Laatste Franse WOI soldaat herdacht
Laatste Franse WOI soldaat herdacht
Lazare Ponticelli overleed vorige week woensdag op 110-jarige leeftijd.
Laatste Franse WOI soldaat herdacht
Lazare Ponticelli overleed vorige week woensdag op 110-jarige leeftijd.
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Wie wil weten wat de biogenetische state of the art is doet er goed aan een kwartiertje vrij te maken voor het praatje dat Craig Venter in februari op de TED gaf. De Amerikaanse bioloog is oprichter van het Institute for Genomic Research (TIGR). Venters bedrijf Celera kon in 2000 (gelijktijdig met het publieke Human Genome Project) melden dat het volledige menselijke genoom was beschreven. Venters praatje op de TED gaat over de volgende stap in gentechnologie: wat als we niet alleen de bestaande genomen willen beschrijven, maar daadwerkelijk genetisch materiaal willen synthetiseren?
Daarin zijn we blijkbaar verder dan je zou denken. Venter heeft beschikking over een robot die een miljoen chromosomen per dag in elkaar kan zetten en dit zou binnen anderhalf jaar moeten leiden tot het eerste volledig door mensen (en computers) gemaakte organisme, Mycoplasma Laboratorium. Hiermee komt Venter, en daarmee de hele mensheid, in één klap op de stoel van God te zitten en de vraag die dan ook rijst is: wat willen we hier mee?
Venter geeft in zijn keynote een tot de verbeelding sprekend voorbeeld: met de groeiende wereldbevolking is het allang geen geheim meer dat de stijgende energiebehoefte op niet al te lange termijn een probleem oplevert. De huidige generatie biobrandstof blijkt ook geen goede oplossing, omdat het “zorgt voor toename van honger in de wereld, grootschalige ontbossing, een toename van hart- en vaatziekten en mogelijk een teruglopende economische groei in westerse landen“.
Binnenkort vieren we -zoals ieder jaar- weer de dood, maar toch vooral de wederopstanding van Jezus Christus. Volgens de overlevering stierf Jezus bijna tweeduizend jaar geleden aan het kruis (op goede vrijdag) en herrees hij twee dagen later (pasen). De miraculeus teruggekeerde Heiland begaf zich onder zijn discipelen om de laatste puntjes op de i te zetten. Maar de wederopstanding was van korte duur en Jezus moest het na veertig dagen voor gezien houden. Hij voegde zich bij God de Vader als koning in het hemels paradijs.
Tweeduizend jaar later kennen we die andere verlosser, met dezelfde initialen als zijn voorganger: Johan Cruijff. Ook hij volbracht wonderen tijdens zijn aanwezigheid op de grasmat. Het Nederlandse voetbal moest het alweer een aantal jaren zonder hem doen, maar 20 februari jongstleden kwam dan toch het bericht van de miraculeuze wederopstanding van de voetbal heiland: Cruijff zou bij het uitverkoren Ajax ook de puntjes op de i gaan zetten. Helaas voor de Amsterdammers blijkt de 21e-eeuwse J.C. het aanmerkelijk korter vol te houden dan zijn naamgenoot uit de oudheid: al na 16 dagen houdt Johan het alweer voor gezien en keert weer terug naar zijn eigen rustige (en heel aards) paradijs.
Maakt Hillary’s team Obama zwarter?
Vergezochte onzin, of subtiele beinvloeding van de kiezer?
Zoals we al eerder berichtten, keert het Amsterdam Fantastic Film Festival 2008 en daarmee ook de legendarische Night of Terror terug in de ’s lands mooiste bioscoop Tuschinski. Dat wordt gevierd met een mooi setje gloednieuwe horrorfilms. Gisteren werd bekend wat het publiek voorgeschoteld gaat krijgen.
De Nacht begint om 0.30u met het Spaanse [REC], een bloedstollende zombiefilm die geheel bestaat uit de ‘live beelden’ van een televisieploeg die een brandweerploeg een flatgebouw in volgt tijdens een reddingsactie. Dan blijkt dat de bewoners geinfecteerd zijn door zombies en komen de horrorliefhebbers ruimschoots aan hun trekken. [REC] is internationaal goed ontvangen en de reacties van het publiek zijn veelzeggend.
Na deze klassieke zombiefilm volgt om 2.30u Hatchet, nog een schoolvoorbeeld van een sub-genre van de horror: de slasherfilm. Een verzameling toeristen probeert op vakantie heelhuids aan de lokale bijlmoordenaar te ontkomen. Deze hak- en zaagfilm zal ongetwijfeld voor heel wat ge’hoer’ en ge’homo’ gaan zorgen. De geniale tagline It’s not a remake, it’s not a sequel and it’s not based on a Japanese one geeft al een beetje aan dat teruggegrepen wordt naar de klassieke Amerikaanse teen-horrorfilm.
De volgende film, die om 4.30u begint, is het Franse ‘Inside’, een bijzonder bloederige film over een zwangere vrouw die belaagd wordt door een mysterieuze vrouw. De makers raakten blijkbaar de juiste toon, want horrormeester Clive Barker vertrouwde onlangs hen de remake van zijn Hellraiser toe.
Hoe Sarko wél had moeten reageren
ipv ‘rot toch op zielige eikel’
De woensdagmiddag is op Geencommentaar.nl Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Zat die goeie ouwe Aristoteles er toch naast. In de vierde eeuw voor Christus definieërde hij de mens als een rationeel dier in zijn Metafysica. Eeuwenlang kon deze definitie er goed mee door, maar nu is deze stelling toch echt door de wetenschap achterhaald. Natuurlijk is het al langer duidelijk dat de mens vaak helemaal niet zo rationeel is als gedacht maar voor een goede redenering moeten we eerst kijken naar wat we nou eigenlijk bedoelen met ‘rationeel’?
Eén wetenschappelijk gebied waar hier onderzoek naar gedaan wordt is in de economie. Een daarin veelgebruikte methode om rationaliteit objectief te meten is de in de jaren 80 ontwikkelde Ultimatum Game. De regels van het spel zijn simpel: Er zijn twee spelers (A en B). Speler A krijgt een bepaald bedrag (zeg 50 euro) en mag speler B een door hem bepaald gedeelte hiervan aanbieden. Het enige wat speler B mag beslissen is of hij het bod al dan niet aanneemt. Als hij het aanbod aanneemt, wordt het bedrag verdeeld over de spelers volgens de voorgestelde verdeling. Neemt hij het niet aan, dan krijgt geen van beiden iets. Bij een volledig rationele beslissing moet speler B altijd het geboden bedrag aannemen (hij heeft immers de keus tussen ‘iets of niets’). Speler A weet dit en kan dus met een gerust hart speler B het laagst mogelijke bedrag aanbieden (bv. één euro).
Maar daar komt de irrationaliteit van de mens de hoek omkijken: als dit experiment daadwerkelijk uitgevoerd wordt blijkt dat bovenstaand rationeel scenario helemaal niet zo vaak voorkomt als je denkt. Sterker nog, niet alleen verwerpen de spelers B allerlei verdelingen, de spelers A voorzien dit irrationele gedrag en bieden vaak ‘eerlijkere’ verdelingen aan. Dit gebeurt zélfs wanneer de twee spelers elkaar niet kennen en voor en na het experiment niet met elkaar geconfronteerd worden.*
De woensdagmiddag is op Geencommentaar.nl Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
We schreven al eerder over de opkomst van de robot in de 21e eeuw. Het ziet er in alle redelijkheid naar uit dat verderop in deze eeuw robots ons gras maaien, onze ouderen verzorgen en onze honden uitlaten. En we zullen seksuele en zelfs liefdesrelaties aangaan met onze elektronische vrienden.
Dat laatste zal volgens dr. David Levy in de wel zeer nabije toekomst realiteit zijn. De auteur van het boek Love and Sex with Robots stelt dat er op dit moment al een behoefte aan seksuele robots is, de taak van de techneuten is om aan die vraag te voldoen. Levy voorspelt dat binnen vijf jaar de eerste volledig functionele seksuele robots al in de handel zullen liggen. En dat klinkt helemaal niet zo gek als je bedenkt dat er op dit moment in (uiteraard) Japan hard aan gewerkt wordt.
Maar Levy gaat verder: hij voorspelt dat rond het jaar 2050 robots zo’n deel zullen uitmaken van de belevingswereld van de mensen, dat een natuurlijke hechting van mensen met robots kan plaatsvinden. Bij Steven Colbert legt Levy uit waarom dit onvermijdelijk is. Deze emotionele hechting zal niet zelden culimineren in een heuse liefdesrelatie en zelfs een huwelijk. Er zullen nog heel wat wetenschappelijke en technologische doorbraken moeten plaatshebben (en zeker ook wat controversiële wetten aangenomen moeten worden) voordat dit mogelijk wordt. Dus tot die tijd maar gewoon je Roomba een extra knuffel geven.
Not as easy as it used to be… (updated link)
Carla Bruni gaat voor de Godwin
De kersverse presidentsvrouw kan wel wat mediatraining gebruiken
Benieuwd naar de voorkeur voor de Amerikaanse kandidaten van onze eigen Tweede Kamer? Den Haag Vandaag liet een enquête uitvoeren onder alle parlementariërs en vroeg ze hun voorkeur voor één van de op dit moment overgebleven kandidaten uit te spreken. De resultaten staan in dit .pdf-je, GeenCommentaar gooide het voor u in een Excel-bestandje, telde alle stemmen per partij bij elkaar op en wierp er een blik op. Hieronder de resulterende tabel en er is ook nog een mooie grafiek van gemaakt (clickable):
Wat onze parlementariërs betreft, zijn de presidentskandidaten voor beide partijen redelijk duidelijk: Obama voor de Democraten en McCain voor de Republikeinen. Wat wel opvallend is, is dat de Partij van de Arbeid liever Hillary in het Witte Huis ziet dan Barack, terwijl dat bij het CDA andersom ligt. De Clintonistische PvdA’ers geven bijna allemaal als reden op dat ze graag een vrouw als president willen zien. Uit de Obama-CDA-hoek komt toch vooral het argument naar voren dat Barack Obama voor een ‘frisse wind’ en vernieuwing kan zoeken. Voor de derde coalitiepartij is geen van de kanditaten een optie, ze zijn ‘niet christelijk genoeg’: flauw en beangstigend tegelijk.
De woensdagmiddag is op Geencommentaar.nl Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
De breekbaarheid van de hedendaagse gadgets doet wel eens terug verlangen naar de tijd van bakelieten telefoons, waar je nog iemand de hersens mee in kon slaan en je daarna geen zorgen hoefde te maken of de telefoon het nog deed. Of van de Lomo-camera die je lekker kon laten stuiteren voor het fotograferen.
Anno 2008 leven we gadgettechnisch in een heuse upgrade-cultuur: tegen de tijd dat je telefoon, videocamera of mp3speler de eerste tekenen van ouderdom begint te vertonen is er al een bijzonder veel mooier, kleiner of beter uitgeruste versie van je apparaat te verkrijgen. Dus kopen we toch maar een nieuw gadget, terwijl we in ons achterhoofd eigenlijk vinden dat een telefoon best wel langer dan een jaar mee zou mogen gaan.
De neiging naar steeds meer functionaliteit per kubieke centimeter zorgt ervoor dat er nagenoeg geen foutenmarge is: in de Age of Flimsy helpt de fabrikant je je aan te passen aan de huidige modetrend door gadgets te produceren die na een jaar weg te gooien zijn. Je vraagt je af of er toch niet enige waarheid zit achter de mythe van het achterhouden van de eeuwigdurende gloeilamp?