Vakbondsleider benoemd tot hoofd Federal Reserve Bank New York
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Elsevier: rechtse pseudojournalistiek
, door
Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag een stuk van publicist en oud-redacteur van het tijdschrift ‘Filosofie’ Ron Ritzen.
Wie de Elsevier van deze week (nr. 34) leest, krijgt al gauw het gevoel het clubblad van rechts te lezen. Ron Ritzen, die als freelancer begin jaren negentig enkele stukken voor Elsevier schreef, las het meest recente nummer van a tot z. En bleef zich verbazen.
In het meest recente nummer van Elsevier, dat op 22 augustus 2009 verscheen, is de journalistieke zuiverheid opgeofferd voor de politieke boodschap.
Eigenlijk gaat het bij het omslagartikel al meteen mis. De jeugd is rechts en Elsevier deelt via de titel dan ook meteen een complimentje uit: ‘zo jong en toch al zo verstandig’. De jongeren stemmen eerder rechts dan links en Elsevier zwaait met cijfers van het CBS.
Maar wie die cijfers bestudeert, kan alleen maar concluderen dat jongeren veel meer links dan rechts kiezen. Elsevier haalt dan ook een trucje uit. De VVD, de PVV en het CDA trokken met 34 procent bij de verkiezingen meer stemmen dan de PvdA, GroenLinks en de SP. Die kwamen samen niet hoger dan 32 procent. Het CDA wordt naar rechts gepromoveerd, en zie: rechts is populairder dan links.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Staatsgreepje op de Turks & Caicos Eilanden
, door
“Following the military coup of the Turks and Caicos Islands by British Prime Minister Gordon Brown, during which there was a war ship stationed off the Islands, the dictator Governor Gordon Wetherell has appointed an Advisory Council that comprises registered and known PDM supporters, foreigners, British puppets and traitors.”
Aldus een persbericht van voormalig premier Michael Misick van de Turks & Caicos eilanden, een overzees gebiedsdeel van Groot-Brittannië, dat vorige week pardoes zijn zelfstandigheid kwijt raakte wegens endemische corruptie onder de heersende klasse. Het zal Hero Brinkman als muziek in de oren klinken, maar de Britten zijn helemaal niet gelukkig met de stap die ze hebben moeten nemen.
Want wat moet je nou met een microstaatje van 30.000 inwoners in de buurt van Cuba? Canada toont sinds 1917 op en af belangstelling om de boel over te nemen, maar The Economist kwam deze week met een eenvoudiger oplossing: doe ze over aan de Bahama’s. Daar liggen ze namelijk maar tachtig kilometer vandaan en in de koloniale tijd werden ze daarvandaan ook bestuurd.
Volgens het onafhankelijke weblog TCI Journal stelden de politici van de Turks & Caicos een unie met de Bahama’s voor in een poging om de Britse interventie te voorkomen. De Bahama’s zelf zien het allemaal vermoedelijk niet zitten, aldus een ingewijde op het weblog (die ook even de doopceel van de Economist-auteur licht). Kortom, een oplossing is niet voorhanden. Londen heeft vooralsnog twee jaar uitgetrokken om orde op zaken te stellen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Federal Reserve moet miljoenen verantwoorden
, door
Het Troubled Asset Relief Program (TARP) werd eind 2008 door de Amerikaanse overheid opgezet om zogenaamde “troubled assets” van banken en financiële instellingen te kopen. Indertijd woedde de kredietcrisis nog hevig en leek overheidsingrijpen een absolute noodzaak. Het ministerie van financiën nam daarom illiquide leningen over en kocht aandelen om geld het bankwezen in te pompen. Alhoewel op basis van persberichten van zowel de Federal Reserve als van de ontvangende partijen kan worden vastgesteld welke bedrijven onder TARP overheidssteun kregen heeft de centrale bank tot nog toe geweigerd om een volledige lijst vrij te geven. Als het aan Bloomberg ligt gaat daar nu verandering in komen.
Al maanden probeert de financiële nieuwszender onder de Freedom of Information Act de precieze besteding van de TARP-gelden openbaar te krijgen echter pas vandaag heeft het gerechtshof van New York Bloomberg in het gelijk gesteld. Binnen vijf dagen moet de Federal Reserve met de papieren boven tafel komen om verantwoording af te leggen aan het Amerikaanse volk dat immers de miljoenenrekening betaalt.
Kritiek op TARP is er genoeg. Volgens The New York Times zagen de meeste banken het vooral als een “buitenkans die gebruikt kon worden om schulden af te betalen, andere zaken over te nemen of om te investeren in de toekomst.” Een oversight panel van het Amerikaanse Congres stelde in januari vast (PDF) dat het programma de wankelende huizenmarkt geenszins had geholpen en dat de honderden miljarden aan kapitaalinjecties “geen aantoonbaar effect op leningen” hebben gehad. Elizabeth Warren, die dat rapport opstelde, verklaarde in februari tegenover de Senaat dat de federale overheid het voorgaande jaar maar liefst $254 miljard had neergelegd voor aanwinsten die niet meer dan $176 miljard waard waren.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Briljant! Oplichten zonder op te lichten!
, door
Briljant! Oplichten zonder op te lichten!
Zullen we een Nederlandse tak beginnen?
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.