Hoe viezer, vervelender en monotoner een werkje, hoe lager het salaris. Andersom: hoe uitdagender, afwisselender en interessanter, hoe hoger het salaris. Waarom verdient, bijvoorbeeld, een hoogleraar veel meer dan een schoonmaker? Ik heb het nooit begrepen en ik zal het nooit begrijpen. De bekende redenen die het verschil moeten verklaren overtuigen mij niet. Zo hebben hoogleraren door jarenlange studie schaarse kennis vergaard en dat moet beloond worden. Ik snap dat de studie van een hoogleraar aanzienlijk langer duurt dan die van een schoonmaker, maar rechtvaardigt dat verschil in studietijd, ook een beloningsverschil?
Hongerloontje?
Een hoogleraar vangt zijn loopbaan aan als student. Met duizenden euro’s subsidie van de overheid begint de carrière van de hoogleraar in wording. Kennis vergaren op kosten van vadertje staat. Ik spreek daar geen schande van, heb het zelf ook jaren gedaan. Van je specifieke hobby je beroep maken: is er iets mooiers denkbaar? Ondertussen schrobt, dweilt en veegt de schoonmaker. Zonder subsidie, wel een hongerloontje. Dag in dag uit, jaar in jaar uit hetzelfde vieze saaie werkje. Na een aantal weken, misschien maanden, is de schoonmaker uitgeleerd. De hoogleraar begint zijn carrière als student, dan wetenschappelijk onderzoeker, promoveert en wordt uiteindelijk hoogleraar. Een leven lang leren. Een leven lang studie, uitdaging en afwisseling. Welke baan klinkt u aantrekkelijker in de oren?