Aan de Oosterzij, nummer 12, heeft zich een planoloog gevestigd, Erik van Breemen tot Groot Koerkamp. ‘Ja, die naam komt van mijn ouders. Oude adel. En ik mag eigenlijk Jhr. voor mijn naam zetten, maar ik vind dat altijd zo aanstellerig, en ouderwets, iets van het verleden. En ik ben juist een man van de toekomst, daar hou ik mij mee bezig en daar maak ik me, wat betreft Dirkswoud, ook ernstige zorgen over. Kort gezegd: In deze vorm zie ik überhaupt geen toekomst voor Dirkswoud. Er zal snel ingegrepen moeten worden om dit dorp in de huidige vorm te behouden. Ik ben hier ook gekomen om de bevolking te informeren maar ook te alarmeren en tot actie aan te zetten. Er is geen tijd te verliezen.’ De heer Van Breemen tot Groot Koerkamp knipt zijn laptop aan. ‘Kijk, hier zien we de waterstanden en de stroomsnelheden van de hoofdvaarten. In 2020 werd hier nog een snelheid van 7 kilometer per uur gemeten. En hier ziet u de huidige stand van zaken: het water miezert hier met net één kilometer per uur onder de Robert Ankerbrug door. En de beschoeiing komt steeds verder droog te staan. De bodem komt in zicht. Deze ontwikkeling van het zakkende water is dramatisch voor de bollenboeren, onze kerncentrale De Vaandeldrager, de scheepvaart, de sedimenthuishouding, het drinkwater en Dirkswoud zelf dus. Want gelijk hiermee zinkt Dirkswoud gestaag, uh, de grond in, naar beneden.’ De heer Van Breemen tot Groot Koerkamp knipt een ander venster open en vervolgt. ‘Wat wij nodig hebben is een masterplan. Een weg die ons veilig uit deze dreigende situatie leidt, naar vaste grond en snelstromende vlieten zogezegd. Er is behoefte aan watermanagement. Wat ik heb bedacht is dit: we verhogen de bodems van de vaarten. We krikken ze op of we vullen ze bij met grint, één van beiden. De hoogwaterstanden in de vaarten moeten omlaag en de laagwaterstanden omhoog. We moeten af van het uitdiepen, dat is het verleden.’ ‘De hydrodynamiek moet verbeterd. ‘Vaart Maken’ heb ik mijn masterplan genoemd. En daarin komen de woorden essentieel, significant en cruciaal alarmerend vaak voor. Het woord Winterbed vind ik persoonlijk veel mooier, maar ik zet mijzelf als stuurman aan de kant bij dit project, hahaha. Ik wil toe naar zogenaamde ‘slimme vaarten’, die zich aanpassen aan het klimaat en aan bepaalde wensen: we willen allemaal wel schaatsen op de Noordervaart nietwaar? Misschien moeten we niet vasthouden aan die vaarten, misschien moeten we juist toe naar cavernes onder Dirkswoud. En dat we dan het hele dorp kunnen verheffen. Waarmee de cavernes gevuld kunnen worden voor dat doel, is nog in ontwikkeling. Maar te denken valt aan stikstof, ik noem maar wat.’ ‘Als geboren jonkheer voel ik altijd wel de verantwoordelijkheid van het rentmeesterschap op mijn schouders rusten. Ik kan dit niet zomaar aanzien en laten gaan. Daarom is er morgenavond een fundraising in café Amperzat, want ja, gratis krijgen we dit niet voor mekaar'. *** Ben Hoogeboom schreef voor Sargasso, nurksmagazine en voor zichzelf. Hij had het dorp Dirkswoud bedacht. Hij had de geschiedenis van Dirkswoud bedacht, hij had het dorp een stratenplan gegeven, een pastoor, markante middenstanders, een voetbalclub – wat je maar kon bedenken. En dat alles in een jaloersmakende, puntgave stijl. En ik hield zo van dat dorp. Van de Noordzijde, de Fourniturenzaak van Nellie Daas. En ik kon er slecht tegen dat met Ben ook Dirkswoud zou verdwijnen. Dus af en toe dwaal ik nog even langs de Noordzijde, de Zuidzijde en breng een bezoek aan de St. Clara Kerk.
Yay, een nieuw album van Nils Frahm. Maar ga er wel even voor zitten, want Music For Animals duurt ruim drie uur. En verwacht daarbij niet dat er al te veel gebeurt: “Some people like watching the leaves rustle and the branches move. This record is for them.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sommige dingen moeten de media niet zo opblazen. Is er toch iets leuks in Den Haag, is het weer niet goed.
Dat ‘leuks’ is BlowUp Art Den Haag: vijf opgeblazen kunstwerken rond het Binnenhof. Tot en met 13 oktober te zien in het gebied rondom het Binnenhof.
Het ‘weer niet goed’ werd aangewakkerd door een berichtje van de lokale Omroep West. De journalist leefde zich helemaal uit met de kop ‘kunst of kunstverkrachting?’ Niet meer dan twee tweets van conservatieve Haagse politici en een citaat van één ‘iemand’ vormden het bewijs van respectloze minachting.
Eerlijk is eerlijk (fair balance?), de journalist wist er nog uit te persen: “Ook wordt er positief gereageerd. ‘Vind het zelf prachtig en prikkelend’, schrijft iemand. En een ander noemt het ‘leuk om zo tijdelijke kunst in de publieke ruimte te zien’.
U kunt zelf uw oordeel vellen en de installaties gaan zien. Bijvoorbeeld het werk van Steve Messam, met twee installaties vertegenwoordigd. Een daarvan is een opgeblazen reproductie van de kroon van het Amerikaanse Vrijheidsbeeld. Dat siert nu Willem van Oranje, die al weer zo’n 174 jaar op het Plein staat.
Naast de Hofvijver staat een koraalachtige sculptuur van Adrianus Kundert.
ACHTERGROND - [Een korte serie over de man die de Grieken en Romeinen aanduidden als de vader van de filosofie: de Athener Sokrates. ]
We kennen Sokrates vooral via het werk van Plato, vooral diens vroege werk. Hierin zien we Sokrates als een horzel om zijn gesprekspartners heen zoemen, hen bestokend met zijn lastige vragen. Deze dialogen hebben vaak geen duidelijke conclusie.
Andere tijdgenoten beschrijven Sokrates als iemand die aansluit op het relativisme van de sofisten. De toneelschrijver Aristofanes schreef een komedie waarin Sokrates een jongen leert drogredeneringen te gebruiken om zijn vader te slim af te zijn. De publicist Xenofon pocht daarbij dat Sokrates hem geadviseerd zou hebben bij handel en beleggingen. Volgens Plato en latere schrijvers zou Sokrates echter alleen in morele zaken geïnteresseerd zijn geweest. Om materiële zaken zou hij niets hebben gegeven, en om handel en beleggingen al helemaal niet.
Welke versie van Sokrates historisch correct is weten we niet, maar hij is primair de geschiedenis ingegaan als een tegenstander van de sofisten met hun relativisme. Wat voor die stelling pleit, is dat Sokrates zich in tegenstelling tot de sofisten niet liet betalen als filosoof. Sokrates wilde volkomen onafhankelijk zijn en leefde van de wind, of van wat zijn vrienden hem gaven.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
‘Het was een bal van vuur, van vernietiging die naar beneden kwam.’ De kunstenaar Jamal Khamis las in De Rai in Amsterdam, bij de Nationale Bijlmerrampherdenking in 1993, het gedicht voor dat hij geschreven had naar aanleiding van wat later de Bijlmerramp is gaan heten.
Een Boeing 747 vrachtvliegtuig van de Israelische luchtvaartmaatschappij El Al stortte op 3 oktober 1992 neer op de flats Groenewegen en Klein-Kruitberg.
Bij de ramp kwamen 43 mensen om het leven en werden veertig appartementen verwoest en 135 woningen stonden in brand.
ANALYSE - Begin september werd nogmaals duidelijk dat het Russische leger niet zo machtig is als het Kremlin zichzelf en ons wil doen geloven. De flinterdunne verdedigingslinie van het noordoostelijke front stortte in. Met de grote hoeveelheden oorlogstuig en munitie die de vluchtende Russen achterlieten worden ze nu zelf weer bestookt. Niet echt een winnende strategie. Zelfs in de staatsmedia was het onder de voeten gelopen front groot nieuws. De rechtsnationalisten verlangden een stevig militair antwoord en kregen waarom ze vroegen.
Zo was de nederlaag de dominosteen die de grootschalige mobilisatie inleidde, die nu weer voor verdere escalatie lijkt te zorgen. Vooralsnog vooral binnen Rusland. Voor veel Russen vond de eerste maanden van de oorlog ver van hun bed plaats. Maar nu staat de recruteringspolitie voor de deur. Het gevolg: protesten, brandstichtingen, geweldplegingen, tienduizenden Russen die hun vaderland ontvluchten, of soms zichzelf laten verwonden (let op: grafisch filmpje), om maar niet naar het front te hoeven. Naast de onrust verergert de mobilisatie de economische malaise. Want gevlucht of gemobiliseerd, het aantal mensen dat niet meer naar z’n werk kan zal in de honderdduizenden lopen. Zo wordt kennis en arbeid uit de economie onttrokken. Het leger krijgt daar onkunde en onervarenheid voor terug.
22 wetenschappers hebben hun inzichten over politieke polarisatie in Nederland gebundeld in een boek. Eén van hen, hoogleraar Paul Dekker, licht toe.
Oplopende tegenstellingen, dreigende tweedelingen, groeiende onenigheid, toenemend extremisme en verruwing en verharding in politiek en samenleving: Nederlanders maken zich er al langer grote zorgen over. Het paraplubegrip voor hun zorgen is al een tijdje polarisatie.
Heb je dat woord eenmaal opgepikt, dan zie je er ook steeds meer voorbeelden van. Van spanningen in je directe omgeving tot grote voorbeelden van demonstraties. Van voor- en tegenstanders van Zwarte Piet via conflicten over stikstof- en coronabeleid tot ontsporende Kamerdebatten. Maar heeft het wel zin om hier overal het polarisatie-etiket op te plakken en hoe reëel is de impliciete aanname dat er een brede maatschappelijke polarisatietrend onder stroomt?
In de gisteren verschenen bundel Politieke polarisatie in Nederland bieden 22 politicologen, sociologen en andere wetenschappers inzichten uit onderzoek om hier antwoord op te geven, zorgelijke ontwikkelingen te onderscheiden van spookbeelden, en remedies te bezien voor zorgelijke polarisatie.
Politieke polarisatie gaat over vergroting van tegenstellingen. Die kan intentioneel zijn – een politicus die polariseert om een keuze scherper neer te zetten of afstand te nemen tot een tegenstander – of iets wat mensen overkomt: ze drijven uit elkaar of worden naar extremere standpunten gedreven. Dit speelt bij individuen en binnen en tussen groepen en organisaties.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat muziek kabbelend is klinkt misschien niet complimenteus, dus ik benadruk dat het nieuwe album Shebang van multi-instrumentalist Oren Ambarchi (samen met vele anderen) heerlijk kabbelend is, bij vlagen een kabbelende kakafonie, en wel op zo’n manier dat tenen en hoofd permanent met de ritmes moeten meewiebelen, steeds heftiger naar het einde toe.
Niet mijn favoriete song van Kevin Ayers, of een song waar ik gelijk aan zou denken, maar een vriend van mij noemde die titel vandaag en toen heb ik ‘m (de song dus) daarna ook weer even beluisterd. En wat heeft die Kevin toch een mooie stem, zijn Engels klinkt zo verzorgd, (ze moesten toen ‘ns weten wat die hippie verder allemaal uitspookte). En de titel is natuurlijk vandaag erg toepasselijk: liedje voor knotsgekke tijden. En dan hebben we het fantastische drumwerk van Robert Wyatt, en de swingende jazzy toetsen van Mike Ratledge en de bas van en….
Ach, rapper Coolio is op 59-jarige leeftijd overleden. Vijf weken van 1995 stond hij in Nederland op 1 met zijn ‘Gangsta’s Paradise’, waardoor hele hordes dertigers en veertigers nog altijd mee kunnen rappen: “As I walk through the valley of the shadow of death, I take a look at my life and realize there’s nothing left”. Laten we hopen dat het hem aan zijn einde beter verging. Voor deze hit had Coolio in de VS trouwens al een hit(je) gehad met het nummer ‘Fantastic Voyage’.