Dat GeenStijl de wind van voren krijgt, is terecht. De grofheden die daar routineus uitgedeeld worden, zowel door redacteuren als lezers, lijken elk seizoen venijniger te worden: de website is inmiddels met kop en schouders de grootste beerput van het Nederlandse internet. En het blijft niet bij voze of beledigende stukjes. Met regelmaat worden lezers opgehitst om mensen die GeenStijl niet zinnen, massaal lastig te vallen, eventueel ook in real life – desnoods levert de website daar de privégegevens van hun mikpunt du jour voor aan. Het verbaast me alleen dat het pas zo laat gebeurt.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 11-05-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het was afgelopen maand bommetje vol op Schiphol. Dat komt, zoals u weet, omdat de prijs van vliegtickets niet de werkelijke kosten van de vlucht dekt. Daardoor ontstaat op de vaderlandse luchthaven een permanente Dolle Dwaze Dagen situatie. Onder normale omstandigheden zou je dan martkwerking krijgen: prijzen omhoog, capaciteitsprobleem opgelost.
Maar nee, zo zit de luchtvaartindustrie niet in elkaar. Die meent een soort ingebakken recht te hebben op gratis capaciteit en overlast. Overheden leggen zich erbij neer, want de eerste die protesteert ziet zijn mainportdroom vervluchtigen. Zo zitten niet alleen reizigers maar ook de belastingbetalers klem. De een in de rij bij de paspoorten, de ander in een prisoner’s dilemma.
COLUMN - In haar jongste rapport stelt de onderwijsinspectie de kansenongelijkheid van leerlingen aan de orde. Het is een probleem dat al lang bestaat, maar het is niet eenvoudig om er een verklaring voor te geven. Misschien ligt de oorzaak bij de prestatiedruk van de scholen zelf, suggereert Rineke van Daalen in haar column op Sociale Vraagstukken.
Nieuws over het onderwijs draagt vaak paniek en verontwaardiging in zich. We schieten tekort, onze kinderen doen het niet goed genoeg, onze scholen kunnen beter, onze leerkrachten moeten professioneler; als we niet opletten, gaan we achter lopen bij andere landen. ‘Dyslexie is het gevolg van slecht onderwijs’, zo krijgen we te horen en eventjes is dat het onderwerp van de dag. ‘Wat te doen als het schooladvies van kinderen lager is dan hun Cito-score?’ Steeds zijn het korte periodes van bezorgdheid die heel snel weer wegebben. Maar de angst achter te blijven in de ratrace blijft bestaan. Deze angst heeft zich diep genesteld in ons allen en het is nauwelijks mogelijk om je daaraan te onttrekken.
Het nieuwste zorgenkind is afkomstig uit De Staat van het Onderwijs 2015/2016, het verslag dat de onderwijsinspectie al twee eeuwen lang jaarlijks uitbrengt. Het is een rapport van 200 pagina’s, dat een breed beeld geeft van het onderwijs in Nederland. Wat daarvan in het nieuws komt is heel selectief. Dit jaar is het ‘Te veel talent blijft onbenut.’ Op 12 april besteedde NRC Handelsblad er de voorpagina aan: ‘Keuze van school kan bepalen of kind naar vmbo of vwo gaat’; en de voorpagina van De Volkskrant van 13 april had als kop: ‘Ouders onder zware druk bij schoolkeuze’. Op zich is dit geen nieuws.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Eergisteren is Robert Miles overleden, vooral bekend van het nummer “Children” uit 1995, waarmee hij destijds een grote indruk op me maakte. Hij werd 47 jaar. Voor de liefhebbers hier het origineel.
RECENSIE - Overheid, doe iets! Neem krachtige maatregelen! Dat was de boodschap waarmee een aantal captains of industry vorige week terugkeerde van een bezoek aan Spitsbergen. Ze hadden daar met eigen ogen gezien hoe snel de klimaatverandering verloopt. De afkalvende gletsjers hadden indruk gemaakt. En dus, zo luidde hun conclusie, moet het komende kabinet met maatregelen komen. Ze klonken als doorgewinterde milieuactivisten – maar dan voorzien van bedrijfslogo’s.
Pure misleiding, zal UvA-politicoloog Hein-Anton van der Heijden hebben gezegd. Als we klimaatverandering écht willen tegenhouden, zo luidt de centrale boodschap van Na het neoliberalisme, dan redden we dat niet met een handjevol groene technologieën. Klimaatverandering is in zijn ogen inherent aan het kapitalistische systeem. Als we de aarde willen redden, moeten we naar een postkapitalistische samenleving. En dat betekent dat we ook afscheid moeten nemen van het huidige liberaal-democratische systeem. Dat is niet in staat om het klimaatprobleem op te lossen, juist omdát het onderdeel uitmaakt van datzelfde kapitalisme. Grote woorden voor een wetenschapper. Maar Van der Heijden is dan ook aanhanger van de ‘politieke ecologie’. Dat is (p. 43-44):
Een manier van denken waarbij voor het eerst een systematisch verband werd gelegd tussen kapitalisme en milieudegradatie. Volgens de politieke ecologie is het kapitalisme, met zijn inherente noodzaak tot groei, zijn competitie en concurrentie […] de belangrijkste oorzaak van de hedendaagse milieucrisis.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 10-05-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Doorgaans verdienen muzikanten hun geld met optredens en de verkoop van plaatjes. Zoniet Eisenhauer Beats, die over zichzelf alleen loslaat dat hij uit Bremen komt. Zijn business model is dat je niet zozeer zijn muziek koopt om ernaar te luisteren, als wel om ermee aan de slag te gaan voor je eigen plaat. Bovenstaand stukje triphop is dus eigenlijk een item uit zijn catalogus, bedoeld voor anderen om te bewerken. Maar ook als zelfstandig nummer klinkt het prima.
Europarlementslid Sven Giegold (Groenen) ziet in de uitspraak van het Hof een versterking van de stem van de burger en een afstraffing van Juncker die zich er persoonlijk voor had ingespannen dat het “Stop TTIP” initiatief niet erkend zou worden als officieel Europees Burgerinitiatief
“Das Urteil des EuGH ist ein starkes Signal gegen den Populismus: Unabhängige Richter verteidigen die Rechte der Bürger, nicht lautstarke Populisten. Das Urteil ist eine Ohrfeige für Jean-Claude Juncker. Der EU-Kommissionspräsident hatte die unliebsame Bürgerinitiative gegen TTIP und CETA persönlich gestoppt. Mit dem Urteil wird die EU-Kommission in die Schranken verwiesen. Der EuGH hat die Stärke des europäischen Rechtes bewiesen: Die EU-Kommission kann den Bürgern keinen Maulkorb verpassen.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 09-05-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.