BRIEF - Geert Wilders spreekt van een Marokkanenprobleem, maar Boudewijn Pothoven vindt dat onzin. ‘Waarom spreken we eigenlijk niet van een jongensprobleem?’
Geachte heer Wilders,
Ik schrijf u deze brief tegen beter weten in. Ik heb namelijk niet de illusie dat ik u ga overtuigen. In de hoop wellicht een deel van uw achterban – die de laatste tijd weer in omvang is toegenomen – wel te kunnen overtuigen, ga ik toch mijn zienswijze uit de doeken doen.
U zult begrijpen dat het gaat over het door u veronderstelde Marokkanenprobleem. Zo’n probleem levert u electoraal veel winst op, dus er is u veel aan gelegen ons te doen geloven dat het bestaat. Volgens mij is dat niet zo. Het is in mijn ogen in ieder geval niet wat ten grondslag ligt aan de dood van de Almeerse grensrechter Nieuwenhuizen.
Laat ik beginnen te zeggen dat ik waag te betwijfelen dat er überhaupt een (structureel) probleem is. Zonder te willen bagatelliseren hoe vreselijk het is dat iemand wordt doodgeschopt – ongeacht waar, wanneer en door wie – lijkt dit me vrij duidelijk een incident. Nogmaals: een vreselijk treurig incident, maar wel een incident. Als er ieder weekend iemand om vergelijkbare redenen wordt doodgeschopt, dán is er een probleem. Zo lijkt verder niemand het te zien, dus laten we er for argument’s sake van uitgaan dat het doodschoppen van de grensrechter wél het uitvloeisel is van een groter probleem.
We weten eigenlijk maar vier dingen over de daders: het zijn jongens, ze zijn een jaar of 15, ze zitten op voetbal en ze hebben Marokkaanse roots. U pikt hun Marokkaanse afkomst eruit en begint te strooien met cijfers over hoeveel vaker zij met politie in aanraking komen dan Nederlanders. Maar is het bijvoorbeeld ook niet zo dat jongens veel vaker betrokken zijn bij geweldsincidenten dan meisjes? Waarom noemen we het dan geen jongensprobleem?
Dat doen we niet, omdat dat onzin is. Je kunt niet zomaar stellen dat alle jongens potentiële tijdbommen zijn. Dat is veel te simpel. Om dezelfde reden was er ook geen sprake van een boerenprobleem toen bleek dat Marianne Vaatstra vermoord was door een boer. Om ertoe over te gaan een ander mens te vermoorden, moet er meer ‘mis’ zijn met je dan alleen maar Marokkaan zijn. Of jongen. Of boer.
Een paar dagen voordat de grensrechter de headlines ging beheersen, stonden alle media in het teken van de wanpraktijken bij onderwijsgroep Amarantis. Het hoofdkantoor van Amarantis is gevestigd op de Zuidas en de bestuurders hebben twee leaseauto’s per persoon. Terwijl zij multinational aan het spelen waren en de ene schuld aflosten met de andere, knepen ze hun leerkrachten de strot af. Die leerkrachten konden vervolgens hun kinderen niet de tijd en aandacht geven die ze hadden moeten krijgen.
Amarantis en de grensrechter houden geen rechtstreeks verband met elkaar. Maar áls er al een groter probleem ten grondslag ligt aan de dood van de grensrechter, dan lijkt het mij logisch om dat te zoeken in opvoeding en opleiding. Tenminste, als Marokkaanse kinderen niet crimineel geboren worden – en dat zult zelfs u toch niet durven beweren? Daarvan uitgaande, kunnen dit soort uitwassen dus worden voorkomen door het tijdig bijbrengen van good old normen en waarden aan kinderen. Dit is een taak voor leraren en ouders, maar die moeten dan wel in de gelegenheid zijn om dit te doen.
Ik beweer niet dat achtergrond totaal los staat van bepaalde problematiek. Het kan heel goed een factor zijn, maar dan wel één van meerdere factoren. Het is bijvoorbeeld goed denkbaar dat veel Marokkaanse ouders ondersteuning nodig hebben bij het overbrengen van Nederlandse normen en waarden. Ik vind dat we ze die dan moeten bieden, in plaats van ze bij voorbaat te verketteren en te stigmatiseren.
Als er onverhoopt nog eens zo’n voorval plaatsvindt naar aanleiding waarvan u wilt debatteren, vraag dan dus geen debat aan over ‘het Marokkanenprobleem’, maar over agressie onder de jeugd, of een gebrek aan respect voor gezagsdragers. Dat klinkt minder spectaculair maar levert waarschijnlijk wel een (beter) debat op. En daar gaat het uiteindelijk om. Toch?
Groeten,
Boudewijn.
Reacties (13)
stapte laatst uit in station Duivendrecht, wou daar in de shop even iets kopen, meteen 2 zwarten (antillianen of Surinamers) en een marokkaan die me lastig vielen. Heej witte, heej ouwe…
Andere keer in Amersfoort, op de fiets, gingen 2 jonge Turken op het fietspad staan om me te hinderen. Ik fietste gewoon door maar moest een tikje opzij. Enkele andere fietsers gingen zelfs de straat op. De Turkjes waren duidelijk aan het provocariceren.
Kortom, weg met die multikul.
“Het hoofdkantoor van Amarantis is gevestigd op de Zuidas en de bestuurders hebben twee leaseauto’s per persoon”
Mooi voorbeeld van alles hangt met alles samen. Past bij de PVV redeneerwijze?
“Het is goed denkbaar dat veel Marokkaanse ouders ondersteuning nodig hebben bij het overbrengen van Nederlandse normen en waarden” Pikant dat “veel”. Zou het ook “goed denkbaar zijn bij veel Nederlandse ouders”?
@1:
Nu woon ik toevallig in een plaats waar weinig “nieuwe Nederlanders” wonen.
Maar daar vertoeven ook best aardig wat hangjongeren die de boel proberen te verzieken.
Ook zijn er inbrekers, lallende drankorgels, criminele jongetjes, corrupte blanke bestuurders enz. te vinden.
Kortom, het is er bijna net zo asociaal als bij de gemiddelde PVV-bestuurdes ;-)
“Als er ieder weekend iemand om vergelijkbare redenen wordt doodgeschopt, dán is er een probleem.”
Het probleem is dat er ieder weekend iemand wordt geschopt. Nu volgde daarop de dood en kwam het in het nieuws.
Voetballers zoals Cruijff hebben hier ook aan meegewerkt. Cruijff staat bekend als iemand die weinig respect had voor het gezag van scheidsrechters.
Het een Marokkanenprobleem noemen is daarom inderdaad zwak en makkelijk scoren voor Wilders.
Veel mensen zijn tegenwoordig respectloos naar elkaar.
“♪ Een zoon die noemt z’n vader Piet ♬” klinkt leuk, maar soms krijgt de zoon daardoor moeite om het respect voor z’n vader in een juist perspectief te plaatsen.
Ik begreep dat er toch minstens één jongen van niet-Marokkaanse afkomst bij betrokken was.
Het gerucht, en de tweet van Wilders, dat het alleen om Marokkaanse spelers zou gaan was gebaseerd op leugen van de Telegraaf, die de voorzitter van Buitenboys verkeerd citeerde. De voorzitter was hier ook terecht kwaad over.
Daarmee ontken ik niet dat jongens van Marokkaanse afkomst oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteitscijfers, maar als de weinige feiten die we kennen niet eens kloppen, dan gaat het hele “debat” toch nergens meer over.
Een goed artikel van Boudewijn. Hulde.
“Dat klinkt minder spectaculair maar levert waarschijnlijk wel een (beter) debat op. En daar gaat het uiteindelijk om. Toch?”
Dat was een retorische vraag. Toch? Het gaat Wilders immers niet om het debat, maar om stemmen trekken. Zijn doelgroep is niet geïnteresseerd in debatten, maar moet gewoon kunnen zeggen, wat ze vinden. Zonder debat of tegenspraak.
@2: Ga je nou vallen over het woordje ‘veel’?
Het is inderdaad ook denkbaar dat er Nederlandse ouders zijn die hier hulp bij nodig hebben, maar de kans in nu eenmaal groter dat Nederlandse ouders op de hoogte zijn van de NL normen en waarden, dan Marokkaanse ouders. Bovendien hoef je toch niet altijd een disclaimer mee te versturen als je iets over Marokkanen zegt?
Het échte probleem is dat er, met dank aan zowel Wilders als krampachtige PC-ness, nauwelijks serieus over de sociaal-maatschappelijke problematiek van tweede en derde generatie-Marokkanen kan worden gedebatteerd zonder te vervallen in dit soort vruchteloze nondiscussie.
“Om dezelfde reden was er ook geen sprake van een boerenprobleem toen bleek dat Marianne Vaatstra vermoord was door een boer.”
Ik denk dat het minder gaat om het boer-zijn, maar om iets anders. Die bepaalde streek in Friesland wel een reputatie. Het is het waldpiek-gebied met de bijbehorende vooroordelen.
http://forum.fok.nl/topic/357543
@ BP’s ‘Brief aan GW
1] In het feit dat Marokkaanse jongens veel vaker betrokken zijn bij ‘geweldincidenten’ dan meisjes, schouwt BP een ondergraving van GW’s stelling dat er een specifiek Marokkaans (jeugd)probleem is.
Maar dat ziet BP ziet verkeerd. Het criminele verschil tussen Marokkaanse jongens en – meisjes bevestigt juist GW’s these.
Dat zit zo. Aan het in bedwang houden van Marokkaanse meisjes wordt in Marokkaanse gezinnen streng de hand gehouden. Met deze onvrijheid correspondeert de bandeloosheid van Marokkaanse jongens. En deze correspondentie is definitief. Zo losgelaten de laatsten mogen en moeten zijn, in die mate staan invers de meisjes onder controle. En v.v. Vrouwen zijn inferieur aan de man, en dat moet vroeg worden geleerd, en ingeprent.
Men beweert wel eens dat Marokkaanse ouders hun kinderen beter moeten opvoeden, of daarbij NL-se steun zouden moeten krijgen, maar dat is een lachwekkend ethnocentrisme.
Op hun manier doen de Marokkaanse ouders het goed. Uitstekend zelfs.
2] BP. ‘U zult begrijpen dat het gaat over het door u veronderstelde Marokkanenprobleem. Zo’n probleem levert u electoraal veel winst op, dus er is u veel aan gelegen ons te doen geloven dat het bestaat.’
Zijn opstel begint ‘Binnen zonder Kloppen’ BP met zijn ordinaire voorstelling van GW als een politicus voor wie electorale winst primair is, met één of ander Probleem als middel om dat hoofddoel te bereiken. Welnu, dit is een aantijging die iedere stemmenwervende politicus onder democratische condities kan treffen.
En hoe kunnen getroffen politici zich ertegen verweren? Moeilijk. Want het modern-democratisch proces bestaat nu eenmaal uit politieke partijen en natuurlijk willen alle partijen de grootste in stemmen worden, en politici zijn machts- en statusbelust en zijn die ‘beschuldigingen’ altijd wel en beetje waar. Hoe zouden ze het op een bepaalde manier niet kunnen zijn? Zo koopt de PvdA zijn stemmen met het verstrekken van uitkeringen en het faciliteren van de Nederlandse Massa Immigratie en onderhoudt
zij daarmee een banencircuit voor haar managers en handlangers. Haar folderaars moeten maar zelf aan de kost zien te komen
En je leest ze dan ook vaak, die ‘politieke’ beschuldigingen. Zo vaak, dat dan ook wel eens aan de integriteit van wie ze uit, mag worden getwijfeld. Een politiek beleid /- programmapunt bevalt je – BP – niet, en je gaat direct al – BP – tieren en lasteren over belustheid op electoraal gewin en over partij politieke belangen waaraan die van het land worden opgeofferd e.d.
Tegen wie zo te keer gaat, mag wantrouwen rijzen tegen zijn democratisch inborst. GW – onder bewaking! – en zijn en ons Probleem wegzetten als een louter een machtbeluste stemmenjager met een nonsens probleem, is een schandelijke leugen.
Misschien is er (op de achtergrond) ook nog wel een ander probleem: het onvermogen om maat te houden en het onvermogen van grote groepen mensen in een voorbeeldrol om daadwerkelijk een voorbeeld te zijn. De heren van Amarantis zijn evenzeer een teken des tijds, als de voetbalcrimineeltjes die een grensrechter dood slaan.
Een ’topman’ van Amarantis durft te zeggen:’Dat is onwaarschijnlijk schadelijk voor mijn integriteit’. Alsof integriteit niet in verband staat met eigen handelen, maar met een publiek oordeel.
De voetballertjes voelen zich eerder slachtoffer dan dader.
Iedere zin en redelijkheid lijken zoek.
@10:
“Men beweert dat Marokkaanse ouders hun kinderen beter moeten opvoeden .. dat is een lachwekkend ethnocentrisme. Op hun manier doen de Marokkaanse ouders het uitstekend”
– Nu nog de Nederlandse samenleving daarop instellen.
@ 12 ‘Nu nog de Nederlandse samenleving daarop instellen.’
Inderdaad! We hebben ze binnen gelaten en moeten ons nu aanpassen. Een beetje snel.
Het Marokkaans opvoedingssysteem – dat van culturele aard is gebleken – tot verandering dwingen; of zelfs maar proberen Marokkaanse gezinnen over te halen dat zelf te doen, is ons onder de moderne, vigerende formule van de gelijkwaardigheid van alle culturen verboden.
We moeten ons dus maar laten doodtrappen.