Brief aan Ivo Opstelten

Geachte heer Opstelten, Nu Rutte en Samsom het bijna eens zijn over het regeringsakkoord, begint het grote speculeren over de invulling van de ministersposten. Het vermoeden is dat u terugkeert/aanblijft als minster van Veiligheid en Justitie. Dat lijkt een veilige aanname, aangezien de enige mogelijke andere kandidaat uw staatssecretaris Fred Teeven is. Die liet zich recent echter weer eens van zijn onbenulligste kant zien door te zeggen dat het prima is om inbrekers dood te slaan, dus die moet weer even terug zijn hok in. Als Rotterdammer heb ik een enorm zwak voor u. Uw opvolger Aboutaleb doet heus geen vreemde dingen, maar qua uitstraling is hij niet half de burgemeester die u was. Dat maakt u echter nog niet automatisch een goede minister. Ik moet kritisch blijven. De onzalige plannen die u heeft op het gebied van opsporing op internet, druisen bijvoorbeeld erg in tegen mijn privacyprincipes.

NRC propageert mythe Gele Gevaar

Het NRC propageert de mythe van het Gele Gevaar, aldus hoogleraar Noord-Koreastudies Remco Breuker.

Auteur Frank van Kolfschooten herkauwt stereotypen die regelrecht lijken weggelopen uit Fu Manchu-romannetje

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: In de rij voor het Spaanse arbeidsbureau (screenshot Al Jazeera Inside Story)

Economische crisis: niet alleen geld, vooral mensen

ACHTERGROND - In Spanje is inmiddels één op de vier mensen werkloos. De economische crisis heeft niet alleen financiële gevolgen. Ook hun psychische gezondheid staat op het spel. Dat roept de vraag op of al die bezuinigingen nu wel zo verstandig zijn.

Afgelopen vrijdag publiceerde het Instituto Nacional de Estadística, het Spaanse CBS, haar nieuwe kwartaalcijfers. Daaruit rijst een dramatisch beeld. Meer dan 800 duizend Spanjaarden verloren het afgelopen jaar hun baan. Inmiddels is een op de vier Spanjaarden werkloos en in sommige regio’s, zoals Andalusië, zelfs een op de drie. In de Andalusische provincie Jaén gaat het zelfs om vier op de tien inwoners. De werkloosheid onder jongeren is zelfs opgelopen tot meer dan vijftig procent. Het aantal gezinnen waar niemand meer werk heeft, nam in een jaar tijd toe van 313 duizend tot 1,7 miljoen.

Bezuinigen en hervormen

Spanje zit inmiddels in de tweede recessie binnen drie jaar. De regering-Rajoy nam flink wat bezuinigingsmaatregelen om de financiën op orde te brengen en de rust op de financiële markten te herstellen. Daarnaast staan er financiële en arbeidsmarkthervormingen op stapel. Rajoy beloofde in de verkiezingscampagne vorig jaar de werkloosheid omlaag te brengen, maar daar komt tot nu toe weinig van terecht. De hervormingsvoorstellen, waaronder een plan om mensen makkelijker te kunnen ontslaan, kunnen echter wel op veel protest rekenen. Op 14 november kan Spanje zijn tweede algemene staking binnen een jaar tegemoet zien.

Foto: Roberto (cc)

Berlusconi herkandideert zichzelf

ANALYSE - Het is afgelopen weken nog maar eens pijnlijk duidelijk geworden dat justitie in Italië iets anders werkt dan in andere Europese landen.  

Daarom schrijf ik zo weinig over Italië: je blogs zijn binnen een dag waardeloos geworden, je analyse is verkeerd gebleken – en ik hoop eigenlijk stiekem altijd iets van enig niveau opgeschreven te hebben. De afgelopen week trad Berlusconi ‘uit liefde voor Italië’ terug uit de verkiezingsstrijd; werd hij tot vier jaar cel veroordeeld wegens belastingfraude en herkandideerde hij zichzelf, ‘want de justitie moet worden hervormd’.

Berlusconi en de zijnen roepen al jaren dat de rode toga’s (toga’s zijn ook in dit land zwart – u begrijpt dat we het over politiek rood hebben) een politieke strijd tegen hem voeren en deze veroordeling in eerste graad is dan ook heel erg verkeerd gevallen in het rechtse kamp. Links Italië is er daarentegen van overtuigd dat de Cavaliere corrupt is en alleen maar in de politiek zit om zijn eigen hachje te redden.

Voor het standpunt van links is heel wat te zeggen: de afgelopen jaren werden door diverse regeringen-Berlusconi wetten uitgevaardigd die vooral leken te dienen om specifieke personen uit handen van justitie te houden – de zogenaamde wetten ad personam. Bovendien werden enkele verjaringstermijnen duchtig aangescherpt, wat de notoir trage justitie in ernstige problemen brengt om tot veroordeling in cassatie te komen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende