De weigering van de Italiaanse regering om het reddingsschip Sea-Watch 3 toe te laten tekent de groeiende afstand van het land tot de andere EU-partners. Italië kiest een eigen weg, ook op financiëel-economisch gebied. Italië heeft als een van de 'founding fathers' van de Europese Unie altijd flink wat in de melk te brokkelen gehad in Brussel. Tot nu toe waren er op belangrijke posten doorgaans wel Italianen te vinden, maar dat zal niet lang meer duren. Tajani vertrekt als voorzitter van het Europees Parlement, Mogherini als EU-vertegenwoordiger in het buitenland en bij de Europese Bank zal Mario Draghi binnenkort worden vervangen. Het probleem is dat Italië als een van de weinige lidstaten een regering heeft waarin geen van de grote Europese machtsblokken is vertegenwoordigd. Het is het resultaat van een interactief proces waaraan zowel het land zelf als de andere EU-lidstaten hun bijdrage hebben geleverd. De voortdurende onmacht van de EU om Italië tegemoet te komen bij de verdeling van immigranten leverde een grote stemmenwinst op voor de eurosceptische partijen, met name de Lega van Matteo Salvini. De torenhoge verwachtingen die zijn partij en coalitiepartner de Vijfsterrenbeweging met hun sociaal-economische hervormingsplannen bij de kiezers hebben gewekt kunnen alleen waargemaakt worden als zij de strikte regels van de EU op dat gebied aan hun laars lappen. Op beide terreinen zien we een verharding van de standpunten. Hergroepering in het Europarlement Een crisis dreigt en juist nu de Italianen wat steun uit Brussel zouden kunnen gebruiken verliezen ze de nodige contacten in het EU-bolwerk. Salvini behaalde bij de Europese verkiezingen een enorme winst. De Lega-delegatie gaat in het Europarlement samenwerken met de populisten van Le Pen en anderen onder de naam Identity and Democracy (ID), een groep die door de overige partijen vooralsnog wordt gemeden als de pest. De Vijfsterrenbeweging is ontheemd. De partij verloor flink en is niet in staat zelfstandig een fractie te vormen. De voormalige partner in het EP, UKIP, nu tijdelijk als Brexit-partij terug, heeft nog geen aanstalten gemaakt de oude EFDD nieuw leven in te blazen. Op enige invloed in het Brusselse besluitvormingscircuit hoeft de Vijfsterrenbeweging dus ook niet te rekenen. Pogingen om aan te sluiten bij de Liberalen of de Groenen mislukten. Zonder directe relaties tussen de Italiaanse regering en het Brusselse politieke machtscentrum zal het nog moeilijker worden het conflict over de begroting en het financiële beleid op te lossen.
Bank buigt voor keiharde campagne van Israëlische regering en internationale Israël-lobby.
De joodse organisatie Jüdische Stimme für gerechten Friede in Nahost (Joodse Stem voor Rechtvaardige Vrede in het Midden-Oosten) wordt beschuldigd van antisemitisme en nauwe banden met terroristen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een paar jaar geleden ging er een commercial viral van de Deense tv-zender TV2 waarin op het oog zeer verschillende groepen op z’n Dogvilles in hokjes werden gestopt. Hulpverleners in het ene hokje, een motorclub in het andere hokje. Nieuwe Denen tegenover bejaarde Denen. Boeren tegenover stedelingen. Voetbalhooligans tegenover yoga hipsters.
Een man met een clipboard heet ze welkom. ‘Wie van jullie was de clown van de klas?’, vraagt hij. En vanuit alle hokjes komen individuen naar voren. Er volgen meer vragen: ‘Wie van jullie is een stiefouder?’ ‘Wie van jullie danst er graag?’ En zo worden er steeds nieuwe groepjes gevormd. De voice-over neemt het over. ‘Ineens is er een wij’, zegt de stem, ‘Wij die UFO’s hebben gezien. Wij die gepest zijn. En wij die een dierbare hebben verloren.’ De boodschap moge duidelijk zijn: er is meer dat ons verbindt dan we denken. En we moeten wat vaker naar TV2 kijken.
Nu hebben wij hier geen TV2. Maar wel SBS6, de zender van de beroemde filantroop John de Mol. Uit wiens koker het komt, weet ik niet, maar op SBS6 presenteer Ali B. Ali’s Mensentuin, een programma dat onmiskenbaar is geïnspireerd door bovenstaand commercial. Toen ik zocht naar de betreffende commercial, kwam ik terecht op de site van RTL, waar ze het KRO-programma ‘Over de streep’ in herinnering riepen. Dat programma werd gepresenteerd door Arie Boomsma, draaide altijd rond een middelbare school en was van een ondraaglijke sentimentaliteit.
ANALYSE - Gisteren kwam de Rekenkamer met een brief aan de Tweede Kamer over de kosten van het stimuleren van elektrisch rijden. Het onderzoek is uitgevoerd op verzoek van de Tweede Kamer. De Rekenkamer concludeert dat het reduceren van CO2 via het stimuleren van elektrisch rijden een dure manier is om de CO2 uitstoot te verlagen. De Rekenkamer kwam in de verantwoordingsonderzoeken over 2013 en 2014 ook al tot deze conclusie. Het Interdepartementale Beleidsonderzoek CO2 (IBO CO2) uit 2016 noemde het stimuleren van elektrisch rijden de duurste maatregel per ton CO2 reductie bezien vanuit de overheidsfinanciën. De Rekenkamer trekt in zijn brief de berekeningen van de staatssecretaris , die uitkomt op € 1.700 per vermeden ton CO2, in twijfel. Met de rekenmethode van de Algemene Rekenkamer kunnen die kosten oplopen tot bijna € 2.000 euro per bespaarde ton CO2. Dat is echter nog steeds een 65% lager dan de € 5.700 per bespaarde ton CO2 uit IBO CO2 van 2016. De echte vraag zou moeten zijn: waarom wijkt de prognose van IBO CO2, PBL en ECN zoveel af van de werkelijke overheidskosten per ton CO2 reductie?
In het IBO CO2 van 2016 (pdf) staan tabellen met de kosten en effecten van verschillende maatregelen om CO2 te reduceren. In tabel 5.2 staat voor het stimuleren van elektrisch rijden een prijs van € 5.700 per ton vermeden CO2 voor de overheid. Ook de Rekenkamer constateerde al in 2013 en 2014 dat elektrisch rijden een dure manier is om de CO2 uitstoot te reduceren. Elektrisch rijden is dan ook een maatregel die thuishoort in de categorie meters voorbereiden in plaats van meters maken. Bij meters voorbereiden gaat het om doorbraaktechnologieën die nodig zijn om in 2050 de CO2 reductie te halen. De nationale kosten lagen volgens IBO CO2 met ruim € 900 per bespaarde ton CO2 een stuk lager en dalen richting 2030 scherp naar € 90 per ton CO2. De nieuwste prognoses van het PBL zijn dat de nationale kosten in 2030 nog lager zullen zijn en rond de € 0 per ton CO2 reductie uit komen. Journalisten en politici draaien het frame ondertussen de andere kant op en doen het voorkomen alsof de hoge overheidskosten voor het stimuleren van elektrisch rijden een verrassing zijn, terwijl ze dus feitelijk nu al 65% lager liggen dan de verwachte overheidskosten per ton CO2 reductie in 2020.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 27-06-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
“Wilt u er een deksel op?”
Nee! Nee, dat hoeft niet, en wat fijn dat jullie het vragen, NS Stations Retailbedrijf (voorheen Servex). Ik hoef die deksel niet bij mijn koffie of thee. Sterker nog, hij zit alleen maar in de weg (want het theezakje moet er immers nog in). Of hij voegt niets toe, want ik kan al een tijdje een beker dragen zonder te morsen. Maar ‘your mileage may vary’, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, dus mensen die wel een deksel willen krijgen er gewoon een.
En jullie zijn van zo ver gekomen. Ik weet nog, jaren geleden, riepen jullie landelijk irritatie op door medewerkers bij iedere aankoop te laten vragen “of de klant er ook nog X bij zou willen”. Hier, op mijn oude blog Vrij-Zinnig, legt de onvolprezen Hester Swart uit waarom dat zo irritant was.
Maar daar zijn jullie dus al een hele tijd mee gestopt. Juij. En nu dit: dubbel-juij! Goed voor het milieu, en bespaart jullie kosten.
Dus zonder enig cynisme en gemeend positief: hulde.
COLUMN - Het zou de tot nu toe warmste dag worden van de tot nu toe warmste juni ooit gemeten.
Een vrachtwagen van een eierverwerkingsfabriek kantelde ergens onderweg in Zwaag. Duizenden liters eigeel stroomden op straat.
Het riool kon de drab niet verwerken, een dooiersloot vormde zich op het fietspad. En het was warm op straat: langzaam ging het eigeel bakken. “De straat is langzamerhand in een omelet aan het veranderen,” meldde een verslaggever.
Op mijn werk viel internet om de haverklap uit, en leerde ik een collega tussentijds hoe je een traceroute doet. ‘Ik probeer je te bellen, maar je nummer doet het niet?’ appte een aanwezige collega verwonderd aan een afwezige collega. ‘Het jouwe ook niet!’ appte de afwezige terug. Na internet bleken ook veel telefoonlijnen te zijn uitgevallen.
De Volkskrant legde de lezers behulpzaam uit hoe je een korte broek draagt, als man. Hint: één been per pijp. En de rits na het aantrekken graag dichtdoen.
Amsterdam was beweerdelijk in de greep van een verdwaalde zeehond die door de Amstel zwom. Een team van Eerste Hulp bij Zeezoogdieren ging op zoek.
In Ridderkerk stond de gevel van een gebouw plots op instorten – vermoedelijk was hij uitgezet door de warmte en daardoor bol komen te staan. Er vielen gevelstenen op straat. Bewoners konden de hulpdiensten niet bellen, want 112 was kapot en ook de back-up van 112 had het begeven. Een bewoner belde een kennis die bij de brandweer werkt. Hun telefoons deden het gelukkig wel. De straat werd afgezet en 28 huizen zijn ontruimd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Akon en Youssou N’Dour komen beiden uit Senegal en hebben ieder op hun eigen manier hun sporen verdiend. Akon vooral door met vele bekende artiesten samen te werken, dat onder andere resulteerde in een dikke hit met David Guetta – Sexy Bitch (hoi guilty pleasure!). Youssou deed hetzelfde en hem kennen we o.a. van zijn minstens zo grote hit met Neneh Cherry – 7 Seconds (ook lekker), maar hij is blijkbaar ook minister van Toerisme geweest in zijn geboorteland.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 26-06-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Het is pas zomer als de hitparade wordt gedomineerd door een liedje met een vreemde titel, zoals Lambada, Macarena, Aserejé, Alane of Yeke Yeke. Katrina Kaif is half Brits, half Indisch, en een halfgodin in Bollywood.
Of ze Sheila Ki Jawani zelf zingt of playblackt, zullen we, Bollywood zijnde Bollywood, maar in het midden laten. Het blijft in elk geval een lekker deuntje en er wordt mooi gedanst.