Zoekresultaten voor

'kernenergie'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kosten-baten klimaatmaatregelen

Kosten en baten berekeningen: het is de laatste tijd in de mode, vooral in ons kikkerlandje. Hoog tijd om op onze klimaatblogdag ook even aandacht te besteden aan de kosten en de baten van toekomstige klimaatmaatregelen.

McKinsey rekende onlangs de kosten van uiteenlopende klimaatmaatregelen door en zette die af tegen de de hoeveelheid CO2-reductie die hiermee wordt behaald, zeg maar de baten. Opvallend zijn de hoge kosten en lage baten van ondergrondse CO2-opvang (CCS). De nog relatief hoge CO2 baten van omstreden kernenergie. De winst die te maken is met diverse energie efficiëntie maatregelen. En de relatief goedkope maar toch behoorlijke CO2-reductie door veranderingen in landbeheer zoals: voorkomen ontbossing, herstel gedegradeerd land en vermindering slash and burn landbouw. Aan u de vraag: waar zullen we eens fors op inzetten de eerste twintig jaar?

mckinseyCO2 klein
Bron: Pathways to a low-carbon economy / McKinsey 2009

Op de x-as is de potentiële emissie reductie te lezen, hoe breder het balkje hoe meer reductie. Op de y-as zijn de kosten weergegeven. Energiebesparingen en energie efficiëntie verdienen zichzelf snel terug of leveren direct geld op en hebben een negatieve waarde. Hoe hoger een balkje, hoe meer een maatregel kost. Het oppervlak van een balkje drukt de gemiddelde kosten per gereduceerde hoeveelheid uit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bij de PVV krijgt iedere gek een kans

Richard de Mos - PVV to the boneIedere redactie krijgt vroeg of laat met ze te maken: de zolderkamergekken die de wetenschap, overheid of bedrijfsleven aan de schandpaal nagelen vanwege een vermeend complot. De bedenker van een vloerensysteem die de isolatiebranche van bedrog beticht of de gesjeesde wetenschapper die gelooft dat UMTS-masten zijn wetenschappelijke carrière hebben verwoest, allemaal hebben ze een goed, maar uiteindelijk niet kloppend verhaal waarmee ze redacties suf kunnen bellen. En ze hebben regelmatig succes, vooral door onwetendheid van niet-technisch geschoolde of onervaren journalisten.

Een goed voorbeeld is de gepensioneerde ingenieur Hans Halkema. Hij strijdt al jaren tegen windmolens. Letterlijk. Hij publiceert boekjes (in eigen beheer) over de leugens van de windmolenindustrie en pleit zelf voor kernenergie als alternatief voor fossiele brandstof. Zijn wetenschappelijke claims worden al tijden weerlegd door echte wetenschappers, maar -zoals gewoonlijk bij dergelijke figuren- stopt dat Halkema geenszins.

Maar niet alleen journalisten trappen erin. Ook kakelverse politici citeren voor kamervragen doodleuk uit het oeuvre van Halkema. Het gloednieuwe PVV-kamerlid Richard de Mos, die al eerder op Sargasso langs kwam, strooit in een aantal oenige kamervragen over een nieuw te bouwen windmolenpark dan ook lustig met wat “Halkema-feitjes”. Sterker nog, hij voert de luchtfietser als enige bron aan. En die “feiten” in zijn kamervragen zijn al jaren geleden ontkracht. Nee, windmolens zijn geen vogelhakselaars, bedreigen het leven onder water niet en leveren veel meer energie dan Halkema beweert.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GroenLinks is niet klaar om te regeren

GroenLinks Logo

Veel CDA-ers wilden met GroenLinks regeren in 2002. Is dit veranderd in de tussentijd? Ik weet het niet. De Tweede Kamerfractie dacht van wel na de verkiezingen in 2006. Dook GL onder de tafel, toen de macht voorbijkwam? Deze boer gaat geen oude koeien uit de sloot halen. Een belangrijkere vraag is wat GroenLinks doet als de macht opnieuw voorbijkomt – al dan niet in de vorm van een dominee.

GroenLinks is helemaal klaar om te regeren is de stelling van Niels van den Berge, voormalig euro-kandidaat. Hij schrijft dit naar aanleiding van de discussie over groen regeren tijdens het zomerkamp van jongerenorganisatie Dwars. Maar is GroenLinks wel klaar om te regeren? Ik denk van niet. Wishful thinking is iets anders dan een selffulfilling prophecy.

Van den Berge geeft een drietal argumenten om de stelling te onderbouwen dat GroenLinks er wel klaar voor is:

1. Wij hebben de ideeën om Nederland groener, socialer en toleranter te maken;
2. Groene zusterpartijen elders in Europa hebben bewezen dat wij het verschil kunnen maken;
3. Bijna honderd GroenLinks-wethouders hebben datzelfde in Nederland op lokaal niveau gedaan.

Met het eerste argument ben ik het eens. Ik vind het alleen niet een erg sterk argument voor regeringsdeelname. Goede ideeën hebben – of vinden dat je die hebt – zegt niet zoveel. Betekent dit dat het CDA de beste ideeën van Nederland heeft, aangezien zij zo goed als onafgebroken sinds de Tweede Wereldoorlog in de regering heeft gezeten? Had D’66 voor de regeringsdeelname aan Paars andere ideeën over bestuurlijke vernieuwing dan voor Balkenende II? Wanneer waren ze er meer klaar voor?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama in Caïro

obama-egypt
De nu al historische speech van president Obama aan de universiteit van Caïro (volledige tekst): “Zolang onze betrekkingen door onze verschillen gestalte krijgen, zullen wij macht geven aan hen die eerder haat zaaien dan vrede, aan hen die het conflict promoten in plaats van samenwerking” (bron)
Parafrases live-uitzending: Geeft toe dat de VS in het verleden een democratisch gekozen regering in Iran omver wierpen. Spreekt hoop uit voor Palestijnse staat naast Israël. Pleit voor recht Iran op kernenergie. Applaus publiek als Obama impliciet kritiek levert op dictatoriale trekjes Arabische leiders. Roemt historische tolerantie in islam, noemt eigen jeugd in Indonesië als voorbeeld. Pleit voor gelijke rechten man en vrouw. Kondigt uitgebreide partnerschappen aan op onderwijs, gezondheidszorg en techniek. *Staande ovatie* klik:
standingovation

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Pakistaanse kernbommen weerhielden India van militaire vergelding”

India zag na de terroristische aanslagen in Mumbai af van militaire actie tegen Pakistan omdat dit land kernwapens bezit. Dat heeft de voormalige Indiase legerchef Shankar Roychowdhury verklaard. Ook in 2001 na een terroristische aanslag op het Indiase parlement weerhielden de Pakistaanse kernwapens India van een militaire reactie op haar buurland. Toch waren er in beide gevallen sterke aanwijzingen dat de terroristen waren opereerden vanuit en met steun van Pakistan (IPS).

khanbanaanWie kernwapens bezit kan op het geopolitieke vlak dus wel een potje breken. De Verenigde Staten en Rusland voeren zo ieder hun periodieke invasies uit in landen die bijsturing verdienen. China stuurt vooral intern bij, al valt erover te discussieren of Tibet en Xinjiang bij China horen. De geheime diensten van de drie grootmachten én mede-kernmachten Frankrijk en Groot-Brittannië gaan ook wereldwijd ongehinderd hun gang zonder dat hier militaire repercussies tegenover staan. Israël waant zich in haar optreden in de regio onaantastbaar dankzij die paar kernbommen die klaarliggen op een luchtmacht basis in de Negev woestijn. En dus ook Pakistan. Dat laatste land geeft ruimte aan islamistische miltanten om zich organiseren, te bewapenen en aanvallen in de buurlanden India en Afghanistan uit te voeren. Maar dankzij de Pakistaanse kernwapens gaat India (voorlopig) niet over tot een militaire vergelding. Een luxepositie waarin Iran, Suriname en Lapland ook wel zouden willen zitten. Of gaat het Ahmadinejad enkel om de kernenergie?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlands bedrijf sponsort Russische Miss Atom verkiezing

Tatiana Kalenteeva op haar werk

Altijd al zo’n mooie kernreactorchick gewild? Check dan de catalogus van kernenergielobby site nulclear.ru. Je vindt er 345 vrouwen werkzaam in de kernenergie. Ze komen uit Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, Kazachstan en Litouwen. Vergeet niet te stemmen, want ze hebben zich opgegeven voor de Miss Atom verkiezing 2009.

Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Tatiana Kalenteeva. Ze werkt in Ignalina, een kerncentrale in Litouwen. Het zijn niet die veerkrachtige staafrode krullen die het ‘m doen. Zo makkelijk ben ik niet voor het karretje van de kernenergielobby te spannen . Nee, het is haar innerlijke veerkracht. Tatiana vertelt dat haar levensdroom nog niet zo lang geleden in elkaar is gestort. Maar ze is bezig aan haar nieuwe droom: “peace and friendship between nations”.

Het is niet de eerste keer dat de verkiezing wordt gehouden. Maar nog nooit hebben zich zoveel deelneemsters opgegeven. “Het belangrijkste is echter dat de Miss Atom campagne zijn pr-doelen bereikt. We houden de Russische en buitenlandse media nauwgezet in de gaten en de verbazing en ironie maken plaats voor waardering voor kerncentrales en bewondering voor de schoonheid van de meisjes die er werken” zegt Ilya Platonov,  general manager van Nuclear.ru.

De verkiezing wordt gesponsord door de Russische staatsholding Atomenergoprom en het kernreactor hardware bedrijf Atompromresursy. Miss Atom werkt samen met het persbureau Novosti en vacaturesite Superjob.ru. Eén van de partners van de verkiezingen is het Nederlandse Keune Haircosmetics, fabrikant van haircare producten voor kappers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de overheid onlust verheft tot onrust

crosspost_logo_klDit artikel, van GC’s maandelijkse columnist P.J. Cokema, verschijnt tegelijkertijd op Sargasso, GeenCommentaar én Peters Pagina. Cross-posten gaat het helemaal worden in 2009.

hemelse-tanks-1988Afgelopen vrijdag stond hier een crosspost van Sargasso’s redacteur Steeph, die met behulp van de formule (kc=sw)+mi=80², wees op de mogelijkheid dat het ook buiten de jaarwisseling om wel eens onrustig op straat kan worden. En wel (zie formule) omdat de kredietcrisis een stijgende werkloosheid veroorzaakt en mede door een mislukt integratiedebat extreemrechtse tendensen zullen groeien, zoals ook in de 80‘er jaren het geval was. Onlust wordt maatschappelijke onrust, die hardhandig afgereageerd zal worden op immigranten en hun nazaten. Het is slechts een scenario, volgens Steeph.

Toegegeven: er zijn wat overeenkomsten tussen de 80’er jaren en nu. Aan het begin van dat roemruchte decennium trekt de 2e oliecrisis een aardige wissel op de economie en een beurskrach in 1987 doet menigeen huiveren. De werkloosheid steeg en de kabinetten Lubbers reageerden met stevige bezuinigingsmaatregelen. Het integratiedebat begin goed op gang te komen en extreemrechts groeide dermate dat ze in 1982 een zetel in het parlement wist te bemachtigen. Maar rellen?
Tja, in de jaren 70 waren er inderdaad heel vervelende matpartijen in Den Haag en Schiedam jegens allochtonen. Maar misschien was het aan de verkiezingswinst van Janmaat te danken dat het geschreeuw zich in de parlementaire tradities voegde. Of zouden de maatregelen van de overheid, op grond van de Wet Arbeid Buitenlandse Werknemers (1979) voor rust op straat gezorgd hebben?

Mwah, het was allerminst rustig in de eerste helft der 80’er jaren.
Krakersrellen in Amsterdam, Nijmegen en Groningen, het feestje bij de kroning van Beatrix, massale demonstraties tegen kruisraketten, blokkades bij Borssele en tegen munitietransporten, een grote havenstaking en een ambtenarenprotest waardoor we dagen van de post verstoken bleven. Maar aan het einde van de 80’er jaren was het ook met die onrust wel gedaan.
Want het had allemaal niet geholpen. In 1986 ging de 2e Kamer akkoord met de stationering van de kruisraketten en de betogers tegen kernenergie bleven verdwaasd en verbaasd achter toen de regering in datzelfde jaar als enige reactie op de ramp in Tsjernobyl, een verbod op het verbouwen van rode kool afkondigde. Mede door het failliet van het communisme, dat in 1989 zijn teloorgang begon te beleven, worden die 80’er jaren nu vooral herinnerd als één grote historische vergissing.
Sindsdien kan de overheid doen wat ze wil. Na het Duyvendak-gedoe denkt men wel twee keer na voor men iets onderneemt, omdat niemand de geschiedenis in wil als politiek crimineel. En scholierenopstandjes worden gezien als nodeloze urenvulling, krakers staan alleen nog maar te boek als cliëntonvriendelijke horecaondernemers. De maatschappelijke onrust is gekanaliseerd in nieuwe parlementaire bewegingen of wordt voor de rechter uitgevochten. Op straat is het alleen onrustig bij de jaarwisseling en een enkele voetbalpartij. Maar zelfs dat neemt af.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de overheid onlust verheft tot onrust

Logo SGC (Illustratie: Crachát)

Dit artikel, van onze maandelijkse columnist P.J. Cokema, verschijnt tegelijkertijd op Sargasso, GeenCommentaar én Peters Pagina. Cross- posten gaat het helemaal worden in 2009.

Er is wel wat protest (Foto: Flickr/anon_9000)

Afgelopen vrijdag stond hier een crosspost van Sargasso’s redacteur Steeph, die met behulp van de formule (kc=sw)+mi=80², wees op de mogelijkheid dat het ook buiten de jaarwisseling om wel eens onrustig op straat kan worden. En wel (zie formule) omdat de kredietcrisis een stijgende werkloosheid veroorzaakt en mede door een mislukt integratiedebat extreemrechtse tendensen zullen groeien, zoals ook in de jaren 80 het geval was. Onlust wordt maatschappelijke onrust, die hardhandig afgereageerd zal worden op immigranten en hun nazaten. Het is slechts een scenario, volgens Steeph.

Toegegeven: er zijn wat overeenkomsten tussen de jaren 80 en nu. Aan het begin van dat roemruchte decennium trok de tweede oliecrisis een aardige wissel op de economie en een beurskrach in 1987 deed menigeen huiveren. De werkloos- heid steeg en de kabinetten Lubbers reageerden met stevige bezuinigingsmaat- regelen. Het integratiedebat begon goed op gang te komen en extreemrechts groeide dermate, dat ze in 1982 een zetel in het parlement wist te bemachtigen. Maar rellen?

Tja, in de jaren 70 waren er inderdaad heel vervelende matpartijen in Den Haag en Schiedam jegens allochtonen. Maar misschien was het aan de verkiezingswinst van Janmaat te danken dat het geschreeuw zich in de parlementaire tradities voegde. Of zouden de maatregelen van de overheid, op grond van de Wet Arbeid Buitenlandse Werknemers (1979) voor rust op straat gezorgd hebben?

Quote du Jour | Nucleneus

U BENT VOOR KERNENERGIE :
U BENT TEGEN KERNENERGIE :

WANT DAT KOST NIET VEEL
WANT DAT KOST TE VEEL

OMDAT HET ANDERS FOUT ZAL LOPEN

OMDAT HET ALTIJD FOUT KAN LOPEN

WANT U DENKT AAN DE TOEKOMST
WANT U DENKT AAN HET VERLEDEN

WANT U WILT ALTIJD ELEKTRICITEIT

WANT U WILT ALLEEN GROENE ELEKTRICITEIT

WANT DAAR KOMEN OPLOSSINGEN VAN
WANT DAAR KOMEN PROBLEMEN VAN

WANT U WILT UW KINDEREN DE OPWARMING VAN DE AARDE BESPAREN
WANT U WILT UW KINDEREN HET RADIOACTIEVE AFVAL BESPAREN

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Energie | De drie dimensies van de toekomst

Aan het eind van het jaar is het traditie om een blik vooruit te werpen. Daarom wil ik zo vlak voor de jaarwisseling aandacht vragen voor de drie belangrijkste dimensies van een nieuwe energietoekomst. De olie is net weer spotgoedkoop geworden, maar de lobby voor kernenergie of voor enige andere vorm van gecentraliseerde en makkelijk te beheersen vorm van energieopwekking danst al weer met rode laarsjes rond de politieke elite. Kernenergie, kernfusie (wat nooit zal werken), zonnecentrales in Noord-Afrika, noem maar op, als het maar grote en controleerbare investeringen vergt. Maar dat is niet de weg die we moeten gaan. Zo hebben we het al decennia gedaan met de gevolgen van dien. Het is hoog tijd voor een andere aanpak. Die andere aanpak kent drie dimensies, die alle drie met een D beginnen, makkelijk te onthouden.

De eerste dimensie is Duurzaam. Een open deur van heb ik jou daar, inderdaad. Maar wel één waar iedereen doorheen kan. Als alle natuurlijke bronnen voor energieopwekking opdrogen dan moeten we iets zoeken met eeuwigheidswaarde. En dan blijkt er heel wat te koop in de wereld. Windenergie kennen we natuurlijk allemaal. Een schier onuitputtelijke bron en op onze breedte meer dan 345 dagen per jaar aanwezig, wat wil je nog meer. Over het jaar gerekend moet het mogelijk zijn tenminste 90% van onze energiebehoefte uit windenergie te halen. Dat getal komt mooi uit, want het kleine broertje van windenergie, zonne-energie, levert maximaal maar 10% van onze behoefte (op onze breedte).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een felicitatie voor Helmut Schmidt?

Het is niet leuk om iets onaardigs over iemand te zeggen op zijn verjaardag. Zodoende – gisteren is de voormalige Duitse bondskanselier Helmuth Schmidt negentig geworden. Tijdens zijn regeerperiode zwaar omstreden, is hij nu de meest gerespecteerde levende Duitse politicus. In ieder geval in de peilingen, want niet iedereen houdt van hem. Hij wordt geroemd om zijn standvastigheid en zijn berekenbaarheid – ook mooie eigenschappen voor de commandant van een concentratiekamp, aldus de linkse politicus Oskar Lafontaine.

Helmut Schmidt was een voorbode van wat we later nog veel vaker hebben gezien bij Wim Kok, Tony Blair, en Wouter Bos. In een tijd dat we in Nederland sociaal-democratie nog met Joop den Uyl associeerden, was Schmidt al een leider in de lijn van Wim Kok, Tony Blair, en Wouter Bos. Hij was een sociaal-democratisch leider die in de praktijk rechts van het midden stond. Ook in de buitenlandse politiek gold dit. Waar zijn voorganger Willy Brandt een dialoog met het Oostblok voorstond, was Schmidt een echte ´Cold Warrior´, en een enthousiast voorstander van de plaatsing van kruisraketten.

Vandaag de dag is Schmidt nog veel verder naar rechts getrokken. Hij wil de Duitse verzorgingsstaat radicaal omvormen, is een groot voorstander van kernenergie, en een principieel tegenstander van toetreding van Turkije tot de EU. Voor een links georienteerd publiek (waarmee, praktisch gesproken, de meerderheid van de GC-lezers omschreven kan worden) is Helmuth Schmidt bijna een boze droom uit het verleden. Zijn navolgers regeren echter nog altijd de wereld.

Vorige Volgende