De hoeders van de homobeweging

Foto: S Pakhrin (cc)

COLUMN - De historie van drag queens is rijk, ook in Amsterdam. Van restaurant LeTo in de jaren ’70, via Mazzo en de iT in de jaren ’90, tot aan The Queen’s Head; van Hellun Zelluf en Dolly Bellefleur tot aan Jennifer Hopelezzz, die in 2010 eigenlijk nachtburgemeester van de stad had moeten worden.

Drag queens zijn glitter & glamour – en meer dan dat. Ze munten uit in hechte solidariteit. Ze zijn van oudsher hoeders: wijze, brutale, door de wol geverfde, dappere beschermengelen van al het jonge homoseksuele en transgender grut dat elders verstoten en uitgespuugd werd. De film Paris Is Burning uit 1990 en de serie Pose – nu bezig aan zijn tweede seizoen – tonen hoe drag queens altoos een krachtig toevluchtsoord wisten te scheppen voor jongeren die omdat ze queer waren, door hun ouders uit huis waren geschopt, maatschappelijk werden vertrapt, of anderszins met hun ziel onder hun arm liepen.

Wat drag queens doen, is alles uitvergroten, onderwijl heilige huisjes omver schoppend. Ze spotten met noties van mannelijkheid versus vrouwelijkheid, van hetero versus homo. Ook een man kan gerust een vrouw zijn, sterker: een explosiever vrouw. Want een drag queen is niet te beroerd om er in geval van nood op los te timmeren, getuige het feit dat zij, samen met transgenders, degenen waren die het hardst vochten tijdens de Stonewall Riots in 1969. Die rellen waren het keerpunt voor de homobeweging.

Drag queens dragen uit hoe politiek en ideologie ieders dagelijks leven doordesemt, en maken voor de buitenstaander expliciet wat het betekent om af te wijken van de norm. Bonuspunten: ze doen dat met flair en humor. Daarom was het zo fascinerend wat Hellun Zelluf begin jaren ’90 met haar Gay Dating Show deed: ze persifleerde de datingprogramma’s die toen in opkomst waren, deed onderwijl aan voorlichting over aids en keerde zich tegen de angstige lijn die het COC indertijd koos. Het COC predikte dat homo’s niet meer moesten neuken; Hellun zei: ga je goddelijke gang, maar gebruik steviger condooms. Ondertussen zamelde ze geld in voor de aidsbestrijding.

Dus toen ik hoorde dat drie Nederlandse drag queens een programma voor de publieke omroep gingen maken, werd ik blij. En inderdaad: niet eerder raakte ik zo gefascineerd door een make-over programma op tv. De diva in mij was razend knap: drie begenadigde queens die hun eigen ervaringen inzetten om vrouwen die in het slop zijn geraakt, een boost te geven.

Maar ik miste de politiek. Diva Hoax LeBeau spreekt daar in een interview wel over: hij was lang benauwd om als homo als ‘onmannelijk’ gezien te worden. Pas als drag queen besefte hij: ‘Ik ben gewoon een verwijfde flikker, and fuck you all.’ Daarmee politiseerde hij vrouwelijkheid, mannelijkheid en homoseksualiteit.

Ik hoop op een tweede seizoen. En dat de diva’s zich dan niet alleen over vrouwen ontfermen, maar ook over all the in-betweens.

Reacties (3)

#1 Judith

Al 35 jaar lang kennende homo+lesbobeweging waaronder travestieten, transgenders rondliepen en nog steeds rondlopen in mijn levenslang, zie ik hen als een felle strijdbare mensen die met ‘markiesachtige’ kleren droegen/dragen voor symbolisch cultuurmensen op aarde. Helemaal puur mensen die zichzelf zijn ondanks extravagante kledingen. Helemaal leuk en apart om te zien, oké.
Maar naar mijn persoonlijk vind ik het wel prima zolang ze zelf leven, alleen alles te, te en nog weer eens te voor regenboogvlag, dacht ik : Doe ff normaal, want regenboog zijn ook van hun , ze horen altijd met ons thuis bij, nou en, waarom zou het nog meer kleuren bij ?? En waarom zouden ze nog meer in Hoofdletters bijvoegen? Wie weet komen ze er nog meer bij, bijv. : Lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse en queer. Dat is waar de letters van de afkorting LHBTIQ+ voor staan, wie weet komen ze als Aliens ook weer bij ( grapje ), dan volgt weer ook naar LHBTIQ+A….bla bla bla. Doe normaal, want Homo en lesbisch vrouwen horen ze ook allemaal bij, toch?! Als het maar geen hetero erbij moeten voegen, lieve hemeltje.

Wel waren trio buren van mijn moeder thuis; man als beroepsoldaat, zijn wijfje huisvrouwtje en nog één pottige lesbo, mijn buurvrouw was als transsexueel, vroeger noemden we het altijd transsexueel , mijn klasgenootje als moederlijke homo die nooit over zijn geaardheid wilde accepteren, mijn hartsvriendin ( schoolvriendin waar ik echt goede relatie met haar had , in vier jaar lang ) was zo ‘mannelijke’ vrouw, en toch hetero, maar ze stoeide met mij veel te veel, altijd dichterbij mijn hele lijf aanhouden en altijd heel erg close met mij. Ik was maar net 18, zij 15 jaar. Alles bij elkaar was ik bijna al vrij jong uit de kast, maar kon het nog niet. want ik vond het vreselijk ( tja door Katholieke opvoeding ) om mijn eigen ID te herkennen. Pas na 20 kon ik het pas accepteren, in volle coming out met al vrije cultuurmensen uit Eindhoven, ook vrij goed van Vagenvuur, die mensen gingen al vrij vooruit. Ik was er maar nog net, mijn vriendin en dove homovriend altijd mee. Ik vond het wel nogal toneelspelers die vagenvuurtjes, niet echt ( sorry dat ik het zeg, maar het was wel zo ). Met alle respect natuurlijk voor alle mensen die prettig vinden om zo te gedragen, prima, zelf weten. Maar ik zei weleens: Pffff doe normaal even, hé !?

  • Volgende discussie
#2 Ko

@1
Een hoog P. Kouwes gehalte … maar wel mooi!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Judith

@2: Haha, Nee Joh, maar wel een hoog Judith….gehalte ! Ik snap je wel.

Toch bedankt voor ’t komplimentje !

Maar vind Karin echt zéér goed, ze is niet voor niets als Roze Lieverdje, ontzettend lief hoor! Haha

  • Vorige discussie