COLUMN - Het nieuws rond de medicijnprijzen neemt volstrekt schunnige vormen aan. Afgelopen week werd bekend dat het Amerikaanse bedrijf Allergan de patenten voor een bepaald type oogdruppels (commerciële naam: Restasis) doorverkoopt aan de Mohawk-indianen. Die runnen een reservaat (met casino’s en dergelijke) op de grens van de VS en Canada. Dankzij hun bijzondere geografische positie zijn ze ongrijpbaar voor de Amerikaanse wetgeving. En daarmee ook voor de concurrenten van Allergen, die die oogdruppels graag veel goedkoper willen namaken en daarom de patenten willen aanvechten.
Maar met de patenten opgeborgen in een reservaat, wordt de aanklacht onmogelijk en kan Allergan nog zeven jaar lang Restasis voor een woekerprijs verkopen. Er zijn honderdduizenden gebruikers van de druppels, die het bedrijf per zieke vierduizend dollar per jaar opleveren. Die zieken moeten dus nog zeven jaar bloeden. Huilen kan niet meer.
Waarom zo duur? Farmabedrijven roepen in koor dat ze de kosten voor de ontwikkeling van het medicijn moeten terugverdienen. In het geval van Allergan is dat helaas onzin; de werkzame stof cyclosporine kost niks en je hoeft het alleen maar te verdunnen. Maar een paar flauwe patenten beschermen het bedrijf tegen concurrentie. Ze kunnen vragen wat ze willen.
Ontwikkelkosten, wat zijn dat? Niemand die het weet. Alle bedrijven zwijgen hierover als het graf. Tja… wat zullen ze zeggen…. Veel te ingewikkeld! Grote overhead, weet u!
Op 11 september verscheen in het wetenschappelijke vakblad JAMA een studie waarbij onderzoekers hun uiterste best hebben gedaan om daar een vinger achter te krijgen. Ze keken naar een aantal starters op de markt voor kankermedicijnen. Dat heeft als voordeel dat alle kosten en baten daar teruggaan op één medicijn. Het ging om tien medicijnen die per stuk gemiddeld een half miljard aan ontwikkeling hadden gekost. Vier jaar na introductie bedroegen de baten vijftig miljard. De ontwikkelkosten waren dus al héél snel terugverdiend.
Een beetje ‘normaal’ patent loopt al snel tien jaar. De onderzoekers concluderen (in mijn woorden) dat de consument én menige regering op uiterst grove wijze een poot wordt uitgedraaid. We worden belogen, bedrogen en vernederd. Als het om onze gezondheid gaat, leven we in Noord-Korea.
De enige oplossing is natuurlijk dat er zicht komt op de werkelijke kosten die farmaceuten maken. Of dat in elk geval een instantie die cijfers onder ogen krijgt, en op grond daarvan beslist hoe lang een medicijn beschermd mag worden, met behoud van een gezonde winstmarge. (Die marge bedraagt momenteel twintig procent. Alleen een slavenhouder kan dat ooit evenaren.) Maar daar hoor je niemand over. De politiek niet, de burger niet. De politiek rekent de kosten gewoon door, en de consument beschouwt ziek zijn als een natuurramp. En de prijs die je voor genezing betaalt, hoort daar ook bij.
De enige druk op het systeem komt van bedrijven die hun slag willen slaan zodra de patenten zijn verlopen. Deze identieke (‘generieke’) medicijnen zijn een stuk goedkoper. En die bedrijven doen er alles aan om die patenten zo snel mogelijk uit de weg te krijgen – zeker bij geneesmiddelen die kapitalen kunnen opbrengen. Dat doen ze bijvoorbeeld door naar de rechter stappen.
Maar Allergan heeft nu een interessante nooduitgang gevonden: verkoop je patenten aan een ander, en sluit een lucratieve deal met een ongrijpbaar buitenland. Nu is het een originele deal; straks liggen alle patenten in de kluizen van Kim Yong Un.
De Mohawks krijgen voor hun aandeel in deze misdaad elk jaar 12 miljoen euro. (De begroting van het reservaat bedraagt 40 miljoen.) Ze hebben al laten weten dat andere bedrijven ook welkom zijn. Dat farmabedrijven boeven zijn, dat wist u al. Voegt u de indianen daar maar bij. En er komen er nog meer.
Reacties (12)
Interessant stuk. Kleine overdrijving:
“een gezonde winstmarge. (Die marge bedraagt momenteel twintig procent. Alleen een slavenhouder kan dat ooit evenaren.)”
Als ik het wel heb hebben uitgevers van wetenschappenlijke tijdschriften met hun gratis aanleverende en reviewende wetenschappers marges van 30-40%.
Verder kan Big Farma en Big Industry niet kritisch genoeg worden benaderd. Hulde voor deze bijdrage.
De concurrenten van Allergen kijken niet met argusogen naar de patent-portfolio van Allergen uit altruistische motieven, @0!
@1: hulde inderdaad, echter volgens mij doen die frma bedrijven gewoon niks anders wt andere bedrijven ook doen, oveel mogelijk winst proberen te maken. Moraal telt niet als het vn de wt mg is het ok. Dus feitelijk moet je het hele kpitlistische systeem, incluisef patenten en auteursrecht op de korrel moeten nemen, anders ben je wel erg willekeurig beig als je enkel je pojlem richt op de farma bedrijven. Je patenten in een reservaat stallen is mijn inziens net zoiets als je productie verhuizen naar lage lonen landen.
Om cyclosporine te verdunnen heb je toch geen patent nodig? Wat is dat patent buiten dat reservaat in bijv Europa waard?
Interessant… Dus in dat reservaat kan je niet aangeklaagd worden, maar zelf wel aanklagen?
Een andere oplossing zou zijn dat de overheid medicijnen ontwikkelt, en dan bepaalt wat de prijs moet worden.
De overheid betaalt nu al een groot deel van het onderzoek naar geneesmiddelen: het fundamentele onderzoek aan de universiteiten.
Dit zou natuurlijk gecombineerd kunnen worden met het afschaffen van het patentrecht, zodra de huidige patenten verlopen zijn.
@0: Hoe verwerk je in je gemaximeerde winstmarge de kosten van de ontwikkeling van medicijnen die nooit de markt halen?
@7: Die hele research beschouw je als een vaste investeringspost (of kostenpost zo je wilt): mensen, materialen, huisvesting en zo. Daar kun je best mee rekenen hoor. De afwijking met de werkelijkheid zal niet zo groot zijn als je het gaat detailleren.
Als je weet wat je researchkosten zijn (of wat je er voor wilt reserveren), wat je productiekosten zijn en wat je als winst wil boeken weet je wat je moet verdienen met je productie. Ik kan het uitrekenen op de achterkant van een sigarenkistje.
Een probleem ontstaat als je wil gaan besparen, kosten drukken en zo. Als je dan denkt dat je op research kunt bezuinigen ga je fout.
[advocaat van de duivel]
Het gaat hier om succesvolle bedrijven? Worden ook de bedrijven meegenomen die op de fles zijn gegaan? En is deze groep representatief voor de hele branche?
Want dat is ook een van de claims van de farmaceuten he, dat de opbrengsten van een enkel medicijn ook moeten compenseren voor de onderzoeks- en ontwikkelkosten van medicijnen die het niet gehaald hebben.
[/advocaat]
Ook is dit al lang niet meer de enige verantwoording die bedrijven aanhalen. Inmiddels is een waardebepaling op basis van “voorkomen kosten” net zo goed gangbaar. Dus als iemand niet met het medicijn behandelen 100.000 euro extra kosten per jaar met zich mee brengt, dan mag het medicijn, onafhankelijk van de ontwikkelkosten, best 80.000 euro per jaar kosten. Want hey, 20k minder kosten! Winst voor de maatschappij! Die Martin Shkrelli is een daar een goed voorbeeld van. Dat hij ook een fraudeur blijkt is misschien meer dan een toevallige correlatie.
Overigens ben ik van mening dat de farmaceutische industrie verwoest moet worden.
@7: die zitten al verwerkt in de gerapporteerde winstmarge?
http://www.bbc.com/news/business-28212223
Drug companies justify the high prices they charge by arguing that their research and development (R&D) costs are huge. On average, only three in 10 drugs launched are profitable, with one of those going on to be a blockbuster with $1bn-plus revenues a year. Many more do not even make it to market.
But as the table below shows, drug companies spend far more on marketing drugs – in some cases twice as much – than on developing them. And besides, profit margins take into account R&D costs.
ik bedenk mij nu net: is niet de grootste klant van big pharma niet de overheid? kan de staat die inkoopmacht niet gebruiken?
“Overigens ben ik van mening dat de farmaceutische industrie verwoest moet worden.”
Gewoon weer allemaal op onze veertigste dood?
@11: Yep.