Peilingen zijn palingen
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 07-11-2022
De mens is een wezen dat stamelt
, door
NRC Handelsblad heeft een moeilijk te plaatsen nieuwe bijlage, met de wat moeizame titel Mens&. Hij verschijnt al een aantal weken, maar op de voorpagina vroeg de verantwoordelijk redacteur, Gijsbert van Es, zich gisterenavond ineens af waar Mens& nu precies over gaat. Wat is dat eigenlijk, een mens?
Van Es’ antwoord op zijn eigen vraag lijkt te zijn: een mens is een dier met taal, of beter gezegd: een dier met ’taal’, want Van Es schrijft dat woord consequent tussen aanhalingstekens. Ik weet niet waarom dat zo is, het wordt nergens duidelijk gemaakt. Je krijgt de indruk dat Van Es toch al graag niet iets duidelijk maakt: ‘Een begin van een antwoord probeer ik hiernaast op deze pagina te geven’, schrijft hij bijvoorbeeld. (Hij geeft geen antwoord, hij probeert zelfs geen antwoord te geven, hij probeert het begin van een antwoord te geven. En dat doet hij niet zomaar ‘hiernaast’, maar ‘hiernaast op deze pagina. Hij precisert het, omdat mensen anders misschien weleens op het tafelblad zouden kijken of het begin van het antwoord zich daar bevindt.)
De bijlageredacteur ontleent zijn eigen mensbeeld aan de Amerikaanse letterkundige Kenneth Burke en doet “een poging de kern te vatten” van diens gedachten. Die ‘poging’ wordt dan ondernomen met vreemde zinnen als:
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Huidig regeringsbeleid nog weinig impact op asielzoekersstroom
, door
DATA - Vorige week constateerden we al dat er een afname was in de stroom asielzoekers. Maar hoe verhoudt dit zich tot de lange termijn ontwikkeling en vooral, hoeveel asielzoekers mogen uiteindelijk blijven?
Laten we eerst even de recente cijfers in wat langer termijn perspectief plaatsen.
Het moge duidelijk zijn dat de afname van 2011 zeer bescheiden is ten opzichte van eerdere ontwikkelingen. De impact van Paars was veel groter en langduriger. Balkenende (I-IV) zorgde voor de trendbreuk.
Maar asielverzoeken zijn slechts een deel van het verhaal. Uiteindelijk gaat het om hoeveel mensen ook daadwerkelijk asiel krijgen. En dat is wat lastiger te achterhalen.
Het aantal goedgekeurde asielverzoeken is slechts eenduidig beschikbaar voor de jaren 2009 t/m 2011. Dan ziet het er als volgt uit:
Hier zijn een paar opmerkingen bij te maken. De daling van 320 in het laatste jaar lijkt wat zwakjes ten opzichte van de daling van ongeveer 1100 in de eerste aanvragen. Een deel kan mogelijk verklaard worden door het verkleinen van de werkvoorraad (van 5.260 naar 4.490) beslissingen. Aangezien altijd ongeveer 60% positief uitpakt, kan je zo 400 verklaren.
Echter, halverwege 2010 werd, nog als gevolg van de maatregel van Albayrak, de procedure verkort. In dat laatste half jaar zijn 3000 extra afhandelingen gedaan. Dat leidde in 2010 echter niet tot een plots hoger aantal inwilligingen. Dat wekt de indruk dat het onder Albayrak toch strenger was dan nu onder Leers.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Kinderdagverblijf selecteer aan de poort
, door
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
De kiezer is niet gek
, door
De kiezer is niet gek. Nederlandse politici en opiniemakers zouden niet zo cynisch moeten zijn over de Nederlandse kiezer, maar deze serieus moeten nemen, zo impliceren onze bevindingen. Kieskeurige kiezers gedragen zich als geëmancipeerde en betrokken burgers, die trouw zijn aan hun eigen opvattingen, betogen politicologen Tom van der Meer, Rozemarijn Lubbe, Erika van Elsas & Wouter van der Brug in deze gastbijdrage.
Is de Nederlandse kiezer de weg kwijt? Wie naar de verkiezingsuitslagen kijkt, zou denken van wel. De verkiezingsuitslagen zijn nooit zo veranderlijk geweest als in het afgelopen decennium. De Nederlandse verkiezingen zijn de meest grillige en onvoorspelbare van West-Europa. In 2010 veranderde bijna 24% van alle Kamerzetels van partij (zie figuur 1). In tussentijdse opiniepeilingen zijn de verschuivingen zo mogelijk nog groter: partijen schieten omhoog en omlaag in de wekelijkse en maandelijkse polls. En ook de vertrouwenscijfers zijn beweeglijker dan ooit: een regering kan in slechts een paar maanden tijd de helft van haar steun verliezen
figuur 1
Wat is er aan de hand met de Nederlandse kiezer? Wat betekent de toegenomen veranderlijkheid voor de kwaliteit van de Nederlandse democratie?
Als we het (oud-)politici en politiek commentatoren vragen, is de toegenomen veranderlijkheid een groot probleem. Kiezers zouden hun rol niet serieus nemen. Zo stelde Hans van Mierlo in 2009: ‘De kiezers doen maar wat.’ Wim Deetman noemde de kiezers in 2011 ‘emotioneel, irrationeel of intuïtief’. Kees Schuyt kwam in 2003 met de beeldende omschrijving: ‘De Nederlandse kiezers lijken wel stuifzand. Ze waaien, met het geringste zuchtje wind, alle kanten op.’
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hufters verslikken zich in het succes van de SP
, door
De SP zou bij verkiezingen nu de grootste partij van het land worden. Maar een fatsoenlijke partij aan de macht, dat mág helemaal niet van de Nieuwe Hufters. Stel je voor, we moeten eerlijk delen? Steeds meer hufters roeren zich daarom in de eigen media om de SP kapot te maken, meent Hufter Hunter.
Bij GeenStijl, bijvoorbeeld, waar Bert Brussen een lang ‘ironisch’ stuk tegen de SP-schrijft, vol hyperbolen over wat er allemaal naar de verdoemenis gaat met de SP aan de macht.
Of Bas Paternotte, die op hetzelfde podium tussen neus en lippen door zegt: “Laten we hopen dat de SP nooit regeringsverantwoordelijkhied krijgt. Tenzij u 80 procent belasting wilt betalen, that is.” En ook Roelof Bouwman van HP/deTijd doet een duit in het zakje. Die concludeert: “Verslik u niet.”
En geeft vervolgens een lijst voorbeelden van maatregelen die voor rechts Nederland wellicht even slikken zijn, maar waarvan ik zelf persoonlijk niet erg schrok. En húp, Bert Brussen er weer overheen, met een stuk naar aanleiding van de column van Bouwman:
“vandaag lees ik (…) dat de werkelijkheid van het SP-universum nog vele malen erger is dan ik ooit in een GS-topic kan persifleren. Leest u even mee en huiver: terwijl er geen geld is vanwege de crisis wil de SP zo’n beetje alles gratis maken, van musea tot ov-kaarten voor MBO’ers, van gratis parkeren voor gehandicapten, tot experimenten met gratis OV (…).”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Woede in Irak om lage straf Amerikaanse militair
, door
Gepast geweld? Politie Californië schiet gewelddadige persoon zes maal in de borst | Gepaste reactie? Filmende toeschouwers gniffelen