'IBM'

Ik moet bekennen dat ik er altijd tweeslachtig tegenover heb gestaan, de Gay Parade. Tuurlijk, iedereen moet maar doen wat ie niet laten kan, maar wat kunnen al die blote billen in leren pakjes nu bijdragen aan de emancipatie van de samenwonende homo’s om de hoek? Worden zij nu juist niet versleten voor radicale seksuele terroristen?

Vandaag de dag lijkt dat probleem opgelost. De multinationals hebben het feest als een goedkope advertentieplek ontdekt en Shell, IBM, ING en ABN Amro varen voor 100 euro met logo’s door de grachten. En elke emancipatiebeweging die zo wordt omarmd door de commercie krijgt de kus des doods, dat is bekend. Immers, peperdure imago’s lenen zich niet voor een associatie met iets als paarse dildo’s en stomende homoseks.

Ongetwijfeld zal deze nieuwe wurggreep niet de enige reden zijn waarom de Gay Parade steeds minder tevreden bezoekers trekt. Niet alleen is de nieuwigheid er wel een beetje van af, maar ook het spektakel laat te wensen over. ‘Een heteroparade zonder blote billen’ tekent de Volkskrant op. Saai. Het is niet vreemd.

Nederland en ook Amsterdam zijn al jaren aan een ernstige vertrutting bezig en ook de homo’s hebben zich in slaap laten soezen. Het past in de tijdsgeest: we vragen ons niet meer af of iemand tegen de stroom mag in roeien. We verlangen dat ‘iedereen zijn steentje bijdraagt aan de maatschappij’ en zich een beetje ‘fatsoenlijk gedraagt’. Op zich een nobel streven, maar fatsoensrakkerij kan ook te ver gaan. In Nederland denderen we weer hard op een moralocratie af: we verlaten het standpunt dat als iemand met z’n gedrag niemand kwaad doet, er ook niks mis mee is. We worden één grote verstikkende morele zuil, een 300 kilometer brede tornado van normen en waarden.