49 doden bij extremistiche aanslag op moskeeën Nieuw-Zeeland
De Duks, Wilders’ en Baudets van deze wereld mogen zich weer een keertje achter de oren krabben
Het vertrouwen in de wetenschap staat onder druk. ‘Anti-vaxxers’ en klimaatontkenners vieren hoogtij. Wat gaat er mis? Hoe dichten we de kloof tussen onderzoekers en het algemene publiek? Zou ik mijn kinderen vaccineren? De vraag serieus oproepen klinkt voor mij al absurd. De risico’s van vaccineren zijn miniem en wegen niet op tegen de baten. Mensen die hun kinderen niet vaccineren staan ver van mij af. Althans, dat dacht ik. Totdat het onderwerp ter sprake kwam bij een goede vriendin die met een serieuze blik verkondigde dat ze haar zoontje niet ging laten vaccineren: “Ik laat hem niet injecteren met in een lab gekweekte ziektekiemen die de ontwikkeling van zijn immuunsysteem onderdrukken.” Mijn maag draaide om en de moed zakte in mijn schoenen: Zegt ze dit nu écht? Is mijn vriendin een ‘anti-vaxxer’? Het deed me extra pijn. Ik studeer zelf geneeskunde en zie van dichtbij met hoeveel toewijding artsen zich inzetten om mensen te helpen.
De Duks, Wilders’ en Baudets van deze wereld mogen zich weer een keertje achter de oren krabben
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - Aan het einde van de gang staat een bankstel voor het raam, geflankeerd door een staande lamp en een kamerplant op een bijzettafeltje. Heel huiselijk. Pas van dichtbij zie je dat het tafereel van verf is en als camouflage voor een deur dient – een deur die vanaf deze kant alleen open kan wanneer je een code intikt op een toetsenbordje dat verstopt zit in de schildering.
Voor de mensen binnen is de deur een bank, niet langer herkenbaar als de uitgang naar hun oude leven. Voor de mensen die de code kennen is dit de gesloten afdeling, het almaar kleiner wordende wereldje waarin hun geliefden langzaam hun oude herinneringen, hun routines en uiteindelijk zichzelf verliezen, en langzaam inert worden.
Ze is dol op haar kat: een grijsbruin tenger diertje met extreem lange poten. Maar ze was hem steeds vaker kwijt.
Toen ze nog boven woonde, buiten het schilderij, bij haar man, wilde ze aldoor weten waar de kat was gebleven. Zelfs als hij opgerold op haar schoot lag te slapen, vroeg ze ongerust: ‘Waar is Mickey eigenlijk?’ We kochten een robotkat voor haar, bedoeld voor wanneer ze naar beneden moest verhuizen. Een pluizige, mollige, oranje-witte knuffel die kon mauwen, snorren, een poot opheffen en op zijn rug rollen. We doopten hem Loulou.
ANALYSE - Binnenlands Bestuur heeft een onderzoek naar het klimaatbewustzijn en het gedrag van mensen laten doen door I&O research. In het onderzoek is gekeken hoe Nederlanders denken over duurzaamheid, welk gedrag ze vertonen, en hoe dit gedrag leidt tot een grote of minder grote ecologische voetafdruk. Het verschil dus tussen denken en doen. Het onderzoek kijkt ook naar de verschillen tussen stemmers op diverse politieke partijen. Reden voor verschillende twitteraars om al kersen plukkend de stemmer op de politieke partij van hun keuze af te schieten. Reden om eens wat dieper in het oorspronkelijke onderzoek te duiken. Te beginnen met een open deur.
Ik noem het een open deur, maar vaak wordt de theorie aangehangen dat een hoger inkomen tot milieubewuster gedrag leidt en dat daarmee de klimaatimpact zal dalen. De zogenaamde milieu Kuznetscurve, waarbij gesteld wordt dat het inkomen eerst moet stijgen tot een bepaald niveau voordat mensen milieubewuster gaan leven. Bij klimaat is dat in de resultaten van het onderzoek van I&O research niet terug te vinden:
In figuur 2.2 is ook terug te zien dat mensen met een hogere opleiding nou niet echt minder CO2 uitstoten. Dus ook een leercurve lijkt niet aanwezig te zijn. Hooguit is het dat hoger opgeleide mensen zich vaker zorgen maken over klimaatverandering:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Er is geen verhaal, noch ritueel meer dat wordt gedeeld. Elke poging daar wel toe te komen wordt gefrustreerd door de eisen die ieder individu stelt.
ACHTERGROND - De oplossing van problematisch middelengebruik als Spice ligt niet bij het medicaliseren en psychologiseren ervan. Voor een structurele oplossing is sociologische inzicht en politieke beleid nodig. Een gastbijdrage van Jeroen Boekhoven, docent-onderzoeker aan de Academie voor Sociale Studies van de Hanzehogeschool Groningen, verbonden aan het Lectoraat Verslavingskunde.
He who makes a beast of himself gets rid of the pain of being a man
De Britse dichter, essayist en literatuurcriticus Samuel Johnson (1709-1784) dacht natuurlijk niet aan twintigste-eeuwse gebruikers van spice toen hij bovenstaande uitspraak deed. Maar toch. Spice, een kruidenmix waaraan synthetische cannabinoiden zijn toegevoegd, lijkt mensen te veranderen in beesten, vandaar de bijnaam ‘zombiedrug’.
De afschrikwekkende naam is goed bedacht: Spice vervangt weliswaar normale wiet, maar de effecten kunnen wel honderd keer heftiger zijn, en dat is te zien aan hoe mensen bewegen en zich gedragen als ze onder invloed zijn van spice.
De gevolgen van spice-gebruik kwamen indringend en aangrijpend in beeld (op 15 oktober 2018) in een aflevering van Trippers (BNNVARA) waarin presentator Jan Versteegh verslag deed van zijn reis door een aantal (achterstands)wijken in het Verenigd Koninkrijk waar het leven van grote groepen mensen draait om het gebruik van spice.
Het tv-programma schetste een heftig beeld van het leven van gebruikers en hun naargeestige omgeving; door bezuinigingen verpauperde wijken waar de helft van inwoners werkloos is, sociaal gemarginaliseerd, buitenspel gezet, uitgesloten. Desolate levens in een desolaat landschap.
Volgens sommigen is Willem Holleeder een harde crimineel, die Freddy Heineken ontvoerde, meerdere mensen liet omleggen en zijn zussen terroriseerde. Anderen zien in Willem een getapte Aamsterdaamse jongen aan wiens lippen we graag hangen. En omdat de journalistiek dezer dagen het oordeel graag aan de lezer overlaat, worden we echt al maandenlang doodgegooid met stukjes over een rechtszaak die vandaag hopelijk ten einde komt.
Ik sla die stukken over, want ik weet al genoeg over Willem Holleeder. Een niet al te snuggere psychopaat, die zich telkens laat betrappen. Het is luie journalistiek, die mij niet zozeer uitlegt hoe de wereld in elkaar zit, desnoods met mitsen en maren, als wel gewoon alle geluiden op een rijtje zet die toevallig het hardst overkomen. Een kort stukje vandaag had volstaan: Holleeder krijgt levenslang. Klaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Als gevolg van het extreem lage grondwater door de droge zomer van 2018 is het funderingsprobleem in Nederland fors toegenomen: bij het Kenniscentrum Aanpak Funderingsproblematiek (KCAF) komen elke dag nieuwe meldingen binnen. Het zijn de huizen van voor 1970 die een risico lopen: één op de vier dreigt te verzakken. Tegen het KRO-NCRV programma De Monitor stelt het KCAF dat 1 miljoen woningen dreigen te verzakken. De huizen die nu al verzakt zijn, staan in minstens 83 verschillende gemeenten. Toch zijn er slechts tien gemeenten die actief bezig zijn met funderingsproblematiek, aldus het KCAF tegen De Monitor.
Binnenkort komt er een emoji voor otter, voor oranje hesje, voor robotarm, voor vrouw in een elektrisch aangedreven rolstoel en zo nog het een en ander. Dit is belangrijk nieuws voor iedereen die niet in staat is op normale wijze nuance aan te brengen in tekst. Maar het is ook de zoveelste aanslag op de democratie door een ongekozen supranationale instelling, namelijk het Unicode Consortium, dat sluipenderwijs ons communicatiesprectrum aan het monopoliseren is.
De komende maanden gaat u dood gegooid worden met lof en kritiek op de Europese Unie, vanwege de verstikkende regels die zij uit haar Brusselse bunkers over onschuldige burgers zou uitrollen. Dit in het kader van verkiezingen voor het Europese Parlement. Ik denk wel eens: als de EU haar regelgeving zou uitbesteden aan het bedrijfsleven, zou ‘het volk’ geen sjoege geven, net zoals ze de uitrol van emoji’s aanvaardt en de gebruiksvoorwaarden van Facebook negeert. We accepteren onze ketens sneller als we ze niet zien.
Voor de komende nacht van zondag op maandag had ik mezelf op de rol gezet om naar de Bethelkerk in Den Haag te gaan. Voor een doorlopende kerkdienst zijn naast predikanten immers ook kerkgangers nodig. Na het achterhoedegevecht van de Nashvilleverklaring liet de kerk ook weer eens zien dat ze tot de maatschappelijke voorhoede kan behoren. Het leek me wel wat om daar bij te zijn.
Het gaat niet door. Omdat de regering juist deze week uitkoos om overstag te gaan. Daar gaat mijn goede gevoel. Enfin, in ruil voor de permanente verblijfsvergunning voor een paar honderd kinderen vroeg de VVD compensatie: in de toekomst noooooit meer een kinderpardon. Zoals het na iedere kinderpardonronde klinkt, terwijl iedereen weet dat de stapel schrijnende gevallen vanzelf weer gaat groeien tot ze onhoudbaar is. Als het om rituelen gaat zijn politiek en kerk rivalen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.