Langzaam trok de auto op. Ergens in de verte klonk nog het geroezemoes van het tourcircus waar hij zo aan verslaafd was. Hij keek op zijn horloge en glimlachte. Hij hield niet van terugkijken, maar op momenten als deze had hij zijn gedachten nooit helemaal onder controle en bewandelden zij wegen die hij liever ontkende. Hij dacht aan de zomer, een jaar geleden. Hij had thuis op de bank gezeten, heel eventjes, tussen alle dingen door die hem bezig hielden. Dat waren er veel. Hij had tijd gemaakt, en hij had zich gerealiseerd dat hij nog kans maakte tegen die sukkels ook. Hij dacht terug aan de zomer, toen hij had gemountainbiked om deze gedachte aan de werkelijkheid te toetsen. Hoe kwam het toch, dat als hij iets vermoedde, dat het altijd leek te kloppen? Na de race deed hij eens een paar belletjes. Naar Bruyneel, naar wat vrienden die hij nog niet had opgebruikt. Hij wilde nog niet het achterste van zijn tong laten zien, maar heel voorzichtig de situatie proeven. Hij dacht aan de winter, nadat hij zijn comeback had aangekondigd. De maanden ascese, van opoffering, van krachttraining. Uren in het zweethok, ijzervouwen. Uren op de fiets, in regen, in sneeuw, kilometers maken. Hij had eigenlijk geen herinneringen aan die periode, het was een amorf geheel van gewichten, staal, zweet, carbon en pedaalslagen. Hij had getraind alsof hij twintig was, maar zijn lijf was oud. Dat had hij toen al gevoeld. Oud, maar niet versleten.
Om technische redenen is Sargasso vandaag van 04.02 t/m 10.06 onbereikbaar geweest. Het probleem is inmiddels hersteld, de Zomerquote volgt later. Onze excuses voor het ongemak.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
IJsland is niet alleen een verarmde schuldenaar, maar ook een potentiële bondgenoot bij de ?vergroening? van de Europese Unie. Op het gebied van visserij en energie hebben de IJslanders ons veel te bieden, zo betogen Marije Cornelissen en Bas Eickhout. Ze zijn lid van het Europees Parlement voor GroenLinks.
Maandag bespreken de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU het verzoek van IJsland om ook EU-lid te mogen worden. De toetreding is nog geen gelopen race. Rechtse partijen in Nederland en Duitsland reageren afwijzend. Zij vrezen dat IJsland zijn financiële problemen op de EU wil afwentelen. Door de ineenstorting en nationalisatie van zijn banken worstelt het land nu met een staatsschuld die groter is dan het jaarlijkse inkomen van de ongeveer 320.000 inwoners.
Die angst voor afwenteling mist grond. Binnen de EU is elk land verantwoordelijk voor zijn eigen schulden. De IJslanders zullen zelf de rekening moeten betalen voor de roekeloosheid van hun bankiers. Wat de EU wél kan bieden, is grotere stabiliteit. Toetreding tot het Europees wisselkoersmechanisme en – uiteindelijk – de eurozone zullen het vertrouwen in de IJslandse economie bevorderen.
Als eerste stap naar herstel van vertrouwen zal het IJslandse parlement de aansprakelijkheid voor het Icesavedebacle onder ogen moeten zien. Dat is pijnlijk, want het gaat om 13.000 euro per IJslander. Maar een akkoord over terugbetaling van de schulden aan het Verenigd Koninkrijk en Nederland is onmisbaar.
De economische teruggang heeft Rusland zwaar geraakt. Nog maar een jaar geleden groeide de economie van het land met acht procent en stegen reëele lonen zelfs tweemaal zo snel. Toen halveerde echter de olieprijs en stortte de economie in een vrije val. Tot op de dag van vandaag is een gebrek aan krediet het grootste probleem. Ondanks enorme kapitaalinjecties is het nog altijd moeilijk om aan een lening te komen. “De ernst van de kredietcrisis,” is volgens The Economist, “de prijs die Rusland betaalt voor het niet ontwikkelen van een eigen financiële markt en het niet intomen van de inflatie.” De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden door de mentaliteit van de gemiddelde Rus die het leven te onzeker acht om geld te sparen of een verzekering af te sluiten. In plaats daarvan geeft hij elke roebel die hij verdient liever zo snel mogelijk uit.
De recessie heeft de akeligste tekortkomingen van de Russische economie blootgelegd: de ongezonde afhankelijkheid van olie en gas; corruptie; en onverbiddelijk staatsinmenging. Het Kremlin is maar al te bereid om buitenlandse concurrenten de deur te wijzen echter vooralsnodig toont het weinig enthousiasme om wankelende ondernemingen daadwerkelijk te nationaliseren. Het wil niet zelf opscheept geraken met enorme buitenlandse schulden.
De situatie drijft Rusland in een soort economische isolement; één welke vele van de oude Sovjetrepublieken omarmt. Zo heeft Moskou aangekondigd niet langer lidmaatschap van de Wereldhandelsorganisatie na te streven terwijl landen als Kirgizië en de Oekraïne miljoenen aan steun vanuit de Russische hoofdstad krijgen toebedeeld. Voor wat hoort wat, dus zet Kirgizië de Amerikanen het land uit. “Rusland ziet de crisis als een kans om haar invloed in de voormalige Sovjet wereld te vergroten,” aldus een Amerikaanse expert. Het ondervindt daar maar weinig weerstand. De Amerikanen zijn niet bereid om omwille van enkele Centraal-Aziatische staatjes het conlict met Rusland op te zoeken en de Chinezen zijn tot dusver alleen geïnteresseerd in zaken, niet in politieke invloed.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“De studententijd is een uitgelezen periode voor persoonlijke vorming. Ik heb dan ook altijd gestimuleerd dat ze naast hun studie op een studentenvereniging gaan en zich inzetten voor de samenleving. Maar nu studenten sneller en zakelijker studeren, denk ik dat de echte vorming vaak ook pas daarna plaatsvindt.”
Daarom stelt Carel Sallaerts, vertrekkend studentenpsycholoog bij de Erasmus Universiteit Rotterdam, een verplicht “vormingsjaar” voor. Hij ziet nog wel een rol voor de ouders bij de vorming, maar zij komen daar vaak niet aan toe omdat ze met hun eigen problemen bezig zijn: “Neem bijvoorbeeld het feit dat een op de drie ouderparen tot een echtscheiding komt.”
Nederland heeft een nieuwe held: Maxime Verhagen. Goed, het CDA mag dan geen beste reputatie hebben als het gaat om kritiek te leveren op de VS of China als die weer eens mensenrechten schenden of op Frankrijk of Duitsland als die weer eens de Europese begrotingsregels schenden, maar als het gaat om IJsland, een land met het bevolkingsaantal van de stad Utrecht, dat staan ze hun mannetje.
Want Verhagen is duidelijk: als IJsland zich niet aan de door Nederland en het Verenigd Koninkrijk gedicteerde terugbetalingsplan houdt, dan zal hij een mogelijk IJslands lidmaatschap blokkeren. En toch lijkt het IJslandse parlement -het oudste ter wereld- te overwegen de beide schuldeisers in duidelijke taal te zeggen waar ze hun afbetalingsregeling precies kunnen steken.
En het dreigement van Verhagen is feitelijk ook onzinnig: IJsland kán helemaal geen lid worden van de EU. Ok, het land voldoet aan de Kopenhagen criteria (al kun je je afvragen hoe stabiel haar instellingen op dit moment zijn) voor toetreding, maar als lid van de EU zal IJsland ook moeten voldoen aan het stabiliteitspact. En één van de eisen in dat pact is dat een lidstaat geen staatsschuld van meer dan 60% van het BNP mag hebben. Goed, er zijn wel meer notoire schenders van deze eis (Italië, België, Griekenland), maar de staatsschuld van IJsland schijnt inmiddels boven de 200% te liggen en dat is wel heel excessief. En schulden, die elke minuut groeien, tegen hoge rente in 15 jaar afbetalen maakt het alleen maar erger.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.