Hyves stopt als sociale netwerksite
Site focust zich nu op gamen.
Halverwege juni schreef ik nog over de videobanden die op de redactietafels liggen te wachten op de dood van Mandela. Goed, die banden moesten dus even wijken. Nelson was ingehaald door achtereenvolgend de videoband van Lou Reed, van Bonfire, van een toerist in Amsterdam en van het mazelmeisje van de Biblebelt. Ik start ze even in. 'Op 27 oktober jongstleden is Lou Reed plotseling overleden aan een leverkwaal. Daarmee houdt de carrière van de frontman van The Velvet Underground echter niet op. Sterker nog, na zijn dood is hij plots de beste zanger ooit, de meest invloedrijke en nu dus ook de meest gemiste. Lou Reed is groter dan ooit, wordt vaker beluisterd dan ooit en is voor het eerst in zijn leven trending topic. Een ontwikkeling waar hij ironisch genoeg zelf de grootste hekel aan had gehad. Hij werd 71 jaar.'
Site focust zich nu op gamen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
COLUMN - Amsterdammers boven de 65 kunnen een Stadspas aanvragen, die korting op allerlei evenementen geeft. Ook wie aantoonbaar over weinig geld beschikt, kan voor een Stadspas in aanmerking komen. Die laatste groep krijgt bovendien elke maand bonnen waarmee ze tegen sterk gereduceerd tarief toegang krijgen tot sport, recreatie en cultuur.
Een prachtig initiatief, een stad met sociaaldemocratische roots waardig. Via kortingen verlaag je de drempel en maak je het stadsleven toegankelijker, juist voor mensen die wankelen op de rand van een sociaal en cultureel isolement. Voor wie weinig geld heeft, telt elke cent.
Maar wat in hemelsnaam doet die homeopaat in het aanbod van de Stadspas? In november geeft Trudy van den Berg – ze noemt zichzelf ‘arts voor homeopathie’ – alle Stadspassers korting op hun eerste consult bij haar.
Fluks haar website opgezocht. Daar meldt Trudy dat ze Heel Erg Goed Luistert naar de patiënt, en enorm geïnteresseerd is hoe haar klant z’n eigen klachten ervaart. ‘Indien nodig volgt aansluitend een lichamelijk onderzoek,’ maar ook zonder zulk onderzoek, ja zelfs zonder enige laboratoriumtest, maakt Trudy na afloop een homeopathisch middeltje speciaal voor u. Waarvoor separaat moet worden betaald, zonder Stadspaskorting enzo. En o, u moet natuurlijk nog wel vier tot zeven keer bij haar terugkomen. Tegen normaal tarief. Uiteraard.
DATA - Van de late herfst tot het vroege voorjaar maakt u meer kans om te overlijden dan in de rest van het jaar. En op 3 januari moet u helemaal oppassen.
Keken we eerder naar op welke dag van het jaar nou de meeste kinderen geboren worden, nu kijken we naar wanneer de meeste mensen overlijden.
Misschien zijn de verschillen niet zo goed zichtbaar zo. Daarom nog een versie, maar hier met de afwijkingen van het gemiddelde in procenten:
Het gaat hier om het daggemiddelde, dus niet het totaal over de hele periode. Gemiddeld stierven er tussen 1995 en 2011 376 mensen per dag. Maar over de hele periode stierven er op 3 januari gemiddeld 441. 30 augustus staat aan de andere kant met 333 doden per dag.
Op zaterdag 24 juli 2004 stierven er overigens maar 272. Terwijl op donderdag 6 januari 2000 er maar liefst 541 mensen overleden. Dat laatste lijkt samen te hangen met het feit dat een aantal mensen hardnekkig heeft geprobeerd om te blijven leven tot het nieuwe millennium. Want respectievelijk 3,5 en 11 januari van dat jaar scoren ook een 500+.
Update 13:00 uur: Reaguurder Mr. Ooijer heeft een grafiek gemaakt met daarin de relatie tussen aantal sterfgevallen en de temperatuur op die dag. Check it out!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
COLUMN - Stel dat er over honderd jaar nog geschiedenisboeken zouden bestaan. En stel dat over honderd jaar iemand in die boeken de verschrikkelijke moeite zou doen om Nederland anno 2013 te duiden. Diezelfde taak kostte mannen in andere tijdvakken al de nodige kopzorgen, maar de historicus van de 22e eeuw zou zich altijd nog kunnen beroepen op twee nationale rellen die zich dit bewuste jaar voltrokken.
De tweede rel is verreweg de minst leuke van het tweetal. Dat zeg ik met enige voorzichtigheid, we zitten er immers nog middenin. Zolang de Pietitie nog groeit, is het geraas nog lang niet gestaakt. En dan kan men wel beweren dat de discussie eigenlijk niet bestaat, een einde is zeker nog niet in zicht. Nederland kan ontzettend leuk zijn als iedereen zonder mening ineens zijn mening gaat verkondigen, maar nu toch echt even niet.
En dat terwijl een klein halfjaar geleden, tijdens de eerste rel, voorbeeldig werd getoond hoe het wel moet. Broederlijk sloegen we de armen ineens om een gedrochtelijke gift kapot te trappen. Chinese naakthonden werden lachend omarmd, we aten wakker stamppot en we voelden ons weer even één. Een doorrookte broodschrijfster kuchte het al eens pretentieus uit haar pen: ‘Geen beter bindmiddel dan de gezamenlijke vijand.’ En zo stevende het koningslied af op de climax die je wist dat zou komen. De V van victorie. Het werd teruggetrokken.
COLUMN - Ze stond er toen wij binnenkwamen en staat er nog, onbewogen. Een diafaan meisje, dun als een veertienjarige, met dat klein beetje lange, blonde haar dat zelfs mooie Hollandse meisjes kunnen bezitten.
We hebben onze buit bij elkaar gesprokkeld en staan in de rij voor het afrekenen. Ze heeft een vriendelijk voorkomen, de geboorte van een glimlach op de lippen. Ze is een standbeeld, dat daar is geplaatst. Wacht ze op iemand? Ze heeft geen jas aan, en ook geen tas. Ze is gekleed alsof ze zometeen naar de disco gaat: een ultrakort jurkje van zwart glitter, dat haar bevallige beentjes voorbeeldig laat uitkomen, hoge pumps aan haar voetjes. Op haar nonexistente doch aantrekkelijke boesem bungelt een tag aan een breed lint. Ze is hier op haar werk, of op een missie, of allebei. Maar die kleren? Je gaat toch niet in sexy outfit naar je werk bij de Albert Heijn?
Als een spin in haar web heeft ze op het juiste slachtoffer gewacht: een man aan het begin van de aftakeling, gewend om knap te zijn geweest, en bovenal: alleen. Als bij toverslag ontdooit ze. Ze groet hem uitbundig: ‘Halloooo!’, haar arm in de lucht, alsof ze hem lang niet heeft gezien. Iemand anders had in zijn plaats achterom gekeken. Hij niet – ze heeft hem verdomd goed uitgekozen. Met de ijdelheid van de voormalige beau twijfelt hij er geen seconde aan dat deze fee hem uit de hele klantenrij heeft gepikt. Hij glimlacht van oor tot oor als hij op haar afkoerst. Gekust wordt er niet: dat ze elkaar pas ontmoetten is een feit. Ze blijven op een gepaste halve meter van elkaar. Hun chemie explodeert in de hal van de kruidenier. Zij drukt hem aanlokkelijk glimlachend een folder in de hand, hij neemt die folder aan zonder haar ogen een seconde los te laten. Hij lacht beaat. Daar was ze. De belichaming van zijn bijkans verloren hoop, van zijn quasi-zekerheid dat hij ‘het’ nog had. Hij wist het. Hij kon nog een oogverblindende twintigjarige betoveren. Hij was hij, en niet een der onopvallende monsters die de supermarkt bevolkten.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - In Adieu God? interviewt bible belt boy Thijs van den Brink bekende Nederlanders die van hun geloof zijn gevallen. Het vraagteken in de titel maakt al duidelijk dat Thijs twijfelt of zijn gesprekspartners God wel écht vaarwel hebben gezegd.
‘De God waarin je niet gelooft, bestaat niet,’ zei de presenterende priester in de reportage The Big Silence, die vorige week zondag op Canvas werd uitgezonden. Het klonk als een open deur. En als de opzet van een retorisch trucje dat de priester gebruikte om zijn gesprekspartner, een ongelovige, ervan te overtuigen dat God wel degelijk bestaat. Het enige wat je moet doen is in Hem geloven.
Als ik vanuit Zwolle richting Amersfoort rijdt, de IJssel over, staat daar in een eeuwig groene weide een bord met de tekst: ‘Wie in Jezus gelooft, heeft het eeuwige leven.’ Geloven is een krachtig iets, kortom. Je kan er een God mee scheppen en het eeuwige leven mee verkrijgen. Kom daar maar eens om.
De zin ‘Wie in Jezus gelooft, heeft het eeuwige leven’, lijkt mij een afgeleide van het door Jezus zelf uitgesproken: ‘Al wie in Mij gelooft zal leven ook al is hij gestorven, en een ieder die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven, gelooft gij dat?’ Ook hier lijkt Jezus een taalspelletje met me te spelen. Immers, hoe kun je nog geloven als je gestorven bent? Dat kan alleen maar als je nog leeft. Dus als ik nog in staat ben te geloven terwijl ik reeds gestorven ben, dan kan het niet anders dan dat ik leef! Kortom, als ik maar altijd blijf geloven, ook na mijn dood, dan heb ik het eeuwige leven. Jezus loopt hier een beetje de Harry Mulisch uit te hangen, wil ik maar zeggen.
COLUMN - De afgelopen week verbleef ik in Korea. In Seoul, om precies te zijn. Het was mijn eerste bezoek aan het land. Ik verkeerde in het gezelschap van enkele ambtenaren en een kolonel. In de taxi van het vliegveld naar het hotel, werd energiek geroddeld over de ambtenaren die niet mee waren. Regelmatig stokte het gesprek omdat men afgeleid was door de hoogbouw die zich uitstrekte langs de rivieroevers en tussen de groene heuvels.
Meer dan tien miljoen mensen wonen hier. Toch deed de stad verrassend ruim en ontspannen aan. En schoon. Ergens in de taxirit merkte ik op dat ik nergens graffiti zag. Ook de dagen erna kwam ik geen letter tegen. De straat was verschoond van kauwgom en lege colablikjes.
Op het metroperron stelden reizigers stelden zich op in twee rijen, als een soort erehaag voor de uitstappende passagiers. In de metro stonden jongeren spontaan hun plaats af aan oudere reizigers. Als ze de ouderen zagen staan, tenminste. Veel mensen, jong en oud, waren verdiept in hun smartphone of tablet.
Dat registreerde ik allemaal nauwgezet, of ik wilde of niet. Als brave burgerman zoek ik voortdurend naar tekenen van verval, van het ontrafelen van de sociale orde. In de seculiere religie van de middenklasse wordt de rol van de duivel vervuld door de medemens die zich niet aan de regels houdt. Ik wil deze kerk niet aanhangen, laat staan verkondigen, maar een kenmerk van het ware geloof is dat de wil niet ter zake doet.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
DATA - In Nederland komen verhoudingsgewijs de meeste kinderen in september ter wereld. Ze worden dus verwekt in de donkere decembermaand. 24 september is de meest voorkomende dag en 29 februari uiteraard de minst voorkomende.
Als je alle geboortes van de periode 1995 tot 2011 neemt, wat leert ons dat dan?
Dat op 24 september de meeste kinderfeestjes plaatsvinden (9903). En dat er dus heel veel grote mensen seks hadden rond 18 december 1 januari. Op de tweede plaats staat 29 september met 9899 geboortes. Die moeten dan op kerstavond verwekt zijn Dat waren goede voornemens.
De minst voorkomende geboortedag is uiteraard 29 februari met slechts 1926. Maar als we die buiten beschouwing laten vanwege zijn bijzondere karakter, is 1 januari de laagste met 6565 geboortes. Op 18 oktober, de datum vandaag, werden sinds 1995 8867 kinderen geboren.
Het gemiddelde per dag is ongeveer 8925. Dat is over zeventien jaar genomen. Per dag per jaar is het dan 525 geboortes.
Het valt sowieso op dat vaste feestdagen allemaal laag scoren. Koninginnedag met 7953, 5 december met 7639, 25 december met 6806 en 26 december met 6709. Ongeveer drie dagen later is er dan weer een klein geboortegolfje. Oftewel, het uitstellen van een geboorte lijkt mogelijk te zijn.
COLUMN - De laatste week zat ik in gedachte vaak weer op een dakterras in een Chinees vissersdorp. Daar waar de Li en de Yulong rivier samenkomen dronken mijn twee vrienden en ik ’s avonds nog een laatste biertje. Verder was dat terras door niemand anders in gebruik. Tot op een avond ineens een vierde persoon de trap op kwam: Andrei.
Net als wij, was Andrei op vakantie in het vissersdorp. Natuurlijk waren de bergen net zo mooi als in de folders en de steden net zo imposant als op tv, maar, zo verzekerde hij ons, het was er vooral zo lekker goedkoop. Hij was samen met een vriend, ze hadden beiden hun vrouw meegenomen. Zijn vriend was echter al snel met ziekte naar huis, waardoor Andrei nu als enige man met twee vrouwen in China zat. De eenzaamheid bracht hem naar het dak, daar dronken wij met hem.
Het kostte aardig wat moeite, maar ook met gebrekkig Engels lukte het Andrei om uit te leggen dat hij een leraar handenarbeid was. Dat kwam niet als een verrassing. Andrei was een grote knoestige man, met handen als kolenscheppen en een geur van zaagsel. Hij had de uitstraling van een teddybeer, kleine kraaloogjes. Ik kon me niet anders voorstellen dan dat hij een fantastische leraar was.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.