Voorpagina

Zoekresultaten voor

'participatiewet'

Foto: Tom Davidson (cc)
Waan van de dag

Klijnsma doet aan creatief boekhouden

, door

Tenminste dat beweert D66-Kamerlid Steven van Weyenberg:

Begin juli stelt Jetta Klijnsma in een Kamerbrief dat er meer dan tienduizend extra banen voor mensen met een arbeidsbeperking zijn bijgekomen. Volgens Van Weyenberg telt de staatssecretaris banen mee van mensen die al een baan hadden. “Er zijn zo’n 6.000 mensen die gedetacheerd zijn vanuit de sociale werkplaats naar een regulier bedrijf. Dat is hartstikke mooi, maar dat telt niet mee. Deze mensen hadden immers al een baan.”

Waan van de dag

Gemeenten dwongen bijstandsgerechtigden jarenlang tot onbetaalde arbeid

, door

Het zoveelste verhaal van gemeenten die reïntegratietrajecten misbruikten om uitkeringsgerechtigden te treiteren en te vernederen.

In de gemeenten Aalten en Ouden IJsselstreek moesten mensen met een bijstandsuitkering jarenlang in een fabriekshal bloemen vouwen.

De participatiewet heeft deze praktijken wel aan banden gelegd:

Inmiddels is er wel wat veranderd in de wetgeving. Gemeenten mogen uitkeringsgerechten nu nog maar tot een half jaar verplichten tot onbetaalde arbeid. Daarna moeten de werknemers minimaal het minimumloon ontvangen voor de verrichte werkzaamheden.

Foto: klokwerk (cc)

Proeven aan het basisinkomen: de vrije-inloopbijstand

, door

ANALYSE - Een proef met de vrije-inloopbijstand is de ultieme lakmoesproef voor het huidige sociale stelsel.

Momenteel staat een heel aantal gemeenten te trappelen om proeven te doen met ‘het basisinkomen’. In veel gevallen zijn GroenLinks en D66 de aanjagers daarvan. Waar bij D66 vooral de lokale afdelingen warm lopen voor dit idee en het landelijk kader zich daarvan distantieert, heeft bij GroenLinks ook het landelijk kader zich voor dit soort experimenten uitgesproken.

Neem de term basisinkomen’ hier trouwens met een korrel zout. Het gaat hier meestal om proeven met mensen in de bijstand, die vrijgesteld worden van alle plichten, en de mogelijkheid krijgen om bij te verdienen. Vaak wordt aan dat bijverdienen dan een maximum gesteld, maar niet in alle gevallen.

Een beperkte groep
In veel gevallen gaat het hier bovendien niet om het gehele bijstandsbestand, maar om een beperkte groep hieruit. Dit krijgt een wetenschappelijke rechtvaardiging mee. Een goede wetenschappelijke proef kent immers een controlegroep. Men gaat kortom secuur te werk.

De belangrijkste reden voor die voorzichtigheid is echter vooral politiek. Een dergelijke proef staat namelijk haaks op de gedachte achter de participatiewet, die momenteel juist wordt uitgerold, en waarvan het idee is dat mensen in de bijstand juist zoveel mogelijk geprikkeld en aan het werk gezet moeten worden. De proeven gaan daarmee recht tegen de huidige politieke tendens in.

Waan van de dag

‘Reïntegratie Rotterdam is schrikbewind’

, door

Ombudsman Anne Mieke Zwaneveld krijgt dagelijks klachten van bijstandsgerechtigden uit Rotterdam over intimidatie, arbeidsdwang en dreigende brieven, zo meldt het blad Binnenlands Bestuur.

Bijstandsgerechtigden worden verplicht tot onbetaalde tegenprestaties, maar dat bestaat in Rotterdam uit straatvegen, of in een latere fase uit het verrichten van onbetaalde arbeid, zoals schoonmaakwerk of lopende bandwerk, stelt de Ombudsman.

Bijstandgerechtigden geven volgens haar te kennen zich regelmatig geïntimideerd te voelen door werkbegeleiders en door de sociale dienst te worden benaderd als fraudeurs.

Foto: wikimedia.commons.org, GroenLinks)

De inhoud van Jesse Klaver

, door

ANALYSE - Met Jesse Klaver krijgt GroenLinks een lijsttrekker die zich links profileert, maar rechtse valkuilen heeft.

Vandaag vertrekt van Ojik om plaats te maken voor Jesse Klaver. Jesse Klaver staat bekend als een wat rechtsere GroenLinkser. De vraag is of GroenLinks zich hiermee niet opnieuw klein gaat houden.

Jesse Klaver
De laatste tijd kwam Klaver nogal ‘links’ in het nieuws. Recentelijk wist hij mooie sier te maken door Piketty naar Nederland te halen en harde vegen uit de pan uit te delen naar ABN Amro-topman Rik van Slingelandt tijdens het debat over de bonussen. 

Aansluitend pleit hij ervoor dat de hyperrijken meer vermogensbelasting gaan betalen, zodat er een eind komt aan het verschijnsel dat rentenieren meer oplevert dan werken, en voor het steviger aan banden leggen van multinationals, die nu door geheime afspraken vaak onder de belastingen uitkomen.

De concrete maatregelen waar Klaver voor pleitte onthullen echter een minder links profiel. De positie van Klaver uitte zich onder meer doordat hij zich binnen GroenLinks sterk maakte voor het leenstelsel.

Waarom GroenLinks er na de verkiezingsnederlaag voor koos om juist met het leenstelsel weer politiek te gaan bedrijven is mij nog steeds een raadsel. De maatregel was onder de eigen leden al bijzonder omstreden. Het leenstelsel is ook zeer impopulair bij de eigen jongerenorganisatie DWARS en studenten. GroenLinks haalde er ook niets mee binnen waar ze zich positief mee zou kunnen profileren. De maatregel was daarbij een volkomen onnodige steun aan een door veel linkse kiezers gehaat kabinet.

Foto: Quinn Dombrowski (cc)

Wie bezuinigt het best?

, door

ANALYSE - De overheid probeert geld te besparen door de bijstand steeds strenger te maken. GroenLinks pleit daarentegen sinds kort juist voor een bijstand zonder verplichtingen. Wie bezuinigt het best? Een vergelijking.

Als alternatief voor ons huidige sociale stelsel wint het idee van een basisinkomen de laatste tijd sterk aan populariteit. De rage begint nu ook door te dringen tot de gevestigde politieke partijen. De congressen van zowel GroenLinks, PvdA als D66 riepen al op tot het nemen van proeven met het basisinkomen.

GroenLinks is daarvan de eerste partij waarvan het kader dit oppakt, en deze discussie om weet te zetten in een concreet politiek voorstel. De partij stelde onlangs voor te experimenteren met een “bijstand zonder verplichtingen“. Zelfs bij de sollicitatieplicht worden vraagtekens gesteld. Het idee is dat de verplichtingen voor bijstandsgerechtigden geen banen scheppen en mensen dus ook niet aan het werk helpen. Wel levert het controleren daarop heel veel kosten en ellende op.

GroenLinks stelt voor om in plaats daarvan mensen die naast een uitkering werken te belonen, door hen een deel van de verdiensten laten houden.  Bij zijn presentatie van dit idee merkte Bram van Ojik op dat dit wat hem betreft een eerste stap zou kunnen zijn richting een basisinkomen.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Tragische PvdA

, door

ACHTERGROND - Partijvoorzitter Spekman trekt ten strijde. Er is weer een PvdA-rapport verschenen (Hamming) en het nieuwe recept is ‘een kwart van de tijd onder de bevolking’. Dat had misschien beter geheim kunnen blijven, want het is potsierlijk en neerbuigend. En het begrip ‘aktiepartij’ is door wijlen Bart Tromp voldoende gefileerd.

Maar aanleidingen voor navelstaren te over. Martin van Rijn had beter niet bij Pauw kunnen aanschuiven, want niemand had verwacht dat hij zijn vader de mond zou snoeren. Maar toen hij toch sprak, toonde hij geen woede over het lot van zijn ouders, maar bleef het bij bestuurderstekst.

Vervolgens Plasterk: briljant geleerde, maar als politicus vooral een vraagteken. Hij zoekt talenten voor zijn partij, zo meldde hij ook bij Jeroen Pauw. Die sarde dat de PvdA toch twee heel originele fractieleden was kwijtgeraakt. Plasterk erkende dat wel, maar vond dat het lastig is een balans te vinden tussen origineel denken en de behoefte aan partijiscipline. (Een paar dagen later weer twee, van Turkse komaf.)

Ik dreigde net weg te dommelen, maar wreef toch even ogen en oren uit. Moeten we niet altijd een combinatie van originaliteit en een matige dwarsheid zoeken? Is aan het begin van de vorige eeuw niet juist tussen sociaaldemocraten en Leninvolgelingen een scheuring ontstaan, omdat de sociaaldemocraten een mildere vorm van partijdiscipline wensten? Is die leninistische partijdiscipline inmiddels niet weggevaagd uit de geschiedenis?

Foto: Tilemahos Efthimiadis (cc)

Gelijkheid vraagt om meer dan herverdeling

, door

OPINIE - Echte gelijkheid vraagt niet alleen om economische herverdeling, maar ook om sociale gelijkwaardigheid.

Nu we hebben ontdekt dat Nederland veel ongelijker is dan we dachten, praten we weer over herverdeling. Onze verzorgingsstaat heeft daarin een belangrijke rol. In het onlangs verschenen rapport Hoe ongelijk is Nederland? rekent de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) uit dat zonder onze verzorgingsstaat de inkomensverdeling even ongelijk zou zijn als in de Verenigde Staten.

Dankzij ons stelsel is het niveau van ongelijkheid laag vergeleken met andere landen. Een geruststellende gedachte? Niet als je bedenkt dat herverdeling voor de laagste inkomensgroepen, de mensen die geen inkomen uit werk hebben, nog nauwelijks als ‘gelijkmaker’ werkt. Immers, wie een beroep moet doen op sociale voorzieningen moet zich voorbereiden op wantrouwen en bemoeizucht. Herverdeling leidt op deze manier geenszins tot meer gelijkwaardigheid.

Een uitkering (AOW uitgezonderd) was allang geen recht meer, maar ook van een gunst (‘uit vriendelijkheid geven’) kunnen we eigenlijk niet meer spreken. De uitkering moet worden verdiend met ‘respectabel’ gedrag.

De nieuwe Participatiewet illustreert de neerbuigende en afkeurende houding jegens uitkeringsontvangers: als mensen ‘verwijtbaar’ slecht gekleed zijn of de taal niet spreken kan de uitkering worden ingehouden. Op vakantie? Nee, u mag vooral niet ontspannen als u steun krijgt van de staat. En ook het plan van de gemeente Den Haag om uitkeringsontvangers te onderwerpen aan een Big Brother-achtige risicoanalyse om fraude op te sporen onderstreept dat zij bij voorbaat worden gezien als profiteurs en fraudeurs.

Quote du Jour

Quote du jour | Drietrap

, door

Een grote groep jonggehandicapten wordt straks onzichtbaar, verdwijnt achter de voordeur. Dat is een ongewenst, maar onvermijdelijk bijeffect van de Participatiewet.

Andrée van Es, wethouder Werk en Inkomen in Amsterdam, over Wajongers en de participatiewet.

Wie minder mankeert, heeft een voorsprong.

Een woordvoerder van het UWV over de kans van Wajongers om in het nieuwe systeem een baan te vinden.

Bij alle betrokkenen is een ingrijpende cultuuromslag nodig.

Waan van de dag

140.000 Wajongers krijgen te hoge uitkering

, door

De uitzuigers!

En waarom heeft men deze mensen niet gewoon keihard aan het werk gezet?

De tot 2010 gevolgde praktijk was dat Wajongers helemaal niet werden gekeurd op hun vermogen om arbeid te verrichten, meldt het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) desgevraagd. […]

Sinds 2010, toen de wet werd aangepast, gaan Wajongers niet alleen langs de verzekeringsarts, maar ook daadwerkelijk langs de arbeidsdeskundige van het UWV. Die beoordeelt aan de hand van een lijst met functies in hoeverre iemand kan werken. Het probleem van deze lijst is dat er weinig echte bestaande functies, banen of beroepen op staan waar ook vacatures voor zijn. De arbeidsdeskundigen kunnen daardoor bijna geen functies aandragen waarmee jongeren met een lichte aandoening het wettelijk minimumloon kunnen verdienen. […]

Waarom zijn de functies in de database van de arbeidsdeskundigen nooit aangepast? “Uit piëteit”, vermoedt Frans Nijhuis, hoogleraar inclusieve arbeidsorganisaties aan de Universiteit Maastricht. “Anders zeg je tegen zo iemand: ‘Je kúnt werken, dus je krijgt een lagere uitkering, ook al is er helaas geen werk voor je’. Dat is een harde boodschap.”

Waan van de dag

Nieuwe bijstandsplannen: politieke partijen lullen maar wat

, door

Gisteren konden we al lezen dat het kabinet een akkoord heeft bereikt met enkele oppositiepartijen over het voorstel om de bijstand aan te passen.

Conclusie: het lijkt allemaal net iets minder draconisch te zijn geworden dan oorspronkelijk de bedoeling was.

De PvdA kraait dan ook luidkeels victorie: Nieuwe bijstand: solide vangnet, niemand aan de kant en zicht op werk is de kop van het bijbehorende nieuwsbericht op hun site dat met de volgende paragraaf opent:

Foto: Jeroen Mirck (cc)

Werkgever ontlasten goed voor re-integratie

, door

ANALYSE - Het beleid om de arbeidsongeschiktheid terug te dringen, is redelijk succesvol gebleken. Niettemin is het aantal arbeidsongeschikten in Nederland nog altijd hoog en keren maar weinig mensen vanuit de uitkering terug naar de arbeidsmarkt. De crux van het probleem is de overbelaste arbeidsrelatie, zegt hoogleraar sociologie Romke van der Veen.

Vanwege ‘perverse’ mechanismen in het systeem van de sociale zekerheid nam het aantal arbeidsongeschikten in Nederland in de tweede helft van de vorige eeuw enorm toe. Om aan die stijging een halt toe te roepen, nam de politiek beginjaren ’90 harde maatregelen. Kort samengevat kwam het beleid erop neer dat de uitgangspunten van de arbeidsongeschiktheidsverzekeringen werden veranderd – niet de rechten, maar de plichten zouden voortaan als uitgangspunt gelden – en de definitie van arbeidsongeschiktheid werd minder ruim gemaakt. Ook werd het risico meer gelegd bij degenen die de arbeidsongeschiktheid tot op zekere hoogte kunnen voorkomen, namelijk de werkgevers. En ten slotte werd de uitvoering van de diverse regelingen weggehaald bij de sociale partners en ondergebracht bij een publiek orgaan.

Toch nog te veel arbeidsongeschikten

Het beleid heeft er toe geleid dat er nu, in 2013, minder arbeidsongeschikten zijn en dat de participatie van arbeidsbeperkten stabiel is. Toch kent ons land ook nu nog veel mensen die vanwege een arbeidsbeperking geheel of gedeeltelijk aan de kant staan. De vraag is dan ook of Nederland er in de laatste twee decennia werkelijk in is geslaagd om de beheersbaarheid en het activerende karakter van de arbeidsongeschiktheidsverzekeringen te verhogen. Het antwoord is: ja, maar het beleid zorgt er tegelijkertijd voor dat de participatie van arbeidsbeperkten nog altijd gering is. Daar zijn verschillende redenen voor te noemen.

Vorige Volgende