Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hesjes zijn betuttelend

Prima scoop van de collega’s van GS. In Tienray lopen soms negers in het wild rond van het lokale asielzoekscentrum. Aangezien ze Tienray (Noord-Limburg) nog daadwerkelijk schrikken van een donker gekleurde medemens, moeten ze lichtgevende hesjes aan. Dat is een ridicuul plan. Het is niet zozeer discriminerend, al riekt het er wel erg naar. Het is stupide betutteling
Echte discriminatie zou het zijn als alleen negers de hesjes aan moeten. Echter, zolang ook lichter gekleurde asielzoekers ze aanmoeten, is er op dat vlak niet zoveel aan de hand. De argumentatie getuigt wel van een stuitende domheid en neerkijken op de asielzoeker. COA-woordvoerder Fasseur zegt in De Limburger:
“Asielzoekers hebben geen weet van de verkeersregels.”
Alsof die in hun landen van herkomst geen verkeer hebben. Maar belangrijker nog; alsof ze niet zelf gewoon uit moeten kijken. Net als de inwoners van Tienray. Maar de inwoners van Tienray zijn er heel erg aan toe. Die trekken vrijwillig hesjes aan tijdens het uitlaten van de hond, volgens dezelfde woordvoerder in de Pers.
Dat is pas echt erg. In het landelijke Tienray moet iedereen die s’avonds op straat komt een hesje aan. Mensen die hun hond uitlaten. Een verliefd puberstelletje dat de anonimiteit van een bosje opzoekt. Een asielzoeker. Een zoveelste exponent van het valse veiligheidsdenken. Wat is het volgende? Klaar-overs voor vossen? Konijntjes met lichtgevende hesjes? Iedereen die op straat komt, moet aan twee dingen denken. Eén. Houd je aan de verkeersregels. Twee. Kijk uit voor anderen. Daar heb je geen hesjes voor nodig. Niet voor negers en niet voor mensen uit Tienray. Een beetje gezond verstand volstaat.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Jongetje “ontvoerd”
Goed, is dit nou vrijheidsberoving of een gepaste straf?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Quote van de Dag: Ergernis

“We hebben zelf verwachtingen gecreëerd over de leidende rol die we als Europa zouden spelen. Nu zijn we zelf niet in staat de daad bij het woord te voegen. Dat vind ik een blamage.”
Wouter Bos ergert zich aan zijn Europese collega’s in de aanloop naar de klimaattop in Kopenhagen.
Job Cohen for PM
Opmerkelijk: kwart van de Wilders-stemmers wil hem niet als premier
1984 anybody?
Oh, en wij hebben dit. Dan slaat het toch weer door aan de andere kant.
Gelukkig zit Big Brother straks gewoon ordinair zonder stroom.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.