Zwitsers stemmen over basisinkomen
, door
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Angelo Romano (cc)
FC Twente ten onder aan schaamte
, door
OPINIE - De bestuurscultuur die voetbalclub FC Twente de vernieling in heeft gedraaid is volgens Aart G. Broek exemplarisch voor gedrag in de gehele semi-publieke sector. De rol van de angst voor gezichtsverlies blijft hierin volgens hem onderbelicht.
In een eindeloze reeks commentaren op het falen van FC Twente blijft de feitelijke reden van de neergang ongenoemd. Bestuurders raakten het zicht kwijt op de beperkingen van het eigen kunnen en stortten de eigen organisatie zodoende in een weerzinwekkende ondergang. Alom werd dit betiteld als verblindende hoogmoed. Kom nou toch! We noemen die verblinding ‘schaamte’.
Symbolen van succes
Laten we om te beginnen de goudkoorts van de jaren negentig in herinnering roepen. Er leek geld in overvloed en aan de groei zou nooit een einde komen. Geïnspireerd door massaal bejubelde zonnekoningen uit het heuse bedrijfsleven begonnen bestuurders van onderwijsinstellingen, ziekenhuizen, zorggiganten, sociale werkvoorzieningen en woningcorporaties met publiek geld ondernemertje te spelen.
Hier mag gelezen worden dat die actoren uit de publieke sector gedrag en handelen uit de private sector selectief overnamen. Wanneer we in de (semi-)publieke sector niet tot de échte en zo bewonderde private sector behoren, kunnen we in ieder geval de façade ervan overnemen. Meer in het bijzonder werden de veronderstelde versierselen van succes gekopieerd: risico’s nemen, lef tonen, visionaire missie formuleren, maakbaarheid verkondigen aan de hand van meetbare verschijnselen, competitieve salarissen, bonussen, luxueuze kantoren en auto’s met chauffeur.
Groningse gaswinning vergt steeds meer gas
, door
ANALYSE - Er zijn steeds meer hulpmiddelen nodig om gas uit het Groningen-veld te halen. Het gaat om pompen, zogeheten compressoren, die op elektriciteit werken. Die elektriciteit komt van een gascentrale. Volgens de NAM vragen de compressoren ongeveer 15 miljard kubieke meter (m3) gas om het Groningen-veld helemaal leeg te pompen. Dat staat in het Winningsplan Groningen Gasveld 2016 dat de NAM op 19 april 2016 heeft uitgebracht. Ter vergelijking een gemideld huishouden gebruikt 1400 m3 gas per jaar. 15 miljard m3 gas komt overeen met wat alle Nederlandse huishoudens in anderhalf jaar gebruiken. Een gastbijdrage van Herman Damveld, overgenomen van CO2ntramine.
De NAM geeft in dit winningsplan aan dat vanaf 2020 de productie uit het Groningen-veld zal dalen. In de woorden van de NAM: “Vanaf het volgende decennium zal (…) de ‘eindfase’ geleidelijk ingaan en de productie jaarlijks afnemen.” Vanaf 2040 gaat het om de laatste winning en worden de winningsputten ontmanteld (“Tail end productie en geleidelijke abandonnering van productielocaties”).
Het Groningen-veld ligt volgens de NAM gemiddeld op 2800 meter diep, is in het zuidoostelijke deel 110 meter dik tot 300 meter in het noordwestelijk deel. Van groot belang is ook de druk in het gasveld, aangegeven in de eenheid bar (ter vergelijking: we keen de barometer die een druk aangeeft in duizendste bar, de millibar). De druk was aanvankelijk 347 bar, bedraagt nu 95 bar en zal in 2065 nog 10 bar bedragen. Hoe lager de druk hoe harder de compressoren moeten werken en hoe meer elektriciteit daarvoor nodig is uit gascentrales.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour | Tien procent omleiden
, door
“We need to respond to this with new instruments and my proposal regarding the refugee crisis is that 10% of the EU budget be shifted in order to respond to this crisis.”
De Duitse minister van ontwikkelingssamenwerking, Gerd Müller, wil tien procent van het EU budget ‘omleiden’ om de vluchtelingencrisis het hoofd te bieden. Anders gezegd: Duitsland wil de solidariteit die het niet kreeg van andere EU-landen toen het werd overstroomd door vluchtelingen, nu via de financiën afdwingen.
Foto:
De fabeltjeskrant copyright ok. Gecheckt 21-02-2022
The Economist of de Fabeltjeskrant?
, door
Door een Waanlink op Sargasso werd ik geattendeerd op dit artikel van het blad The Economist met de titel “Mario battles the Wutsparer”: Mario (Draghi) vecht tegen de spaarwoede van Duitsers en Nederlanders. Het artikel is een perfecte illustratie van de oorzaak van de eurocrisis: niet omdat het de oorzaak van de crisis uitlegt – wat je van een gerenommeerd blad als The Economist zou verwachten – maar omdat het de oorzaak ervan demonstreert. (*)
In het stuk wordt uitgelegd dat de lage rente nadelig is voor Nederlanders en Duitsers omdat zij meer sparen dan burgers in andere landen: wie geld op de bank zet krijgt bijna geen rente meer. Dit komt echter juist wel goed uit voor Zuid-Europa, dat niet spaart maar leent: nog nooit was geld lenen zo goedkoop. Volgens Pieter Omtzigt moeten Nederlandse spaarders en pensioenfondsen boeten voor de schuldenlast van Zuid-Europa.
Draghi staat echter voor een dilemma: moet hij de rente verhogen om de spaarders te helpen? Volgens The Economist zou verhoging van de rente juist een ramp zijn. Zuid-Europese regeringen moeten dan nog harder bezuinigen. Renteverhoging zal vrijwel zeker een recessie veroorzaken.
Een kwestie van psychologie?
Waarom sparen Nederlands en Duitsers zoveel? The Economist heeft geen antwoord, zij constateert alleen dat het zo is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Quote du Jour | Water uit Mexico
, door
“I was there, and I know the hurdles we had to overcome to assure them we weren’t manipulating the system. … We are dependent on the Mexicans trusting us. It’s an enormous diplomatic issue.”
Patricia Mulroy van het Brookings Institute was betrokken bij moeizame onderhandelingen tussen de VS en Mexico over het water in de grensrivieren. Een fors deel van Texas, bijvoorbeeld, is afhankelijk van water uit de Rio Grande. De vraag is hoe je zorgt dat het water blijft komen als Donald Trump zijn muur gaat bouwen (die overigens minstens vijftien miljard dollar meer kost dan hij beweert, aldus een aannemer die verstand heeft van zulk soort zaken in hetzelfde artikel).
Quote de Jour | Zorgtaak
, door
‘Met de door het rijk overgedragen cliëntgegevens was in elk geval veel mis. Zowel wat betreft de aantallen cliënten als de aard van de aandoening op basis waarvan cliënten een zorgindicatie kregen. Er zat behoorlijk veel ruis in de informatie die we van het rijk kregen.’
Gemeenten houden honderden miljoenen over op de wmo, een zorgtaak die ze vorig jaar van het Rijk overnamen. Verontwaardiging alom: de gemeenten zou te zuinig zijn geweest en mensen zorg hebben onthouden. De gemeenten slaan nu terug, onder andere bij monde van Henk Procé, projectmanager sociaal domein van de gemeente Zwolle. Hoe konden de gemeenten een goede inschatting maken van de kosten als het Rijk het niet vertelde welke behoeften de cliënten hadden?
Quote du Jour | Imagining a New Bretton Woods
, door
The financial meltdown of 2008 prompted calls for a global financial system that curtails trade imbalances, moderates speculative capital flows, and prevents systemic contagion. That, of course, was the goal of the original Bretton Woods system. But such a system today would be both untenable and undesirable. So, what might an alternative look like?
Het is het stokpaardje van de marxistisch angehauchte economieprofessor en charismatische Griekse ex-minister van Financiën Yanis Varoufakis: waar sommige landen een structureel exportoverschot hebben, zullen anderen een structureel exporttekort hebben (en derhalve structureel schulden maken). Niet ieder land kan nu eenmaal een exportoverschot hebben, dat is logisch onmogelijk.
Quote du Jour | Boete op verhuren
, door
‘We zijn het enige land ter wereld dat een boete legt op het verhuren van een sociale huurwoning. Dit heeft tot torenhoge huren geleid, en heeft een drempel opgeworpen om te investeren in sociale huurwoningen.’
En dus is Ronald Paping van de Woonbond boos. Hij wil zo snel mogelijk af van de verhuurdersheffing. Paping reageert op het nieuws dat dagelijks zo’n 119 sociale huurwoningen verdwijnen bij de corporaties.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.