The Killing Floor van Defiance komt, net als het nummer van Xentrix van een tijdje terug, van het verzamelaartje Songs of Pain (1992). Defiance is een thrash metal band uit de VS, die actief was tussen 1985 en 2012.
The Killing Floor begint met een heerlijk stukje gitaarwerk, dat nóg mooier klinkt als je het volume wat omhoog draait.
Beware the Heavens is het titelnummer van de gelijknamige debuut-cd van Sinergy. Het is een heel fijn nummertje melodieuze powermetal, met als bijzonderheid de vrouwelijke vocalen.
Deze past wellicht niet helemaal in de categorie “gratis meuk”, want al ken ik het nummer van een gratis verzamelaartje*, Sinergy is een heuse metal super group. Deze werd opgericht eind jaren 90 door de toenmalige toetseniste van Dimmu Borgir en een gitarist van In Flames. Voor de eerste cd werden leden van Children of Bodom en Arch Enemy aangetrokken.
Hongaarse black metal met trompet. Hoe vet is dat? Sear Bliss bestaat nog steeds, als ik Wikipedia mag geloven. Het is typisch zo’n bandje waar ik één vet nummer van ken via zo’n gratis reclame-cd’tje*, maar waarvan ik nooit de moeite heb gedaan meer werk op te zoeken. Geen idee of ik mezelf daar niet gruwelijk tekort mee heb gedaan. Op basis van de kwaliteit en originaliteit van Aeons of Desolation zou dat best wel eens kunnen.
Kijk, zo kan het dus ook.En dat van het pensioenfonds van de Metalelektro (scheepswerven, auto-industrie en andere dingen met grote machines).
“Toch is de overtuiging dat we ook in deze industrie af moeten van vervuilende brandstoffen”, zegt bestuursvoorzitter Eric Uijen, die erop wijst dat er inmiddels alternatieven zijn. En: “Wij beleggen niet voor vandaag of morgen, maar voor overmorgen. Ook dan moet de aarde nog leefbaar zijn.”
Daar kan het ABP een voorbeeld aan nemen.
Agathodaimon is een Duitse symfonische black / death metal band, die tussen 1998 en 2013 een aantal cd’s heeft uitgebracht. U kent ze natuurlijk van het nummer Banner of Blasphemy, dat in Nederland een bescheiden hit was en 7 weken in de top-40 heeft gestaan. Maar! Hoewel dat een best prima nummer is, is de versie die verspreid is via een gratis verzamelaartje nog veel beter! Minder gepolijst, rauwer, agressiever.
Misschien is het goed om te beginnen met enige toelichting bij de categorie “gratis meuk”. Het was, en is, goed gebruik in de metal- en hardrockscene dat platenlabels en/of muziektijdschriften gratis cd’tjes weggeven. Verzamelaartjes, waarop een aantal bandjes met elk één nummer te horen is. Uiteraard zijn dat de betere, zo niet de beste, nummers van die bandjes, die de luisteraar moeten verleiden tot de aanschaf van een volledig album.
Lekkere death metal uit Finland. Met melodieus, zelfs wat vrolijk gitaarwerk. Typisch zo’n bandje dat onterecht nooit is doorgebroken, en op een gegeven moment de (Finse houthakkers)bijl er maar bij neergooit. Ik zag ze recent in een concertagenda staan, dus volgens mij zijn ze weer bij elkaar. Wat wat dan wel weer mooi is. Net als, uiteraard, dit nummer.
Wellicht hadden enkelen van u het eerste nummer van Metallica’s klassieker Master of Puppets verwacht, bij het zien van de titel “Battery”, maar neen. Battery is de naam van een Amerikaanse straight edge harcore* punk band uit Washington D.C..
Battery begon muziek te maken in 1990, en gooiden in 1998 de spreekwoordelijke bijl er weer bij neer. Eén van die bandjes die ik graag een keertje live had willen zien, maar helaas. Until the End, uit 1996, is hun tweede album. Voor de liefhebbers van lekker energiek, ongecompliceerd, boos geschreeuw.
Nou ja zeg! Beste lezer, wat me nu gebeurde… ik was bezig om voor u een nummertje te zoeken van Trio Bier. Dat is een Nederlandstalige band uit Amsterdam, die al sinds halverwege de jaren negentig erg mooie muziek maakt. En die ik stomtoevallig ken, ondanks dat het helemaal mijn stijl niet is, omdat ze regelmatig optraden in café TomTom in Heythuysen, de stamkroeg waar ik talloze uren als tiener en twintiger zéér nuttig besteed heb.
“50 jaar Paradiso. Ik vermoed dat we de Butthole Surfers of Atari Teenage Riot niet zullen horen op de Nederlandse media.”, las ik op Twitter. Nu weet ik niet zeker of Sargasso valt onder “Nederlandse media”, maar een excuus om Atari Teenage Riot te pluggen laat ik niet aan me voorbij gaan. Het is namelijk een briljante mix van elektronische herrie en punk. Op het eerste gehoor klinkt het wellicht als herrie met geschreeuw er door heen, maar laat u daar niet door bedriegen! Na een luisterbeurt of wat, ga je er steeds meer dingen in horen en zal de waardering groeien. Nou ja, geen garanties, maar dat was bij mij het geval.
Nog eentje in de categorie “vette Nederlandse metal”. Uit het einde van de jaren tachtig.
Heidevolk kwam zijdelings al een keer langs in de Closing Time, bij dit nummer van Arkona. Maar ze verdienen zeker ook een eigen stukje. Zoveel goede, Nederlandse folkmetal hebben we immers niet. Zeker niet die ook in het buitenland graag geziene gasten zijn. En het past natuurlijk ook prima bij de aandacht die we hier op Sargasso momenteel hebben voor de Saksische cultuur. (Al had dit hier dan wellicht nog beter gepast).