Eurozonecrisis is de grootste economische crisis aller tijden
, door
Eurozonecrisis is de grootste economische crisis aller tijden…. Volgens de Amerikanen.
HT KO
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Fabio Bruna (cc)
Woningmarkt: een vergelijking met de crash van 1978 in drie grafieken
, door
DATA - Het aantal woningen op Funda heeft zich sinds 2007 tot een astronomische hoogte ontwikkeld. Wat ik mijzelf altijd wel afvraag bij deze cijfers, is hoe dit zich verhoudt tot bijvoorbeeld de crash in de jaren zeventig. Nu kom ik zo nu en dan wel cijfers van de NVM tegen in de krantenarchieven, maar het is moeilijk te zeggen hoe groot hun marktaandeel in die tijd was.
Vandaag kwam ik eigenlijk bij toeval een mooie grafiek uit 1984 tegen waarin het aantal te koop staande woningen wordt afgezet tegen het aantal verkochte woningen. Dit getal is ongeacht het marktaandeel van de NVM en de omvang van de totale woningvoorraad een mooie maatstaf om te kijken hoe groot het stuwmeer aan te verkopen woningen is.
In onderstaande grafiek heb ik deze voorraad weergegeven, net als de voorraad nu. De grafiek toont de ontwikkeling per kwartaal, vanaf de piek (qua huizenprijzen). Voor wie denkt dat voorraden tegenwoordig altijd hoger zijn dan vroeger; in het vierde kwartaal van 2007 was de voorraad te koop staande woningen gelijk aan zeven maanden verkoop.
Zoals je ziet is in het 23e kwartaal van deze crisis (het tweede kwartaal van 2014) de totale voorraad op Funda goed voor 22,63 maanden verkoop. Dit is ruim het dubbele van de voorraad in het zelfde kwartaal van de crisis in de jaren zeventig en tachtig. Over de gehele duur is het stuwmeer twee tot zelfs vier maal zo groot als destijds.
Foto:
Duopolie
Duopolie | Acht keer is scheepsrecht
, door
COLUMN - Sinds ongeveer een week is Argentinië opnieuw failliet gegaan op de schuld die het in 2001 ook al niet terugbetaalde. Enigszins verrassend, omdat het land de afgelopen dertien jaar juist zijn best deed om de schuld wel terug te betalen: Argentinië herstructureerde inmiddels 93 procent van de lopende schuld, betaalde her IMF terug en deed ook een eerste betaling aan de club van Parijs.
Alleen een paar hedgefondsen die de schuld voor een schijntje overkochten zijn niet akkoord met herstructurering: zij willen volledig worden terugbetaald. Rechter Thomas Griesa uit New York gaf de hedgefondsen (bijnaam: vulture funds) gelijk, maar Argentinië betaalt niet, waarbij het land wijst op een clausule die aangeeft dat alle schuldeisers gelijk moeten worden behandeld. Wanneer Argentinië de hedgefondsen volledig terugbetaalt, moet het ook alle andere schuldeisers volledig terugbetalen.
Argentinië is dus voor de achtste keer in zijn geschiedenis technisch failliet. Tegelijkertijd lijken de effecten van het laatste faillissement een stuk kleiner dan in 2001, en het ligt niet voor de hand dat de hedgefondsen betaald zullen krijgen.
In principe zijn er vier redenen waarom landen hun schuld terug betalen. Allereerst wil niemand je in de toekomst geld lenen als je je schuld niet terugbetaalt. Argentinië is lange tijd uitgesloten geweest van de internationale kapitaalmarkt en die toegang tot de internationale kapitaalmarkt lijkt een belangrijke reden om de schuld van 2001 alsnog af te lossen. Het nieuwe faillissement lijkt evenwel weinig invloed te hebben op het vertrouwen van investeerders: de Argentijnse overheidsschuld daalde nauwelijks in waarde. De markt verwacht dus nog wel een terugbetaling van de geherstructureerde schuld, zelfs nu de hedgefondsen niet betaald krijgen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Quote du jour | Extreme armoede
, door
In 1990 was het aantal armen 50 procent op een wereldbevolking van toen 5,3 miljard mensen. Dat waren 2,65 miljard mensen. Nu is dat 45 procent van 7 miljard mensen of 3,15 miljard. In absolute getallen zijn er juist 500 miljoen armen bij gekomen. In 1990 consumeerde de armste helft van de wereldbevolking 3 procent van het wereld-bbp en de rijkste helft 97 procent. In 2008 consumeerde de armste helft van de wereldbevolking 2,7 procent van het wereld-bbp en de rijkste helft 97,3 procent. De armste helft heeft zijn bestedingen dus met 10 procent zien teruglopen.
Foto:
Duopolie
Duopolie | Onwerkelijkheid
, door
COLUMN - Een paar jaar geleden heb ik een experimentje laten lopen. Proefpersonen konden kiezen tussen twee acties, A en B. Actie A leverde ze iets meer geld op dan actie B, maar een mogelijk gevolg was dat een andere proefpersoon veel geld zou verliezen. De proefpersonen konden er met een eenvoudige muisklik achter komen hoe schadelijk actie A precies was voor de andere persoon. Het doel van het experiment was om uit te vinden of mensen zulke informatie willen hebben en in welke omstandigheden.
De resultaten, hier te vinden, duidden op het bestaan van ‘strategische onwetendheid’: ongeveer een derde van de proefpersonen kozen A zonder de consequenties voor de andere persoon te willen weten. In het experiment varieerde ik de relatieve opbrengsten van actie A ten opzichte van die van de ‘aardige’ actie B. Strategische onwetendheid bleek op zulke prijsprikkels te reageren: als optie B minder onaantrekkelijk werd ten opzichte van optie A, waren proefpersonen vaker bereid de consequenties van A te zien.
De potentiële kosten van actie A voor de tweede proefpersoon hadden daarentegen geen effect: zelfs een verdubbeling van het mogelijke verlies voor de ander leidde niet tot een duidelijke afname van de strategische onwetendheid. Zo creëerden de deelnemers in het experiment dus een eigen werkelijkheid waarin ze ongewenste informatie over de gevolgen van hun acties negeerden.
Hoewel dit een braaf experiment was in een klaslokaal, moet ik er toch af en toe aan denken als ik de verschrikkelijke beelden uit Gaza zie. Israeliërs en Palestijnen lijken ook hun eigen werkelijkheid te hebben opgebouwd, een zelfgekozen ontkenning van wat ze de andere partij aandoen.
Foto:
Fabio Bruna (cc)
Waarom de schenkingsvrijstelling een slecht idee is
, door
OPINIE - ‘Liever met een warme hand, dan met een koude’, zei mijn oma bij iedere gulden en rijksdaalder die ze me vroeger gaf. Ik moest daar aan denken toen afgelopen tijd enkele berichten naar buiten kwamen over de omvang van het gebruik van de tijdelijk verhoogde vrijstelling op de schenkbelasting.
De regeling stimuleert ouders om geld aan hun kinderen te schenken in plaats van hen te laten wachten op een erfenis. Waar er normaal 10% belasting over het geschonken bedrag zou moeten worden betaald, kan nu tot een ton belastingvrij worden geschonken. Dit kan echter alleen als het geld wordt besteed aan de aankoop van een huis of de aflossing van een hypotheek. Met behulp van deze vrijstelling ontvingen inmiddels naar schatting rond de veertig duizend jongeren een bedrag van gemiddeld zestigduizend euro.
Waar ouderen het geld op een spaarrekening lieten staan, kunnen jongeren het goed gebruiken. Daarbij juichen makelaars dat het de prijsdaling op de woningmarkt heeft gestopt en 15% van de verkopen mede dankzij deze regeling tot stand kwam. Toch denk ik dat er een aantal redenen zijn waarom de schenkingsvrijstelling ten behoeve van de eigen woning een heel slecht idee is.
1. Het is oneerlijk naar mensen die geen eigen huis hebben of willen
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Rusland boycot westerse groenten, fruit, vlees, vis en zuivelproducten
, door
Zo meldt de Volkskrant:
De Nederlandse producenten van groente en fruit die naar Rusland exporteren, zijn de voornaamste verliezers. Zij kunnen ook nog indirect last krijgen, want de Russische boycot kan een daling van de Europese marktprijzen veroorzaken. Sluiting van de Russische grens kan immers tot een overschot aan zuivel, vlees en andere landbouwproducten leiden. Die lagere prijzen zijn uiteraard gunstig voor Europese consumenten.
Poetin verklaarde eerder dat gewone Russen geen enkele hinder zouden mogen ondervinden. Maar dat lijkt nauwelijks mogelijk. Het is voor Russen niet ongewoon Nederlandse groente, fruit, aardappelen, varkensvlees en zuivel in hun supermarkt te kopen.
De EU exporteerde in 2013 voor bijna 12 miljard euro landbouwproducten naar Rusland. Het gaat om iets minder dan 10 procent van de totale Europese uitvoer aan dergelijke producten, die vorig jaar bijna 120 miljard euro bedroeg.
Per auto per jaar 717 euro subsidie voor parkeren
, door
Onderzoek laat zien dat wanneer alle kosten meegeteld worden, per jaar per auto 717 euro maatschappelijke kosten overblijven na het innen van parkeergeld. Eigenlijk dus gewoon subsidie.
Bitcoin slaat niet aan in Nederland
, door
Zo bericht de Volkskrant:
[…] Zoals de Dunne Bierkade in Den Haag, die dit voorjaar werd uitgeroepen tot ‘Bitcoin Boulevard’. Alle ondernemers in de straat zouden er aan meedoen. Klanten konden op twee automaten hun digitale munt aanschaffen. […]Hoe het daarmee gaat? Het spektakel is alweer voorbij, zegt initiatiefnemer Henk van Tijen. ‘De exploitant heeft de automaten teruggehaald omdat de omzet te laag was. In totaal minder dan 5.000 euro, hoorde ik.