Beste Jona, Dat zijn heel veel vragen die je daar opwerpt. Laat ik in deze eerste reactie maar aansluiten bij het eerste punt dat je maakt. Pseudowetenschap is van alle tijden. Nu heeft iedereen het over de ‘coronawappies’, maar laten we niet vergeten dat schokkende gebeurtenissen altijd aanleiding geven tot het ontstaan van een alternatieve werkelijkheid. Om niet te ver terug te gaan: de moord op Kennedy in 1963 leidde tot een bloeiende samenzweringsindustrie, en na 9/11 gebeurde hetzelfde. Internet vergroot het fenomeen, maar is niet de oorzaak. In een open samenleving valt daar niets tegen te beginnen, en dat hoeft ook niet, in de meeste gevallen. Of we laten het erbij. Zestig procent van de Amerikanen gelooft dat achter de moord op Kennedy een complot schuil ging; polls omtrent 9/11 tonen een vergelijkbare argwaan. Hier en daar roept iemand dat het vreselijk is, maar eigenlijk maakt niemand die zich daar (nog) echt druk over.
Krakende, zuchtende, fluisterende, druppelende, fluitende, rinkelende, knetterende en bliepende geluiden, begeleid door meeslepende melodieën, zang en geneurie, en ondersteund door een zware bas of een snelle breakbeat – het is een mooie combinatie. Untold is het derde album van Sophia Loizou.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ACHTERGROND - Pseudowetenschap, partijdige geschiedschrijving, kwakzalverij: ze zijn er altijd geweest. Ook zijn er altijd uitgevers geweest die niet vies waren van sensatie. Lange tijd vormden de redacties van serieuze media echter een soort filter dat de uitwassen tegenhield.
Het internet heeft dat veranderd. Iedereen kan publiceren. Sterker nog, desinformatie is een verdienmodel. Het lijkt erop dat we vaker dan vroeger worden geconfronteerd met onwaarheden, variërend van goedbedoelde, niet-academische theorieën tot regelrechte leugens.
Hoe moet een journalistiek medium daarmee omgaan? Enerzijds zijn we een open samenleving waarin we niemand buitensluiten en heeft het zin de verspreiding van misinformatie te benoemen. Anderzijds: door er aandacht aan te besteden, bijvoorbeeld door uit te leggen hoe het wél zit, bied je ruimte aan misinformatie.
Vragen te over. Moet de universiteit, waar men streeft naar rationaliteit, de discussie met irrationele ideeën aangaan of is dat tijdverspilling? Wat baat ons, zolang betrouwbare informatie achter betaalmuren ligt, de digitalisering van boeken vol verouderde inzichten? Moeten journalisten scherper doorvragen naar de belangen achter dubieuze stellingen? Zijn de problemen vergroot doordat feitenkennis – het notoire stampen van rijtjes – momenteel geen bijster populair onderwijsdoel is?
Zoals gezegd: vragen te over. Sargasso zal er de komende tijd aandacht aan besteden. Zo meteen: Marcel Hulspas.
ACHTERGROND - Ik heb de afgelopen tijd op diverse media geblogd over lapjes- en spijkerbomen: bomen waarin kledingstukken van zieken werden en worden gehangen in de veronderstelling dat de boom de ziekte overneemt, absorbeert. Om diezelfde reden worden in bepaalde bomen spijkers gedreven. De plekken zijn soms verbonden met een christelijke heilige, maar het gebruik zelf heeft waarschijnlijk wortels in heidense tijden.
Nederland en België zijn al de revue gepasseerd, en nu tot slot, Frankrijk, waar men deze bomen arbres à loques noemt, lompenbomen. Ook in de insulaire gebieden komt het gebruik nog veelvuldig voor, maar om daar nog een vierde deel aan te wijden gaat mij te ver. Niettemin blijft het een fascinerende traditie omdat het, zeker in deze coronatijd, nog springlevend is.
De bekendste lompenboom staat wellicht in een bos nabij Sénarpont in het noordwesten van Frankrijk, waarbij overigens sprake is van verschillende bomen rondom een bijzonder simpel kapelletje uit 2002, gewijd aan Saint Claude (of Gleude) en Maria. Volgens de overlevering is Saint Claude al sinds de vijftiende eeuw een beschermheilige gezien door de dorpsbewoners. Bidden vormt dan ook een vast onderdeel van het kledingritueel bij de bomen. Het kapelletje is gebouwd door de grootouders van een klein meisje, dat niet kon praten en niet kon lopen, aldus Louisette Pitau, wier familie eigenaar is van het stuk bos waarin de lompenbomen staan, in een interview in het AD van 30 december 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Feel like I just swallowed the universe and choked on it and died”, aldus een reviewer van het album Weightless. Ik denk dat dat positief bedoeld is. ‘Every single fish in the pond’ is het openingsnummer van het album waarop Jasss experimenteert met industriële techno.
Nog drie weken te gaan en dan moeten alle politieke partijen die aan de verkiezingen van 17 maart mee willen doen, hun kandidatenlijsten inleveren. Wij kijken uit naar de ambitieuzen die nog niet in de Tweede Kamer zitten. Zijn ze er al een beetje klaar voor?
Vlak voor de jaarwisseling bleken er 89 partijen geregistreerd te staan bij de Kiesraad. Op de valreep meldden zich nog 26 nieuwkomers.
Van de 89 geregistreerde partijen zijn er 15 momenteel in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. Anders gezegd: 17% zit al o het pluche, 83% (nog) niet.
We zijn eens gaan kijken hoeveel van die 74 andere partijen al een beetje klaar zijn voor de komende verkiezingen. We keken welk partijen op dit moment voldoen aan minimaal twee van deze criteria: welke partijen deden (E) eerder mee, en/of hebben al een (P) programma, en/of hebben een (K) kandidatenlijst.
Van de 74 partijen deden er 38 aan eerdere verkiezingen mee. We namen daar in ook gemeenteraadsverkiezingen en Statenverkiezingen mee. Een paar van de ‘nieuwkomers’ hebben al raadszetels of zijn vertegenwoordigd in de Provinciale Staten. Daar komen we later misschien nog op terug.
Drie partijen hebben eerder aangeven niet mee te zullen doen. Het betreft de Ondernemerspartij, Partij de Nieuwe Mens (voorheen Mens en Spirit (MenS) en de Vrijzinnige Partij (VP).
Blijven er dus 71 partijen over die mogelijk op de stembiljetten van maart verschijnen. Daarvan voldoet op dit moment slechts 18% (13 partijen) aan bovengenoemde criteria.
COLUMN - van Henk Witte
De samenleving in de Verenigde Staten wankelt. Met dank aan de populist Donald Trump, die er in is geslaagd om grove leugens als waarheden er bij zijn achterban in te pompen. Donald Trump die doelbewust op verwarring, twijfel en chaos heeft aangestuurd en wiens politieke erfenis een ongekend verdeeld land is. Het is de doorgeslagen populist die ons duidelijk heeft weten te maken waar ongebreidelde politieke avonturiers het land, een volk kunnen brengen. Het is een waarschuwing voor het populisme. Voor de politiek van mensen die niet het landsbelang voor ogen hebben, maar die zijn blind geslagen door politieke zelfbevrediging en zich laten leiden door een eigen gecreëerde werkelijkheid.
Er rust wellicht een zekere zegen voor ons op de ontwikkelingen in de VS. Als we beseffen dat het hier om het land gaat dat lange tijd model stond voor een democratische orde waaraan alle vrije staten zich maar al te graag spiegelden, een land dat door de Westerse landen bijna blindelings werd en wordt gevolgd, ook in zijn doorgeslagen kapitalistische structuren, dan zouden we ons er bewust van moeten worden dat een dergelijke instabiliteit zoals door Trump veroorzaakt, ook zo maar eens realiteit in die andere democratische staten zou kunnen worden. Waaronder de onze, ons Nederland.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De voormalige republikeinse gouverneur van Californië, Arnold Schwarzenegger, doet een opmerkelijke, persoonlijke en emotionele oproep aan zijn ‘fellow Americans and friends around the world’ om de democratie te verdedigen. Hij verwijst daarbij naar zijn eigen jeugd in het naoorlogse Oostenrijk met “broken men drinking away the guilt over their participation in the most evil regime in history.”.
“It all started with lies, and lies, and lies, and intolerance (…) “I’ve seen first hand how things can spin out of control. I know there is a fear in this country, and all over the world, that something like this could happen right here.” Trump “will go down in history as the worst president ever. The good thing is that he will soon be as irrelevant as an old tweet.”
Wat mij betreft het leukste nummer van dit jaar tot nu toe, de Franse band, of zullen we het cabaret noemen, La Femme met Disconnexion.
We zien een interview-achtige setting in een soort nachtclub waarin een coltrui- ribcolbert dragende filosoof, Sacha Michel Zarev, die zo te zien losjes is gemodelleerd naar Michel Foucault, al pijp rokend zijn wijsheden en inzichten verkondigt aan de Gitanes en Gauloises rokende groupies – of verbeeldt hij het zich alleen maar?
QUOTE - Currently there’s a lot of finger-pointing going on in our country after the domestic terrorist attack at the Capitol, with much of it directed at President Donald Trump. The reality, however, is that the more distasteful aspects of Trumpism existed long before his presidency.
The 45th president didn’t create the water threatening to sink our democracy, but he punched holes in what was already a leaky, papier-mâché dam.
Long-lasting dams, the kind a country founded on white supremacy needs in order to create a more equitable society, require time, strong material and commitment.