'Familie en vrienden typeren Tates als antiburgerlijk en anti-alles. Documenten, boeken, aantekeningen en tatoeages suggereren wel dat hij affiniteit had met rechts-radicale ideeën. Zo verdiepte Tates zich in de oude Noordse volkeren en in het runenschrift. Ook las hij werken van Nietzsche en Celine, maar ook heel andere dingen, aldus het rapport.' (Bron: NOS) Heel andere dingen. De Veronicagids? GeenStijl? Schold hij soms hele commentboxen vol? Nee. Karst had geen internet. Ik zie Karst weer zitten, net zoals ik hem kort na de aanslag zag. Voor zich uit starend. Leeg. Emotieloos.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het is een vreemde wereld. Hollywood-gossip site ‘Gawker’ springt in de bres voor de persvrijheid en zet scans van een artikel uit GQ online en laat het vertalen naar het Russisch. Heeft het Kremlin GQ verboden in Rusland? Worden journalisten onder druk gezet? Voor de verandering eens niet! GQ past flinke zelfcensuur toe en probeert te voorkomen dat het stuk in Rusland opduikt, op internet verschijnt of ‘aan Russische functionarissen, journalisten of adverteerders waar dan ook ter wereld’ verschijnt. De New York Times legt het uit. GQ heeft een – matig interessante – versie van haar eigen blad op de Russische markt. Ik kocht gisteren nog een exemplaar.
En in een fijn staaltje ‘crowdsourcing’ zette Gawker de stukken online en vroeg haar Russische lezers het stuk te vertalen: ‘Эй, вы можете прочитать запрещенную статью GQ про Путина здесь‘. ‘Hey, jullie kunnen het GQ-artikel over Poetin hier lezen’, staat er. En dat kunt u ook. Want informatie wil vrij zijn.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.