‘Tell data stories the public cares about’

Data zijn hot, iedereen heeft het er over. In presentaties, interviews en animaties. De leukste, meest interessante video's krijgen ook een plekje op het Sargasso Data. Hieronder vast twee filmpjes om eens goed voor te gaan zitten dit weekend. Suggesties voor video's zijn welkom bij de linktips! Clay Shirky claimt in een interview over datajournalistiek dat overheden (die op onze kosten data verzamelen en het daarom ook met ons zouden moeten delen) inmiddels in grote mate transparant zijn. "The campaign to transparency has succeeded." Maar, zegt hij ook, journalisten doen amper iets met de data. Waarom? De grote verhalen van de afgelopen decennia komen vrijwel allemaal voort uit het bestuderen van data. Het mooie verhaal van Erin Brokovich bijvoorbeeld, ook datajournalistiek. Ik ben het niet eens met wat hij zegt over transparantie. Er is nog een hele lange weg te gaan voordat alle overheidsdata daadwerkelijk open data zijn. Maar wat hij zegt is wel reuze interessant. Helaas kan ik het interview niet embedden, dus daarom HIER een link naar de korte versie en HIER de link naar het volledige interview. En dan nog een korte filmpje, die misschien wel antwoord geeft op de vraag hoe je al die data kan presenteren zodat  'the public cares'.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kun je anticonceptie verplichten?

Zembla heeft vanavond een provocerende uitzending waarin hulpverleners voor verplichte anticonceptie pleiten in situaties waarin duidelijk is dat aanstaande niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Het is een discussie die zo’n beetje iedere vijf jaar weer de kop opsteekt. Opvallend nu is dat er de laatste tijd geen schokkende zaken aan het licht zijn gekomen, dus de aanleiding komt een beetje uit de lucht vallen.

Het is een vreselijk ingewikkelde discussie. De vraag is natuurlijk in hoeverre je mensen zo’n basaal recht kunt ontzeggen. We gaan ervan uit dat iedereen, ongeacht afkomst, geestelijke gesteldheid, zwakten, in staat moet zijn om in volledige autonomie zichzelf voort te planten. Maar heeft een ongeboren kind ook rechten? Welk recht laat je prevaleren? Het eerste lijkt absoluut, het tweede niet. Maar ik denk dat zelfs de SGP dit een moeilijk vraagstuk zou vinden.

Ik vraag me af of je uit de voeten kunt met het idee van ontoerekeningsvatbaarheid. Wie nu ontoerekeningsvatbaar verklaard wordt, verliest een flink deel van zijn rechten. Een ontoerekeningsvatbare weet immers niet wanneer hij of zij vrijkomt, hoe hoog de straf is. Een psychiatrisch patiënt kun je ook tegen zijn zin en bij gebrek aan een delict opnemen en dwangbehandelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doorstromingsheffing

Dit kabinet stelt “orde op zaken”, maar op de woningmarkt nog even niet. Het voorstel over het kooprecht voor huurders kan als ondoordachte onzin worden afgedaan. Wat er in het Catshuis is verzonnen over de hypotheekrente is nog even geheim, dus de woningmarkt lijkt nog een maanlandschap, dor en levenloos. Maar over de extra huurverhoging voor de scheefwoners is verwarring: de helft van de woningcorporaties ziet er wel iets in.

De formulering in het regeerakkoord luidde: “De doorstroming op de huurmarkt wordt bevorderd door voor huurders van een gereguleerde woning met een huishoudinkomen van meer dan 43.000 euro een maximale huurstijging van inflatie+ 5% toe te staan.” (Concept Regeerakkoord VVD-CDA, 30 september 2010, p.46)

Dat was op zich een boeiende streep door parlementaire discussies over inkomens, huurniveau en doorstroming. Daarmee werd bedoeld dat mensen die voldoende verdienden naar duurdere woningen zouden verhuizen. Nooit kon er iets op dit gebied; en dan ineens wordt er iets mogelijk gemaakt dat er op lijkt. Dat is opmerkelijk.

De vragen zijn talrijk: hoe komt de verhuurder aan betrouwbare inkomensinformatie, wat te doen als die ontbreekt, wat te doen als de huurder aantoont dat zijn inkomen na peildatum dramatisch is gedaald (b.v. door pensionering)? Ook van betekenis: welke grondslag heeft de Belastingdienst juridisch om informatie aan verhuurders te verschaffen? De dienst kent ons inkomen om er belasting over te kunnen heffen, niet om er onze huur mee te laten bepalen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Domgezond

Soms kom je op internet dingen tegen waarbij je denkt dat je misschien maar iets anders voor de kost moet gaan doen. Zo werd ik vanmorgen gewezen op een filmpje waarin ene Deniz de prangende vraag van een doorsnee (?) consument beantwoordt: of brood met ham en kaas gezonder of ongezonder wordt na een verblijf in een tosti-ijzer. Ja, echt.

Het filmpje is in elk geval leerzaam voor een eetschrijver die nog illusies koestert over de relatie die de modale tijdgenoot met voedsel onderhoudt. Ik laat u rustig even kijken en concluderen dat de enige hoop voor de culinaire toekomst van ons vaderland langskomt na anderhalve minuut. Deze man stelt na één misprijzende blik de juiste diagnose. Hulde en loftuitingen.
Wat moet je hier nu mee? Concluderen dat “gezond” en “ongezond” in de mainstream anno 2012 alleen nog maar een kwestie zijn van aantallen calorieën? Dat wisten we al, al blijft het natuurlijk pervers tot en met dat wij in onze tijd hetgeen je voedt als ongezond bestempelen louter en alleen omdat het een rem zet op ons verlangen ons voortdurend met nieuwe dingen vol te stoppen.
Misschien ben ik een pessimist, maar ik heb zelden zoveel samengebalde stompzinnigheid en triestheid in een filmpje van drie minuten gezien. Alleen al de onuitsprekelijke troep waarmee Deniz zijn twee “traktaties” samenstelt, met vierkant niksbrood, vierkante nikskaas en vierkante niksham. Mensen die dat soort dingen kopen, zouden gedwongen plastische chirurgie moeten ondergaan waarbij de mond tot een vierkante niksmond wordt verdokterd. Dat past ook beter bij de vierkante nikstaal die eruit komt.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fotos am Freitag | Punk is dead/alive

Punk leeft weer even. Afgelopen week in Andere Tijden een leuke documentaire (wat een schatjes waren het eigenlijk) over de Nederlandse punkscene (zie helemaal onder). Ondertussen is er in het Centraal Museum in Utrecht de expositie God Save the Queen te zien, over de lokale punkscene uit de jaren zeventig en tachtig. Zodra iets in een museum hangt is het geschiedenis, zou je denken. Toch leeft punk nog, al is punk wel van gedaante veranderd. Het lijkt wat modieuzer te worden, wat meer tegen andere stijlen aan te schurken (die waarschijnlijk weldadig uit het punkvaatje hebben geput), zoals gothic en andere, wat meer fantasy-achtige stromingen. Speciaal daarom vandaag, uit de creative commons schatkamer van Flickr, het huidige gezicht van punk.

flickr cc bdebaca

flickr cc Tess Aquarium

flickr cc Tess Aquarium

flickr cc *Raymond

flickr cc *Raymond

flickr cc kk+

flickr cc kk+

 

flickr cc Anna Fisher

flickr cc Andy Doro

flickr cc xJason.Rogersx

flickr cc Libertinus

flickr cc Zilverbat

flickr cc Shuck

flickr cc Rik Goldman

flickr cc Philippe Leroyer

flickr cc chris_ti_ane

flickr cc eddi van w

Thanks: Eddi van W. Bdebaca, Tess Aquarium, *Raymond, KK+, Anna Fisher, Andy Doro, xJason.Rogersx, Libertinus, Zilverbat, Shuck. Rik Goldman, Philippe Leroyer, Chris_ti_ane

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Reis mee op een draagraket

MOOI – Reis mee op een draagraket van de Space Shuttle. Niet alleen de beelden maar vooral de geluiden zijn fascinerend. Koptelefoon op en full screen. FILMPJE!

Foto: copyright ok. Gecheckt 22-04-2022

Brandend spoor van ellende door mijn wijk

Ik woon al meer dan 40 jaar in een buurt waar nu 33.780  mensen opeengepakt wonen in een vierkant van ongeveer 1,25 bij 1,25 kilometer. Een zeer levendige buurt met enorm veel verschillende winkels en de bekendste markt van Nederland. 51% van mijn buurt is vrouw en 43% is allochtoon waarvan 60% niet-westers.

Overlast bezorgen die 33.779 buren mij natuurlijk wel: zwerfafval, scooters, lawaai en vuilniszakken buiten zetten op feestdagen irriteren mij behoorlijk, maar dat is de prijs die je betaal voor goedkoop wonen en geweldige faciliteiten. Met de politie heb ik weinig van doen behalve toen 35 jaar geleden werd ingebroken in mijn huis, en vorig jaar nog twee keer toen ik een gevonden gouden ketting en later nog een telefoon naar de politie bracht.

Midden in mijn wijk ligt een klein parkje. Ik gebruik het regelmatig om mijzelf even uit te laten. Een paar snelle rondjes wandelen geeft mij in ieder geval de illusie dat ik gezond bezig ben. In het parkje staat op een klein heuveltje een standbeeld van de Joodse arts uit de 19e eeuw waarnaar het park is vernoemd. Dat heuveltje heeft een bijzondere functie gekregen de afgelopen jaren, want het is de enige plek waar je mag drinken. Het is dan ook een hangplek overdag voor een paar zwerver/alcoholisten en –niet verwonderlijk- sinds een paar jaar zie je er ook, vermoedelijk, Polen. Wel telkens andere gezichten en ze zien er ook niet altijd verlopen uit. Twee maanden geleden liep ik aan het eind van de middag in het park en zie  weer een paar mensen bij het monument halve liters drinken. Het volgende rondje hangen ze er nog maar bij mijn derde rondje staat er een politieauto geparkeerd op de heuvel vlak bij de zuipers. Twee platte petten zijn de papieren aan het controleren van de vier. Er staat ook een Nederlander bij die luidkeels protesteert: ‘Waarom komen jullie hier? Waarom vragen jullie om de papieren? Discriminatie! De agenten grijnzen wat en voelen zich duidelijk niet op hun gemak. Ik loop door –waar ik achteraf spijt van heb, ik had me ermee moeten bemoeien- en zie even later dat de agenten vertrekken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende