Kunst op Zondag verkent twee collecties in Den Haag

De een verzamelt kunst als hobby, de ander voor de museale waarde, of als belegging. Naast musea zijn er wereldwijd talrijke verzamelaars die op de kunstmarkt opereren. In Den Haag/Scheveningen zijn deze zomer twee van die collecties te zien. Uit de AKZO Nobel Art Foundation, hangt 'True Colors' nu in het Kunstmuseum. En uit de collectie van kunstverzamelaar Max Vorst ‘bevolken’ sculpturen de grote zaal van Beelden aan Zee in de tentoonstelling 'If not now, when?'. Voor Kunst op Zondag ging ik een dagje naar de Hofstad en het strand. [caption id="attachment_351860" align="aligncenter" width="500"] True Colors, zaalimpressie van de grote zaal Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma Lankhorst.[/caption] True Colors Hoeveel betekenissen heeft kleur? En wat doen kunstenaars daarmee? In de expositie True Colors zie je vele hoogtepunten uit de hedendaagse kunst die de dialoog aangaan met iconen uit de moderne kunst. Hier is onderzocht hoe in het werk van Charley Toorop (Katwijk, 1891-1955), Donald Judd (USA, 1928-1994) en Bridget Riley (VK, 1931) samen met hedendaagse kunstenaars Zanele Muholi (ZA,1972), Rafaël Rozendaal (USA, 1980) en Louise Giovanelli (VK, 1983) de betekenis van kleur in relatie tot vorm, identiteit en samenleving te zien is. In True Colors zie je werk van zo’n zestig Nederlandse en internationale kunstenaars.   [caption id="attachment_351861" align="aligncenter" width="500"] True Colors, zelfportret Charley Toorop (l), What if woman rules the world? (2016) © Yael Bartana © foto Wilma Lankhorst.[/caption] What if women ruled the world? Op hun site lees je wat de drijfveren zijn in het AKZO Nobel collectief beleid: ‘De AkzoNobel Kunstcollectie bevat hedendaagse kunstwerken uit verschillende disciplines van opkomende kunstenaars en jong talent. De collectie is opgebouwd op basis van thema's als 'Kleur en Onderzoek', 'Individu en Samenleving' en ‘Ruimte'. Het is echt een feest van kleur in het Kunstmuseum. De grootste indruk maakte op mij de presentatie in de centrale zaal. Hierin staat het leven van de vrouw in al haar aspecten centraal. Naast een zelfportret van Charley Toorop hangt de neon installatie van Yael Bartana What if Women rulled the world? (2016). Via een zwart-wit foto van de Zuid-Afrikaanse Zanale Muholi, kijk ik naar een geschilderd zelfportret van de Duitse kunstenaar Paula Modersohn-Becker (DE, 1876-1907). Achter me hangen drie foto’s  van Islamitische vrouwen gemaakt door de de Iraanse kunstenaar Shirin Neshat (Iran, 1957) Kijk eens dieper in Offered Eyes (1993) van en ontdek haar boodschap. Van de Chinees-Nederlandse Evelyn Taocheng Wang (CN, 1981) hangt hier een grijs-roze jasje Sensitive Attitude  (2019) met daarin een tekst over ‘the draem of the red chamber’. [caption id="attachment_351859" align="aligncenter" width="500"] Sfeerbeeld True Colors in het Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma Lankhorst.[/caption] True Colors is tot en met 29 september 2024 te zien in het Kunstmuseum in Den Haag. Kijk hier voor de details. Museumkaart geldig. [caption id="attachment_351858" align="aligncenter" width="500"] If not now, when? zaalimpressie in Beelden aan Zee, links installatie Titti Doris @Sarah Lucas © foto Wilma Lankhorst.[/caption] If not now, when? De Nederlandse kunstverzamelaar Max Vorst heeft zijn eerste kapitaal samen met zijn broer Philippe verdiend door New York Pizza naar ons land te halen. Na de verkoop hiervan ging hij over tot vastgoed. Een deel van de lucratieve opbrengsten van zijn werk heeft geïnvesteerd in de aankoop van kunst. Hij heeft een sterke voorkeur voor sculpturen en installaties. 75 Objecten uit zijn verzameling zijn nu te zien Museum Beelden aan Zee. Je stapt de ruimte in op twee witte gehakte laarzen (Jubilee, 2017) van Sarah Lucas (Londen, 1962). Ook met dit werk maakt Lucas gebruik om via een alledaags voorwerp seksuele energie op te roepen. Naast deze betonnen laarzen zijn er nog drie andere weken van Lucas te zien waaronder Titti Doris (2017). Dit werk heeft Lucas gemaakt met panty, een van haar favoriete materialen. “Jeder braucht mindestens ein Fenster.” Iedereen heeft recht op een perspectief - Isa Genzken [caption id="attachment_351857" align="aligncenter" width="500"] sfeerbeeld If not now, when? in Beelden aan Zee © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Ai Weiwei, Isa Genzken en Igshaan Adams Het aanbod hier is zeer gevarieerd. Van de keramische cola cola vaas (2007) en de Marble Helmet (2010) van Ai Weiwei  (1957) tot het kleine, intieme bronzen beeld I held your heart (2017) van Tracey Emin (VK, 1963). De Amerikaanse kunstenaar Kara Walker (US, 1969) laat in Replacement Parts (2011) zien dat machtsstructuren doordrenkt zijn van racisme en seksisme. Als je je omdraait zie je Limm III (2013) van de Engelse kunstenaar Anthony Gormley. Hij houdt zich sterk bezig met de emotionele aspecten van het zijn. “Mijn sculpturen gaan over gevoel, over een verzoening van de uniciteit, en eenzaamheid van ieder mensen in geboorte en dood”, aldus Gromley. Isa Genzken (DE, 1948) neemt je mee op vakantie. Untiteld (2014) toont twee vliegtuigpanelen met ramen en een reflecterend wandobject. Via dit venster wordt mijn blik getrokken naar twee grote wandkleden van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Igshaan Adams (Kaapstad,1982). Hij weeft onder andere met gerecyclede restmaterialen en verwerkt daarin glazen kralen (beats). Deze beats worden in Afrika veel gebruikt voor het maken van sieraden en versieringen op kleding. De titel ‘if not now, when?’ verwijst naar een uitspraak van Rabbi Hillel: “If I am not  for myself, who will be for me? And when I am for myself, what am I? And if not now, when?” If not now, when? Is nog tot en met 8 september 2024 te zien Museum Beelden aan Zee. Kijk hier voor de details. Museumkaart geldig. © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de afbeeldingen met dank aan en met toestemming van de genoemde musea, verzamelaars en de genoemde kunstenaars.

Door: Foto: Black sculpture (2017) © Jordan Wolfson Beelden aan Zee © foto Wilma Lankhorst.

Closing Time | Mother

, door

Dit nummer, met bijbehorende videoclip, roept toch behoorlijk wat vragen op. Wat wil Glenn Danzig nou? Dat die moeder haar kinderen uit zijn buurt houdt? Headbangen met de vader? Of toch iets anders, waar die schaarsgeklede moeders uit het clipje op lijken te wijzen? Maar wat doet die kip daar dan bij? Vragen, vragen…

Ik heb ergens gelezen dat het nummer eigenlijk een aanklacht is tegen de censuur op muziek door de Amerikaanse politiek, specifiek door de PMRC van mevrouw Gore. Daar hadden we het hier overigens ook al even over.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: VPRO Zomergasten 2024., acteur Pierre Bokma, Beeld Reinier-van-Brummelen

Zomergasten 2024 | Pierre Bokma 200ste Zomergast

, door

Let op! Dit is niet de recensie. De recensie van Max Molovich vindt u hier.

In de laatste Zomergasten van dit seizoen heeft de VPRO als 200ste zomergast acteur Pierre Bokma aan tafel. Aan Hanneke Groenteman de eer hem aan de praat te houden.

Tweehonderd zomergasten en Pierre Bokma is de veertiende acteur die aanschuift. Hij moet dan drie beroepen boven zich laten: auteurs (44), wetenschappers (29) en politici (20). De top-10 zomergasten beroepen ziet er zo uit:

Voor wie elite bashen als hobby heeft, geeft dit lijstje natuurlijk genoeg aanleiding te roeptoeteren dat VPRO’s Zomergasten niet voor ‘de gewone man’ is. De rest van de gastenlijst zal de elite-basher niet tot nadere nuancering brengen:

Los van dat alles: wie heeft u tot nu toe gemist in de lijst van illustere Zomergasten?

Maar vanavond gaat het dus om Pierre Bokma, die bijna alles al heeft gedaan. Shakespeareklassiekers, hedendaagse tragedies, komedies, op toneel, in films, in televisieseries.

Sinds 2013 – 2019 is hij verbonden aan  het Duitse ‘Schauspielhaus Bochum’, waar over twee dagen  ‘Lange dagreis naar de nacht’ van Eugene O’Neill de Bochumse première beleeft. Pierre Bokma speelt de vader van een Amerikaans gezin dat een behoorlijk beladen bagage meetorst. Een dag uit het leven van een gezinsdrama, dat in Nederland in 2013 al eens door Toneelgroep Amsterdam is gespeeld.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Kasey Chambers

, door

… okeeee. We hebben een countryzangers, die met een banjo één van de bekendste en meest gewaardeerde nummers covert van een populaire rapper. De Australische Kasey Chambers waagde zich bij een live optreden aan Lose Yourself van Eminem. Dat is op zichzelf al dapper. En sowieso leuk en origineel, en zelfs als het mis zou gaan wel een Closing Time-pje waard zou ik zeggen.

Maar fuck hell, lieve mensen, dit gaat niet mis. Als je nog iets doet vandaag, ga er rustig voor zitten en ga dit luisteren, tot het einde. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat je er geen spijt van krijgt.

Closing Time | Limit to Your Love

, door

Volgens Chilly Gonzales kwam dit nummer spontaan tot stand tijdens een jamsessie rond de titel ‘Limit to Your Love’. Hij achter de piano en Feist op zang. Ze zullen het later wel opgepoetst hebben, neem ik aan.

Closing Time | Sycamore Trees

, door

Toen Twin Peaks begin jaren negentig op de Nederlandse buis verscheen, was ik onvoldoende bekend met het werk van David Lynch om te voorzien welke droomlogica me te wachten stond.

Net als veel kijkers dacht ik: ‘Een gruwelijke moord, een FBI-agent die het mysterie op gaat helderen, tof!’ Ik raakte de draad tussen alle bizarre verwikkelingen en excentrieke personages al gauw geheel kwijt. Lynch deed waar ‘ie zin in had. Het leverde wel cult-TV op, dat moet gezegd.

Closing Time | Accept

, door

We blijven nog even in de oude 80’s rock en metal, waarbij nu aandacht is voor de Duitsers van Accept. En die hebben natuurlijk fantastische nummers zoals Metal Heart, Fast as a Shark en Son of a Bitch… maar als ik er dan toch één uit moet kiezen, dan moet het de stamper Balls to the Wall zijn. Het is niet heel technisch, niet loepzuiver (of accentloos) gezongen, maar op de één of andere manier toch gewoon ontzettend vet – iets met een combinatie van rauwe energie, een rebelse boodschap en het episch aandoende koortje ingebouwd in een verder recht-toe-recht-aan nummer? Hoe dan ook: als ik jullie was zou ik het eens luisteren.

Closing Time | Def Leppard

, door

Met dank aan Rigo Reus voor de suggestie! Het geheel (muziek, clip) doet wellicht een tikje gedateerd aan, maar Women blijft een prima rocknummer. Van het album Hysteria zijn er zo’n 20 miljoen verkocht, niet gek voor een band waarvan de drummer net z’n arm had verloren.

Closing Time | Mule Conversations

, door

Het is alweer een kwart eeuw geleden dat Tom Waits ‘Mule Variations’ uitbracht. Een variatie op Bachs ‘Goldberg Variations’, aldus Waits, die door zijn vrouw regelmatig met een muilezel wordt vergeleken.

Hier zijn zes nummers van die plaat, afgewisseld met gesprekken met Waits over een van zijn meesterwerken, en de muziek die hem inspireert.

Closing Time | Out of My Head / Athens GA

, door

Als het klinkt als een medley, dan is dat omdat hier twee nummers achtereen gespeeld worden: Out of My Head van de plaat Soft Focus (2021) en Athens GA van de plaat Enjoy Your Stay (2022).

Het is tevens in Athens, Georgia dat Hotel Fiction haar thuisbasis heeft. De band begon als duo op de campus van de universiteit, waar Jade Long en Jessica Thompson elkaar eind 2018 leerden kennen. Ze wilden beiden muziek maken. Je kunt wel zeggen dat ze dat is gelukt.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende