COLUMN - Oké. Zo gaat het dus niet langer. Ik heb sinds een paar dagen een nieuwe OV-chipkaart. De vaste lezers weten hoe ik de vorige ben kwijtgeraakt. Inmiddels ben ik voorzien van een nieuwe kaart, à raison van elf euro. (In geld omgerekend is dat vijfentwintig gulden.) Ik ben er een paar keer mee op reis geweest en maakte vandaag de rit van Amsterdam naar Nijmegen.
Vanavond moest ik verder naar Zutphen. En toen deed de kaart het dus niet. Ik ben langs al die gele palen gewandeld maar steeds gaf die kaart geen sjoege. Dood. Ik zal een week gebruik van het ding hebben kunnen maken. Een week.
In de stationshal is een informatiebalie maar om negen uur ’s avonds is die gesloten. Een bordje verwees met naar de “T&S” of de collega’s op de perrons. T&S? Geen idee.
Ik ontdekte het gelukkig al snel, want terwijl ik op zoek was naar het personeel, passeerde ik de “Tickets en service” en begreep ik wat de afkorting had betekend. Alleen was de T&S gesloten. Er stond wel iemand, maar die gebaarde dat hij niet kon helpen en kwam ook niet naar de deur om althans even te vragen wat de vraag was en te vertellen wat ik kon doen. Lomperik.
Op het perron: geen personeel. Nog even overgestoken naar de volgende sporen – inmiddels mijn trein gemist – toen ik twee mensen met fluoriserende jassen herkende. Technisch personeel. Ze luisterden, liepen even met me mee naar de automaten, probeerden of mijn pasje het deed en bevestigden dat het ding dood was.
“Gebeurt dit nou vaker?” vroeg ik.
“We maken het regelmatig mee. We zullen even bellen, misschien kan een collega iets regelen.”
Die collega kwam even later aanlopen met een formulier. Ik beklaagde me erover dat het toch idioot was dat een pasje na een week al kapot was. Voor elf euro verwacht ik namelijk iets beters. Hij keek naar het pasje, kon geen krassen of deuken zien, bromde iets over portemonnees met knopen, ontsloeg zich van de taak uit te leggen wat ik met het formulier moest doen (“dat herinnert u zich van de vorige keer nog wel”) en beende weg. Nog zo’n lomperik.
Ik kan nu dus weer elf euro uitgeven om een kaart te kopen die niet alleen het reizen ingewikkeld maakt, maar die ook nog kwetsbaar is voor beschadiging. Een kaart die sowieso een onding is: je moet inchecken en uitchecken, wat zeker niet altijd goed gaat, en als je een fout wil corrigeren, moet je allerlei dingen online doen (die de software op mijn computer overigens niet kan).
Het systeem is voor toeristen totaal onbegrijpelijk. Ondertussen heeft het systeem voor de vervoersbedrijven ook alleen maar nadelen: ze zijn de facto banken geworden en ze beschikken over allerlei privacygevoelige informatie die ze ook weer moeten beheren. Er is overigens ook niemand die weet voor welk probleem die chipkaart de oplossing moest zijn.
De OV-chipkaart is van krul tot staart mislukt. En de NS weten het. “We maken het regelmatig mee.”
Ik zit inmiddels in de (vertraagde) trein van Arnhem richting Dieren en ik moet denken aan Nout Wellink, die eerst zei dat de invoering van de euro de prijzen niet had opgedreven, toen schermde met een gekunsteld onderscheid tussen reële en ervaren inflatie, vervolgens toegaf dat de prijzen wel waren gestegen en tot slot moest erkennen dat hij daarvoor was gewaarschuwd. Wellink valt sindsdien niet serieus meer te nemen. Lomperik.
Dat geldt ook voor de bestuurders van de vervoersbedrijven. Laat elke discussie over de spoorwegen er nu eens gewoon mee beginnen dat ze erkennen “het is een puinhoop en we hebben geen idee hoe we verder moeten”. Dat zal op zich de oplossing niet dichterbij brengen, maar neemt in elk geval een deel weg van de collectieve ergernis, zodat reizigers en personeelsleden niet langer het idee hebben dat het toch geen zin heeft goede raad te geven. (In dit geval: laat passagiers toch gewoon kaartjes kopen. De automaten staan er nog. Makkelijker kan het niet.) Het begin van elke oplossing is de erkenning dat er een probleem is.
Ik ben inmiddels in mijn hotel in Zutphen, een stadje waar ik in mijn jeugd ook wel eens kwam. Ik verbeeld me niet dat het destijds allemaal beter was, maar wandelend door het nachtelijke stadscentrum schoot me te binnen: de NS zouden je dertig jaar geleden nooit vijfentwintig gulden hebben betalen laten voor een volstrekt wanproduct.
Reacties (30)
Jawel hoor, alleen toen waren ze nog niet op het idee van de ov-chip gekomen.
Ik heb mijn chipkaart al 3/4 jaar. Nooit problemen mee. Heb ook vrijwel nooit vertraging. Kunnen we mooi tegen elkaar wegstrepen dan.
Maarja, mijn punt is een beetje dat we niks aan dit soort onderbuikgeleuter hebben.
De NS is een soort dode boom. Ze staat ogenschijnlijk stevig overeind. En dan is er maar een kleinigheidje nodig om het met donderend geraas te laten instorten. Zoiets als de eveneens kapotgemanagede universiteiten en gezondheidszorg.
@2: zozo, al driekwart jaar geen problemenr. Ik heb in 3 jaar vijf van die chipkaarten versleten: allemaal gingen ze na een aantal maanden kapot. De NS heeft het voor elkaar: ik rijd nu met de auto naar mijn werk. Wel files enzo, en ben wat duurder uit, maar geen NS en geen chipkaarten meer. Ik ben blij.
Op zich zou het leuk zijn om een procedure te beginnen om vervanging / je geld terug te eisen op basis van non-conformiteit. Gewoon consumentenrecht. Eerste half jaar ligt de bewijslast bij de verkoper en moet die aantonen dat jij het product onoordeelkundig heeft gebruikt – of hij moet volkomen kosteloos een vervangend product leveren. Het lijkt mij geheel logisch dat je van een kaart kunt verwachten dat je er, nou ja, enige tijd mee kunt reizen.
(In geld omgerekend is dat vijfentwintig gulden.)
Allejezus ben je nog steeds niet over je eurotrauma heen? Het zit zeker wel diep bij je he
het plastic is duur tegenwoordig.
@1: in feite is het OV-chipsysteem ons door de strot geduwd door de fabrikanten van de poortjes en kaartlezers
@5 Een paar weken terug adviseerde de consumentenbond om geen rechtszaken aan te spannen tegen grote bedrijven, ook al heb je gelijk, omdat de grote bedrijven altijd winnen.
@9: linkje?
opvallend treffende titel.
Hee, een NS afzeiktopic, leuk, ik doe mee! En wel hierom.
Goederentreinen. Waarom hebben die dingen, godverdomme, altijd voorrang op passagierstreinen? Wat is er nou belangrijker, 100 man op weg naar hun werk of huis, of een paar wagons met tv’s of auto? Ik mis mijn metro, of ben later thuis, alleen maar omdat een bak met kutproducten die ik als modale loonslaaf toch niet kan betalen, voor moet. Een dikkere middelvinger kun je van het kapitalistische systeem niet krijgen…
tssk, als je eindelijk genoeg gespaard hebt moet die tv wel eerder in de winkel zijn dan jij he. anders ben je voor niets op tijd.
@9, reden om je lidmaatschap van de consumentenbond op te zeggen lijkt me.
En reden om weer een beetje politieke beweging te proberen te genereren terug naar meer burger- en consumentenrechten (inclusief de mogelijkheid om je recht te halen.)
Overigens zouden de reizigers natuurlijk ook gewoon een poosje het ov kunnen ontregelen, of de incheckpalen bezetten ofzo. Actie, net als de studenten doen. Je zou zeggen dat als alle reizigers dat echt anders zouden willen, dat snel voor elkaar is.
Benoemen en niet oordelen, zeiden mijn collega’s dan tegen mij als ik met een rood aangelopen hoofd en het zoveelste ov chipkaart drama flink stond te foeteren bij het koffieapparaat.
Er zijn zo véél problemen, alleen al door die kaart.
-de kaart is slecht, dat zit m in kwalitatief slecht inkopen bij translynksystems
-het personeel is lomp, want overwerkt, onderbetaald en bedreigd met ontslag, das de NS
-de kaartverkoop is overal dicht das de NS
-voor het aanvragen van een nieuwe pas moet een formulier dat bijna nergens te krijgen is, worden ingevuld: das weer Translynksystems
-Inadequate reizigersinformatie; wel over de dienstregeling maar niet over de abonnementen: NS…
-Kaartverkoop onbereikbaar: Arriva
-Inchecken/Uitchecken: Ministerie V&W
-Inadequate voorzieningen voor blinden en slechtzienden Ministerie V&W
-Goederentreinen en de gevolgen voor de dienstregeling : Prorail
-Geen geld terug kunnen vragen bij vergeten uit te checken:Alle partijen waaronder de reiziger zelf…
-Chippaal onbereikbaar door bouwwerkzaamheden: Bouwer
Maar bij al die problemen zijn steeds ook andere partijen betrokken. De verantwoordelijkheden zijn wel duidelijk belegd maar een integraal verantwoordelijkheidsgevoel is volledig zoek.
http://www.consumentenbond.nl/campagnes/treinkaartjes/meldpunt-afschaffen-treinkaartjes/?page=7&pageSize=20
Nu heb ik een OV-chipkaart die het al meer dan 4 jaar doet (vroeger maakten ze nog kwaliteitsproducten :P), maar ik kan me wel vinden in de frustratie. De NS heeft (via Translinksystems) een ondeugdelijk product geleverd, waar wettelijke garantie over geldt. Wat #5 zegt, komt uit BW7, artikel 18, lid 2:
Of het geld wat op de OV-chipkaart ben ik minder zeker. Met een beetje goede wil kan lid 3 ook zo te lezen zijn dat de verkoper dat moet vergoeden. En anders valt het onder een ander hoofdstuk in het recht. Overigens kun je ook eventuele proceskosten verhalen (maar dan moet je dat vantevoren al aangeven!).
Er zit ook wel een verschil in de twee gevallen. Jouw verlies van de kaart is eerder jou toe te schrijven (of aan die vingervlugge dief), eisen dat de TLS/NS het vervangt slaat dan nergens op. In dit geval zou het wel toepasselijk zijn.
Maar het blijft gedoe, of je nou gelijk hebt/krijgt of niet.
Ik loop tegen de zestig. Als ik dit soort ellende lees, en erger nog: meemaak, kan ik maar één ding hopen: dat ik hartstikke dood ben voordat dit in dit koleertigkloteland een keer echt uit de klauwen gaat lopen.
@4
3 à 4 jaar was wellicht een handigere verwoording geweest.
Sargasso hebben jullie geen redactie? Iemand die na juni 2002 nog een bedrag naar guldens omrekent hoort toch godverdomme geen podium te krijgen.
Daarnaast kan zo’n pas inderdaad kapot, kwestie van formuliertje opsturen en als het buiten jouw schuld is krijg je gewoon gratis een nieuwe. Je saldo wordt op je rekening gestort en ook de eventuele korting die je daardoor mist vergoedt de ns gewoon.
Daarnaast is de ov-chipkaart natuurlijk een prima systeem zeker met het automatisch opladen, een stuk beter dan in de rij staan bij de enige kaartautomaat op een klein station en al helemaal beter dan die ellendige strippenkaarten die altijd op zijn als je ze nodig hebt. Die strippenkaarten met 1 strip opstaptarief en raar ingedeelde zone’s was trouwens ook niet uit te leggen aan toeristen. In Londen hebben ze hetzelfde systeem dat heb je daar als toerist ook maar te snappen.
Wat niet kapot is, hoef je niet te vervangen. Maar we doen precies het tegenovergestelde: we vervangen we het papieren kaartje, dat wel twintig keer opgevouwen kon worden zonder zijn geldigheid te verliezen door een elektronisch pasje dat bij enkele krassen al hapert.
Waarom?
@0:
€ 11.00 van het jaar 2013 heeft een “koopkracht” van € 6.09 (fl. 13.41) in het jaar 1983.
@0: waarom doe je jezelf dit aan?
https://cassandraclub.wordpress.com/2012/05/29/forensen-worden-armer-ongelukkiger-en-ongezonder/
@23 Volgens mij staat het antwoord in de eerste alinea van je link:
@20
Wat is er eigenlijk mis met omrekenen? Houdt die grijze massa scherp, rekenkundeachtig, zeg maar. Enkel zeikers lopen over het omrekenen te…zeiken.
“Je saldo wordt op je rekening gestort”
Ook dat blijkt in de praktijk maar al te vaak lastig en complex te zijn.
“Daarnaast is de ov-chipkaart natuurlijk een prima systeem zeker met het automatisch opladen”
Vertel dat eens tegen al die mensen die problemen hebben met deze OV-shitkaart. Werkt vaak niet. Voorbeeld staat nota bene ook in het artikel.
“Die strippenkaarten met 1 strip opstaptarief en raar ingedeelde zone’s was trouwens ook niet uit te leggen aan toeristen.”
Goh, bijzonder dan dat er menig chauffeur/ conducteur meer moeite hebben om die OV-shitkaart uit te leggen, dan een simpel strookje papier.
Maar goed, jij hebt geen last en dus heeft niemand last. Vat ik je gebazel zo een beetje goed samen? Kan je de hand schudden van Grolschje.
Ik vind de ov-chipkaart op zich eigenlijk lang niet zo erg als altijd gesuggereerd wordt. Het is wat mij betreft stukken beter dan de strippenkaart, en in een aantal situaties is het ook erg makkelijk om de flexibiliteit te hebben om van routes te kunnen wisselen.
Ik geloof niet dat chauffeurs meer tijd kwijt zijn met het uitleggen hoe je je chipkaart voor het apparaat houdt.
De problemen die ik zie zijn vooral de hoge kosten (die kaarten zijn belachelijk duur), de kwetsbaarheid van zowel de kaarten als de apparatuur, het absolute ontmoedigingsbeleid qua service, en het gezeur met overstappen op andere aanbieders.
En men zou de borg kunnen maximeren op de maximum haalbare ritprijs, zeker bij bussen en trams is dat logisch en prima te doen.
Maar bliep-in-bliep-uit vind ik eigenlijk niet echt een probleem, en de meeste problemen zouden met wat goede wil (die er overigens niet is) uit de wereld geholpen kunnen worden.
Oh ja, en de absolute huffterigheid van het incasseren van bizarre boetes bij studenten die niet hun abo op tijd afladen. Zelfs als ze daar aantoonbaar geen misbruik van hebben gemaakt. Dat is gewoon afzetterij. Maar heeft weinig met de chipkaart op zich te doen, en alles met DUO / Translink / Vervoersbedrijven die het een prima bron van inkomsten vinden.
Overal zanikt bagger.
QED
@26: Persoonlijk vind ik het registreren van ieders reisgedrag het allergrootste probleem.
@28. Ok. Dat is wel een fundamenteel punt ja.
(Hoewel ook dat niet noodzakelijk zou zijn voor het functioneren van het systeem.)
Wat een gezeur. Ik ga altijd met de helicopter.