NIEUWS - Politico.eu heeft een live blog over de momenteel gaande EU-top, waar de EU-leiders overeenstemming prioberen te krijgen over het verdelen van de poppetjes over de diverse top-functies.
Polen ligt dwars om FRans Timmermans te benoemen als voorzitter van de EU-commissie. En er is discussie over het voorstel om Manfred Weber and Guy Verhofstadt beiden et EU-voorzitterschap te laten delen.
Zes miljoen vermoorde Joden vormen een ijkpunt in de geschiedenis; hetzelfde geldt voor de 12,5 miljoen Afrikanen die als slaaf zijn verhandeld. Dit zijn nu eenmaal de feiten.
In een interview met Sander van Walsum in De Volkskrant vertelt hoogleraar Gert Oostindie dat het, ondanks wetenschappelijk vastgestelde feiten, “knap lastig is een verhaal te vertellen waarin de trots op Rembrandt de schaamte over de slavernij niet in de weg staat.”
NIEUWS - Terwijl de vluchtelingen die door het schip Sea-Watch 3 zijn gered en in Lampedusa in afwachting zijn van opvang in Finland, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en Portugal, gaat wat de ‘vluchtelingencrisis’ heet, onverminderd voort.
In hun nieuwsbrief van 29 jun jl. laat Stichting Bootvluchteling weten dat het beruchte vluchtelingenkamp Moria (op het Griekse eiland Lesbos) weer vol begint te stromen. In de afgelopen weken kwamen meer dan 500 mensen aan op Lesbos.
Ondertussen zijn in de maand dat de Wereldvluchtelingen Dag plaatsvond, opnieuw mensen omgekomen. Op 11 juni verdronken zeven mensen voor de kust van Lesbos en 17 juni verdronken nog een acht mensen voor de Turkse kust.
Volgens de IOM (International Organization for Migration) zijn dit jaar (tot 27 juni) 597 mensen omgekomen of vermist geraakt in en rond de Middellandse Zee. Wereldwijd zijn dit jaar tot nu toe ruim 1240 mensen omgekomen bij hun poging elders in de wereld een menswaardig bestaan te vinden.
Het IOM-project ‘Missing Migrants’ houdt sinds 2014 bij hoeveel mensen omkomen of vermist raken. In de inleiding van het 28 juni jl. uitgebrachte rapport over vermiste (vluchtelingen)kinderen worden de harde cijfers samengevat:
Wereldwijd meer dan 32.000 mensen omgekomen. Daarvan zijn er tussen 2014 en 2018 meer dan 17.900 in de Middellandse Zee aan hun noodlottig einde gekomen. Daarvan zijn bijna 12.000 mensen niet teruggevonden.
Denkt u wel eens bij het zien van een kunstwerk dat u de naam van de kunstenaar meent te weten en heeft u het dan toch mis? Mij overkwam dat bij het zien van één van de wandkleden die momenteel bij de Textiel Biënnale 2019 in Museum Rijswijk is te zien. Het gaat om dit wandkleed:
Paul Yore – Let Us Not Die From Habit, 2018.
De naam had ik fout, de associatie lijkt logisch. Paul Yore’s “sociaal commentaar” op de samenleving heeft namelijk wel wat overeenkomsten met die van Grayson Perry (in 2017 in Kunst op Zondag aan bod geweest).
Grayson Perry – Map of Truths and Beliefs, 2011.
Dat kan gebeuren als meerdere kunstenaars eenzelfde concept hanteren.
Bij twee andere kunstenaars, van wie op de Textiel Biënnale wandkleden zijn te zien, had ik de associatie minder sterk omdat hun stijl veel meer verschilde met die van Perry (en dus ook Yore).
Lawrence James Bailey – Behind the bushes, 2019.
Kayla Mattes – I will not, 2018.
Kayla Mattes – detail I will not, 2018.
Ook bij het zien van de transparante hoofddeksels en jurk van Monika Supé doemde een associatie op. Niet zo heel direct als bij het wandkleed van Paul Yore, meer als “oh ja, er is nog meer transparante textielkunst”. Nu te zien (t/m 29 september) in museum Voorlinden: De doorzichtige, textiele architectuur van Do Ho Suh (ook in 2017 bij ons aanwezig samen met Ernesto Neto, van wie ook een stuk in museum Voorlinden staat).
Elk jaar weer worden tal van ‘kunsttuinen’ geopend. Behalve in de bekende beeldentuinen van het Kröller-Müller Museum, bij kasteel het Nijenhuis (van museum de Fundatie) en particuliere beeldentuinen zoals die op Landgoed Anningahof, is het in al die andere tuinen en parken bijna paradijselijk toeven tussen het groen en de kunst.
We presenteren er een gedeelte van, als tips voor uw zomerse uitjes en lichten er een paar kunstenaars uit, van wie in meerdere beeldentuinen deze zomer werk te zien zal zijn …….
In Beeldentuin Mariënheem (Overijssel, tot en met 1 oktober geopend): bronzen, stenen en houten beelden, keramiek en glaswerk. Ruim 70 kunstenaars vertegenwoordigd, waaronder…
Else Ringnalda – Summertime (2018), brons, 90 x 60 x 30 cm.
Donateurs en lezers van Sargasso kunnen een korting op de toegangsprijs krijgen (5 euro i.p.v. 8,50). Vraag de kortingsvoucher aan door te mailen naar kunstopzondag (at) sargasso.nl De korting is strikt persoonlijk.
Ook in Overijssel: Atelier Witharen, tot en met 29 september, werken van 13 kunstenaars.
In Gees (gemeente Coevorden, Drenthe): Beelden in Gees, tot en met 29 september. Een internationale expositie met 37 kunstenaars uit Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Italië. Uit Nederland o.a….
COLUMN - Arbeid adelt. Maar niet voor iedereen. Arbeid knecht. Zozeer zelfs dat er gesproken wordt van ‘moderne vormen van slavernij’. Daar wil het kabinet van af want
Wil Nederland zijn huidige welvaart en economische groei kunnen vasthouden, dan moet Nederland ook zorgen dat het voor arbeidsmigranten aantrekkelijk is om onder goede voorwaarden hier te wonen en te werken.
Het kabinet schat het aantal in Nederland werkzame arbeidsmigranten op ongeveer 400.000. Een deel daarvan zou “te maken kunnen hebben met misstanden op het gebied van arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden en huisvesting”, zo formuleert het kabinet het voorzichtig.
Even voorzichtig zijn de aangekondigde maatregelen.
Een paar honderdduizend euro voor voorlichting en extra inspectie. en ondersteuning van een meldpunt.
Het ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid ondersteunt een meldpunt van FairWork. Het kabinet roept werkgevers en uitzendbureaus op om misstanden te melden en in het kader van goed werkgeverschap te kijken naar de omstandigheden waaronder arbeidsmigranten wonen en werken.
Oproepen aan werkgevers… Dat gaat trendy kabinetsbeleid worden. Na het ‘de cao-lonen moeten omhoog’ van Rutte, nu dus ‘weg met moderne slavernij’. En die werkgevers braaf luisteren natuurlijk.
Reken maar dat er in dit land sujetten zijn die vinden dat het kabinet de burger met dit beleid op hoge kosten jaagt, want ja, de paprika´s worden zo onbetaalbaar.
COLUMN - Afgelopen vrijdag op de wekelijkse persconferentie na de ministerraad, n.a.v. kabinetsvoorstel een permanente commissie die gaat adviseren over de salarissen van politici (op Internetconsulatie kun je er op reageren) .
Borgman (Radio 1): “Meneer Rutte, wat is er mis met de beloning voor politici?”
Rutte: “Nou, ik verdien een waanzinnig salaris. En ik ben heel tevreden.”
Afgelopen zaterdag op het VVD-congres:
Rutte: “De winst klotst tegen de plinten, maar alleen de lonen van topmannen stijgen. De cao-lonen gaan onvoldoende omhoog en dat is niet acceptabel.”
Er zijn niet eens verkiezingen op komst en toch campagneretoriek? Laten we niet al te schamper doen en blij zijn dat Rutte het licht heeft gezien. Want hij heeft wel een punt.
Het is politiek onverstandig de beloningen voor politici, met name die van kabinetsleden, burgemeesters en commissarissen der Koning te verhogen. Daar krijg je gegarandeerd gedonder van op de sociale media, zoals Rutte op de persconferentie voorspelde.
En dan die topbeloningen in het bedrijfsleven. Een paar voorbeelden. Het is slechts een miniem deel van de dik betaalde ceo’s, maar stel dat alleen al de zeven hieronder vermelde bobo’s net zoveel zouden gaan verdienen als een minister(-president)?
“Van Lieshout zaagt men planken” gaat een kunsthistorisch spreekwoord worden. Het gebrek aan nuance in de negatieve kritieken die het soms weinig subtiele werk van Atelier Van Lieshout aanvallen, lijken een voorspelbaar ritueel te worden. Is Joep van Lieshout de ‘artiest-provocateur’ of is de toeschouwer happig op zich beledigd voelen?
Meest besproken kunstwerk is de Domestikator, in 2015 nog probleemloos onderdeel van een mini-kunstdorp ‘The Good, the Bad and the Ugly’, op de triënnale in Bochum (Duitsland).
Het gebouwtje, in de vorm van een baasje met zijn/haar hond, werd in 2017 pas wereldbekend toen het Parijse Louvre het kunstwerk weigerde wegens de vermeende pornografische uitstraling en het Centre Pompidou het toen maar overnam.
Vorig jaar was het roemruchte stelletje te zien in Ferrotopia, evenals in Bochum een klein dorp met meerdere gebouwen en installaties, op het NDSM-terrein in Amsterdam. Geen ophef deze keer. Tot de ‘Domestikator’ dit jaar verhuisde naar IJmuiden.
Raadslid Sander Scholts van de lokale partij Forza wil het kunstwerk snel weg hebben en zit ook niet te wachten op Van Lieshout’s ‘Bikinibar’, die ook een plaatsje moet krijgen bij IJmuiden aan Zee. Kijk hier naar de IJmuidense reacties.
Ach ja, die ‘Bikinibar’, ook zo’n bizar gebouwtje, dat in 2009 nog werd bewonderd op ArtZuid in Amsterdam maar in 2014 aanstootgevend bleek voor passerende treinmachinisten, waarop de Keukenhof het kunstwerk uit het zicht haalde van de langs snellende treinen.
COLUMN - Minister van Justitie en Veiligheid, Ferd Grapperhaus, beantwoordde gisteren Kamervragen (ingediend 19 april jl.) van het lid Van Nispen over het uitbreiden van burgeropsporing en het aanleveren van complete dossiers aan de politie en het openbaar ministerie. Dat gaat zo….
Eerst krijgt het geachte lid een veeg uit de pan: leuk die vragen van u, naar aanleiding van een krantenartikeltje in het AD, maar u had natuurlijk kunnen weten dat het er aan zat te komen. Ik heb toen geen vragen van u ontvangen….
Of in de woorden van de minister:
De ‘ontwikkelagenda Opsporing’ die ik bij brief van 14 november 2018 aan uw Kamer heb gestuurd, kondigt aan dat geëxperimenteerd gaat worden met pilots en proeftuinen op betrokkenheid van burgers bij de opsporing. Het voornemen van het Openbaar Ministerie (OM) Oost-Nederland en van de politie past binnen de kaders van deze ontwikkelagenda.
Uit de verdere beantwoording blijkt dat de minister prima op de hoogte is van wat er in de samenleving speelt en bepaalde trends tot praktijk wenst te ontwikkelen:
De politie en het OM zien een toename van burgerinitiatieven op het gebied van onderzoek naar mogelijk strafbare feiten. Burgers zijn, bijvoorbeeld door nieuwe technologieën, meer en meer in staat om zelf onderzoekshandelingen te verrichten. Ook zien we dat burgers een sterke behoefte hebben om zelf bij te dragen aan de aanpak van misstanden.
Het 50-jarige Pinkpop dendert over de Limburgse heuvels. Natuurlijk zijn er volop lijstjes met hoogtepunten uit de 50 jaren, maar nergens een opname van de eerste act op het eerste Pinkpop van 1970.
Het moet de Haagse band Livin’ Blues zijn geweest, die in 1970/1971 een hit had met Wang Dang Doodle. Helaas geen Pinkpop-opname, we doen het met dit:
Na een half uur Livin’ Blues traden de George Baker Selection, Opus, Live, de Golden Earring, Mr. Albert Show, Bismarck, Keef Hartley’s Big Band en De Dream op. Om 18.30 uur moest het afgelopen zijn.
Twee grote tentoonstellingen veroorzaken onnoemelijk leed. De ´Zomerexpo 2019´ in museum De Fundatie en ´Lang leve Rembrandt´ in het Rijksmuseum kunnen ook wel ‘festivals der afvallers’ worden genoemd.
Voor de Zomerexpo, die deze keer Europa als thema heeft, werden uit 3200 aanmeldingen duizend kunstwerken geselecteerd, waarna een jury 250 kunstwerken goed bevonden heeft voor de tentoonstelling die u tot 1 september kunt zien.
Het Rijksmuseum komt ook met een zomertentoonstelling (15 juli t/m 15 september). Voor ‘Lang leve Rembrandt’ zijn uit 8395 inzendingen 600 werken gekozen. Het Rijksmuseum blijft voorlopig vaag over hoeveel werken precies tentoongesteld gaan worden, maar hoopt op ‘enkele honderden’.
Enige nazorg voor de duizenden afgewezenen ontbreekt. Hoewel….
In Haarlem wordt een ‘doekje voor het bloeden’ georganiseerd. Er ging een gerucht dat het Jan en Pietmuseum een Salon des Refusés (Salon der geweigerden) zou organiseren voor de afvallers van het Rijksmuseum, maar andere berichten beweren dat het museum definitief is gesloten.
Dertig door de ZomerExpo afgewezen kunstenaars worden getroost door Kunst centrum Haarlem (tot 24 augustus). De kunstwerken hangen in ‘salonstijl’ (door en boven elkaar), als verwijzing naar de Parijse Salon des Refusés.
De 19e eeuwse officiële Parijse kunstsalons beleefden in 1863 een dieptepunt, toen 3000 van de 5000 inzendingen werden geweigerd (U ziet: anno 2019 herhaald geschiedenis zich in Nederland). De maatschappelijke onrust die dat veroorzaakte werd door de toenmalige despoot Napoleon in de kiem gesmoord door die ‘Salon der geweigerden’ te organiseren. De ene kunstenaar zag het als een herkansing, een andere wilde niet als geweigerde door het leven en trok zijn werk terug.
Componist/acteur Adrian Oswalt zocht uit of jazz wel met en buikorgeltje uitgevoerd kan worden. Dat kan dus.
Hij heeft een aantal bekende jazz standards op deze CD gezet. Er is natuurlijk één probleem met analoge mechanische instrumenten: ze kunnen, in tegenstelling tot echte jazzmuzikanten, niet imrpoviseren. Niet dat veel mensen zich daar aan storen. Er zijn zich jazzliefhbber noemende lieden die een opname van één bepaalde uitvoering van een of ander jazzstuk eindeloos herhaald kunnen beluisteren met altijd weer diezelfde solo.