Wij zijn daarmee de aanjager van een ambitieuzer milieubeleid. Zuinig omgaan met de aarde mag geen holle frase zijn, het is letterlijk van levensbelang. Onze planeet voorziet ons van schone lucht, water, een gezonde bodem en de grondstoffen en die we nodig hebben voor het voortbestaan van mens en dier.

Beetje pretentieus om te zeggen dat je iets als “enige partij” doet als nog niet alle verkiezingsprogramma’s bekend zijn. Maar dat terzijde. De eerste zin is belangrijk. Maar als ze dat vinden, waarom staat dit dan pas in hoofdstuk 5? En geen compromissen sluiten is nogal lastig in een politiek landschap waar nooit een partij een meerderheid heeft.
Maar goed, dat klinkt cynisch, terwijl de toon me wel aanstaat!

Dan stukje verder onder het kopje “Ecologische voetafdruk verkleinen”:

Foto: AJC1 (cc)

Ruimere bevoegdheden voor de AIVD

, door

OPINIE - Privacy First noemt het een draconisch wetsvoorstel, de aanpassing van de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten die het kabinet gisteren heeft ingediend. Het wetsvoorstel vormt een acute bedreiging voor de privacy van iedere Nederlander, volgens deze privacy-waakhond, vanwege de mogelijkheid die de AIVD krijgt om massale internettaps uit te voeren of zoals het ook wel wordt genoemd, een sleepnet uit te werpen over al het internetverkeer. “Met de invoering van de sleepnetbevoegdheid,” schrijft David Korteweg van Bits of Freedom, “kunnen de geheime diensten straks alle communicatie van grote groepen onschuldige mensen – zoals alle appjes vanuit een bepaalde stad – in bulk verzamelen en vervolgens gaan analyseren.” Ze mogen de data drie jaar opslaan.

Voordat de gemoderniseerde bevoegdheden worden ingezet, is toestemming van de minister en een onafhankelijke commissie met rechterlijke en technische achtergrond nodig, de zogeheten Toetsingscommissie Inzet Bevoegdheden (TIB), staat in het persbericht van minister Plasterk. De minister verdedigt zijn plannen met termen als ‘modernisering’, die noodzakelijk zijn vanwege technologische ontwikkelingen, en benadrukt de onafhankelijkheid van de toetsing. Ook de CIVD, de commissie die achteraf het handelen van de AIVD toetst wordt versterkt en gaat fungeren als klachtencommissie.


De noodzaak van de nieuwe maatregelen die terroristische aanslagen moeten voorkomen is omstreden. Bits of Freedom:  “Na vrijwel iedere aanslag die de afgelopen jaren in Europa is gepleegd, blijkt achteraf dat de geheime diensten of opsporingsinstanties de aanslagplegers al in het vizier hadden of dat er al informatie over hen voorhanden was. Bits of Freedom roept daarom het kabinet op om te investeren in het benodigde mensenwerk en verbetering van de samenwerking binnen en tussen de diensten. Dit zal daadwerkelijk de slagvaardigheid van de diensten verbeteren, zonder dat de hooiberg aan data vergroot wordt met informatie over onschuldige burgers”.

Foto: Boss Tweed (cc)

De tragikomische val van Anthony Weiner in al zijn glorie

, door

Eigenlijk is Anthony Weiner best een aardige vent. Een vechter, tikje ijdel, hart op de goede plek, aardig voor zijn staf, iemand die slecht tegen onrecht en pestkoppen kan.

Hij is ook verslaafd aan bewondering, zo lijkt ’t. Voor een Amerikaans politicus is dat een toegevoegde waarde: we zien Weiner opbloeien wanneer hij een parade aanvoert tussen de adorerende menigten, vlag in de hand: een LGBT-pride vlag, de Israëlische vlag; Weiner geniet van elk moment, gelukkig als een kind dat voorop de praalwagen mag staan.

Voor een schriel Joods jochie die vermoedelijk altijd onzeker was over zijn lichaam, vormt die honger naar bewondering ook een valkuil. Weiner heeft naast een campagne- ook een telefoonseksverslaving. Hij legt contact met wildvreemde vrouwen met wie hij geile berichtjes kan uitwisselen.

Een erotische relatie via telecomverkeer, dat is emotioneel veilig. Afstandelijk en toch intiem. Weiner stuurt hen foto’s van zijn afgetrainde lichaam, zijn formidabele penis; alles, om steeds maar weer bevestiging te krijgen. Enfin, u heeft er ongetwijfeld iets van opgepikt. Social media stonden er bol van.

Media

Daar wordt maatschappelijk om gefronst: gefundenes Fressen voor de media, immer hongerig naar een schandaaltje. Wanneer Weiner in 2013 dus tracht terug zich in het zadel te hijsen door zich kandidaat te stellen voor het burgemeesterschap van New York, zijn de messen geslepen. Het is op dat punt dat de documentaire Weiner (2016) een aanvang neemt.

Foto: KamiPhuc (cc)

Rupsje Nooitgenoeg

, door

COLUMN - Kijk hem staan. Ietwat slobberig in het pak – de armen te iel voor de mouwen –, zijn helderblauwe ogen priemend, de mondhoeken misprijzend naar beneden, de vuisten gebald. Rob Bertholee, hoofd van de AIVD. Zijn grootste vijand: terreurorganisaties. Zijn op een na grootste vijand: ons aller privacy. Om de eerste vijand te verslaan, moeten wij burgers het tweede opgeven, vindt hij.

‘Ik vind privacy ook uiterst belangrijk,’ begint hij. Ja, wat moet hij anders: zeggen dat je privacy onzin vindt is voor een hoge ambtenaar onaanvaardbaar, het is immers een grondrecht? Maar verder moet hij er eigenlijk niets van hebben.

Bertholee deelt het volk fijntjes mee – toevallig precies in de week waarin het boek van Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis, over alle privacy-vermalende beleidsmaatregelen die overheid en bedrijfsleven het afgelopen decennium hebben genomen, insloeg als een bom – dat privacy-voorvechters hartstikke gevaarlijk zijn.

Zouden mensen die privacy als hoogste doel hebben dat net zo enthousiast nastreven als zij slachtoffers zijn van een aanslag? Als zij weten dat zij hebben toegestaan dat zoiets gebeurt?

Hoe vals van Bertholee: alsof er aanslagen plaatsvinden omdat er teveel privacy is. Alle terroristische aanslagen zijn uitgevoerd door mensen die al bekend waren bij de AIVD of hun internationale collega’s. Die verdachten verloren de veiligheidsdiensten echter uit het oog door een overmaat aan bureaucratie, door gebrekkige onderlinge samenwerking en door de door henzelf gecreëerde overmaat aan signalen – immers: hoe meer triggers, hoe meer loze meldingen, en hoe meer nutteloos werk. De AIVD kan simpelweg niet uit de voeten met de grote hoeveelheid door henzelf geplante vlaggetjes.

Foto: Senterpartiet (Sp) (cc)

TiSA: bijl aan de wortel van de democratie?

, door

ACHTERGROND - TTIP staat onder druk. Verschillende Europese regeringen hebben aangegeven geen heil te zien in het handelsverdrag tussen de EU en de VS. Goed nieuws voor tegenstanders? Misschien, maar het zou ook een pyrrhusoverwinning kunnen zijn. Er is namelijk in de luwte van TTIP nog een ander handelsverdrag in de maak: Trade in Services Agreement, oftewel TiSA.

De onderhandelingen hiervoor zijn tot nu toe zorgvuldig buiten het zicht gehouden. Toch grijpt TiSA nog dieper dan TTIP in op het leven van burgers. Het legt landen dwingend liberalisering van openbare diensten op en bevat bovendien een clausule die het onmogelijk maakt om, indien blijkt dat dit niet werkt, die liberalisering terug te draaien. Daarmee legt het de bijl aan de wortel van de parlementaire democratie.

Laten we er niet omheen draaien en het beest benoemen: TiSA is de ultieme machtsgreep van het multinationale bedrijfsleven op het zelfbeschikkingsrecht van nationale staten.

Wat houdt TiSA in?

In dit handelsverdrag ligt de dienstensector onder vuur. Kern is het uitbreiden en vastleggen van marktwerking en verregaande privatisering te introduceren voor diensten die tot nu toe vanwege hun publieke karakter waren beschermd tegen concurrentie.

Aan de onderhandelingen doen 23 partijen mee die gezamenlijk 50 landen vertegenwoordigen. Naast de EU en de VS zijn dit onder andere Australië, Canada, Japan, Noorwegen en Zwitserland. Ook minder rijke landen als Colombia, Costa-Rica, Mexico, Pakistan en Turkije maken deel uit van het overleg. De onderhandelingen vinden uiteraard steun bij grote banken en multinationale ondernemingen in de dienstensector.

Foto: copyright ok. Gecheckt 20-09-2022

Wat er niet in het verkiezingsprogramma van de PVV staat

, door

Velen zijn al gestruikeld over wat er wel staat in het verkiezingsprogramma van de PVV. Maar het is slechts 1 A4 groot. En de Nederlandse samenleving is een dynamische en complexe. Dus is ook relevant om te kijken waar de PVV kennelijk niet in geïnteresseerd is.
Hier een opsomming van wat sowieso opvalt:

– Geen visie op onderwijs of het belang van de kenniseconomie
– Geen visie op het terugdringen van de uitstoot van CO2 inzake de opwarming van de aarde
– Geen visie op de ontwikkeling van werkgelegenheid in het algemeen
– Geen visie over hoe om te gaan met al die mensen met een uitkering
– Geen visie op de ontwikkeling van de infrastructuur van Nederland (luchtvaart, spoorwegen, autowegen, fietspaden)
– Geen idee hoe om te gaan met de vergrijzing van Nederland
– Geen plannen voor de energie-zekerheid van Nederland in de toekomst
– Geen standpunt over de gaswinning in Groningen
– Niets over dierenwelzijn
– Geen standpunt over emancipatie en bijvoorbeeld het aandeel vrouwen in de top van het bedrijfsleven
– Geen visie op het omgaan met de conflicten in de wereld, zoals het Midden-Oosten en Rusland/Oekraïne
– Niets over privacy
– Geen suggesties over het landbouwbeleid en voedselzekerheid
– Al helemaal niets over de leegstand van winkels en de worstelende middenstand
– Nada over de tweedeling m.b.t. inkomens en vermogen (behalve het “lagere inkomstenbelasting”)
– Geen standpunt over omvang overheid en het aantal regels
– Noppes over de hypotheekrente-aftrek
– Ook niks over de lessen die we geleerd hebben uit de financiële crisis en de positie van de banken
– Al helemaal niets over Griekenland en de steun die we geven
– Geen standpunt over kernwapens op onze grond. Of over de rol van Nederland in de NAVO
– Niets over het al dan niet meedoen aan vredesmissies
– Geen visie op het drugsbeleid
– Geen visie op privatisering
– Geen standpunt over de bezuinigingen op de rechterlijke macht
– Niets over de vrijheid van meningsuiting
– Geen visie over hoe om te gaan met andere minderheden, behalve dan de moslims
– Geen voornemens op het vlak van jeugdzorg
– Geen plan over verbeteren positie gehandicapten op de arbeidsmarkt
– Niets over roken (of het ontmoedigen daarvan)
– Geen visie op de invloed van robotisering op de arbeidsmarkt
– etc…

Foto: David Jackmanson (cc)

Dual use

, door

COLUMN - Wat je al kan doen met een paperclip. Deze vernuftige uitvinding staat bekend om zijn multifunctionaliteit. Meestal heel onschuldige toepassingen. Meestal, want er is geen product of het kent fatale toepassingen. Soms komt men daar per ongeluk achter (ontploffende senseo’s, ontbrandende televisies), soms komt men er na een doelbewuste aanslag achter.

Een product is onschuldig, tot een of andere idioot het tegendeel bewijst. En dan zijn de rapen gaar. Inmiddels kennen we een lijst producten die absoluut verboden zijn om mee te nemen op een vliegreis. Lastig voor de vakantieganger. Ook heel vervelend voor het bedrijfsleven.

Het Ministerie van Economische Zaken licht burgers en bedrijven voor over de exportcontrole op strategische goederen en diensten. Het beleid richt zich op 3 categorieën, deelt het ministerie mee. Militaire goederen, goederen voor tweeërlei gebruik (dual-use) en strategische diensten (o.a. bepaalde softwar en reparaties en onderhoud van militaire of dual-use-goederen en instructies in het gebruik ervan).

Het ministerie van Economische Zaken is erg transparant over de vergunningen die zijn afgegeven voor dual use-goederen.

En zo komen we er achter dat de bondgenoten natuurlijk niet tot risicolanden behoren. De VS, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië mogen uraniumverrijkings produkten ontvangen. Zelfs Rusland. Ook al halen de Russen rotgeintjes uit met buurstaten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Frustreren asielzoekers door overheid heeft nul effect

, door

De Volkskrant bevestigde wat iedereen al dacht: De overheid frustreert expres asielzoekers, en laat hun gezin langer in gevaar dan nodig. Afschrikmaatregelen in plaats van gewoon hulp bieden.
Bas Thijs laat op zijn blog met harde data zien dat het effect op de asielinstroom nul is: het is treiteren zonder doel.

Asielzoekers frustreren

In plaats van asielzoekers gewoon te helpen, blijkt onze overheid in de lente van 2015 een “menukaart” te hebben bedacht met maatregelen om het leven voor asielzoekers juist nog rotter te maken.
Het doel daarvan is afschrikking: men hoopt dat berichten over de maatregelen als een lopend vuurtje rondgaan, en asielzoekers dan besluiten om maar ergens anders asiel aan te vragen.

In de menukaart van het ministerie van Justitie staan een ‘rem’ op nareizigers en het ‘laten oplopen van de behandelduur’ als mogelijkheden genoemd om het aanvragen van asiel in Nederland zo onaantrekkelijk mogelijk te maken.

De overheid weet heel goed dat dit levens kan kosten, valt te lezen in de bijgaande nota:

‘Het risico van deze maatregel is dat het vanuit het maatschappelijk middenveld of de politiek niet wenselijk wordt geacht om vreemdelingen lang(er) te laten wachten op de beslissing over hun overkomst, zeker wanneer de gezinsleden in onveilige omstandigheden zijn achtergebleven in hun land van herkomst of een buurland.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Probeert het COA politici te sturen?

, door

COLUMN - Het was maar een heel klein zinnetje. Geschreven door het COA, de organisatie die asielzoekers opvangt. De betekenis van het zinnetje werd gemist door de media, maar is bijzonder groot. De betekenis is een bekentenis, van pure manipulatie. Maar van wie en waarom?

Waar ik het in dit artikel over wil hebben, is over één enkel zinnetje in dit Volkskrantartikel. Een zinnetje dat boven kwam drijven uit een beleidsstuk van het ministerie van Justitie, nadat VK journalisten Daan Marselis en Anneke Stoffelen dat stuk via een WOB-procedure in handen kregen. Het is een zinnetje waar eigenlijk nog geen aandacht voor is geweest, maar de betekenis is vérstrekkend.

Dit is die zin, en hij is geschreven door het COA:

In overleg met de IND kunnen we zo veel als mogelijk sturen op de instroom van nareizigers zodat de piek in het najaar komt te liggen

Nu is de grote vraag waarom het COA een piek zou willen fabriceren. En dan nog wel in het najaar?

Wanneer komen ze meestal?

Ik heb bij Eurostat eens opgezocht in welk jaargetijde de meeste vluchtelingen asiel aanvragen in de EU.

Je hebt het vaker gelezen op Sargasso, maar even in het kort, hoe was het ook weer?
In de media hoor je steeds over asielinstroom. Daarin worden niet alleen asielzoekers meegeteld, maar ook tweede aanvragen en nareizigers, dat wil zeggen partner en kinderen van mensen die al een verblijfsvergunning hebben (en die veel later via gezinshereniging komen en dus geen asiel vragen). Maar ik ben nu even geïnteresseerd in echte asielzoekers, eerste asielaanvragen dus.

Foto: Mike (cc)

Nice

, door

Het is, zoals u weet, een grote puinhoop in het Midden-Oosten en het geweld blijft niet beperkt tot die regio. Om het draagvlak onder de Amerikaanse burgerij voor het buitenlands beleid te peilen, hielden een half jaar geleden twee onderzoeksbureaus enquêtes over de crisis in het sultanaat Agrabah. Werd het niet eens tijd dat de Amerikanen gingen bombarderen? Van de republikeinen meende een derde dat dat een goed idee was. Maar hoe dan met de vluchtelingen? Van de democraten meende ruim twee vijfde dat de VS genereus asiel moesten verlenen.

Duidelijke cijfers over de attitudes – u leest er hier meer over – en nog veelzeggender omdat het sultanaat Agrabah uitsluitend bestaat in de Disney-film Aladdin. De ondervraagden hadden dus hun mening al klaar voordat ze de feiten kenden.

Gelukkig zal er ook wel een groep zijn geweest die Agrabah herkende voor wat het was en moest lachen om de vragen. Er zal ook een groep zijn geweest die eerlijk “weet niet / geen mening” antwoordde. Ik neem aan dat er nog wel meer groepen zijn geweest die zich niet lieten verleiden tot onbezonnen uitspraken.

Het probleem is echter dat die rustige middengroepen worden geflankeerd door twee groepen die steeds groter worden of in elk geval in de media meer aandacht krijgen. De ene groep bestaat uit mensen die zó erg hechten aan hun veiligheid dat ze bereid zijn tot grof geweld, zelfs zonder te weten tegen wie, en aan de andere kant zijn er mensen die zó hechten aan menselijkheid dat ze bereid zijn tot grote solidariteit, zelfs zonder te weten met wie. Anders gezegd: het is enerzijds “veiligheid voor alles”, desnoods ten koste van onschuldige mensen, en anderzijds “solidariteit voor alles”, desnoods met het risico dat er misbruik van wordt gemaakt.

Foto: CorporatieNL (cc)

De bezem door alle woonsubsidies: Meer woningbouw en eerlijke woonlasten voor iedereen

, door

ANALYSE - Het plan van de PvdA voor de sociale woningbouw is een typisch staaltje ‘too little too late’. Dit plan kan zoveel beter. Een analyse van de problemen op de Nederlandse huizenmarkt, en wat hieraan te doen.  

Woonakkoord

De verkiezingen komen er weer aan, en afgelopen week kwam de PvdA met een plan om de kiezer te paaien als de partij die out of the blue het hele huurwoningenstelsel wil veranderen.

Ik waardeer de poging, maar enig cynisme is hier wel op zijn plaats. Door het drie jaar terug gesloten woonakkoord tussen PvdA, VVD, D66, ChristenUnie en SGP werd immers de situatie op de markt voor sociale huurwoningen ernstig verslechterd. Woningcorperaties werden gedwongen hun woningen te verkopen, te bezuinigen op het bouwen van woningen, of de huur te verhogen – en dat laatste mocht dan alleen op zo’n manier dat de toch al zo geringe doorstroming op de markt van sociale huurwoningen verder geblokkeerd werd.

Het plan van de PvdA

Maar we laten we dit cynisme voor de goede orde eens varen, om het plan op zich te kunnen bekijken. Op het eerste gezicht lijkt het sympathiek: de PvdA wil de huursubsidie afschaffen, en in plaats daarvan alle huren inkomensafhankelijk maken: een huur mag maximaal een bepaald percentage van het inkomen van mensen bedragen. Verder willen ze subsidie voor de armere woningbouwverenigingen om te bouwen, en de verplichting voor gemeenten om dit bouwen af te dwingen.

Vorige Volgende