Wat kunnen voormalige Sovjet-republieken nu nog van de Europese Unie verwachten? Vandaag vindt in Riga een topconferentie plaats van de EU met de zes landen die deel uitmaken van het Eastern Partnership: Oekraïne, Wit-Rusland, Moldavië, Georgië, Armenië en Azerbeidzjan. Het Eastern Partnership programma (EaP) is in 2009 ontstaan als reactie op de bezetting van een deel van Georgië door Rusland in 2008. Het geeft de zes voormalige Sovjet-republieken een opening naar de Europese Unie zonder een perspectief op een lidmaatschap. Je zou het kunnen zien als een poging van de EU om deze landen uit de greep van Rusland te houden. Dat lukt maar ten dele. Zowel Wit-Rusland als Armenië hebben zich inmiddels ook aangesloten bij de Euraziatische Economische Unie, het verband waarin Rusland alle voormalige Sovjet-republieken wil verenigen. Het EaP is onderdeel van het Europese nabuurschapsbeleid. Verantwoordelijk Eurocommissaris is de Oostenrijker Johannes Hahn (EPP) (de vroegere minister van Wetenschap die van plagiaat werd beschuldigd, maar dit terzijde). De samenwerking tussen de EU en de zes landen betreft op de eerste plaats de handelsrelaties. Verder vermeldt het programma versterking van het bestuur en de rechtsstaat, samenwerking op energiegebied en verbetering van de mobiliteit tussen de partners en de EU-lidstaten. Voor de handelsrelaties met de EU-lidstaten hebben Oekraïne, Moldavië en Georgië elk nog een aparte associatieverdrag gesloten. In de afgelopen tien jaar is de handel tussen de EU en de regio sterk toegenomen, vooral ten gunste van de export vanuit de EU. Olieproducerend Azerbeidzjan is de uitzondering met meer export naar de EU dan import vanuit Europa. Misschien speelt dat ook wel mee bij de beslissing van de president van Azerbeidzjan Ilham Aliyev om de top in Riga vandaag niet bij te wonen. Zelf laat hij weten dat de tendentieuze berichtgeving in Europese media over zijn land aan de vooravond van de Europese Spelen de reden is dat hij thuis blijft. Verder zou de anti-Azerbeidzjan stemming in het Europese Parlement een rol hebben gespeeld. En het feit dat Franse steden een band hebben met twee plaatsen in Nagorno-Karabach, het door Armenië bezette deel van Azerbeidzjan, is de regering in Baku natuurlijk ook een doorn in het oog. Het bezoek van de leider van de enclave aan de Franse zustergemeenten leidde deze week tot een fel protest van Azerbeidjanen die in Frankrijk wonen.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 21-05-2015. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
DATA - This week the 60th Eurovision Song Contest is held in Vienna. An event watched by millions all over the world.
We’ve analyzed the last 40 years, from 1975 to 2014, to see if the proximity of countries has any influence on the voting. Our conclusion: yes, it does.
What we did was calculating the distance between all the capitals of the countries that participated (or voted) in the last 40 years. Why that period? Because in 1975 the current voting system was introduced. So these years can be compared.
Next we calculated how many points a particular country gave to another country and divided that by the times they voted. If they gave no points but could have, a zero was used.
And then we plotted these date in a graph. On the horizontal bar the distance between the capitals. On the vertical bar the average points given (in finals and semi-finals).
So? Is there a trend? If you look hard, you can see more points higher up on the left hand side. But it’s difficult. So we add a simple, linear, trend line.
Based on this, the conclusion could be that countries that are closest to each other give roughly three times as many points than countries far away from each other.
NIEUWS - Waarom zeggen toch zo veel mensen hun krantenabonnement op? Eén reden is dat ze er niet aan toekomen om elke dag te lezen. In het weekend hebben ze een dure stapel papier liggen die ze verwijtend aankijkt.
Bij nieuwsblad De Stand zijn we onlangs begonnen daar een oplossing voor te bedenken. We maken een wekelijks overzicht van het nieuws, zodat mensen gemakkelijk kunnen zien welk nieuws er toe deed – en wat niet. Hoeveel verhalen komen langs in een week? Met hoeveel verschillende onderwerpen houden we ons als samenleving bezig? Niemand die het serieus bijhoudt – behalve wij.
De stand voor deze week (sinds vrijdag) is 38 nieuwsverhalen. Nog geen 6 berichten per dag dus. In de lijst onderaan zie je ze allemaal. Onderwerpen die meerdere dagen lopen, staan er één keer in.
Doordat we de nieuwsstroom ontdoen van alle dubbelingen, update-berichten en non-nieuwtjes die de dagelijkse nieuwsmedia gebruiken om zichzelf op te pompen, valt ineens op hoe weinig verschillende onderwerpen er eigenlijk zijn.
Non-nieuws
Het wat grotere nieuws afgelopen week waren de Fyra-verhoren, de problemen rond de persoonlijke zorgbudgetten en de opmars van IS. Wat belangrijk nieuws is, daar kun je het snel over eens zijn. Daarna is meer de vraag: wat is werkelijk het melden waard?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat Hollywood vooral mooie jonge vrouwen tussen de twintig en de veertig in voorname filmrollen plaatst, is natuurlijk al lang en breed bekend. Maar wat opvalt is dat oudere mannelijke filmsterren dan weer geen probleem zijn.
Hoe oud mannelijke Hollywoodsterren echter ook mogen worden, hun vrouwelijke tegenspelers (en ‘love interests’) blijven altijd hangen in de vruchtbare leeftijd. Want hé, welke 29-jarige vrouw zou het nu niet willen doen op een een 56-jarige kerel? Lekker realistisch, maar niet heus.
COLUMN - Met stijgend plezier volg ik de opmars van Jesse Klaver, de nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks. Warempel: eindelijk iemand die met een frisse analyse komt, iemand wiens standpunten geen verwaterde versies van die van de PvdA of de SP zijn. Eindelijk iemand die zich van harte door andermans werk en ideeën laat voeden. En vooral: iemand die zich welbespraakt verzet tegen de grote dooddoeners van het afgelopen decennium.
Een kleinere overheid is nergens voor nodig, meent Klaver. Zijn gedroomde overheid is echter geen bureaucratische moloch, eerder activistisch van aard. Hij wil een overheid die oppakt wat anderen – in casu het bedrijfsleven – hebben laten liggen. Een overheid die compenseert, corrigeert, uitprobeert en bijstuurt. Heel goed, Klaver: een overheid moet in eerste instantie opkomen voor haar burgers, en daarom soms flink tegenwicht bieden aan wat bedrijven willen. Een overheid die niet fungeert als een verkapte raad van bestuur, met de minister-president als CEO, maar die zichzelf pal voor haar burgers posteert, zou een welkome verandering zijn.
Een overheid moet daarnaast het lef hebben om de markt te veranderen, al was het maar door zelf het voortouw te nemen. Splits de ABN/Amro op in een zakenbank en een nutsbank, investeer in duurzame energiewinning, pak belastingontduiking door bedrijven aan.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Vijftien jaar na Tourist komt Saint Germain met een nieuw album. Vooruitlopend op de release in oktober zette hij bovenstaand nummer alvast online. Het klinkt vertrouwd eclectisch.
NIEUWS - China is bezig zijn intercontinentale kernraketten te voorzien van meerdere kernkoppen, meldt The New York Times op basis van het jaarlijkse Pentagon-rapport over China’s militaire capaciteiten.
Met de technologie (MIRV) is het mogelijk om met zo weinig mogelijk raketten zoveel mogelijk schade aan te richten:
The term for the technical advance — multiple independently targetable re-entry vehicle, or MIRV — became one of the Cold War’s most dreaded fixtures. It embodied the horrors of overkill and unthinkable slaughter. Each re-entry vehicle was a miniaturized hydrogen bomb. Each, by definition, was many times more destructive than the crude atomic weapon that leveled Hiroshima.
In twee artikelen zet Bart Schut de Marokkaanse strijders die meevochten aan de kant van de geallieerden weg als groepsverkrachters. In Freudenstadt zouden zij zich vergrepen hebben aan 600 vrouwen.
Schuts uiteindelijke bron blijkt echter een overtuigde nazi-gynaecologe, die de massaverkrachting uit haar duim heeft gezogen:
De dan 76-jarige arts zit op haar praatstoel en ontsteekt in een monoloog van extremiteiten. Ze vertelt dat slechts zelden een vrouw haar echt vertelde verkracht te zijn, ze vermoedde het slechts op basis van hun houding en ging dan over tot de voorgeschreven preventieve spoelingen. Ze pleegde inderdaad abortussen, maar dat deed ze tijdens de oorlog ook en bleef dat nog jaren doen.
Ze draagt een, door Schut onvermelde, oorzaak aan voor het feit dat er nooit slachtoffers zijn gaan spreken over wat hen is aangedaan. Niet alleen zou er sprake zijn van schaamte maar ook werd er gezwegen omdat volgens haar de vrouwen gewoon simpele wezens waren. De herinneringen aan de groepsverkrachting zouden ondergesneeuwd zijn geraakt in de rest van de rottigheid in hun levens, zoals huiselijk geweld, meent ze.
Maar voor hoelang nog?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.