Eerder hadden we al de a capella versie van Adele’s Rolling in the Deep door Straight nog Chaser. Ter gelegenheid van het uitbrengen van haar nieuwe album Sings the Great Diva Classics zong Aretha Franklin Rolling in the Deep van Adele bij David Letterman. Ze mixt dit nummer vervolgens moeiteloos met Ain’t No Mountain High Enough.
Net als Sesick Steve eerder deze week liet zien: die ouwetjes kunnen nog best wat. Voor wie liever het origineel van Adele hoort, hier haar optreden bij Giel Beelen:
Reacties (9)
Aretha Franklin altijd +1.
Een andere intrigerende cover van Rolling Deep door een Zweedse groep: https://www.youtube.com/watch?v=nsqh9jHkHlM
@1:
Dat wel, maar ze is toch niet meer bij machte om zo’n nummer als bovenstaande van Adele te dragen met haar stem. Jammer, maar het zal de leeftijd wezen.
Lees de commentaren op youtube eens. Dat is niet mis, ze wordt gekraakt.
Bijvoorbeeld: This is proof if proof be needed that natural talent is transitory, it’s a gift and it’s not yours to hold on to forever… who ever let her up on that stage is no friend of Aretha’s, her vocals are simply shocking and anyone who is truly impartial can clearly hear that!
@3:
Oh, dat doe ik eigenlijk nooit.
@4: :) ik had het niet speciaal tegen jou hoor…
Dit nummer boeit me niet zo,ik hou wat meer van de oudjes
Adele altijd -1.
Commerciele rommel. En Adele? Ze zingt goed, maar wat ze zingt is me te braaf en te conventioneel.
Ik wist gisteravond niet zo goed wat ik ermee aan moest. Het is nogal een rare vertoning. Het begint al bij die jurk – doe dat toch niet. En zoals @2 / Olav al zegt mist d’r stem de kracht die voor dit nummer nodig is, wat nog eens wordt versterkt doordat de rest van de band zoveel harder staat en de microfoon te gevoelig is voor de afstand tot mevrouw Franklin. En dan de tekst van Rolling in the deep; het is een beetje een boos, beschuldigend nummer – Aretha Franklin zong veelal over misschien wel vergelijkbare zaken, maar dan met een veel positievere, respect afdwingende insteek.
Ter vergelijking heb ik maar even naar een live-versie van Adele zelf geluisterd waar d’r stem ook al een beetje op was:
https://www.youtube.com/watch?v=PaEhQ51BvSw
Kippenvel. Echt. Ondanks dat ik wat moeite heb om me met dit soort muziek te identificeren.
In een poging de situatie te duiden heb ik ook nog wat interviews en andere hype rondom het cover-album van Aretha Franklin waarvoor dit optreden als promotie diende. Ik krijg er een beetje buikpijn van, zoals ze wordt geprezen. Het is misplaatst. Ik denk dat ze zelf liever wordt beoordeeld op haar kunnen dan op haar reputatie, maar dat is haar blijkbaar niet gegund. Ik krijg er onwillekeurig het idee bij dat iemand haar er uit commerciele motieven bij heeft genaaid om dit cover-album te maken…
Laat ik het zo zeggen: ik zou er voor hebben gekozen om haar niet op de voorpagina te plaatsen. Het voegt niets toe aan het oeuvre van Aretha Franklin en doet er in ieder geval in mijn beleving nogal aan af.