Laffe paniekzaaierij over pensioenen

ANALYSE - “Klijnsma heeft onze pensioenpotten aan Europa verraden! Al ons spaargeld verdwijnt binnenkort naar het buitenland, en dat in een proces van één dag!”

Met dit soort gejank wierpen de bloedhonden van GeenStijl zich daags na de Brexit op de voor hen kennelijk onbegrijpelijke Europese pensioenrchtlijn. Vele rechtse blogjes volgden. Maar ook het CDA voert een soortgelijke campagne, en de SP doet vrolijk mee. Veel van mijn linkse vrienden trappen erin en delen de klacht op de sociale media. Maar wat is er aan de hand?

De klachten

De klachten zijn helder. Onze pensioenen worden aan Europa verkocht. In een dreigende richtlijn wordt bepaald dat onze pensioenen de markt opgegooid worden. Deze richtlijn, die zonder enige aankondiging uit de donkerste krochten van de EU werd opgeboerd, werd slinks op de dag dat iedereen vol was van Brexit naar de kamer gestuurd: binnen één dag beslissen aub, tekenen bij het kruisje.

De eurofiele makke schapen van VVD, PvdA, GroenLinks en D66, die stemden natuurlijk weer braaf voor. Maar CDA, PVV en SP komen als vanouds weer op voor uw belangen, en voeren nu campagne op de sociale media. Te laat natuurlijk, maar het is belangrijk dat u weet door wie u verraden wordt: er komen immers verkiezingen aan volgend jaar.

Trap er niet in

Dit is in het kort het verhaal dat inmiddels op tientallen grif gedeelde pagina’s wordt geëchood. Trapt u toch niet in die verhaaltjes. Het zijn uiteindelijk niets dan grove leugens. Over deze richtlijn is namelijk twee jaar lang in het openbaar onderhandeld. Tweedekamerleden die de inhoud van de uiteindelijke nota niet al lang aan zagen komen, die hebben dus ernstig liggen slapen.

Belangrijker: in de berichtgeving wordt verzwegen dat pensioenen altijd al naar het buitenland konden. Het enige is dat daar nu strengere regels aan gehangen worden, waarbij DNB nota bene een vetorecht krijgt. En verder zijn er regels opgesteld voor duurzamer, socialer én stabieler beleggen, en bovendien wordt het makkelijker om in verschillende landen pensioen op te bouwen.

Eigenbelang

Maar de EU heeft het weer gedaan. Terecht wijst Vrij Nederland erop hoe Klijnsma hoe de zaak aangrijpt om onterecht de held te spelen, die persoonlijk verantwoordelijk is voor dat deze richtlijn toch-niet-al-te-erg is. Waarom ze dit doet? Puur politiek eigenbelang uiteraard. Ook is ze qua timing van het voorleggen en beslissen over de richtlijn ongelooflijk onhandig geweest: er had veel meer tijd geweest kunnen zijn voor debat – Nederland had die tijd als voorzitter van de EU rustig vrij kunnen maken.

Maar dat is een fout van het kabinet, niet van de EU. En nog veel kwalijker is de rol van de oppositie, die bovengenoemde fabels in de wereld brengt en voedt. Ondertussen laten de ondersteunende partijen ook steken vallen. Nergens geven zij in een communiqué waarom zij voor deze richtlijn hebben gestemd. Informatie waar de kiezers ook recht op hebben.

Uitzondering op die laatste groep vormt, toegegeven, GroenLinks. Zij komen met een campagne over welke geweldige punten hun onderhandelaar in het EP, Bas Eickhout, in het akkoord heeft weten te krijgen. Eerlijk gezegd komen deze vergroeningspunten mij nogal gratuit over. Het spreekt over inspanningsverplichtingen en transparantie om vergroening te bereiken. Niets over verboden op ronduit smerige beleggingen die ik graag zou willen zien. Maar het zal vast een hele verbetering zijn. Wat erger is: helaas ontbreekt totaal de informatie over de centrale gedachte van de pensioenrichtlijn en het proces. Zo wordt ook GroenLinks natuurlijk door de oppositie makkelijk weg te zetten als groen naïefje dat onze pensioenen verkwanselt voor wat loze beloftes over windmolentjes.

Massaal verzaken kamerleden kortom hun plicht om hun kiezers juist te informeren, en daarmee ondermijnen ze het bestaansrecht van de indirecte democratie. Waarom zou je experts kiezen als ze je vervolgens onjuist of onvolledig informeren? Zo geven ze ook ruimte aan de lastercampagnes van GeenStijl, die iedereen die niet voor ze is weg kan zetten als kwaadaardige of blinde eurofielen. Er is geen tegenwoord.

Het is niet gek als mensen in paniek raken als er geen informatie gegeven wordt, en de enige informatie die er is uit de brandverhalen van stokers bestaat.

Geen hosannaverhalen

Wie tot zover heeft gelezen en al helemaal in de GeenStijlcampagne was meegegaan zal mij uit cognitieve dissonantie vast van eurofilie verdenken. Maar mij zult u ondertussen geen hosannaverhalen op zien hangen over de EU. Niet voor niets schrijf ik hier al jaren kritische stukken over de EU. Om te beginnen is er in de EU een groot gapend democratisch gat. De leiders van de EU worden in schimmige achterkamertjes gekozen. Het Europees Parlement wordt continu door onderonsjes van regeringsleiders en ondemocratisch gevormde clubjes als ‘de eurogroep’ buitenspel gezet, en mag meestal maar voor spek en bonen meeknikkeren. Een beschamende en ronduit schadelijke vertoning.

Ondertussen is de EU zo besluiteloos als het maar kan, en niet in staat de simpelste problemen op te lossen, zoals bijvoorbeeld het goed opvangen van wat goed beschouwd maar een handvol vluchtelingen is. Laat staan dat ze de grote problemen aan kan. Sterker nog, die maakt de EU alleen maar erger. De EU heeft het voor elkaar gekregen als enige economische grootmacht ter wereld de crisis van 2007 tot op de dag van vandaag voort te laten duren, door middel blind bezuinigingsbeleid, wat niet alleen in ons land maar vooral in Zuid Europa miljoenen mensen werkloos heeft gemaakt. Waar zelfs de VS, de zogenaamde koning van het liberalisme, zich al lang weer uit de crisis heeft geïnvesteerd, blijft de EU als een autist vasthouden aan het dogma van bezuinigen en privatiseren. Alles moet de markt op, met een steeds verder afkalvende sociale zekerheid als gevolg.

Werk aan de winkel

Er is kortom nogal wat te veranderen. Om te beginnen moet de EU zelf veel transparanter en democratischer gemaakt worden. En daarna moet er op de nieuwe democratische wijze heel veel vaart gemaakt worden met een veel socialer beleid. En omdat er een zeer grote bedrijvenlobby klaarligt om dit proces te verstoren, eist dit focus van alle sociale partijen binnen alle landen van de EU.

De tijd van klagen is voorbij: nu wordt het tijd om te eisen. En daarbij is het ronduit contraproductief om te focussen op onzin. Dus… linkse vrinden: zullen we een keer ophouden met de blinde paniek en het zien van spoken waar ze niet zijn? Door deze verhalen te geloven en te delen laat u zich voor het karretje van populistisch en extreemrechts spannen. En die mensen zijn er echt niet op uit om deze samenleving socialer, duurzamer, democratischer en transparanter te maken. Zij zijn alleen maar uit op verdeeldheid, ten gunste van hun eigen furore en portemonnee. Oplossingen worden door deze lui minstens zo hard getorpedeerd als problemen. Ze krijsen enkel dat ze tegen zijn, hebben geen enkel alternatief maar maken er enkel een puinzooi van. En als ze onverhoeds de macht krijgen duiken ze en gaan ze er snel met de buit vandoor. Geen loos verwijt: u heeft gezien hoe dat in Groot Brittannië uitpakte. De kiezer zit met de brokken. Trap er niet in.