Oké, het is natuurlijk mogelijk dat het plan niet serieus was. Ik bedoel het plan van de ondernemingsvereniging Biz Leidsestraat/Koningsplein om Amsterdammers naar het stadscentrum terug te lokken door “complimentenmeisjes” en “bloemengeisha’s” te laten lopen door de Leidsestraat. Het kan natuurlijk zijn dat dit plan, waarover ik in Het Parool las, helemaal niet serieus is, en alleen maar is bedoeld om zó veel verontwaardigde reacties uit te lokken dat en passant óók duidelijk wordt dat (a) de Leidsestraat nog bestaat en (b) men graag de Amsterdammers terug wil. Het zou niet voor het eerst zijn dat een slimme marketeer iets negatiefs doet om aandacht te genereren. Seksisme Want negatief is het natuurlijk. Het seksisme van de complimentenmeisjes en bloemengeisha’s doet denken aan de pizza-keten die klanten opriep “de lekkerste dozen” te nemen, het Rijksmuseum dat alleen “hertjes” in dienst wilde nemen en de bioscoop die het vrouwelijk personeel te strakke truitjes gaf. En ik denk niet dat ook maar één Amsterdammer zal zeggen “o, nu ze bloemengeisha’s hebben, nu verandert de zaak, nu ga ik weer naar het centrum!” Maar goed, op het gevaar af dat ik de gek ben die, door zijn verbijstering te tonen, het middel vormt waarmee Biz Leidsestraat/Koningsplein de Amsterdammers wil teruglokken: je kunt ook wél positief iets doen om mensen terug te lokken. Als je Amsterdamse klanten wil in het centrum, zorg er dan eerst eens voor dat je personeel je bezoekers te woord staat in het Nederlands. Je jaagt er heus geen toeristen mee weg; kijk maar naar Frankrijk of Italië, waar ze je in de eigen taal begroeten en geen toerist minder ontvangen. Cultuur En dan is er de cultuur. De Leidsestraat gaat over drie, vier grachten en er staan enkele verdraaid mooie huizen met mooie details. Je kunt in je promotie ook dáár de nadruk eens op leggen. Want weet je, er is meer in Amsterdam te doen dan alleen maar shoppen. En verder: zorg dat de Leidsestraat weer te bereiken is per fiets. Er is nooit een geldige reden geweest fietsers te verbannen. Ik weet dat dit heel raar klinkt, maar overweeg het toch maar eens. Iets zegt me namelijk dat het mis begon te gaan met de Leidsestraat op het moment dat de fietsen weg moesten. Verscheen eerder op Mainzer Beobachter.
Van een band die zich Coverland noemt, mag je vooral lekkere covers verwachten. De heren weten te leveren met ‘Out of Touch’ (1984) van het popduo Hall & Oats.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
ONDERZOEK - Na de moord op Pim Fortuyn, twintig jaar geleden, kregen we te maken met een nieuw fenomeen: de boze burgers. Jelle van der Meer en Marcel Ham plozen uit hoe de wetenschap al die jaren dacht over boze burgers.
De moord op Pim Fortuyn op 6 mei 2002 bracht het land in shock. Maar achteraf gezien, heeft het enorme electorale succes van Fortuyn en zijn partij LPF een veel grotere impact gehad op politiek en samenleving. Een slagveld was het, in zetels. Niet voor niks heette dit al snel ‘de opstand’ en ‘de revolte’; daaruit sprak schrik en angst. Het had grote indruk gemaakt dat op de avond van de moord een woedende menigte Fortuyn-aanhangers aan de poorten van het Binnenhof stond te rammelen.
Het beeld van ‘boze burgers’ was geboren. De analyses en onderzoeken kwamen onmiddellijk op gang en zijn sindsdien niet meer gestopt. Wie zijn zij, wat willen zij? Zijn ze wel boos? We zetten twintig jaar onderzoek op een rijtje. En beginnen bij het begin.
Een revolte lag rond de eeuwwisseling niet in het verschiet. Na acht jaar paarse coalitie (VVD, PvdA en D66) stonden de economische indicatoren op zonneschijn. Als die opstand er dan opeens toch is, staan columnisten en opiniemakers onmiddellijk met hun duidingen klaar.
Lieke Marsman, onze Dichter des Vaderlands, was ziek, is ziek: ze heeft kanker, kraakbeenkanker. Dat werd al in 2017 geconstateerd. Lieke Marsman heeft hierover geschreven in haar boek De volgende scan duurt 5 minuten.
En ze is daarvoor behandeld, met radiotherapie. Helaas heeft die bestraling niet geleid tot genezing. Haar arm en schouder zijn nu geamputeerd.
Sterkte Lieke. We denken aan je.
Het gedicht ‘Vasthoudendheid’, is het openingsgedicht van haar debuutbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud, uit 2010.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Voor oude zakken zoals ik is Crockett’s Theme van keyboardgod Jan Hammer jeugdsentiment. Zelfs al keek je niet naar Miami Vice, dan nog werd het liedje afgespeeld op de radio, TV en in de schoolsoos. Ik weet niet hoe jong Kebu’s publiek is, maar het klinkt in ieder geval als vanouds.
Leuk weetje: Kebu (Sebastian Teir) was voor z’n solocarrière toetsenist voor de Finse metalband Kouzin Bedlam.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Eigenlijk was de Amerikaanse countryzanger Terry Allen een beeldend kunstenaar. Muziek maken deed hij erbij. Zijn concept-album Juarez begon als muzikale omlijsting bij een expositie van zijn schilderijen en sculpturen.
Inmiddels wordt hij echter beschouwd als een pionier op het gebied van de alternatieve country.
Hiphop-artieste Doja Cat gooit op dit moment hoge ogen met het nummer ‘Vegas’ voor de biopic van Baz Luhrmann over het leven van Elvis Presley.
In het nummer grijpt ze terug op de oorspronkelijke versie van ‘Hound Dog’ van Big Mama Thornton. Die scoorde er in 1952 al een hit mee, maar Elvis maakte het nummer vier jaar later pas echt wereldberoemd.
Zoals gezegd stond Nile Rodgers (69) afgelopen weekend in Rotterdam op het North Sea Jazz Festival met Chic. Voor wie het gemist heeft verwijzen we hier naar een videoregistratie. Het plezier spat er vanaf.
Hé, maar zeg: is dat onze eigen Candy Dulfer die we daar voorbij zien komen?
Nile Rodgers is een van de invloedrijkste muzikanten van de 20e eeuw. Met zijn vieze gitaarloopjes maakte hij menig nummer tot wereldhit. Zo schreef ‘ie met bassist Bernard Edwards onder meer bekende nummers voor Sister Sledge en Diana Ross, componeerde hij gitaarriffs voor David Bowie en maakte hij in 2013 Random Access Memories met Daft Punk tot megasensatie.
Brian Molko heeft nieuwe boventanden en draagt tegenwoordig een snor als Freddie Mercury. Buiten dat is de oude Placebo met hun laatste album helemaal terug.
Hé, van wie is dat vieze gitaarloopje? Van Nile Rodgers natuurlijk! Hoe kan het ook anders? Deze briljante gitarist wist met z’n funky riffs het disco-genre in de jaren ’70 en ’80 boven zichzelf te verheffen.
Nile Rodgers is een van de invloedrijkste muzikanten van de 20e eeuw. Met zijn vieze gitaarloopjes maakte hij menig nummer tot wereldhit. Zo schreef ‘ie met bassist Bernard Edwards onder meer bovenstaand liedje voor Sister Sledge.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.