ANALYSE - Advocaat Jan Vlug liet zich op twitter iets ontvallen en kreeg de meute over zich heen. De diepere oorzaak ligt echter in een verrotte bestuurscultuur, analyseert hij in deze bijdrage, die eerder op zijn eigen blog verscheen.
De afgelopen week plaatste ik naar aanleiding van de actie van Geert Wilders om “onze vrouwen te bewapenen tegen de Syrische testosteronbommen”, de ogenschijnlijk onschuldige observatie op Twitter dat ik mij zolang ik advocaat ben geen zedenzaak kon herinneren met een verdachte die een moslimachtergrond had. Hoewel ik na 24 jaar advocatuur echt niet naïef meer ben, ben ik toch tamelijk geschrokken van de vele boze, beledigende en ronduit bedreigende reacties die ik op die tweet ontving. Een hele kleine bloemlezing:
- Hopelijk is jouw jongste dochter de volgende.
- Hoop dat jou dierbaren de volgende slachtoffers zijn; vervelende wegkijkende smeerlap die je er bent!
- U heeft charmante vrouwelijke gezinsleden! Proef op de som nemen is het beste!
Er waren nog een paar hele heftige, maar die zijn inmiddels verwijderd. Bovendien werden deze tweets weer geretweet of als “leuk” aangemerkt. Verder ben ik uitgemaakt voor dom, dement, autistisch, wegkijker, doofpotter, moest ik een social media verbod krijgen, gesodomiseerd worden en werd er gesuggereerd dat ik zelf een verkrachter zou zijn. Een aantal van deze tweets was zelfs niet anoniem, maar afkomstig van (naar ik aanneem) ”bezorgde burgers”.