Oud-Kamerleden wachten op geld

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Tweede-Kamerlid zijn is geen pretje. Fractiegenoten die je wel kunt schieten, de noodzaak tot profilering, een portefeuille die je niet interesseert, lange werkweken en standpunten verdedigen die niet de jouwe zijn. Geen wonder dat een ruime meerderheid van de 70 Kamerleden, die na de verkiezingen van november uit de Kamer verdwenen, geen heimwee hebben naar de blauwe stoeltjes.

De oud-politici komen door hun politieke profilering ook nog eens slecht aan een nieuwe baan. Welk bedrijf zit te wachten op een eigengereide werknemer die jarenlang niets met de werkelijke wereld te maken heeft gehad en zichzelf snel “overgekwalificeerd” vindt? Vandaar de wachtgeldregeling, die ervoor zorgt dat oud-Tweede-Kamerleden wat ruimte hebben om op zoek te gaan naar een passende baan.

Intermediair meldt dat twaalf van de 70 afgezwaaide politici inmiddels een baan hebben waarmee ze evenveel als of meer verdienen dan met het kamerlidmaatschap. In ieder geval 39 van hen (9 weigerden medewerking aan het onderzoek, 2 waren onbereikbaar) maken geheel of gedeeltelijk gebruik van de wachtgeldregeling, die voorziet in 80% van het genoten salaris in het eerste jaar en 70% in de jaren daarna, met een maximum van 6 jaar.

Een Tweede-Kamerlid heeft een weinig zeker bestaan. Van het ene op het andere moment kun je je baan kwijtraken (tussentijdse verkiezingen) of van de fractielijst geschrapt worden omdat je partij liever iemand anders heeft. Aangezien ook Kamerleden financiële verplichtingen hebben, is het niet meer dan logisch dat deze baanonzekerheid wordt gecompenseerd met een ruime vergoeding tijdens het zoeken naar een nieuwe baan.

Je kunt je echter afvragen of de wachtgeldregeling er niet juist voor zorgt dat politici minder geneigd zijn op zoek te gaan naar een nieuwe baan. Van de 39 “wachtgelders” heeft het grootste deel geen fulltime baan, onder andere om te “genieten van de kleinkinderen” (Piet Straub, PvdA), vanwege de kans op een ambassadeurspost (Weisglas, VVD), vanwege de hoop op een burgemeesterschap (Nawijn, LPF), of vanwege “overkwalificatie” (Tjon-A-Ten, PvdA). Misschien zitten de oud-politici wel helemaal niet te wachten op nieuw werk, de riante outplacementregeling (individuele om- en bijscholing voor 15.000 euro) wordt nauwelijks gebruikt.

Onder invloed van deze lichting politici zijn de bijstandswet, de WW en de WAO aangescherpt en gesaneerd. Is het nu een idee om ook oud-politici te verplichten tot sollicitatie of de wachtgeldregeling te versoberen?

Reacties (17)

#1 Arnoud

Een sollicitatieplicht lijkt me wel het minste eerlijk gezegd. Van iedereen die zonder werk komt te zitten mag je verwachten dat hij/zich inspant om een nieuwe baan te zoeken.

De hoogte van het wachtgeld lijkt me overeenkomen met de normale WW-regeling, maar zes jaar klinkt me wel als lang in de oren. Alsof iemand überhaupt na zes jaar nog weet dat die persoon Tweede Kamerlid is geweest. Je mag ook verwachten dat iemand binnen een paar jaar weer werk vindt: gelijktrekken met de WW-duur dus. Die is naar mijn beste weten 3,2 jaar.

Hoogte wachtgeld aanpassen lijkt me dus niet nodig, de duur wel.

  • Volgende discussie
#2 Obscura

Je moet het ambt van politicus ook weer niet zo onaantrekkelijk maken dat je alleen dombo’s kunt aantrekken. Parlementariers zijn immers de hoekstenen van onze democratie.
Wat mij betreft zijn ruimhartige regelingen okay, zodat het vak ook toegankelijk blijft voor mensen die elders nog veel ruimhartigere salarissen zouden kunnen scoren.

Kwaliteit kost nu eenmaal geld. En met die kwaliteit is het toch al zo matig gesteld. Als je dan ook nog eens de voorwaarden verslechterd, dan rennen de beste mensen als eerste weg.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Jan Jaap

Maar gaan de kwaliteit-mensen vervolgens zes jaar op hun gat zitten? Dat lijkt me niet, die gaan meteen door. Dus je steunt zo de ‘matigen’ en geeft de ‘goeden’ niks extra.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Obscura

@3 Daar heb je gelijk in.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Mark

Kan me helemaal vinden in @1.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Teun

Bovendien kun je ook partij-politieke redenen aandragen om de regeling te versoberen of af te achaffen:

de VVD mag toch leden van het “old-boys network” rekenen. Die mogen wel eens wat terugdoen voor het land en hebben het geld niet nodig. Maak er een inkomensafhankelijke vergoeding van!

SP-ers dragen hun inkomen af aan de partij terwijl ze kamerlid zijn. Maar een beetje socialist onderhoudt toch zijn broeder die zich jarenlang heeft ingezet voor “De Zaak”

Het CDA heeft met de Geus de WW hervormd. Mag ook voor kamerleden (noemde Roy ook al)

De PvdA kan zich door een versobering van de regeling voor te stellen een beetje van het imago van elkaar-baantjes-toeschuivende salonsocialisten afwerpen.

De PVV is tegen alles wat met subsidies te maken heeft.

Dan zit je toch aan een ruime kamermeerderheid, toch?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 R.

Misschien moet je de lengte afhankelijk maken van de anciënniteit van kamerleden. Ik snap wel dat als je meer dan 10 jaar achterelkaar in de kamer hebt gezeten (en vaak langer nog in de politiek), dat je een jaartje niks wil doen. Maar als je “maar” 2 jaar tweedekamerlid bent kun je binnen een paar maanden wel met een nieuwe baan beginnen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Roy

@R.: Anciëenniteit bepaalt ook al de duur van het wachtgeld:

– < 3mnd : 6mnd geld
– 3mnd-2jr: 2 jaar geld
– 2-6 jaar: duur lidmaatschap
– 6 jr: 6 jaar geld

*wie langer dan 10 jaar Kamerlid was én ouder dan 50 jaar bij het einde van het Kamerlidmaatschap, krijgt wachtgeld tot aan het pensioen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Troebel

Deze regeling is veel royaler dan de WW. De maximale WW-uitkering waar men recht op heeft (zelfde bedrag als je twee ton of één ton ? in de module gooit) is:
? 2.605 per maand bruto
gedurende 2 maand
en daarna ? 2.431 per maand bruto
gedurende 26 maand. Daarna krijg je mits je geen vermogen groter dan ?5500 en geen werkende partner hebt een uitkering op bijstand niveau, als ik het goed heb met alle braafheidstoeslagen ongeveer ?750 per 4 weken. Bovendien zijn er allerlei mensen en instanties die elke drol die een ww- of bijstand genieter draait aan vele criteria toetsen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Kalief

eigengereide werknemer die jarenlang niets met de werkelijke wereld te maken heeft gehad en zichzelf snel “overgekwalificeerd” vindt? Vandaar de wachtgeldregeling
Nee, vandaar dat ze moeilijk een baan vinden. Het is niet de bestaansreden van de regeling.

Een kamerlid weet dat-ie voor slechts 4 jaar gekozen wordt en dat hzij daarna weer ergens anders aan de bak moet kunnen. Een regeling zou daarom niet hoeven door te lopen als die vier jaar voorbij zijn. Daarna moeten de gewone WW regeingen gelden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Teun

@9 Kortom: de wachtgeldregeling mag wel meer een WW-achtig karakter krijgen.

De regeling is alleen wel bedoeld om het kamerlidmaatschap aantrekkelijker te maken. In mijn ogen kun je je afvragen of je er wel de juiste mensen mee aantrekt. Je wilt toch mensen die het niet voor het geld doen. En “beroepspolitici” hebben we ook wel genoeg.

Aan de andere kant wil je wel dat iedereen met kwaliteiten de mogelijkheid krijgt om in de kamer plaats te nemen.

Kortom: versoberen. Ik vind die 15000euro voor bij- en herscholing veel beter. Of stimuleer/verplicht kamerleden om vrijwilligerswerk te gaan doen. Iets met maatschappijleer, of bevordering van de democratie of zo.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Roy

@10: Nu laat je de hoofdzin buiten beschouwing, waarin staat “Welk bedrijf zit te wachten op…”. En omdat ze moeilijk een baan kunnen vinden is er een wachtgeldregeling.

Ook in Engeland krijgen oud-parlementariërs na hun politieke leven moeilijk een baan, maar daar krijgen ze een heel karige wachtgeldregeling. Me dunkt dat je het afbreukrisico deels moet vergoeden, omdat het blijkbaar zo is dat je politieke bevlogenheid en maatschappelijke inzet je na je politieke carriere minder interessant maakt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Basszje

Ik vind dat politici moeten vallen onder de regels die ze zelf opstellen en niet een of andere uitzonderingspositie moeten innemen. Ook binnen een bedrijf kan je onverwacht op straat staan. Met het meer dan riante salaris kan je in vier jaar ook wel wat ‘vet’ opsparen. Stel de regeling dan gelijk aan die van ambtenaren, die is ook vrij ruim.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Troebel

Voor de meeste politici zou een wettelijk recht op terugkeer in hun oude functie een overbruggings regeling geënt op de WW mogelijk maken. Moeilijker lijkt het voor degenen die werkten bij een klein bedrijf of wethouder waren.
Nog moeilijker wordt het voor een man als Wilders, komt zo iemand ooit ergens aan de slag?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 Abhorsen

Ik snap ook wel dat het iets anders is voor polici omdat hun baan nog al onzeker is, maar het is toch wel een beetje een vreemde regeling als je beseft dat deze zelfde mensen al dan niet succesvol hebben geprobeerd iedereen anders zonder werk ook zonder brood te zetten.

Van het goedkeuren van mensen die totaal eigenlijk echt wel arbeidsongeschikt zijn, van het “als je jonger dan 26 ben krijg je gewoon geen uitkering. ga maar werken!” tot “bijstandsmoeders moeten ook een sollicitatieplicht krijgen”. Wat je ook van zulke zaken en ideeën vind, goed of slecht. De mensen die vinden dat iedereen, vaak in veel slechtere posities om werk te vinden, keihard gekort moeten worden tot de bijstand aan toe… dan moet je daarna zelf niet je handje gaan ophouden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 Kalief

@Roy#12: dat afbreukrisico is een mythe. De meeste kamerleden zijn onbekende backbenchers die geen wenkbrauwen doen fronsen tijdens een sollicitatie. En dan nog hebben kamerleden een eventuele afbreuk aan zichelf te wijten; waarom zou dat moeten worden beloond?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 Roy

@Kalief: daar heb je natuurlijk gelijk in: het artikel noemde parlementariërs waar ik nog nooit van gehoord had met een anciënniteit van 12 jaar. De meeste parlementariërs zijn inderdaad brave rapporten en kamervragen schrijvende backbenchers die in ieder geval weinig geprofileerd overkomen.

Daarbij, als zelfs Joost Eerdmans het lukt (die wél regelmatig in de media te zien was met stevige standpunten)…

  • Vorige discussie