Dat de samenleving bestaat uit verschillende sociale groepen, is niets nieuws. We omringen ons graag met mensen die op ons lijken omdat dat comfortabel voelt. Maar wat brengt het je om toch uit je bubbel te stappen? Een artikel van Inge Engel. Als je de media mag geloven is Nederland verdeelder dan ooit. "Nederland segregeert en verbubbelt" kopte NRC vorig jaar. Hoog tijd om hier met wetenschappers over in gesprek te gaan. Langzaam druppelen de gasten De Hondekop binnen met als doel om uit hun bubbel te breken. Vanavond staat in het teken van lekker eten, een goed gesprek en een dosis wetenschap: deze drie ingrediënten komen samen tijdens onze Dialoog Diners. Sommige mensen komen alleen, anderen hebben iemand meegenomen die zelf niet zo snel deze plek zou bezoeken, en weer anderen komen met hun vertrouwde groepje vrienden of collega's. Het belooft een enerverende avond te worden want de gasten vinden op de tafels gesprekskaartjes die helpen het gesprek te faciliteren en bovendien aanzetten tot denken: “Onze sociale identiteit komt tot stand door deel uit te maken van verschillende groepen. Welke groepen maken wie jij bent?” Deze vraag blijkt nog niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Want je kan student, activist, basketballer of schilder zijn, maar hoe bepalend is dat voor jouw identiteit? Daar wisselen de antwoorden, maar duidelijk is dat de mensen met wie wij een groep vormen vaak dezelfde normen en waarden hebben. Met andere woorden: we leven in sociale bubbels met ongeschreven regels. Je bubbel is comfortabel, maar ook beperkend Tijdens het voorgerecht moeten de gasten meteen uit hun bubbel, want de één krijgt een bord met slechts sla en de ander met ceviche van tomaat en tijgermelk. Samen met een (soms onbekende) tafelgenoot moeten ze de borden samenstellen tot één gerecht. Nadat het ijs aan tafel is gebroken vertelt sociaal psycholoog dr. Marieke Vermue (Universiteit Utrecht) hoe het kan dat we ons zo graag omringen met mensen die op ons lijken. “Mensen voelen een fundamentele basisbehoefte om ergens bij te horen. Deze behoefte vervul je door deel te nemen aan een groep want dat biedt je zekerheid, veiligheid, erkenning en soms zelfs betekenis,” vertelt Marieke. De sociale identiteitstheorie stelt dat deze groepen jouw sociale identiteit vormen: een deel van je zelfbeeld wordt bepaald door de groepen om je heen. Afhankelijk van de context kan een van deze groepsidentiteiten meer actief worden. Een gast in het publiek herkent dit zelf ook en geeft aan dat hij zich juist Nederlander voelt wanneer hij op vakantie in Griekenland is. De groepen waartoe je behoort maken dus wie jij bent, maar wat zorgt ervoor dat we ons veiliger voelen bij mensen die op ons lijken? In je eigen bubbel is alles relatief rooskleurig en zelden ongemakkelijk. Je weet precies om welke politieke grappen je vrienden zullen lachen en iets wat de buitenwereld als ordinair zou zien vindt jouw bubbel brat! Je hoeft dus minder op je hoede te zijn, omdat je weet wat je kunt verwachten. Toch juicht Marieke het mensen toe om uit hun bubbel te stappen: “Het risico dat op de loer ligt wanneer je heel erg in je eigen bubbel zit, is dat het je blik op de werkelijkheid vertekent.” Als je alleen maar in een welvarende bubbel leeft, wordt het lastiger om voor te stellen dat sommige mensen, die bijvoorbeeld minder welvarend zijn, andere keuzes maken in het leven. Daarom is het belangrijk om je bewust te zijn van je eigen kader, om zo begrip voor andere groepen op te brengen. De grenzen van je bubbel zijn minder hard dan je denkt Want samen vorm je de samenleving. Uit een onderzoek van SCP komt naar voren dat veel mensen in Nederland zich zorgen maken om polarisatie. Op sociale media en in kranten wordt hier vaak over gesproken en hierdoor denkt zelfs driekwart van de mensen dat de polarisatie toeneemt. Wetenschap laat iets heel anders zien: mensen denken over veel onderwerpen nog steeds hetzelfde. Is Nederland echt zo gepolariseerd? “Het is belangrijk om hier onderscheid te maken tussen twee soorten polarisatie. We spreken van ideologische polarisatie wanneer tegenstellingen tussen politieke opvattingen extremer worden”, vertelt socioloog en politicoloog dr. Jona de Jong (Universiteit Utrecht). Hierbij kun je denken aan thema’s als migratie en integratie. Hoewel het debat in Nederland op deze thema’s is verhard, zien we eigenlijk niet echt dat ideologische polarisatie is toegenomen. "Wil je uit je bubbel breken? Probeer dan groepen te vinden die niet homogeen zijn op het gebied van politiek." Affectieve polarisatie gaat over de gevoelens richting de andere groep: ook wel de wederzijdse afkeer tussen aanhangers van verschillende politieke stromingen. De Jong ziet dat mensen weliswaar sterke negatieve emoties richting de ‘abstracte’ andere groep hebben, maar dat wanneer dit concreet een buurman of collega betreft dit eigenlijk wel meevalt: “In bijvoorbeeld Amerika kunnen Republikeinen en Democraten echt niet aan elkaar zien welke politieke voorkeur ze hebben. Wat je wel ziet is dat iemand ook van voetbal houdt of naar de kerk gaat. Politieke voorkeur wordt dan snel minder belangrijk omdat je ook andere overeenkomsten hebt waar je over kunt praten,” verklaart hij. Het wordt pas problematisch als mensen zich volledig identificeren met hun politieke groepsidentiteit. Dit is ook het handelsperspectief dat de twee sprekers meegeven aan het publiek aan het eind van de avond. Wil je uit je bubbel breken? Probeer dan groepen te vinden die niet homogeen zijn op het gebied van politiek. Zoals een muziekschool of een sportclub. Op deze manier ontmoet je mensen met andere achtergronden, terwijl je wel een gezamenlijke hobby deelt en gebaseerd daarop een band kan opbouwen. Want, zo concluderen ook deze sprekers: er is altijd meer dat ons verbindt dan dat ons van elkaar scheidt. Dit artikel verscheen eerder bij Studium Generale Utrecht.
Dit Paasoratorium werd voor het eerst uitgevoerd op Eerste Paasdag 1725. Precies driehonderd jaar geleden dus.
Hier uitgevoerd door De Nederlandse Bachvereniging onder leiding van Jos van Veldhoven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Oostenrijkse regering wil WhatsApp en Telegram monitoren. Minister van Binnenlandse Zaken Gerhard Karner van de Oostenrijkse Volkspartij (OVP) vertelde dinsdagavond dat “de politie momenteel geen manier heeft om te zien wat terroristen en extremisten doen in berichtenprogramma’s.” Staatssecretaris Jorg Leichtfried van de Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk (SPO), coalitiepartner van de OVP, ziet in het initiatief geen gevaar voor massasurveillance. Het gaat er vooral om dat de bevolking het gevoel krijgt dat het veilig is in het land. Bij de liberale coalitiepartner NEOS zijn er nog wel zorgen over de nieuwe wet. Mocht het allemaal doorgaan dan zijn er wellicht nieuwe kansen voor oud-kanselier Sebastian Kurz om zich in te zetten voor de veiligheid van zijn land. Hij is tegenwoordig zakenpartner van de Israëlische ondernemer Shalev Hulio, de ontwerper van Pegasus, de beruchte spyware waarmee overheden journalisten en dissidenten hacken. Met hun nieuwe bedrijf Dream Security proberen ze vooral in autoritair geregeerde landen klanten te vinden voor hun cybersecuritysoftware. Kurz is als oud-premier met zijn netwerk daarbij van bijzonder grote waarde, schrijft Follow the Money.
Sebastian Kurz werd eind 2021 gedwongen om af te treden vanwege een corruptieonderzoek. Vorig jaar kreeg hij acht maanden voorwaardelijk vanwege meineed in deze affaire. Er loopt nog een andere zaak. De Oostenrijkse justitie vermoedt dat Kurz en zijn team met belastinggeld valse peilingen hebben gekocht. Ook zouden ze pogingen hebben gedaan om positieve publiciteit in de media te kopen. Direct na zijn ontslag als bondskanselier trad Kurz in dienst van het investeringsbedrijf Thiel Capital in Silicon Valley in de VS. De multimiljardair en libertariër Peter Thiel is een van Trumps beste vrienden. In die kringen hebben Hulio en Kurz nu ook de investeerders gevonden voor hun nieuwe bedrijf Dream Security. Ook Hulio is nog in rechtszaken verwikkeld vanwege zijn rol in NSO, het bedrijf dat de Pegasus software ontwikkelde.
RECENSIE - Wie nu H’ART Museum aan de Amstel bezoekt, komt even terug in het Amsterdam van de 17de eeuw. In de jubileumtentoonstelling ‘Van Rembrandt tot Vermeer’ zijn tot eind augustus 75 werken van Rembrandt en zijn 17de -eeuwse tijdgenoten te zien. Alle werken behoren tot The Leiden Collection, een inmiddels wereldberoemde collectie van Nederlandse oude meesters. Vier de 750ste verjaardag van Amsterdam in stijl mee met Van Rembrandt tot Vermeer.
‘Een uitleenbibliotheek van Oude Meester’
Doelstelling van The Leiden Collection
Dr. Thomas Kaplan vertelt aan de pers over zijn The Leiden Collection in H’ART Museum © foto Aad Hoogendoorn.
Deze tentoonstelling was er nooit gekomen als de Amerikaanse kunstverzamelaars Thomas Kaplan & Daphne Recanati Kaplan in 2003 niet waren begonnen met kunstverzameling. Als achtjarige jongen wordt Thomas door zijn moeder mee genomen naar het Metropolitan Museum of Art in New York. Daar ziet hij voor het eerst werken van Rembrandt (1606-1669). De indrukken die deze schilderijen op hem maken, zijn de motor achter zijn passie voor kunst. Als hij in 2003 de kans krijgt een Hollandse meester te kopen, is het zaadje gepland. Samen met zijn vrouw Daphne bezoekt hij wereldwijd veilingen en galeries. Anno 2025 heeft het echtpaar meer dan 200 werken in haar bezit. Ze zijn niet voor thuis, maar om te delen met zoveel mogelijk anderen. Dat is de hoofddoelstelling van The Leiden Collection. En ja de naam zegt het al, bij de aankoop ligt de focus op Hollandse meesters uit de 17de eeuw met een link met Leiden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In de tweede helft van de jaren ’90 werden ze ongekend populair, dit methodistische bluegrassbandje.
Sixteen Horsepower draaide om de charismatische frontman David Eugene Edwards, die zijn existentiële angst en zelfhaat combineerde met zijn hel-en-doemenis-geloof.
Bij geseculariseerde, postmoderne slimme muziekliefhebbers ging het er in als Gods woord in een ouderling. Men vond het prachtig. Zo lekker authentiek!
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Een marijuanakruis of crossjoint is een manier om drie jonko’s tegelijkertijd te roken. En zo zitten er nog wel wat meer dubbelzinnigheden in dit nummer van Ghost.
De band hier is dan weer niet Ghost, maar twee Youtube-covermuzikanten: de Melodicka Bros.
Niemand minder dan Johnny Cash covert hier Depeche Mode’s Personal Jesus. Van zijn zesde en laatste uitgifte van Cash’ American Recordings, American IV: The Man Comes Around (2002).
Nou is Depeche Mode eigenlijk een Britse band natuurlijk, maar een kniesoor die daarover zeurt.
Dertig jaar geleden brak Joan Osborne internationaal door met een lied over God. Hoewel Obsorne sinds haar eerste plaat geen hits meer heeft gemaakt, wordt ze door vakgenoten nog steeds hoog aangeslagen.
Ook in Saint Teresa (van hetzelfde album, Relish), over een verslaafde vrouw op straat, raakt ze aan religieuze thema’s.
–
Ja, dat zouden veel mensen wel willen, blijkens hun stemgedrag: in het verleden leven. Nou ja, een geïdealiseerd verleden dan, dat nimmer bestaan heeft.
The Connells deden hier in 1995 een niet onaardige cover van Jethro Tull.
Madonna schreef ‘Live to Tell’ in 1985 samen met muziekproducent Patrick Leonard, die de melodie had bedacht voor een film waar hij de composities voor zou verzorgen.
Toen hij ontslagen werd voor dat project, trok Madonna hem de film in waar haar toenmalige partner Sean Penn op dat moment aan werkte: At Close Range. Een dramatisering van de misdaadfamilie uit Pennsylvania rond Bruce Johnston senior, die zijn eigen zoon en een aantal van hun maten liet vermoorden om aan het gerecht te ontkomen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.