Rembrandt Koppelaar

Gedurende 2000/2001 boorden oliemaatschappijen op 5200 meter diepte in de Kaspische zee een goudmijn aan. Wellicht de laatste supergiant onder de olievelden, het Kashagan complex. Met zijn 13 miljard vaten aan olie, goed voor 5 maanden aan huidige wereldconsumptie, was het veld de grootste ontdekking sinds olieveld East Baghdad te Irak in 1979.

Niet voor niets aast de Amerikaanse regering daarom op het zwarte goud dat essentieel is voor de olieverslaving van het land. Onder het mom van “defining and eliminating barriers to investment in Georgia’s energy sector.” zoekt de VS nieuwe energieroutes via Georgië voor Kazachstaanse olie. Steven Mann, de deputy assistent secretaris van de het staatsdepartement voor zuid en centraal Aziatische Zaken omschrijft het zeer helder:

“Washington was now focused on the “second phase” of new energy routes out of Central Asia, now that the Baku-Tbilisi-Ceyhan pipeline and the Caspian Pipeline Consortium line are completed. The second phase, he said, was focused on increasing access of oil from Kazakhstan, a key US ally in the region, to the Baku-Tbilisi-Ceyhan pipeline (BTC).” Deze pas afgebouwde BTC pijpleiding transporteert olie van drie andere grote jongens,de Azeri-Chirag-Gunashli (ACG) olievelden van Azerbeidjaan. Van Baku te Azerbeidjaan naar de Turkse haven Ceyhan, opdat de olie i.p.v. naar Rusland /China of India naar de Verenigde Staten (en Europa) getransporteerd kan worden. Hiermee heeft Washington haar eerste energietroef in deze regio in de handen voor de toekomst.

De Koeweitse oppositie, die tegen het verhogen van de olieproductie is, heeft bij de verkiezingen van 30 juni een meerderheidsaandeel verkregen. Alle plannen om de productie te verhogen zullen weggestemd worden volgens oppositieleider Abdullah Al Nibari. Dit gaat haaks tegen de plannen van de regering in. Die wil de olieproductie verhogen van de huidige 2.5 miljoen vaten per dag naar 4 miljoen vaten per dag tegen 2020. Om haar standpunt kracht bij te zetten heeft de oppositie een wet aangedragen die de productie vastlegt op 1% van de bewezen reserves. Uitgaande van het huidige officiële reservecijfer van Koeweit van 99 miljard vaten zou dan de huidige productie gehandhaafd blijven. De Koeweitse oppositie gelooft echter, vanuit eigen ervaring, niet in het officiële reservecijfer.

Zij geeft aan dat de cijfers zoals weergegeven in het rapport van de Petroleum Intelligence Weekly correct zijn. In januari rapporteerde dit olie-industrie blad over een geheim rapport van de Nationale oliemaatschappij van Koeweit waar zij beslag op had gelegd. Het rapport gaf aan dat het land 48 miljard vaten aan oliereserves heeft waarvan maar 24 miljard bewezen reserves. Dat zou betekenen dat de wereldoliereserves 6% lager zijn dan tot nu toe aagenomen. Als de oppositie aan haar standpunt vasthoudt moet de olieproductie in Koeweit op korte termijn gehalveerd worden. Anders raken de oliereserves in het land te snel op.