Hulspas weet het | Weg met het persbericht!

Vrouwen met een borstimplantaat hebben meer kans op lymfeklierkanker. Dat was een stukje wetenschappelijke nieuws op NU.nl afgelopen weekend. Een studie, uitgevoerd door VUMC, Anthonie van Leeuwenhoek, Medisch Spectrum Twente en Maastricht UMC. En dat gepubliceerd in topvakblad JAMA. Bij NU.nl lezen ze geen JAMA, ze zijn geabonneerd op het ANP. Dat had duidelijk zijn werk gedaan. En dat is ook belangrijk. Zo’n studie is mooi voor de wetenschappers, maar de mensen die om hen heen staan (dan hebben we het over een veelvoud aan voorlichters, managers en bestuurders) letten op de nationale en internationale media. Nadat een studie alle redactionele hindernissen heeft genomen, moet ze wat hen betreft ook nog ‘scoren’. Vandaar dat voorlichters er bij het opstellen van een persbericht graag een schepje bovenop gooien. Een op de vijf medisch-wetenschappelijke persberichten, zo constateerden Peter Burger en zijn Leidse collega’s, bevatte overdreven gezondheidsclaims. (Ik durf te wedden dat dat flinke een onderschatting is.) En wanneer de voorlichters niet overdrijven, gooien journalisten er vrijwillig een schepje overdrijving bovenop. Kort en goed, dankzij dit gezamenlijk streven om de zaak mooier voor te stellen dan ze is, is minimaal een derde van de medische berichtgeving in de media onjuist. Overdreven.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Rex Roof (cc)

De Nederlandse Leeuw: polarisatie 2.0

Het gaat lekker daar bij de Nederlandse Leeuw. De organisatie stelt zichzelf tot doel oplossingen te genereren die het debat rondom immigratie en integratie een stapje verder brengen, en wel zo inclusief mogelijk. “Ons doel is dwars door alle ideologieën heen de verbinding te maken”, claimt de stichting, en dat willen ze doen door op 19 januari in Rijswijk een TPO-feestje, of eh, een “nationale brainstorm” te organiseren waar ruim 1900 rechtse en “enkele tientallen” linkse mensen met elkaar in debat gaan over de “immigratieproblematiek”. “Malieveld 2.0” noemen ze het, wat al aangeeft dat het stiekem meer om protest gaat dan debat. Wij noemen het polarisatie 2.0, want innovatief, dat is het wél.

De organisatie zelf is wat verbolgen over het polarisatieverwijt en hun frustratie is begrijpelijk. Iedereen is toch immers #welkom? Dan is het toch totaal irrelevant dat de marketing van het evenement een nogal nationalistische uitstraling heeft? De naam, het logo, de kleurstelling van de huisstijl en de foto’s van tulpen, de Nederlandse vlag, klompen, stroopwafels en het Nederlands elftal (jaargang ’88, toen we nog wél beter waren dan andere landen), daar moet je verder niets achter zoeken. Dat je om minder door een recht-, pardon, andersgeaarde gutmensch intersectioneel wordt gefileerd ligt aan die vermaledijde ideologie waar de Nederlandse Leeuw nu juist dwars doorheen wil includeren.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Met politiek amateurisme is niemand gediend

COLUMN - Je kon er op wachten. Een rommelige website waar je ogen spontaan van gaan branden, een kandidatenlijst die de indruk wekt van een bijeengeraapt zooitje weirdo’s en linksdraaiende media-activisten, het gebrek aan professioneel aandoende bio’s of een coherente en consequent uitgewerkte politieke visie: het amateurisme spatte er vanaf.

Dat amateurisme brak politieke nieuwkomer BIJ1 maandagmiddag op, toen Geenstijl en de Telegraaf wisten te onthullen dat de nummer drie op de lijst toch echt nimmer als arts geregistreerd heeft gestaan, terwijl deze Cailin Kuit bij meerdere gelegenheden beweerde werkzaam te zijn geweest als psychiater.

Boegbeeld en voornaamste oprichter van de partij, Sylvana Simons, had de dag ervoor in het televisieprogramma Buitenhof nog te kennen gegeven vierkant achter haar kandidaat te staan. Ze had eerder de CV’s zorgvuldig gecheckt, een Verklaring omtrent Gedrag gevraagd, en ze had geen reden om te twijfelen aan Kuits verhaal.

Gerede twijfel

Simons wees het ‘gerucht’, aangezwengeld door GeenStijl, van de hand als lastercampagne, trok de motieven van het xenofobe shockblog in twijfel en verweet ‘de media’ veel te gemakkelijk mee te gaan in dit soort stemmingmakerij.

Maar gerede redenen om te twijfelen aan Kuits bewering dat ze ‘als psychiater werkzaam’ was geweest, waren er natuurlijk wel degelijk. Zoals GeenStijl eerder terecht opmerkte, duurt de opleiding daartoe meer dan tien jaar. Los van de vraag of een 49-jarige Wajonger daartoe in staat zou zijn geweest: het (inmiddels geanonimiseerde) CV dat Kuit opgeeft op LinkedIn laat geen zesjarige opleiding tot basisarts zien, geen psychologie-opleiding, noch een specialisatie; slechts een cursus tot ‘lifecoach’.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

SG-café maandag 08-01-2018

Dit is het Sargasso-café van maandag 08-01-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: Philip Mallis (cc)

Horloge inleveren in Rotterdam-West

Wanneer de politie in Bospolder-Tussendijken (Rotterdam-West) weer eens een auto in beslag genomen heeft, paradeert ze er een paar extra rondjes mee door de wijk, zodat iedereen kan zien dat er weer een slag gewonnen is tegen de vier criminele Marokkaanse families waarmee al jaren een machtsstrijd gaande is. De politie staat op achterstand, simpelweg omdat ze niet 24 uur per dag overal aanwezig kan zijn. Dat kunnen die families wel. De overlast voor (vaak eveneens Marokkaanse) buurtbewoners is groot.

Omdat de criminelen de truc met de auto’s inmiddels wel kennen, kondigde de politie vorige week een nieuwe maatregel aan: ook dure jassen en horloges moeten eraan geloven. De wijkagent weet uiteraard precies welke gasten hij op de korrel wil nemen, maar kan moeilijk een lijst met namen publiceren voor wie het nieuwe beleid geldt. Ze zijn immers niet veroordeeld. Dus werd de maatregel in algemene zin openbaar gemaakt.

Etnisch profileren

Logisch gevolg: ophef onder juristen. Dit kan immers leiden tot willekeur en etnische profileren. Je zult zien dat de politie zich uitsluitend op Marokkanen gaat richten (hetgeen door onderzoek bevestigd zal worden, want het doel is immers inderdaad een specifieke groep mocro’s het leven zuur te maken). Het is tenslotte niet zo lang geleden dat rapper Typhoon van de snelweg gehaald werd wegens de combi van huidskleur en dure auto.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lokale verkiezingen zeggen niets over landelijke coalitie

COLUMN - Het mag niet en elke vier jaar leggen politicologen dat opnieuw uit. Maar de verleiding is blijkbaar te groot: journalisten kunnen het niet laten om lokale resultaten om te rekenen naar een landelijk beeld. De hypothetische vraag ‘Wat betekenen deze lokale uitslagen als er nu Tweede Kamerverkiezingen zouden zijn gehouden?’ moeten media niet stellen.  

Er zijn empirische redenen om de som niet en een retorische reden om de rekensom wel te maken. De retorische reden is dat nummers objectiveren en overtuigen (wat de aantrekkingskracht verklaart). Probleem is dat de rekensom an sich buitengewoon problematisch is. Het is een aantrekkelijke gedachte om de coalitie (de Haagse dat is) de maat te nemen met een gigantisch zetelverlies of juist op te geilen met flinke winst, maar de verschillen tussen de verkiezingen op lokaal en landelijk niveau zijn gewoon te groot om net te doen alsof er (numeriek) geen verschillen zijn. Dan worden niet appels en peren vergeleken, maar appels met bromfietsen.

Duh …

De gemeente is het Rijk niet. Tussen beide bestuurslagen zitten meer verschillen dan overeenkomsten. Er is bijvoorbeeld sprake van een hierarchische verhouding tussen beide: het Rijk heeft altijd het laatste woord. En meer dan praktische bezwaren is het Rijk ook de arena voor ideologische tweestrijd. Zo is in Leiden een samenwerking binnen het college tussen SP en VVD volstrekt normaal, in Haagse kringen zal er dan nog heel wat water door de Rijn moeten stromen als die samenwerking al niet was uitgesloten.

Over de naam “Macedonië”

Indrukwekkend weer om te zien. Twee landen dreigen een langjarig, slepend en zinloos conflict tussen hen op te lossen… en extreem-nationalisten springen in de houding om dit te voorkomen. Er zou eens wederzijds begrip en goede wil van kunnen komen!

The front-runner in the anti-compromise camp in Macedonia is Macedonian Human Rights Movement International, MHRMI, which is based in Canada.

In Greece, the Greek Federation of Cultural Associations of Macedonians, and some other diaspora movements, have announced protests and launched a petition against any UN-sponsored compromise name that would include the term “Macedonia”.

Israël sluit critici buiten – en krijgt hulp van Facebook

Israël ontzegt leden van twintig organisaties wereldwijd de toegang tot het land.

De getroffen groepen maken deel uit van de wereldwijde BDS-beweging, die burgers, bedrijven en instellingen oproept Israëlische producten te boycotten als protest tegen mensenrechtenschendingen jegens de Palestijnen. De afkorting BDS staat voor ‘boycot, desinvestering en sancties’. ‘We zijn overgegaan van de verdediging naar de aanval’, zegt minister van Strategische Zaken Gilad Erdan tegen de krant Haaretz.

Vorige Volgende