Voorpagina

Zoekresultaten voor

'participatiewet'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: BBC Radio 4 (cc)

Leidende of volgende politiek?

, door

De vraag wat de politiek voor onze samenleving betekent, laat mij niet los. De programma’s van de politieke partijen zijn nu ongeveer allemaal bekend. (CDA, VVD, PvdA, GL, D66,) Maar gaan ze over grote onderwerpen of zijn de thema’s juist heel klein? Van het schuiven met de pensioenleeftijd zal de wereld niet veranderen. Kleine ingrepen op de arbeidsmarkt zullen geen baan extra opleveren.

Rassenwaan, klassenwaan, marktisme

In mijn leven ging het om rassenwaan, klassenwaan en marktisme, volgens de woorden van Bram de Swaan. Uit mijn jeugd herinner ik me de huiver over de rassenwaan, toen de moorddadigheid van Hitler’s Derde Rijk tot me door drong, een jaar of tien na de oorlog. Je kunt twisten of het politiek was of politiek georganiseerde criminaliteit misschien.

Toen ik iets ouder was, ging het om klassenwaan; de Koude Oorlog, de Cubacrisis, maar ook het oplevende geloof onder studenten in de jaren zeventig, dat het communisme de route was naar een betere wereld. In elke scriptie moesten Marx en zijn volgelingen worden geciteerd. Oost Europa kende de ‘volksdemocratie’, maar daar was de waarheid niet in tel.

In het westen ontwikkelde zich intussen het ‘marktisme’, als een resultante van het kapitalisme en de ineenstorting van het mondiale communisme. Reagan en Thatcher begonnen een liberale revolutie met de vrijheid op de markt als leidend principe. TINA, there is no alternative. De politicoloog Fukuyama schreef vervolgens over de zegepraal van de markt, die bij de Chinese communisten een autoritaire variant kreeg.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Rutte repareert (III)

, door

Opnieuw is het kabinet geconfronteerd met negatieve gevolgen van haar beleid: door wachtlijsten in de GGZ moeten bepaalde patiënten ook bij acute zorg, te lang op hulp wachten . Dit keer is het de beurt van minister Schippers om dat weer te repareren.

Op oudejaarsdag voorspelden we hier: 2016 wordt, meer dan 2015, het jaar van “Rutte repareert”. Een eerste overzicht van maatregelen die het kabinet moest nemen om onzorgvuldigheden en schade weg te werken, die door haar wetgeving is veroorzaakt.

Het lijstje maakten we in januari compleet en is ondertussen aan een update toe.

We vonden nog wat reparaties uit voorgaande jaren en natuurlijk vermelden we de meest recente herstelwerkzaamheden. We vermoeden da de lijst nog lang niet compleet is, dus mist u wat? Vermeld het in de reacties.

2013

18 september
Minister Asscher repareert het partnerbegrip kinderopvangtoeslag,
Door een aanpassing in het fiscaal partnerbegrip en het partnerbegrip voor de toeslagen vanaf 2012 wordt een in huis genomen ouder toeslagpartner van een alleenstaande ouder. Indien de inwonende (hulpbehoevende) ouder niet meer voldoet aan de arbeidseis, kan dit voor de alleenstaande ouder tot gevolg hebben dat het recht op een kinderopvangtoeslag vervalt. Op verzoek van de Tweede Kamer is besloten tot een wetswijziging, die per 1 januari 2014 en met terugwerkende kracht over 2012 en 2013 dit probleem oplost.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Rutte repareert (II)

, door

Op oudejaarsdag voorspelden we hier: 2016 wordt, meer dan 2015, het jaar van “Rutte repareert”. We gaven een overzicht van maatregelen die het kabinet in 2015 moest nemen om onzorgvuldigheden en schade weg te werken, die door haar wetgeving is veroorzaakt. Het lijstje bleek niet helemaal compleet, dus komen we er nu op terug.

Na een valse start in 2012, een onderhandeling hier, een akkoordje daar, is dit kabinet toch nog aan regeren toegekomen. Snode plannen werden wetten en het land moest er mee aan de slag. Of het nou lag aan de ambitieuze ijver, de haast om daden te stellen of louter dommigheid, een aantal wetten pakten zo slecht uit dat het kabinet reparatiemaatregelen moest treffen.

Het duurt altijd even voor de gevolgen van een wet merkbaar zijn, dus de herstelwerkzaamheden begonnen voor sommige doelgroepen wat aan de late kant. We zetten de complete lijst, vanaf 2013,  op een rij.

2013

18 september
Minister Asscher repareert het partnerbegrip kinderopvangtoeslag,
Door een aanpassing in het fiscaal partnerbegrip en het partnerbegrip voor de toeslagen vanaf 2012 wordt een in huis genomen ouder toeslagpartner van een alleenstaande ouder. Indien de inwonende (hulpbehoevende) ouder niet meer voldoet aan de arbeidseis, kan dit voor de alleenstaande ouder tot gevolg hebben dat het recht op een kinderopvangtoeslag vervalt. Op verzoek van de Tweede Kamer is besloten tot een wetswijziging, die per 1 januari 2014 en met terugwerkende kracht over 2012 en 2013 dit probleem oplost.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Rutte repareert

, door

Als het einde van het jaar in zicht komt, worden de meest uiteenlopende lijstjes opgemaakt. Het lijstje dat wij u vandaag aanbieden, hebben we nog nergens gezien.

Het gaat om een ander einde, namelijk 2016 zelf. Dat wordt het laatste jaar dat Rutte II nog de puntjes op de i kan zetten. Zoals vaker gebeurt bij kabinetten die de finish zien aankomen, worden er wat kadootjes uitgedeeld. Wie herinnert zich niet het “ zoet na het zuur” van Balkenende?

Ook dit kabinet is niet vies van het voormasseren van de kiezers, getuige het recente belastingplan dat een belastingverlaging van vijf miljard euro belooft voor werknemers en werkgevers. Het lijkt de laatste maatregel te zijn van een jaar waar Rutte II al eerder douceurtjes uitdeelde.

Schone schijn! Er is niets meer en niets minder aan de hand dan dat Rutte II wat reparatiewerkzaamheden uitvoert op wat eerder zo hartstochtelijk is afgebroken of faliekant is misgelopen. In 2013 zei Rutte: “Er is niets mis met dit land wat we niet kunnen repareren”.

Die uitspraak indachtig presenteren wij, op de drempel van de tijd, het jaaroverzicht “Rutte repareert”.

8 juni
Eerst de culturele sector slopen, en nu weer investeren. Minister Jet Bussemaker gaat jaarlijks 18,6 miljoen extra steken in de culturele sector.

Foto: Ross Cowan (cc)

Humaan vluchtelingenbeleid rendeert

, door

OPINIE - Het huidige beleid voor vluchtelingen lijkt er volledig op gericht te zijn een groep mensen te kweken die de samenleving zoveel mogelijk schade aandoet. Tegenover dit beleid van versobering en afschrikken staat humaan beleid. En dat rendeert veel beter.

De zogenaamde vluchtelingencrisis houdt Europa en Nederland nu al maanden bezig. Zowel de burgers als de politiek lijken totaal overvallen te zijn door de komst van veel Syrische vluchtelingen. Door overmacht en uit puur populisme grijpt de politiek naar een beleid van afschrikking en versobering. Die afschrikking is een illusie, en gaat de problemen met vluchtelingen alleen maar groter maken.

Hieronder een paar van de mythes waarmee de kiezer door politici dagelijks worden bedrogen, gevolgd door een alternatief waarmee we gezamenlijk de problemen veel beter aan zouden kunnen pakken. Want dat alternatief is er wel degelijk.

De mythe van de dichte grenzen

Nog steeds gonst in Europa de mythe van de dichte grenzen. Als de grenzen maar dicht gingen, dan kwamen hier geen asielzoekers. Dit klinkt logisch, toch? In Nederland wordt deze illusie dan ook niet alleen door Wilders gevoed, maar ook door de VVD.

Uiteindelijk is het echter pure volksverlakkerij. Het beleid van de EU was altijd al gericht op dichte grenzen, op opvang in de regio en terugkeer wanneer dat mogelijk is. Wat Wilders en de VVD voorstellen is dus niets nieuws: dat is al decennialang staand beleid. Dit presenteren als een nieuw idee slaat dan ook nergens op.

Waan van de dag

Klijnsma doet aan creatief boekhouden

, door

Tenminste dat beweert D66-Kamerlid Steven van Weyenberg:

Begin juli stelt Jetta Klijnsma in een Kamerbrief dat er meer dan tienduizend extra banen voor mensen met een arbeidsbeperking zijn bijgekomen. Volgens Van Weyenberg telt de staatssecretaris banen mee van mensen die al een baan hadden. “Er zijn zo’n 6.000 mensen die gedetacheerd zijn vanuit de sociale werkplaats naar een regulier bedrijf. Dat is hartstikke mooi, maar dat telt niet mee. Deze mensen hadden immers al een baan.”

Waan van de dag

Gemeenten dwongen bijstandsgerechtigden jarenlang tot onbetaalde arbeid

, door

Het zoveelste verhaal van gemeenten die reïntegratietrajecten misbruikten om uitkeringsgerechtigden te treiteren en te vernederen.

In de gemeenten Aalten en Ouden IJsselstreek moesten mensen met een bijstandsuitkering jarenlang in een fabriekshal bloemen vouwen.

De participatiewet heeft deze praktijken wel aan banden gelegd:

Inmiddels is er wel wat veranderd in de wetgeving. Gemeenten mogen uitkeringsgerechten nu nog maar tot een half jaar verplichten tot onbetaalde arbeid. Daarna moeten de werknemers minimaal het minimumloon ontvangen voor de verrichte werkzaamheden.

Foto: klokwerk (cc)

Proeven aan het basisinkomen: de vrije-inloopbijstand

, door

ANALYSE - Een proef met de vrije-inloopbijstand is de ultieme lakmoesproef voor het huidige sociale stelsel.

Momenteel staat een heel aantal gemeenten te trappelen om proeven te doen met ‘het basisinkomen’. In veel gevallen zijn GroenLinks en D66 de aanjagers daarvan. Waar bij D66 vooral de lokale afdelingen warm lopen voor dit idee en het landelijk kader zich daarvan distantieert, heeft bij GroenLinks ook het landelijk kader zich voor dit soort experimenten uitgesproken.

Neem de term basisinkomen’ hier trouwens met een korrel zout. Het gaat hier meestal om proeven met mensen in de bijstand, die vrijgesteld worden van alle plichten, en de mogelijkheid krijgen om bij te verdienen. Vaak wordt aan dat bijverdienen dan een maximum gesteld, maar niet in alle gevallen.

Een beperkte groep
In veel gevallen gaat het hier bovendien niet om het gehele bijstandsbestand, maar om een beperkte groep hieruit. Dit krijgt een wetenschappelijke rechtvaardiging mee. Een goede wetenschappelijke proef kent immers een controlegroep. Men gaat kortom secuur te werk.

De belangrijkste reden voor die voorzichtigheid is echter vooral politiek. Een dergelijke proef staat namelijk haaks op de gedachte achter de participatiewet, die momenteel juist wordt uitgerold, en waarvan het idee is dat mensen in de bijstand juist zoveel mogelijk geprikkeld en aan het werk gezet moeten worden. De proeven gaan daarmee recht tegen de huidige politieke tendens in.

Waan van de dag

‘Reïntegratie Rotterdam is schrikbewind’

, door

Ombudsman Anne Mieke Zwaneveld krijgt dagelijks klachten van bijstandsgerechtigden uit Rotterdam over intimidatie, arbeidsdwang en dreigende brieven, zo meldt het blad Binnenlands Bestuur.

Bijstandsgerechtigden worden verplicht tot onbetaalde tegenprestaties, maar dat bestaat in Rotterdam uit straatvegen, of in een latere fase uit het verrichten van onbetaalde arbeid, zoals schoonmaakwerk of lopende bandwerk, stelt de Ombudsman.

Bijstandgerechtigden geven volgens haar te kennen zich regelmatig geïntimideerd te voelen door werkbegeleiders en door de sociale dienst te worden benaderd als fraudeurs.

Foto: wikimedia.commons.org, GroenLinks)

De inhoud van Jesse Klaver

, door

ANALYSE - Met Jesse Klaver krijgt GroenLinks een lijsttrekker die zich links profileert, maar rechtse valkuilen heeft.

Vandaag vertrekt van Ojik om plaats te maken voor Jesse Klaver. Jesse Klaver staat bekend als een wat rechtsere GroenLinkser. De vraag is of GroenLinks zich hiermee niet opnieuw klein gaat houden.

Jesse Klaver
De laatste tijd kwam Klaver nogal ‘links’ in het nieuws. Recentelijk wist hij mooie sier te maken door Piketty naar Nederland te halen en harde vegen uit de pan uit te delen naar ABN Amro-topman Rik van Slingelandt tijdens het debat over de bonussen. 

Aansluitend pleit hij ervoor dat de hyperrijken meer vermogensbelasting gaan betalen, zodat er een eind komt aan het verschijnsel dat rentenieren meer oplevert dan werken, en voor het steviger aan banden leggen van multinationals, die nu door geheime afspraken vaak onder de belastingen uitkomen.

De concrete maatregelen waar Klaver voor pleitte onthullen echter een minder links profiel. De positie van Klaver uitte zich onder meer doordat hij zich binnen GroenLinks sterk maakte voor het leenstelsel.

Waarom GroenLinks er na de verkiezingsnederlaag voor koos om juist met het leenstelsel weer politiek te gaan bedrijven is mij nog steeds een raadsel. De maatregel was onder de eigen leden al bijzonder omstreden. Het leenstelsel is ook zeer impopulair bij de eigen jongerenorganisatie DWARS en studenten. GroenLinks haalde er ook niets mee binnen waar ze zich positief mee zou kunnen profileren. De maatregel was daarbij een volkomen onnodige steun aan een door veel linkse kiezers gehaat kabinet.

Foto: Quinn Dombrowski (cc)

Wie bezuinigt het best?

, door

ANALYSE - De overheid probeert geld te besparen door de bijstand steeds strenger te maken. GroenLinks pleit daarentegen sinds kort juist voor een bijstand zonder verplichtingen. Wie bezuinigt het best? Een vergelijking.

Als alternatief voor ons huidige sociale stelsel wint het idee van een basisinkomen de laatste tijd sterk aan populariteit. De rage begint nu ook door te dringen tot de gevestigde politieke partijen. De congressen van zowel GroenLinks, PvdA als D66 riepen al op tot het nemen van proeven met het basisinkomen.

GroenLinks is daarvan de eerste partij waarvan het kader dit oppakt, en deze discussie om weet te zetten in een concreet politiek voorstel. De partij stelde onlangs voor te experimenteren met een “bijstand zonder verplichtingen“. Zelfs bij de sollicitatieplicht worden vraagtekens gesteld. Het idee is dat de verplichtingen voor bijstandsgerechtigden geen banen scheppen en mensen dus ook niet aan het werk helpen. Wel levert het controleren daarop heel veel kosten en ellende op.

GroenLinks stelt voor om in plaats daarvan mensen die naast een uitkering werken te belonen, door hen een deel van de verdiensten laten houden.  Bij zijn presentatie van dit idee merkte Bram van Ojik op dat dit wat hem betreft een eerste stap zou kunnen zijn richting een basisinkomen.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Tragische PvdA

, door

ACHTERGROND - Partijvoorzitter Spekman trekt ten strijde. Er is weer een PvdA-rapport verschenen (Hamming) en het nieuwe recept is ‘een kwart van de tijd onder de bevolking’. Dat had misschien beter geheim kunnen blijven, want het is potsierlijk en neerbuigend. En het begrip ‘aktiepartij’ is door wijlen Bart Tromp voldoende gefileerd.

Maar aanleidingen voor navelstaren te over. Martin van Rijn had beter niet bij Pauw kunnen aanschuiven, want niemand had verwacht dat hij zijn vader de mond zou snoeren. Maar toen hij toch sprak, toonde hij geen woede over het lot van zijn ouders, maar bleef het bij bestuurderstekst.

Vervolgens Plasterk: briljant geleerde, maar als politicus vooral een vraagteken. Hij zoekt talenten voor zijn partij, zo meldde hij ook bij Jeroen Pauw. Die sarde dat de PvdA toch twee heel originele fractieleden was kwijtgeraakt. Plasterk erkende dat wel, maar vond dat het lastig is een balans te vinden tussen origineel denken en de behoefte aan partijiscipline. (Een paar dagen later weer twee, van Turkse komaf.)

Ik dreigde net weg te dommelen, maar wreef toch even ogen en oren uit. Moeten we niet altijd een combinatie van originaliteit en een matige dwarsheid zoeken? Is aan het begin van de vorige eeuw niet juist tussen sociaaldemocraten en Leninvolgelingen een scheuring ontstaan, omdat de sociaaldemocraten een mildere vorm van partijdiscipline wensten? Is die leninistische partijdiscipline inmiddels niet weggevaagd uit de geschiedenis?

Vorige Volgende