Te rijk om in de rij te staan? Waarom markt en moraal elkaar niet mogen
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Elders in de wereld worden buitenlanders in elkaar geslagen
, door
ChinaSMACK is een heel aardig weblog over China. Het nieuws is niet altijd even verheffend. Het ontleent zijn content aan de vele microblogs en social media-sites in China en vertelt daarmee dus waar veel Chinezen écht mee bezig zijn. Niet met de haperende economie. Niet met de grote verdwijntruc van de Chinese dissident Chen. Maar met bijvoorbeeld laowei, buitenlanders die op onveiliger wordende straten in China flinke klappen krijgen.
Het eerste ‘slachtoffer’ is een Britse man die een Chinese vrouw zou hebben aangerand. Er is een video viral gegaan waarin je ziet hoe een vrouw ligt te kermen en hoe de toerist vervolgens klappen incasseert. Vooral de door ChinaSMACK verzamelende (vertaalde) comments zijn interessant. Soms ronduit grof. ,,I would first watch him finish raping her then beat him up. This way, there are four advantages: 1. Live AV [adult video, porn]. 2. He’ll have lost his strength and it’ll be easier to beat him up. 3. More convenient for collecting evidence. 4. That’s it.”. Soms politiek correct: ,,This will make things difficult for the Party and government.”. Soms ronduit vijandig: ,,Some laowai are chivalrous, some laowai are immoral~ Girls, don’t blindly worship the foreign!! There are plenty of shameless foreigners!! Like this bastard, if I was present, I’d turn him into an eunuch!”
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
De stem van autistische Carly
, door
Campaigning about Autism is one of the most difficult things to do. Autism comes in many variants and it is hard to recognize the signs. The last I wrote about an Autism awareness campaign endorsed this again.
This new campaign from Canada is a much better attempt. And there is a reason for it. It comes from the personal story of Carly Fleischmann, a 17 year old who was diagnosed with severe autism at age 2.
Doctors predicted that she would never intellectually develop beyond the abilities of a small child. Although she made some progress after years of intensive behavioral and communication therapy, Carly remained largely unreachable. Then, at the age of ten, she had a breakthrough.
While working with her devoted therapists Howie and Barb, Carly reached over to their laptop and typed in “HELP TEETH HURT,” much to everyone’s astonishment. This was the beginning of Carly’s journey toward self-realization.
Carly Fleischmann:
“Autism has locked me inside a body I cannot control.”
“Everyone has an inner voice. I found a way to let mine out.”
A few days ago a dedicated campaign website was launched inspired directly by Carly’s writing. That’s one of the things Carly did, writing a book with her father about her life.
On page 362 of the book she describes how the simplest outing, visiting a coffee shop, can quickly becoming overwhelming for those with autism.
It is the scene in the video below. The website shows the same scene in a interactive web video format.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De schrale kleine overheid
, door
Het is bijna een cliché om voor een kleinere overheid te zijn: zoals de demissionaire Rutte zegt, “we moeten de mensen in hun eigen kracht zetten.” De overheid moet kleiner, bedoelt hij, dus de mensen moeten meer zelf doen. Het Congres van Bestuurskundigen, deze week in Utrecht ging over die veranderende verhouding tussen bestuur en samenleving. Wat betekent zo’n uitdrukking? Hoeveel beroep kun je doen op vrijwilligheid?
Het thema van het congres was het benutten van de kracht in de samenleving. Dat kun je nogal uiteenlopend in vraagstellingen omzetten: het woord “participatie” viel me wat te vaak. In veel gemeenten wordt vrij krampachtig getracht de participatie van de burger te vergroten. Maar waarom zou dat precies moeten? Waarom moet de burger persé deelnemen aan een spel waarvan hij de mop niet in ziet? Ik leerde vroeger van mijn docenten dat de burger heus wel participeert, als het maar als zinvol en effectief wordt ervaren. Het woord participatie roept een verdenking op, n.l. dat het vooral een strategie is waarmee vermolmde bestuursvormen zichzelf pogen te legitimeren.
Maar doet dat vermoeden recht aan die duizenden vrijwilligers in verenigingen, die duizenden die in verzorgings en verpleeghuizen hand en spandiensten verrichten? Neen. Zonder inzet van deze “participanten” stort onze wereld in. Rutte haast zich altijd dat er bij te zeggen. Een spreker, de filosoof Gabriel van den Brink beperkte zich tot drie stellingen: ‘er is in Nederland zeer veel praktisch idealisme, in de publieke sfeer komt dat onvoldoende tot uiting, daarom moeten we de civil society opnieuw uitvinden’. Hij citeerde Schnabel: ”Met mij gaat het goed, maar met ons gaat het slecht”. Dat is inderdaad een bizarre houding. Ook mooi vond ik zijn eigen formule: “de economen hebben de publieke zaak gekaapt.” Dubbelzinnig is het wel: als wij zoveel idealisme en vrijwilligers hebben in ons land, waarom moet de ‘civil society’ dan opnieuw worden uitgevonden? Die contradictie bleef wat hangen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 08-11-2022
De zin van het leven (in papier en plastic)
, door
Volgens mij gaat deze prachtig gemaakte animatiefilm (BAFTA gewonnen) daarover. Een kakineuze Engelsman vertelt over zijn leven, verwonderingen en vooral teleurstellingen. Hij vertelt hoe hij tijd ervaart, maar ook vastloopt in de dingen die van hem verwacht worden en uiteindelijk niet bereikt wat hij wil. En hoe rancune zijn leven binnensluipt. Kijken dus.
De aarde zoals je ‘m nog niet hebt gezien
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.