Persoonsbewijzen en religie

De recent opgelaaide discussie of religie een reden is om van de wet af te wijken, in dit geval die van de identificatieplicht, is de verkeerde discussie. Het leidt namelijk af van de vraag of de wet in kwestie er überhaupt mag zijn. Daar zijn verschillende redenen voor. Allereerst, waarom is de wet er gekomen? Deze kwam er voor verbetering in de bestrijding van de criminaliteit en de rechtshandhaving. Op zich een nobel streven. Maar het enige effect is dat de "rechtshandhaving" is verbeterd omdat ze nu heel veel geld verdienen. Andere effecten zijn nog steeds niet aantoonbaar. Of het moet zijn dat de politie af is van die plagerige demonstranten die zich weigeren te identificeren. Kortom, het resultaat van de wet is extra inkomsten voor de overheid, maar daar zijn andere manieren voor. Geen reden dus om zo grof in te grijpen in het publieke leven van burgers. De tweede reden dat deze wet er niet zou mogen zijn, is dat het ongrondwettelijk is. Het gaat in tegen diverse grondwetsartikelen zoals 6, 9, 10 en 15. Een uitzondering op deze artikelen mag gemaakt worden zoals u kunt lezen, maar daar zijn wel zwaarwegende redenen voor nodig. En daar is in dit geval geen sprake van (het land valt niet uit elkaar als de wet ingetrokken wordt). De Eerste Kamer zat te suffen (hun taak is het te toetsen aan de grondwet) en we kennen in Nederland nog steeds niet de mogelijkheid om via de rechter de grondwettelijkheid van een wet aan te vechten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-09-2022

In de wolken

Computergegevens buitenshuis bewaren is modern. Opslag in the cloudkost haast niks en maakt dat al je apparaten in een oogwenk synchroon lopen. Nooit meer je adresboek van computer naar mobieltje kopiëren, nooit meer piekeren met welk apparaat je die nieuwe afspraak ook alweer in je agenda had gezet, op welke machine de meest recente versie staat van dat stuk waaraan je werkt.

Hoewel ik de verleiding snap – alles uitbesteed, geen omkijken naar, synchronisatie ingebouwd en backups voor een kleine meerprijs inbegrepen – ben ik er wars van. Je geeft alle zeggenschap ermee uit handen.

Wanneer zo’n dienst met een storing kampt of je internetverbinding plat ligt, kun je subiet nergens meer bij. Doe mij maar lokale bestanden en zelfbeheer, temeer daar dat – tegen de kleine prijs van verstandig synchroniseren en dagelijks backuppen – een fundamentele bescherming oplevert die elders niet is te krijgen.

Tegenwoordig horen we dagelijks over databases die onbedoeld open staan, over bestanden die eenvoudig door buitenstaanders te raadplegen, te kopiëren en te wissen zijn. Zou dat ons niet voorzichtiger moeten maken om onze privégegevens – inclusief onze contacten en ons werk – ergens in the cloud te plempen?

We hebben geen idee meer waar onze privédata allemaal belandt. Het merendeel van de cloudservers staat in de Verenigde Staten. Soms ook is het cloudbedrijf Amerikaans maar staan hun servers elders, meestal zonder dat duidelijk is waar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Tietje of flesje drinken: de grenzen van evidence based policy

Kan de wetenschap de controverse over borstvoeding en flesvoeding oplossen? Nee natuurlijk niet, constateert Antoinette Thijssen. Ze is Hoofd Communicatie bij het Rathenau Instituut.

Tot mijn grote genoegen zat ik laatst aan bij een dinerconference gehouden ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Rathenau Instituut. In de Ridderzaal spraken ruim 200 hoogwaardigheidsbekleders uit politiek, beleid, wetenschap, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties met elkaar over evidence based policy. Die term slaat op het wenkende perspectief dat beleid rechtstreeks wordt gebaseerd op wetenschappelijke inzichten. Een mooi streven dat in de praktijk nog wel eens lastig blijkt. Denk maar het klimaatdebat. En aan de mislukte vaccinatiecampagne tegen HPV dat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Beide cases worden veelvuldig aangehaald in de discussies over evidence based policy.

Eén onderwerp wordt, gek genoeg, nooit in dit verband genoemd. En dat is borstvoeding. Jammer, vind ik dat, want als er één thema is waarbij bij uitstek te zien is hoe ingewikkeld de relatie tussen wetenschap en beleid is dan is het wel bij borstvoeding.

Op het eerste gezicht lijkt er weinig aan de hand te zijn. Er is een grote berg wetenschappelijk bewijs dat borstvoeding gezonder is dan kunstvoeding. Dat geldt niet alleen in ontwikkelingslanden, maar ook in de westerse wereld. Studies wijzen uit dat borstgevoede kinderen minder kans hebben op het ontwikkelen van overgewicht en allerhande allergieën, op chronische luchtweginfecties en astma, en op bepaalde aandoeningen zoals de ziekte van Crohn. Daar komt nog bij dat het geven van borstvoeding de hechting tussen moeder en kind zou bevorderen. Niet voor niets zegt de Wereldgezondheidsorganisatie dat baby’s minimaal zes maanden, maar liever nog twee jaar borstvoeding zouden moeten krijgen. Niet voor niets promoten overheden het geven van borstvoeding. Niet voor niets is er een verbod op reclame voor kunstvoeding voor baby’s onder de zes maanden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

KSTn | Politieauto’s

Komt er weer zo’n stuk voorbij waar je qua nieuwswaarde helemaal niets aan hebt, maar welke toch weer een leuk inkijkje geeft in de wereld die overheid heet. Dit maal gaat het om een rapport over de aanbesteding van de inkoop van politievoertuigen.
Gaat al snel om €500 miljoen. En er waren twijfels over of dit wel netjes ging.
Om een lang verhaal kort te maken, er zijn geen regels overtreden maar het kan beter dus gaan we ons best doen. Klaar.
Daar hebben ze dan wel 123 pagina’s van vrijwel onleesbare ambtelijke taal voor nodig. En eigenlijk staat er maar één interessant weetje in. Namelijk dat meer dan de helft van de politievoertuigen niet als zodanig herkenbaar is. Per jaar gaat het om 1490 voertuigen, waarvan er dus ruim 800 niet herkenbaar zijn.
Natuurlijk zitten hier een paar dienstauto’s tussen. Maar kennelijk worden we meer in het geniep gevolgd dan we ons vaak realiseren.

En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Een lans gebroken voor Rutger Castricum

De les voor de PvdA is niet dat Den Haag onfatsoenlijk is en de PvdA dus een ongelikte beer nodig heeft die wel in staat is om de Castricums van deze wereld in hun hok te zetten. Job Cohen was gewoon te fatsoenlijk. De voormalige voorman van de PvdA was niet opgewassen tegen de hufterigheid die regeert. In het PowNed-tijdperk, waar afzeik-tv en cabereteske journalistiek de ‘mediawerkelijkheid’ bepalen , past geen man die de boel bij elkaar wilt houden. En dan val je genadeloos door de mand als je tegenover Geert Wilders in debat of bij Rutger Castricum voor de camera staat. Exit Cohen.

Allemaal waar en Felix Rottenberg heeft natuurlijk een punt als hij, armen gevouwen en op schoolmeestertoon, in DWDD presentator en verpersoonlijking van al het kwaads in Den Haag, Rutger Castricum, de les leest. Dat mag Rottenberg, dat is zijn taak als commentator op die vermaledijde ‘mediawerkelijkheid’. Castricum heeft natuurlijk net zo gelijk als hij Rottenberg en Van der Linden vervolgens aanpakt. De laatste (Castricum: ‘Wie is hij?’) bleef trouwens steken in de vraag één politieke relevante primeur van PowNews te noemen. Castricum kam er niet op, hoorde de vraag niet of koos er voor om het keffertje te negeren. Maar hij had kunnen wijzen op het aftreden van twee PvdA-ministers met een schrijnend gebrek aan talent een koers uit te zetten op de nieuwe wind die door Den Haag waait: Ella Vogelaar was zijn eerste slachtoffer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende