Bas Heijne smurft Wilders af
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 26-10-2022
Verliefd
, door
Ik heb de afgelopen dagen niets gedaan dat voor u van belang kan zijn, ik zal u vertellen wat ik gedaan heb. Op de foto ziet u de vrouw op wie ik tamelijk verliefd ben geworden, haar naam is alleen bekend aan de kenners, ze leefde van 1924-1993, ze stierf in het harnas, toen ze in San Francisco tijdens het spelen van Sjostakovitsj’ 24 Preludes en Fuga’s een beroerte kreeg. Dat wil zeggen, ze stierf negen dagen later.
Haar naam was Tatiana Nikolayeva en ze was onder Stalin en onder zijn opvolgers een zeer beroemd pianiste en componiste. Ze bezocht in Leipzig, in 1950, een concert ter ere van de 200 jaar oude dood van J.S. Bach. Daar ontmoette ze ook Sjostakovitsj, met wie ze direct bevriend was. Sjostakovitsj werkte toen aan zijn 24 Preludes en Fuga’s en gaf haar bij die gelegenheid of enige tijd later (dat ben ik niet te weten gekomen) de enig bestaande partituur van zijn eerste Prelude. Hij wist dat hij haar kon vertrouwen en dat zij zijn stukken zou gaan spelen. Dat deed ze ook, en grandioos goed. Ik ken althans geen pianist die Sjostakovitsj beter heeft gespeeld dan zij.
Zo heb ik haar niet ontmoet. Ik kende haar werk eergisterenochtend nog niet, schaam ik me te bekennen. Toen zag ik op YouTube een uitvoering van de Goldberg Variaties van die mevrouw, ik dacht: laat ik daar eens naar luisteren. Ik sloeg achterover van verbazing. Zo verschrikkelijk goed gespeeld! Ik mailde meteen mijn vriend Jan Kroeze, schilder te Velsen: hier moet je eens naar luisteren!!!
VVD meest te winnen bij kiesdrempel en districtenstelsel
, door
DATA - Stel dat we in Nederland een kiesdrempel of een districtenstelsel hebben, dan heeft de VVD daar het meest bij te winnen. Sargasso zet een aantal scenario’s op een rij.
Het politieke landschap is versplinterd. In hoeverre onderscheiden partijen zich nu echt van elkaar? En leidt die versnippering niet tot waterige (regeer)akkoorden en hopeloze formaties? Bij iedere verkiezing wordt weer gepleit voor een ander partijstelsel. Ofwel partijen moeten over hun schaduw stappen en fuseren. Dat gaat voorlopig niet gebeuren. Ofwel het kiesstelsel zelf leidt tot een uitslag waar een overzichtelijk aantal partijen mee uit de voeten kan.
We hebben een aantal scenario’s bekeken voor de vorige verkiezingen. Hoe zou het politieke landschap eruit zien als we een districtenstelsel hebben en als we kiesdrempels zouden hanteren. Heel anders in ieder geval.
Nu heeft iedere analyse een hoog wat-als gehalte. We hebben geen kiesdrempel of een districtenstelsel, dus we moeten zelf onze regels formuleren.
Laten we beginnen met het districtenstelsel. We kiezen hier voor het Amerikaanse systeem: the winner takes all. Het maakt niet uit hoeveel partijen er in een bepaald gebied zijn, de grootste krijgt alle stemmen. Maar welk gebied neem je dan? De kieskringen? Weet u überhaupt tot welke kieskring u behoort? We hebben ervoor gekozen om het herkenbaar te houden: gemeenten en provincies.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
CIA zegt toch nog even sorry
, door
Foto:
copyright ok. Gecheckt 27-09-2022
CDA-stemmers houden niet van verhuizen, PvdA’ers wel
, door
DATA - Tot de verkiezingen presenteren we dagelijks een opmerkelijke, maar niet al te serieuze correlatie. Vandaag kijken we naar hoe vaak er in gemeenten wordt verhuisd, vergeleken met de populariteit van CDA en PvdA. Hoe honkvast zijn ze?
In sommige gemeenten wordt (veel) meer verhuisd dan in andere. Het CBS hanteert een cijfer die alle verhuizingen op gemeenteniveau vangt: de verhuismobiliteit. Dit bestaat uit verhuizingen in een jaar tussen gemeenten en binnen gemeenten. Hoe hoger het cijfer, hoe meer er verhuisd wordt. In studentenstad Groningen werd in 2010 bijvoorbeeld 173,5 x per 1000 inwoners (volgt u het nog) verhuisd. In Edam-Volendam 44,1 x per 1000.
Zou er een correlatie zijn tussen voorkeur voor PvdA of CDA en de hoogte van de verhuismobiliteit?
Ja. Onderstaande grafiek lijkt een vormloze wolk van gemeenten, maar onze eigen HAL kan er een patroon in ontdekken. Voor het CDA geldt in grote lijnen: hoe meer stemmen voor het CDA hoe honkvaster men is. Voor de PvdA geldt dat andersom.
Wat voorbeelden. Tubbergen: 43 procent CDA, een verhuismobiliteit van rond de vijftig. Dinkelland 38 procent CDA, verhuismobiliteit van 53. Omgekeerd geldt: Amsterdam, CDA drie procent, verhuismobiliteit van 138.
Rutte zelfs bij winst op rand van buitenspel
, door
De campagne draait door, maar het echte spel volgt pas na 12 september. We denken een beetje vooruit.
Na maanden van partijfolklore en vakantiestilte wordt nu geprobeerd een campagnemarathon af te leggen in een 100 meter tijd. De slotzin van het ene debat is de openingszin van het volgende. Iedere partij probeert z’n retorische arsenaal van toekomstplannetjes en politieke aanvallen er in twee weken doorheen te jagen. Er is geen tijd om te laten doordringen wat er eigenlijk gezegd wordt. Reflectie na de electie. En daar is voor de kiezer na 12 september tijd genoeg voor, als de gesloten formatiedeur de politieke komkommertijd doet terugkeren en daarachter de echte race begint. Want eigenlijk gaan de verkiezingen slechts over het behalen van een goede startpositie voor het formatiespel. Hoe zal het lopen?
Het begint al ongewis. Normaal gesproken neemt de grootste partij het initiatief, maar vanaf heden wijst de kamer de koppelbazen aan. Dat betekent dat niet alleen de grootste partij en de mogelijke coalities van belang zijn. De informateur wordt straks door een kamermeerderheid aangewezen en die zou best eens uit linkse partijen kunnen bestaan.
Linkse (in)formateur
De peilers besteden er geen aandacht aan, maar als je de trend van de politieke barometer raadpleegt blijken SP, GL, PvdD, PvdA, CU en D66 bij elkaar 80 zetels te hebben. Voor je het weet wijzen ze Femke Halsema aan als informateur, terwijl de VVD de grootste partij is geworden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Eerste Hulp Bij Stemkeuze
, door
Drie barista’s/studentes uit Utrecht vonden dat politieke standpunten slecht toegankelijk zijn voor het grote (en jonge) publiek. Dus schreven ze een boekje waarin ze de verkiezingsprogramma’s samenvatten.
De jeugd van tegenwoordig. Die leest geen kranten, kijkt niet naar het nieuws en heeft geen idee wat er zich in de wereld afspeelt. En stemmen? Dat doen ze al helemaal niet. Als ze stemmen, kiezen ze voor de partij van hun ouders.
Of toch niet? De G500 laat zien dat het politiek engagement van de jongerengeneratie misschien groter is dan we denken. Duizend jongeren zijn lid geworden van drie politieke partijen om een lans te breken voor beleid dat gericht is op problemen die hen aangaan. Hoe succesvol ze daarmee zijn is nog af te wachten, maar in de media genieten ze in ieder geval volop aandacht.
Maar. Zijn die G500-leden niet allemaal van het type Sywert van Lienden: hoogopgeleid, welbespraakt, hippe bril? Hoe zit het met die jongeren -waar ik er genoeg van ken- die wel willen stemmen en die dat goed geïnformeerd willen doen, maar die zich niet dagelijks bezighouden met de politiek in ons land?
Voor die jongeren is er nu het boekje ‘Want wij hadden het ook niet gelezen,’ gemaakt door drie vriendinnen die samen bij de Coffee Company in Utrecht werken. ‘Wij kennen veel mensen die wel politiek geïnteresseerd zijn, maar die zich storen aan het feit dat het alleen maar om imago en beeldvorming lijkt te gaan,’ zegt Daphné Dupont-Nivet (22), één van de initiatiefneemsters. ‘En we vonden het gek dat de inhoud van politieke partijen, hun standpunten, zo moeilijk toegankelijk zijn. Als je alle programma’s zou willen lezen, heb je het al gauw over honderden pagina’s.’ En dus baseren mensen zich vooral op die oppervlakkige momenten die ze op tv zien.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
PVV declareerde duizenden euro’s
, door
KRO Reporter ontdekte dat de PVV duizenden euro’s declareerde in Brussel. Terwijl Geert Wilders zelf aangaf dat de partij ‘geen cent subsidie’ krijgt.
Het programma KRO Reporter maakte een aflevering over declaraties van de PVV in Brussel. De uitzending staat voor vanavond gepland, maar Reporter zette de aflevering vandaag vast online. De uitzending geeft een bijzonder kijkje in de werking van de meest gesloten partij in Nederland.
Als het niet mogelijk is Flash te installeren kunt u de video bekijken via deze link.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 02-03-2022
Syriër heeft recht op bescherming
, door
De Syrische burger is het slachtoffer van de strijd tussen het regime van Assad en de rebellen. Ondanks het oplopende dodental en de groeiende vluchtelingenstroom grijpt de internationale gemeenschap niet daadkrachtig in, terwijl de wereldleiders in 2005 op een VN-top het Responsibility to Protect-beginsel ondertekenden. Er zijn te veel factoren die een consequente uitvoering daarvan in de weg staan.
Begin augustus brak de Syrische ex-premier Riad Hijab met het bewind van Assad. Hij beweerde vanuit zijn nieuwe onderkomen in Jordanië dat het regime in Syrië ‘militair, economisch en moreel op instorten staat’. Het laat weinig twijfel dat het Assad-regime van het repressieve soort is, dat heeft de Syrische president het afgelopen jaar met harde hand duidelijk aan de wereld laten zien. Hijbab’s overlopen heeft dan ook vooral de schijn van een opportunistische poging om het eigen hachje ruim op tijd te redden.
Vooralsnog is er weinig zinnigs te zeggen over hoe lang de strijd nog gaat duren en welke kant uiteindelijk de overhand zal krijgen. Eén ding is wel zeker, het Syrische regime staat niet moreel op instorten, het ís moreel allang ingestort, zoals dagelijks op de journaals te zien is. Journalisten melden het ene incident na het andere incident in de bloedige burgeroorlog en de Verenigde Naties en mensenrechtenorganisaties luiden al maanden de noodklok.