De controverse over de uitslag van het televoten bij het Eurovisie Songfestival maakt maar weer eens duidelijk dat transparantie bij verkiezingen belangrijk is. Ook dit jaar groeit de roep om meer openheid vanuit de organisatie, de European Broadcasting Union (EBU).
Een eenvoudige stap richting meer transparantie in deze verkiezing zou zijn als de EBU per land niet alleen het totale aantal stemmen deelt, maar ook het aantal unieke stemmers. Door deze twee cijfers te combineren — het totale aantal stemmen gedeeld door het aantal unieke stemmers — ontstaat er inzicht in hoe intensief er per persoon op dat land werd gestemd. Dit kan opvallende verhoudingen blootleggen: landen waar gemiddeld veel vaker per persoon op wordt gestemd kunnen zo makkelijker herkend worden.
Bovenstaande is natuurlijk sec gesproken geen stemfraude, alleen gebruik maken van de zwaktes in het systeem. Maar het geeft wél een beter beeld van de stemdynamiek per land, en maakt het voor publiek en media mogelijk om gerichter vragen te stellen bij opvallende resultaten.
Als de EBU, zoals de organisatie claimt, echt neutraal is, wil het alle politieke misbruik van de uitslag tegengaan. Dus ook de claim dat ‘het Europese volk” Israël en de oorlog in Gaza steunt als dat op basis van de uitslag niet zomaar gedaan kan worden.
Transparantie hoeft niet ingewikkeld te zijn — soms is een simpele extra kolom in de statistieken al genoeg om een hele hoop vragen te beantwoorden of zelfs voor te zijn.
Natuurlijk biedt deze aanpak geen sluitende bescherming tegen stemfraude. Echte vormen van fraude, zoals via meerdere kanalen stemmen, of via verschillende simkaarten of apps blijven onverminderd mogelijk en liggen ook ruim binnen de mogelijkheden van een vastbesloten staat. En laten we ons geen illusies maken, Israël is zo’n staat.
Reacties (5)
Hoog tijd dat die opgeblazen ballon van het Songfestival uit elkaar klapt. Het is veel te groot en belangrijk gemaakt. En dus is het uitgesloten dat spindoctors, marketingtypes en vergelijkbaar gespuis de zelfbeheersing op kunnen brengen om er met hun klauwen vanaf te blijven. Dat zal nooit meer veranderen. Ik zie een optie voor een bezuiniging bij de NPO.
Stop alsjeblieft te praten over een oorlog. Het gaat om het terroriseren, afslachten en uithongeren van vrijwel weerloze onschuldige mensen als wraak na een terroristische aanslag. Dat is geen oorlog.
Ik ben het deels met je eens. Tegelijk is oorlog een breder begrip dan leger tegen leger, dit is een asymmetrische oorlog van een land tegen een volk.
Daarbij wil ik in dit stuk een ander punt maken, namelijk dat het songfestival makkelijk meer transparant kan zijn. Het opschrijven zoals jij het doet stuurt de reacties waarschijnlijk een andere richting op.
Als er al iets gesteund werd was dat een overlevende van de genocide van 7 oktober met niet de slechtste stem van de avond en niet Israel denk ik. Gruwelijk wat zij heeft meegemaakt.
Aan de andere kant zullen er ook nogal wat mensen zijn die zich niet in laten pakken door de cynische propagandatruc van een land dat een slachtoffer van gruwelijk geweld naar voren schuift om sympathie te winnen, terwijl het tegelijkertijd zelf net zo gruwelijk bezig is, met een veelvoud van het aantal slachtoffers tot gevolg van het die in eigen land.
Volgens mijn zijn de meeste mensen ondertussen niet meer zo selectief in hun veroordeling van excessief geweld als de verstokte, geoogklepte Israël-fans. En niet iedereen is blind voor het feit dat de oorlogszuchtige Israëlische regering hier een (ongetwijfeld zwaar getraumatiseerd) slachtoffer van dergelijk geweld misbruikt voor hun eigen propagandadoeleinden.